ik vind het erg goed van je dat je erover begonnen bent! Ik geloof alleen echt geen snars van zn verhaal... ontkennen, boos worden als je over hulp begint.. zijn ook weer van die typische trekjes... het is allemaal te toevallig.. dat je net nu flessen vind, dat hij alleen maar in augustus heeft gedronken, je een kwart fles vind die dan de volgende dag op is... dat hij het vorige keer al stiekem deed, dan een jaar niet drinkt( zogenaamd) en als je hem dan betrapt dat hij WEER stiekem drinkt dat hij dan ineens alleen nu dan 2 flessen heeft gedronken... Nee sorry.. ik geloof er niets van
Babyhope ik wil je toch graag even mijn verhaal vertellen. Mijn vader dronk structureel 1 krat bier per week. Dat lijkt helemaal niet veel. Als het niet in huis was, kon hij er ook vanaf blijven. Hij had ook geen drang om het te kopen als het niet in huis was. En hij functioneerde uitstekend! Maar toch, als dat bier in huis was, dan moest het op. Maar nee hij was echt geen alcoholist! Na een tijdje ging het psychisch niet zo goed met hem, en kwam hij onder behandeling van de GGZ, en zal ik je eens wat moois vertellen, die hebben hem door het aantal bier wat hij dronk, toch de stempel alcoholist gegeven! Iets wat wij al bijna 20 jaar roepen maar volgens hem onzin was, want hij kon er vanaf blijven. Tot op de dag van vandaag heeft dat nog steeds gevolgen voor mij, zodra iemand in mijn omgeving iets te veel drinkt ben ik gelijk op mn hoede, als mijn vader hier is en een biertje drinkt zegt hij gelijk, ja jij moet zeggen wanneer ik moet stoppen anders blijf ik drinken, om vervolgens met al die drank de auto weer in te stappen, ik sinds een jaar weer contact met hem heb (na 15 jaar ) en er weer over na denk om dit te verbreken zodat mijn kinderen hun alcoholistische opa niet hoeven mee te maken. Je kan heel hard roepen dat hij geen alcoholist is, maar dat is hij wel, en dat jij dat samen met hem ontkent maakt imo de situatie nog erger, omdat jij zijn verslaving zo in stand houdt.
Ik heb inderdaad gevraagd waarom stiekem. Hij dacht dat ik gezien vorig jaar het waarschijnlijk niet goed zou vinden als hij af en toe wijn zou pakken. Snap ik niks van, als we ergens zijn of uit eten of wat dan ook dan pakt hij (en ik!) ook gerust een paar wijntjes. Ik heb ook gezegd, dat mocht hij zo'n moment krijgen dat hij normaal gesproken stiekem zou drinken, dat hij dan van mij echt best een wijntje mag pakken! Nee ik heb daar totaal geen moeite mee (zolang het niet dagelijks is!!) en weet ook niet hoe ik schijnbaar dan de indruk heb gegeven dat ik dat wel erg vind. Het is inderdaad ook mijn gedachten door gegaan, dat hij de lege flessen wellicht weg gooit als hij naar zijn werk gaat. Het is ook een kwestie van vertrouwen en ik heb ook tegen hem gezegd dat dit een lastig punt is voor mij. Natuurlijk geloof ik ook wel dat hij de waarheid spreekt, maar ik weet het niet zeker. En ik denk dat ik dat nooit zeker zal weten. Misschien is het ook echt zo weinig als hij zegt, maar misschien ook niet. Hij moet inzien dat dit voor mij heel moeilijk te bepalen is. Ik hoop dat hij in de komende dagen toch inziet dat hulp wellicht gewoon nodig is.
Ik vind dat je het gesprek echt goed aangepakt hebt. En dat hij niet direct ja zegt tegen de hulp is volgens mij ook niet meer dan logisch als eerste reactie. Dus goed dat je hem wat ruimte geeft. Ik hoop van harte dat zijn verhaal klopt en mocht dat niet zo zijn dat hij dan wel open staat voor hulp. Heel veel sterkte ermee in ieder geval!
Ontzettend moeilijk voor je! Eerlijk: zijn ontkenning, het ook nog eens bij jou leggen door te zeggen dat hij bang was dat jij boos zou worden (wat duidelijk onzin is), het stiekeme drinken en verstoppen, weglopen bij confrontaties. Allemaal red flags voor alcoholisme. Echt Hij gaat het pas inzien als jij een keiharde grens trekt. Wat niet betekent dat je onaardig hoeft te doen. Maar wel dat je hem spiegelt en uitlegt dat je dit verhaaltje natuurlijk niet gelooft en hij zelf in actie moet komen en om te beginnen met de billen bloot zal moeten. Heel veel sterkte want dit is goed waardeloos
Ohh ik.zit totaal.niet met mijn.kop.onder.het zand.hoor. Mijn manneke kan zeker zonder en zal.nooit stiekem.drinken. Weet wanneer die.moet stoppen en heeft echt geen probleem echt niet. Maar ja misschien is het ook wel een stukje cultuur. Ik ben wel nl maar hij niet. En waar hij vandaan komt is het heel normaal om gezellig een glaasje erbij te pakken. Dan zijn ze allemaal alcoholisten dus daar.
Ik vind dat je het hartstikke goed gedaan hebt! Als je zo'n beladen onderwerp gaat aankaarten, zeker na de geschiedenis die jullie al hebben, is het volgens mij bijna onmogelijk om het "gezellig" te houden. Je confronteert hem met een aspect van zichzelf, wat hij niet leuk vindt. Ik vind het alleen maar logisch dat hij zo reageert. Je bent heel lief en begripvol naar hem geweest. Er zijn volgens mij ook genoeg vrouwens die woest zouden zijn op hun man en met beschuldigingen en/of ultimatums zouden komen. Ik denk dat dit zo ongeveer de best mogelijke uitkomst is.
Haha nee geen Europa gelukkig. Dat zijn.idd de echte alcoholisten en daar kun je vriend totaal niet mee vergelijken. Hij.komt uit Angola Afrika/ Portugese dus gezelligheid op en top. Maar genoeg over die van mij. Want er wordt nu van alle kanten.geroepen alcoholist terwijl dat dus zo niet is. Ik.porbeerde alleen te zeggen en uit te leggen dat we niet weten wat er in TS man zijn.hoogd omging. En idd hij denkt dus dat ze het niet leuk vind. Zoals ik al dacht. En sorry twee flessen vanaf augustus dat is dus geen probleem.lijkt me? Je had het over flessen gevonden.ik dacht.misschien een stuk of 20 dan was dat idd voor mij ook een probleem geweest.
Vandaag weinig contact.. Het enige wat ik heb gehoord is een berichtje waarin hij zegt dat hij even niet kan praten, dat hij aan het verwerken is dat hij nu nog verder weg is dan terug bij af zeg maar.. Weet niet zo goed hoe ik dat moet interpreteren. Ik geef hem voor nu gewoon de ruimte en zal zien hoe het de komende dagen gaat lopen. Babyhope: Het gaat ook helemaal niet om de hoeveelheid. Het gaat om het feit dat hij het stiekem doet. Ik vind het niet gezond/normaal dat hij dat zo doet. Ik heb hem nooit verboden te drinken, zoals je eerder hebt kunnen lezen. Voor mij is dit wel een probleem en vind je zin 'En sorry twee flessen vanaf augustus dat is dus geen probleem.lijkt me?' nu even niet passend hier. Ik denk dat onze meningen ver uit elkaar liggen.
Babyhope, alcoholist of niet, je man drinkt wel meer dan goed voor hem is. Maar goed daar komen jullie vanzelf wel achter, helaas is het dan wel te laat. En gezellig een drankje erbij is iets anders dan 3 liter bier... als mijn man het écht bont maakt drinkt hij 10 biertjes. Dat is 1,5 liter. Dat gebeurt zo'n 4 keer per jaar. Regelmatig 3 liter is echt niet normaal. Kan je wel zeggen dat het wel normaal is, maar als iedereen zegt van niet, dan is het dus niet normaal
En bij ts is het probleem dan misschien niet de hoeveelheid (al is daar toch ook wel twijfel over), maar het stiekeme is het probleem.
Ik vraag me echt af of hij toch niet meer heeft gedronken. Anders voel je je toch niet zo schuldig over 2 flessen in 2 maanden? Babyhope probeert het gedrag en alcoholgebruik van je man goed te praten zodat ze haar situatie ook goed kan praten. Dat verandert niets voor jouw situatie, want het stiekeme is (ook) een groot probleem.
Dit zijn woorden van een verslaafde Ik hoop van niet natuurlijk, maar ik heb dit soort zinnetjes helaas te vaak gehoord.
Hou nou toch op. Dat je zelf je kop in het zand steekt moet je zelf weten. Dat jij accepteerd dat jouw man 3 liter per dag drinkt.... Je kan het gooien op land van herkomst en gezelligheid enzo maar kom op 3 liter IS niet normaal. Je blijft maar zeggen dat als hij een dag niet zou kunnen drinken dit geen probleem is dus dat hij niet verslaafd is. Maar geen mate kunnen houden ja we degelijk een erg groot probleem. Los daarvan schuif je nu het probleem van ts onder banken. Stel nu dat het verhaa van de man van ts klopt, dat het idd maar 2 flessen in 2 maanden is (wat ik overigens echt betwijfel gezien de problematiek en zijn reactie op ts) is dit we degelijk een groot probleem. In jouw ogen is de hoeveelheid geen probleem, nee tov jouw man is het idd niet veel. Maar dat hij het stiekem doet is we degelijk een teken van verslaving. Ts ik vind je super knap, ga er vanuit dat hij nu op je gevoel gaat spelen, hier is hij nu al een beetje mee bezig. Ik zet twijfels bij zijn verhaal, echt een verhaal van een verlaafde om het af te zwakken. Maar blijf sterk, je bent niet gek hij heeft echt een probleem en daar heeft hij hulp bij nodig.