Heeeeel herkenbaar dit. Bij nummer twee reageerde eigenlijk mijn hele familie best wel lauw? Hie lullig en stom ik het ook vind, zo'n tweede vindt de omgeving blijkbaar net wat minder boeiend . Wij hebben veel moeten doorstaan voor de tweede lukte (ik ben bijna uitgerekend) dus voor ons is het juist helemaal fantastisch. Best moeilijk omdat ik weinig mensen heb met wie ik mijn enthousiasme kon en kan delen. Echter omring ik mij nu met vrienden die wel heeeel erg blij voor ons zijn een meeleven naar de uitgerekende datum. Ik hoop maar dat de rest wat enthousiaster wordt als de baby er eenmaal is. Focus je dus op het positieve. Geniet van je prachtige nieuws, geniet heeeeerlijk met z'n tweetjes en omring je met lieve mensen die wel heel blij voor je zijn! Xx
O wat een domper zeg! Helaas herkenbaar: wij kwamen er vlak voor de verjaardag van onze oudste achter dat ik zwanger was, dus haar verjaardag leek ons wel een mooi moment om het onze naaste familie te vertellen (ouders, zusjes, oma). Was toen dus ook nog maar 5 weken zwanger. Mijn ouders en zusje waren onwijs blij, maar m'n schoonouders zeiden niks en begonnen over hun vakantie.... Maar dan wel tegen de rest van de familie vertellen dat ik zwanger ben, terwijl ik duidelijk had gezegd dat we nog even zouden wachten met het tegen de rest te vertellen. Stond ik dan op een neven en nichten dag voor paal met m'n dochter in haar "grote zus" shirt.... Dames met lompe familieleden: gefeliciteerd met jullie zwangerschap en geniet ervan!
Pfff lekker dan. Dat kunnen ze echt niet maken vind ik! Zoiets wil je zelf dolgraag vertellen. Mijn zwager feliciteerde me ook alleen ff via de app; " Gefeliciteerd met het prille geluk en succes met de tijd die komt". Kan aan mij liggen maar ik vind het wat negatief omdat hij "prille geluk" zegt..... Met andere woorden er kan nog zoveel misgaan als je nog maar 5 weken bent....... En ik ben al zo onzeker en bang dat het inderdaad misgaat
Sja, even advocaat van de duivel; kunnen het ook zorgen zijn, of hun manier om niet al te blij te kunnen zijn? Jij geeft aan én een postnatale depressie te hebben gehad én je hebt chronisch pijn... Misschien verwacht je een beetje teveel? Hebben ze voor je/jullie gezorgd toentertijd? Van dichtbij meegemaakt? Dan snap ik wel dat ze niet zo enthousiast zijn... Sorry. Tuurlijk kunnen ze dit beter anders laten merken dan, maar kijk ook even naar je eigen geschiedenis. En ookal hebben ze het níét van heel dichtbij meegemaakt, ook van afstand kun je veel zien, merken en opvallen.
Ze weten niet dat ik een depressie heb gehad hoor en daarbij ben ik daar weer helemaal bovenop gekomen. We hebben een fantastisch zoontje en iedereen zegt altijd hoe geweldig ze het vinden hoe wij met hem Omgaan. Hij ontwikkelt zich bovengemiddeld goed. Ik kreeg die depressie toen omdat ik een zware bevalling had met een boel complicaties na de tijd maar alleen mijn moeder weet hiervan en zelfs die zegt dat het haar nooit is opgevallen dat ik zo in de put zat totdat ik het vertelde. Ik snap wat je bedoeld hoor maar ik denk niet dat dit de reden is..... Mijn schoonfamilie mag mij niet zo. Ze zijn vooral met mijn schoonzus en haar gezin bezig dat is altijd zo geweest ook bij mijn eerste zwangerschap
Natuurlijk ben je blij. Van harte! Maarja. Je kunt mensen niet dwingen om blij voor je te zijn. En sowieso is het een beetje hedendaags hysterisch om te verwachten dat mensen zich al hechten aan een 5 weken oude spikkel. Dat deden andere generaties niet zoals wij. Inlevingsvermogen moet van twee kanten komen.
Mijn ouders waren bij de tweede zelfs iets enthousiaster, niet dat ze dat bij de eerste niet waren, maar die zagen ze niet aankomen, nu hadden ze het verwacht Schoonouders daarintegen zijn nooit echt enthousiast geweest, wij hadden onze zoon een grote broer shirt aangetrokken, geen reactie. Toen we erover begonnen zeiden ze ow ja wel gezien, maar we snapten de betekenis niet, kom op zeg Schoonvader heeft onze dochter nog geeneens gezien, ze is 8+ maanden, zeker niet boeiend genoeg
Mijn familie reageerde leuk. Toen ik pas zwanger was had mijn vriend het al snel aan zijn ouders verteld. Ze vonden het leuk zei hij. Maar ik heb niks van ze gehoord. En vlak erna is onze relatie in crisis geraakt en zijn we niet meer samen. Maar ik heb nog steeds helemaal NIKS van zijn familie gehoord. Eerste zwangerschap soortgelijk. Terwijl ze wel altijd heel leuk waren met mij en ons eerste kindje. Maak je er toch niet druk om. Leuk is het niet nee, maar het gaat toch om jou en je gezin en hoe gelukkig je zelf bent ermee. Mij boeit het niet, als zij nergens bij betrokken willen worden.. Dat ze het maar lekker uitzoeken. Maar ik zit er dan dus ook niet op te wachten dat ze straks op kraamvisite willen komen alsof er niks aan de hand is, en dan maar trots lopen doen met hun kleinkinderen, terwijl heel de zwangerschap radiostilte.
Nou,, eerlijk gezegd vind ik dat wel een leuke app van je zwager. Zo lijkt het net of je overal wat negatiefs achter zoekt. Dat je je zorgen maakt dat er nog iets mis gaat is logisch, dat heeft (bijna) elke aanstaande mama. Maar nu lijkt het alsof je wil zeggen dat je zwager je het geluk misgunt. En nee, dat kan ik niet zeggen als ik zo'n appje lees.
Heb vrij veel met hun meegemaakt daarom ben ik nogal negatief..... Maar dat moet ik loslaten en lekker genieten van de zwangerschap
Jeetje wat heftig zeg! Nee ik moet me er ook niet druk om maken en ik snap dat het hier misschien wat raar overkomt omdat ik niet het hele verhaal vertel wat betreft mijn schoonfamilie. Zijn nogal lullige dingen gebeurd helaas
Dat is zeker zeer vervelend. Lijkt erop dat je dus al beetje ervaring hebt met niet zo leuke situaties met je schoonfamilie. Nee het is ook natuurlijk niet makkelijk om een hele situatie te overzien voor buitenstaanders. Het is gewoon zo jammer dat het je zo raakt, hun (lullige) reacties. Maar wel begrijpelijk natuurlijk. Je hoopt dat je steun en medeleven kan verwachten. Misschien komt het ook nog wel. Hebben ze net wat langer tijd nodig om aan het idee te wennen deze zwangerschap. In ieder geval een dikke felicitatie en geniet lekker van die bijzondere tijd met de mensen om je heen die wél met je meeleven!
Tsja, mijn schoonouders stonden ook niet echt te juichen. Ik kreeg zelfs een "succes ermee". Achteraf kwam dit doordat ze zich zorgen maakten over ons huis, werk etc. Gaandeweg de zwangerschap is dit helemaal bijgedraaid en ze zijn niet bij de twins weg te slaan, dus nee het is niet leuk, maar het kan ook nog weer helemaal bijdraaien.
Ik weet hoe het is. Kan voelen. Ik ben morgen 37 weken zwanger van mijn derde kindje. En vandaag was de eerste keer (!) dat mijn vader vroeg hoe het ging en wanneer ik was uitgerekend. Terwijl hij toch dagelijks belt voor de andere kinderen. Ik had het maar naast me neergelegd. Ik weet hoe hij is en heb me er niet druk om gemaakt. Maar toen hij ernaar vroeg, voelde het wel even fijn. Misschien je er ook maar bij neerleggen en kijken hoe het verder loopt? Ik heb er m'n eigen blijdschap niet door laten beïnvloeden.
Knap van je. Ik blijf het gewoon heel apart vinden dat mensen zo kunnen doen..... Maar misschien komt dat omdat ik zelf erg empatisch ben ingesteld
Gefeliciteerd! En wat vervelend dat de reacties anders waren dan je had verwacht De app van je zwanger vind ik dan wel weer heel lief eigenlijk! Dat zou ik exact zo typen. Ook als iemand 12 weken zwanger is trouwens, dan zeg ik dat ook zo Dat is vrij normaal om te zeggen ook als iemand pril zwanger is Dus daar zou ik niks achter zoeken, dat leest gewoon als een gemeend, iemand die blij voor je is berichtje! En onzeker of het misgaat, ja dat is herkenbaar, maar doet niks af dat 5 weken nog pril is. 10/11 weken ook.. kreeg vorige week de vraag van iemand of ik zwanger was, en heb toen ook zelf gereageerd, van ja, maar het is nog heel erg pril. Onze families reageerde op verzoek heel rustig. We zijn nu voor de 3de keer zwanger, maar hebben dus de ervaring dat het mis kan gaan. Wij merkte, de mensen die ook die ervaring hadden, vanzelf al rustig/gedwee reageerde, terwijl mensen die de ervaring niet hadden, helemaal hyper konden zijn. (wat wij dus weer vervelend vonden). Zo reageert iedereen vanuit zijn of haar eigen referentiekader. En zeker op zo een prille zwangerschap, kan het dus goed dat je oma zich er nog niet aan wilt hechten bijvoorbeeld, door haar ervaringen dat het mis kan gaan. Dat neemt niet weg dat het vervelend is dat ze niet aan jou verwachtingen voldoen! Trek je het niet teveel aan, en geniet van je zwangerschap, hopelijk draait je (schoon)familie straks bij en zijn ze wel heel enthousiast!