Bedankt voor alle reacties op mijn vraag over de naam Esmay. Mijn oudtante uit Suriname(is dit jaar 100 jaar geworden) heet namelijk zo met deze schrijfwijze. Zij is weer vernoemd naar haar oma. Deze manier van schrijven is dus niet nieuw. Dan nog kan je het natuurlijk niet mooi vinden.
Bij mn dochter in de klas zit een jongen die Teijler heet. Wat vinden jullie van deze naam? Ik moest er zo aan wennen. Op de één of andere manier kan ik niet anders dan in mn hoofd deze naam op zn heel plat Hollands uit te spreken (denk aan Hollands politicus die Engels probeert te spreken). We wonen in een buurt waar je niet veel namen met een y zult tegenkomen zeg maar, maar om die y dan gewoon te vervangen door "eij", ik zou dan denk ik toch maar gewoon voor die y gaan.
Meisje bij m'n dochter in de klas: Wijnemarie Zoontje van kennissen van m'n schoonzus: Klaas-Grietzen
Esmay vind ik inderdaad ook wel een twijfelgeval. Maar je ziet ook andere schrijfwijzen zoals Esmae, dat vind ik dan weer erg ver gezocht. In het Engels heb je ook Esme, wat je uitspreekt als Esmie (geloof ik) met de klemtoon op es. Dan is Esmay misschien gewoon de Engelse versie van het Franse Esmée. Wat grappig dat de naam al zover teruggaat. Dat wist ik echt niet.
Teijler zou ik uitspreken als Teiler. Dus niet hetzelfde als Tyler. Maar ik snap je associatie met de uitspraak van iemand die slecht Engels spreekt, haha! Misschien is het een variant van Teijl? In de 18e eeuw was Teyler een achternaam dus helemaal nieuw is het niet.
Taalnerd alert: De reden daarvoor is dat in de taalregels van het Nederlands geen stemhebbende medeklinkers aan het eind van een woord kunnen voorkomen. (Ik doel niet op spellingsregels maar de onbewuste taalregels waardoor elk kind leert correct Nederlands te spreken als het in deze taalregio opgroeit. Net zoals je feilloos het verschil tussen de-woorden en het-woorden weet als je hier opgegroeid bent, terwijl dat voor een buitenlander heel moeilijk te leren is). (Stemhebbend: B, stemloos: P. https://nl.wikipedia.org/wiki/Stemhebbend) Dit is ook waarom bij ons o.a. de volgende dingen gebeuren: wijzen -> wijs krabben -> krab (uitspraak 'krap') club -> Nederlandse uitspraak 'klup' Het is een van de uitspraakregels waar Nederlanders de meeste moeite mee hebben als ze Engels spreken. Omdat het in het Nederlands dus gewoon niet kan, maar in het Engels heb je wel doodleuk stemhebbende klanken aan het einde van een woord (job spreek je uit met een echte B, niet als 'djop'). Een naam als Liz zal in het Nederlands dus vrijwel nooit correct uitgesproken worden, want het klopt niet met de uitspraakregels in ons hoofd. /taalnerd
Een totaal andere vraag, maar als taalnerd weet jij vast het antwoord (Als iemand anders het weet dan hoor ik het ook graag ) Wij hebben een buitenlandse naam in ons hoofd voor ons tweede kindje. Het liefst houd ik de officiële schrijfwijze aan. Echter vermoed ik dat met deze schrijfwijze de uitspraak verkeerd gaat bij Nederlanders. "Kan" je in het Nederlands bijv de naam Sanne als Sane schrijven of verander je daarmee de "a" naar een "aa"?
Bij Sanne heeft de a een korte klank, omdat je te maken hebt met een gesloten lettergreep (lettergreep die eindigt op een medeklinker): San-ne. Bij Sane zou de a dus een lange klank voorstellen, omdat dit een open lettergreep betreft: Sa-ne. Vergelijk het maar met de woorden bommen en bomen.
Hier in het dorp is pas een Jano geboren. Ik dacht dus aan Jaa-noo, maar nu hoorde ik dat het Janno moest zijn. Ik vind dat zo vreemd!
Niet helemaal mee eens ik maak zelf tenminste wel verschil in uitspraak tussen krab en krap, en heb en hep. krab heeft plastisch gezegd een soort lichte duckface op het eind, en bij krap zijn mijn lippen minder naar buiten, meer spierspanning en met de droge kant op elkaar zeg maar. Ben ik dan een uitzondering? En Liz is ook zeker geen Lis.
Bedankt voor de uitleg! Mag ik je een pb sturen? Ik wil de naam niet zo op een forum noemen, maar twijfel toch of hetzelfde geldt voor de naam die wij in gedachte hebben.
Dan ben je inderdaad een grote uitzondering! Ben nieuwsgierig of je dat dan doet op basis van de spelling? Of hoort het bij een dialect/accent van een bepaalde regio of groep? Er is ook zoiets als overcorrectie, waarbij de spelling of schrijftaal invloed gaat hebben op de spreektaal van mensen. (Zo is er in de Nederlandse spreektaal nooit een onderscheid geweest tussen 'groter dan' en 'groter als', dat was altijd allebei correct. Maar in de 17e eeuw besloten een aantal hoge heren dat het in het Nederlands logischer moest, net als in het Latijn, en dus is het kunstmatige verschil tussen als en dan (in een vergelijking) ingevoerd. Daarom wordt dat ook zo vaak 'fout' gedaan; omdat het in onze taalregels dus nog steeds niet fout ís). Bewaren