Helemaal mee eens. Ik zou me daar ook heel raar bij voelen en zeker niet op mijn gemak. Ondanks alle voordelen die hier genoemd worden als je kindje bij de ouders op de kamer slaapt, twijfel ik geen moment op een eventuele volgende weer direct op zijn/haar eigen kamer te leggen.
Dat mag haha. Ik moet trouwens wel denken aan die scene uit Sex & The City. Waar Miranda haar baby ligt te slapen maar ze er tijdens het piepelen achterkomt dat haar kindje wakker is geworden en er van overtuigd is dat hij beschadigd is voor het leven. Maar ik heb daar niet zo een last van. Maar goed; dochter ligt dan ook nog voorlopig op onze kamer. We zijn heel vaak creatief qua locaties. En dan vooral met het oog op onze 5jarige.
Dat vind ik ook apart. Qua wiegendoodpreventie nemen we als ouders zo goed als alle maatregelen in acht. Maar rooming in is een stap tever? Waarom?
Onze zoon slaapt nog steeds bij ons op de kamer en hij is 14 maanden. Ik vind het heel onnatuurlijk om je baby die 9 maanden bij je is geweest gelijk op zn eigen kamertje te dumpen (ja ik vind het dumpen) en ik vind het zo'n onzin als mensen zeggen ik sliep er niet van.. Het is net als je voor het eerst met een nieuwe partner slaapt (of met vakantie naast iemand anders) je bent niet gewend aan de geluiden en dan duurt een paar dagen.. Je baby vind de geluiden juist wel fijn, dat hoorde hij ook je buik en bovendien reageer je veel beter en sneller op je baby als hij bij je is. Ik las laatst een onderzoek waaruit blijkt dat mensenbabys 3 maanden te vroeg geboren worden (de draagtijd zou eigelijk 12 maanden moeten zijn) omdat de bekken doorgang anders te smal is voor het grote hoofd. Het is dus ook niet gek dat baby's de eerste maanden het liefst aan je vast geplakt zitten. Dus dan is samen slapen ook heel natuurlijk. Maar goed ieder het zijne natuurlijk. Ik slaap er niet minder om, sterker, soms slaapt mijn zoontje weleens in zijn eigen kamertje per ongeluk en dan mis ik zijn geluidjes en slaap ik lang niet zo vast en diep.. En de seks, ach daar merkt hij niets van, en er zijn ook andere plaatsen in huis
Ja hier lagen ze bij ons. De oudste was 1 jaar en 3 maanden toen ze naar haar eigen kamer ging en de jongste was 11 maanden. Als ik nu bevallen ben gaat de baby weer bij ons.
Yup. Alle 3. De eerste heeft 2 wkn bij ons gelegen, de 2e heeft 1 week bij ons gelegen. De 3e heeft bijna de eerste 3 mnd bij ons gelegen... en dan ook nog eens bovenop/naast mij. Hij sliep echt niet in zijn ledikant en ook niet in zijn wiegje naast mij.
Ja, beide meisjes hebben minstens 6 maanden bij ons op de kamer geslapen, totdat ze niet meer goed in de wieg pasten. De geluidjes vond ik niet erg, mijn man maakt meer lawaai . Seks met baby op de kamer vonden wij ook geen punt: als ze slaapt, merkt ze er toch niets van.
Waarschijnlijk had ik onze zoon toch geen half jaar op onze kamer laten slapen maar dat van het (helpen) voorkomen van wiegendood wist ik niet eens. De kraamverzorgster had het over rooming in en bedoelde daarmee een paar weken. Hoe lang precies moesten we zelf weten maar ze had het echt niet over een half jaar. Daar is de voorlichting dan ook niet volledig over. Warboel: was dat niet Charlotte van Sex And the City? Ik zag dat beeld ook voor me, haha! Maar ik kan me daar echt niks bij voorstellen, seks met de baby op de kamer. Zijn jullie zo stil dan? 😜
Nee Charlotte kreeg pas aan het einde van de serie haar adoptiekindje. Miranda kreeg halverwege een zoontje, van Steve. Die nog maar 1 bal had en een luie eierstok. Maar ja we zijn stil, of dochter slaapt overal doorheen. Dat kan ook, hahaha.
Nee, maar mijn dochter heeft alleen tussen ons in geslapen als ze ziek was of een rot nacht had. Voor de rest vanaf dag 1 in der eigen bed op der eigen kamer. Ik zou echt geen seks kunnen hebben waar mijn baby bij ligt. Zou me vreselijk ongemakkelijk voelen
Mijn zoontje heeft ca. 10 weken bij ons op de kamer in een cosleeper geslapen. Overdag sliep hij vanaf het begin op zijn eigen kamer, zodat ook dat niet vreemd was voor hem. Vond het een heel prettige manier om elkaar te leren kennen en gewend te raken aan zijn geluidjes. Na 10 weken was de situatie er een keer na dat hij snachts op z'n eigen kamer sliep. Toen maar zo gelaten, maar Zou het een volgende keer weer op deze manier doen.
Dochter 1 heeft 8 maanden bij ons geslapen, ook ivm de borstvoeding 's nachts. En dochter 2 straks begint ook bij ons en dan zien we wel wanneer ze naar de kamer van haar zus verhuisd.