Hallo meiden, de topic titel zegt het eigenlijk al, hadden jullie je kindje de eerste weken bij jullie zelf op de kamer? Ik hoor hier nl. veel verschillende verhalen over om me heen.. Groetjes, Regenboog
alleen de eerste 5 dagen in het geboortehotel, daarna gelijk eigen kamertje. is voor iedereen beter geweest. zo hebben we het met beide meiden gedaan
De oudste lag een paar dagen bij ons, maar door alle geluidjes konden wij niet slapen. Dus na een paar dagen sliep ze op haar eigen kamer. De jongste twee hebben gingen gelijk naar hun eigen kamer.
De oudste 3 weken. Maar die sliep slecht bij ons. Alleen sliep hij wel goed. De jongste is bijna 6 maanden, ligt nog steeds bij ons. En ik zie dat nog wel een tijdje zo blijven.
Onze oudste heeft een paar nachten bij ons geslapen. Alleen kon ik echt niet slapen, omdat ik continu aan het luisteren was of hij nog ademde. Dus toen toch maar verhuisd naar zn eigen kamer. Deze keer hoop ik de baby iets langer bij ons te houden.
Ja beide kinderen, de oudste tot 3 maand en de jongste tot 5 maand. Maar moet erbij zeggen dat onze slaapkamer beneden is en die van de kinderen boven, dus vooral ook uit praktisch oogpunt ivm borstvoeding. En ik vond het wel gezellig vandaar dat het bij de jongste wat langer geduurd heeft voor die naar zn eigen kamer ging.
Jaa absoluut was zoveel fijner! En ik was zo vermoeid hoefde snachts niet mijn bed of kamer uit om haar te troosten en was met de borstvoeding ook zoveel makkelijker!
Onze baby is nu vier weken oud en slaapt in haar wiegje naast ons bed. Wij vinden het heerlijk met ons meisje dichtbij ons. En ideaal voor de borstvoeding! Voorlopig blijft ze nog wel even bij ons!
Dafne heeft 4 maanden bij ons op de kamer gelegen. Vond het heerlijk! Lekker dichtbij. Toen naar eigen kamer, want was inmiddels weer aan het werk en sliep een stuk slechter. Overdag sliep ze toen wel al op d'r eigen kamertje, nachten gingen meteen zonder problemen.
Ja hoor tot 4/5 maanden iedere nacht en nu nog wel eens. Ze is 1,5. Ze mag altijd bij ons in bed als ze wil. Dat gaat niet veranderen. Kinderen willen geborgenheid! Hoe zou jij het vinden als je ergens komt waar je het niet kent en je gelijk alleen gezet zou worden? Niet leuk toch! Lekker bij je nemen zou ik zeggen.
Na 2 nachten ziekenhuis (waar hij de 2e nacht al op de babykamer sliep) thuis meteen op z'n eigen kamer! Niets niets voor mij om hem op onze kamer te hebben.
Hier een uk van 7 maanden die heerlijk rustig naast ons slaapt. We gaan bij ongeveer een jaar over naar een eigen kamer.
Bij de oudste na het ziekenhuis direct op een Eigen kamer, paste namelijk geen wieg in onze slaapkamer. dus het kon niet anders, wel af en toe sliep hij bij ons tussen in. vonden we allemaal ook fijn. De jongste heft 6 weken op onze kamer geslapen in een wieg, en soms ook lekker tussen in, daarna werden we er allemaal ongelukkig van dus lekker op een Eigen kamer. mijn man en ik werden wakker van de zuchtjes en kuchjes van de kleine, dus dat was niet fijn meer. de overgang naar de Eigen kamer ging heel makkelijk.
Na 2 nachten ziekenhuis (waar hij de 2e nacht al op de babykamer sliep) thuis meteen op z'n eigen kamer! Niets niets voor mij om hem op onze kamer te hebben.
De oudste tot vijf maand bij ons op de kamer. De jongste is nu twee weken oud en slaapt ook in de wieg naast mijn bed. No way dat ik 's nachts verschillende keren van kamer naar kamer ga lopen om te voeden. Bovendien hoor ik hem zo al wakker worden, lang vóór hij echt honger heeft. Minder nachtelijk gekrijs is alleen maar positief voor het hele gezin.
Hier heeft hij de eerste 3 weken 's nachts naast mij in de kinderwagen geslapen, maar ik werd helemaal tureluurs van al die geluiden 's nachts. Ik ben een lichte slaper dus als hij maar met z'n hand tegen de zijkant tikte of wat lag te draaien met z'n hoofd werd ik al wakker. Wel merkten we dat het ledikant voor hem soms nog wat te groot was, met inbakeren ging het al beter, maar hij voelde zich niet altijd helemaal prettig en geborgen. Dus af en toe sliep hij nog bij ons in bed als 't in z'n eigen bedje niet meer lukte. In de loop van de tijd ging dit steeds beter en rond de 3-4 maanden sliep hij altijd in z'n bedje (uitzonderingen daar gelaten). Ik zou bij een volgende wel voor een wiegje op onze kamer gaan, wiegje is makkelijk te verplaatsen en niet zo groot als het ledikant.
oudste moest op haar eigen kamer. ze had moeite met zichzelf warm houden en haar eigen kamer was aangenamer. jongste slaapt nu na een jaar nog steeds bij ons omdat ze geen eigen kamer heeft. soms is het wel handig als ze savonds aan het spoken is dat je er je bed niet voor uit hoeft. maar had haar liever allang in een eigen kamertje gehad
Hier wilde ik ze zo lang mogelijk op onze kamer. De oudste heeft tot 6 maanden op onze kamer geslapen (vanaf 4 maanden overdag in haar eigen kamer), toen begon ze te rollen in de wieg en werd het gevaarlijk, toen ging ze dus naar haar eigen kamer. De jongste wilde ik ook tot ongeveer 6 maanden bij ons hebben slapen, maar ze was met 3 maanden opgenomen in het ziekenhuis en omdat ze nogal groot was, lag ze daar in een groot babybedje. Thuis kon ze niet meer slapen in de wieg, dus naar haar eigen kamer gegaan. Dat vond ik echt heel erg jammer, en ook niet praktisch want ze kreeg sondevoeding en dan is het fijner om je baby bij je op de kamer te hebben.
Ik gaf borstvoeding en dan is het reuzehandig om bij de eerste signalen je kindje aan te kunnen leggen. Tevens ben ik een voorstander van "rooming-in". Aiden heeft 6 maanden bij ons op de slaapkamer geslapen en daarna is hij zonder problemen op zijn eigen kamertje gaan slapen. Finley heeft ruim 8 maanden bij ons op de kamer geslapen en is daarna ook zonder problemen naar zijn eigen kamertje gegaan.