Hoe is het gegaan TS? 6 half liters??! Dan is mijn man dronken haha. En die lust écht graag een biertje. Hij drinkt regelmatig 1 of 2 flesjes savonds. En slaat net zo regelmatig een avond over. Daar heb ik geen enkel probleem mee. Hij drinkt bier omdat hij het lekker vindt. Niet om dronken te worden.
Dat drink ik niet eens totaal (water/thee etc.) op een dag, en ik zit nu al constant op het toilet. Je zegt dat hij tussendoor nog veel water drinkt, maar waar laat hij dat? Als je pakweg 5 liter per dag drinkt. Zo'n overschot aan vocht lijkt me ook niet al te best.
Ts hoe is het gesprek gegaan? Hopelijk was het gesprek gister het punt van ommekeer. De start van een moeilijk en lang traject, waar jullie hopelijk gied uit gaan komen. Ik vind de manier waarop je dit aanpakt en hoe je erin staat heel mooi en heel knap! Babyhope.....wat is het nou? Je begon met hij drinkt elke dag 6 halve liter blikken bier. Toen was het niet elke dag en soms ook wel eens 3 blikken. Vervolgens is het alleen op zomer dagen..... Je kan ons van alles wijsmaken aangezien wij jullie niet kennen. Besef wel dat je jezelf het meest voor de gek houd als je niet gewoon eerlijk bent.
Babyhope, kruip onder die steen vandaan. Iemand die 3 liter bier drinkt is een alcoholist. Je kunt toch serieus niet zo dom zijn dat je dat niet begrijpt? En dat je het gedrag van de man van TS goedpraat en het probleem bij haarzelf neerlegt, geeft aan dat je duidelijk in de ontkenningsfase zit. Wake up girl.
Serieus? Mijn vader drinkt minder maar is absoluut wel een alcoholist. Kan je man ook zonder bier? Zo niet dan is die absoluut een alcoholist en moet jij onder je steen vandaan kruipen en ophouden met ontkennen. TS; alle tips zijn al gegeven. Sterkte! Lijkt me een heel alstige situatie.
TS: heel veel sterkte meid ik hoop dat jullie gisteravond een goed gesprek hebben gehad. Babyhope: jouw man en vader zijn beide verslaafd....
Goedemorgen, Het is me niet gelukt Ik kon het niet, ik kreeg het mijn strot gewoon niet uit.. Erg hè? Hij kwam thuis en we hebben normaal gepraat zoals anders. Ook kwam ten tafel dat een vriend van hem de relatie had beëindigd met zijn vriendin. Hij zei dat het zoveel gebeurde en dat hij echt niet wilde dat dat met ons zou gebeuren. Ik heb toen aangegeven dat het belangrijk is dat we blijven praten, dat we eerlijk en open naar elkaar kunnen zijn. Ik hoopte dat dit een 'open deur' voor hem was, maar er kwam helaas niets.. En ik kreeg het gewoon niet voor elkaar.. Alsof dat gesprek dat zou volgen het begin zou zijn van een hoop ellende.. Moet natuurlijk mijn kop niet in het zand steken, maar het gesprek starten vind ik toch lastiger dan gedacht. Ik heb gisteren toen hij was sporten ook nog gezocht in en rondom het huis, maar kon niks meer vinden. Moet daar ook mee stoppen, schiet niets op dat gezoek naar 'bewijs'. Het bewijs is er namelijk al. Ik ben nu van plan om het morgen avond écht te gaan bespreken, dat moet gewoon. Vanavond lukt helaas niet, omdat we allebei andere afspraken hebben. Hebben jullie nog tips hoe ik er voor zorg dat ik nu wel mijn mond open durf te trekken? Hoe ik het gesprek kan openen? Hij weet dus (denk ik!!) niet dat ik die fles gevonden heb die uiteindelijk leeg is gegaan.. Moet ik dat gewoon meteen aan kaarten of het gesprek anders openen? En hoe doe ik dat dan zonder verwijt? Ik las de tips om niet te veel waarom te vragen, dat zal ik doen. Ook zal ik het stukje onvoorwaardelijke steun niet benadrukken, klopt ook dat ik dat eigenlijk niet kan beloven. Ik wil wel echt duidelijk maken dat ik niet boos ben maar hem juist wil helpen. @roos123: Krijg gewoon tranen in mijn ogen van jouw reactie, erg lief van je!
Sorry overigens dat ik niet op iedereen persoonlijk antwoord, heb al moeite om alles echt goed in me op te nemen. Ben wel erg blij met jullie reacties! Al zijn veel reacties helaas erg verdrietig Pff...
Echt niet erg! Heel begrijpelijk dat je moeite hebt om hierover te beginnen. Want welke beerput trek je open??? Wat zet je op het spel??? Probeer de kracht te vinden er vanavond wel over te beginnen. Zelf zou ik misschien de gevonden flessen op tafel zetten, dan is er voor hem geen ontkomen aan. En jij hoeft het gesprek niet aan te zwengelen. Maar ik begrijp dat de flessen al weg zijn... Ik ben helaas opgegroeid in een gezin waar mijn vader ook 'niet verslaafd' was zogezegd. Hij dronk 'maar' bier en functioneerde verder prima. De eerste tien jaar in ieder geval wel... Het is echt vreselijk problematiek. Maar ik proef uit je schrijven veel liefde voor je man, dus ik hoop zeker dat jullie er samen uit kunnen komen. Ben niet te hard voor jezelf. Gisteren misschien niet gelukt. Misschien vanavond en anders morgen. Maar probeer het niet te lang uit te stellen! Knuffel voor jou!
Ik kan me zo goed voorstellen dat het je niet is gelukt, het is ook enorm moeilijk zoiets op tafel te gooien. Dat doe je niet even snel tussendoor, daar is het veel te heftig voor. De enige tip die ik kan geven is vanuit jezelf spreken, zonder verwijten of beschuldigingen. Ik denk dat ik zelf zou vragen waar die fles is gebleven, als opening maar de echte juiste woorden vinden zou ik ook vreselijk moeilijk vinden. Mijn ex was/is ook alcoholist en het erge is dat ik dat al aanvoelde toen we net samen waren. Ik had het toen al kunnen afkappen maar dat deed ik niet en ik kwam er gaandeweg achter dat hij ook op die 6 halve liters per dag zat, vaak met nog een halve fles wijn erbij. Mij maak je niet wijs dat zo iemand géén alcoholist is, ik heb er téveel ellende mee gezien en hij kon er ook echt niet mee stoppen. Die paar dagen dat hij dat geprobeerd heeft (op mijn verzoek) waren alles behalve prettig, hij kon aan niks anders denken. Ik heb het nog best een tijd volgehouden bij hem maar toen ik eenmaal zwanger raakte vond ik pas de kracht om weg te gaan (er speelde nog heel wat meer, waarvan de drank nog wel het minste was) maar ik kan nog altijd merken, die heel enkele keer dat er contact is, dat hij totaal verknipt is geraakt door de drank (en het blowen dat hij ook regelmatig deed). Drank maakt zóveel kapot in mijn ervaring, ik heb er een flinke aversie tegen ontwikkeld. Er komt hier dus ook geen druppel in huis, ik ben er té bang door geworden. Ik hoop TS, dat het voor jou heel anders loopt, dat je hem kunt helpen hier vanaf te raken en dat jullie er samen doorheen komen! Sterkte!
Heel begrijpelijk dat het niet gelukt is. Je weet dat er, door dit gesprek aan te gaan, ws een moeilijke periode gaat volgen en niemand wil dat ( ook al is het rustig voortkabbelen nu maar schijn)! Als je wacht op een goed moment: dat komt er ws niet. Misschien een idee om te beginnen met: schat, ik zit ergens vreselijk mee en voel me erg verdrietig. Ik wil er graag met je over praten...........
Verder geen tips voor je. Ik denk dat je met je man moet praten. Over hem praten op een forum is denk ik ook niet zo goed voor het vertrouwen in je relatie.
Sorry Uuz, maar zeg dan niets! TS vraagt hier om advies. Jij hebt duidelijk geen idee... En een trap na is niet helemaal fair in zo'n situatie.
Lijkt me heel moeilijk om het gesprek te starten . je lijkt me ook echt een superlieve die echt je man wil helpen zonder hem te kwetsen, het is denk ik heel moeilijk om tegen een verslaafde de juiste woorden te zoeken die hem zo weinig mogelijk kwetsen of in een hoek drijven. Misschien is het een optie om een brief te schrijven? En daarna het geslrek aan te gaan?
Jeetje wat ben jij gemeen zeg!!! het is toch logisch dat je in zo'n situatie steun/tips zoekt bij mensen die verder van je af staan! TS: Het is natuurlijk een mega moeilijk gesprek die je aan gaat zo samen. De timing voor zo'n gesprek is al moeilijk laat staan het onderwerp. Ik zal het alleen niet te ver vooruit gaan schuiven hoor....dan hou je jezelf voor de gek. Als ik zo lees hoe je schrijft is er heel veel liefde bij jullie en soms zeggen ze wel eens "met liefde overwin je alles". Sterkte meis en hou je taai he
Heel weinig tips hier, lijkt me een hele moeilijke situatie. Snap helemaal dat je er moeite mee hebt om er over te beginnen. Om het gesprek te openen zou je eventueel ook een brief kunnen schrijven die aan je man geeft?
Ja het is echt moeilijk, maar het moet gewoon. Natuurlijk weet ik dat ik met hem moet praten, maar dit even van me afschrijven en ervaringen lezen doet me goed. De tips over een brief schrijven vind ik heel goed! Wellicht is dat de manier voor mij. Dan kan hij ook rustig de brief lezen en vervolgens pas reageren. Ik wil hem inderdaad zoals hier gezegd niet in een hoek drijven. De liefde zit ook heel goed, dat is ook juist waarom ik zo geschrokken ben. Onze relatie is echt heel goed, ik ben zo blij met hem! Ergens heb ik ook een gevoel dat het allemaal goed komt straks... Ik hoop alleen dat mijn gevoel gelijk heeft! Ik denk dat ik morgen avond alsnog het gesprek aan probeer te gaan, maar dat ik ook al een brief maak. Mocht het me dan morgen niet lukken het gesprek aan te gaan, dan geef ik hem de brief. Ik moet dit doorzetten! Vanavond zijn we beide pas laat thuis, dan wordt het een 'moet even snel' gesprek en dat wil ik echt niet.
Jaaaaren geleden zat ik ook in een relatie met een alcoholist. Hij functioneerde voor het grootste gedeelte prima - zijn werk leed er (nog) niet onder, als het dat al deed viel het in ieder geval niet op want er werd nooit iets gezegd. Ik kreeg pas door hoe groot zijn probleem was toen we echt een relatie begonnen, eerder kenden we elkaar al via het werk. Ikzelf drink geen druppel, nog nooit alcohol gehad zelfs (dus echt het andere uiterste). Elke dag moest er een fles wijn gekocht worden en een paar blikjes bier. Dit ging elke dag op, bovenop de vele shotjes absint etc die hij dagelijks dronk tijdens een pitstop op weg naar huis. Nu ik het opschrijf klinkt het haast onmogelijk dat er nog een normaal gesprek met hem te voeren was, maar zijn lichaam was zo gewend geraakt aan de grote hoeveelheden alcohol dat hij een heel hoge tolerantie had opgebouwd denk ik. Meerdere malen heb ik geprobeerd het gesprek aan te gaan, met name over het hoe en waarom en hoe het zo gekomen is, over zijn gezondheid, kosten etc. Natuurlijk ook aangegeven hoe ik erover dacht. Hij zei dat minderen geen probleem was dus dat hij dat "gewoon" zou doen (bagatelliseerde het probleem dat hij niet eens als probleem zag). Vanaf toen kwam ik tijdens het opruimen steeds vaker op vreemde plekken lege flessen wijn etc tegen, hij verstopte het "bewijs". De dag dat hij midden in de nacht de deur uit wou om nog ergens een nieuwe fles wijn te gaan kopen heb ik gezegd dat het genoeg was. Dat ik van hem hield en dat hij ten alle tijde welkom was in mijn huis maar de alcohol niet meer. Hij is toen héél boos geworden, hij zag dat ik het meende. Heb toen rustig verteld o.a. mijn bezorgdheid wat betreft zijn gezondheid, over hoe ik onze toekomst samen zag en dat ik me "druk" wilde maken over welke reisbestemming de volgende zou zijn (hielden allebei van reizen maar hij gaf elke cent uit aan alcohol) ipv waar de dichtsbijzijnde slijterij was en welke openingstijden ze hanteren. Lang verhaal kort - uiteindelijk zag hij de ernst van de situatie in. Ik zal je de verdere details besparen, maar hij heeft nu al 6 jaar geen druppel meer gehad We zijn niet meer samen, maar zijn wel nog steeds heel goede vrienden. Ik hoop dat jouw man uiteindelijk ook in ziet dat hij een probleem heeft, in welke mate dan ook, dat er hulp bestaat en dat een leven zonder alcohol niet het einde van de wereld is. Dikke knuffel voor jou.
Denk dat jij eens de definitie van een Forum moet opzoeken. Zal het in Jip en Janneke taal zeggen '' Een forum is er om je hart te luchten en/of te vragen naar een ander zijn visie op jouw probleem/vraag ''