Ik kon niet direct een topic vinden die hier op aansluit, dus dan toch zelf maar weer een topic openen. Deze week ben ik 40 weken. Gezien mijn zwangerschap niet over rozen gaat heb ik het met (de vele verschillende) verloskundige al een tijdje over inleiden. Inmiddels ook twee keer bij de gyn geweest (ook steeds een ander). Vanmiddag ga ik weer voor gesprek omdat inleiden nu mogelijk is, alleen blijf ik enorm twijfelen of het wel een goed idee is. Het kost natuurlijk veel energie, voor mij en de baby. Kleintje is nog niet ingedaald, dus als hij dat nu nog niet doet heb je een kans op een keizersnede. Maar ja, die heb je natuurlijk altijd. Lichamelijk ben ik aardig op en mentaal begint het ook echt op te raken, maar is het erg genoeg om tot inleiden over te gaan? Het voelt als een egoïstische keuze. Wacht ik nog even af met het risico dat ikzelf nog verder achteruit ga en we uiteindelijk alsnog moeten inleiden. Of kies ik voor inleiden om dat kleine beetje energie te besparen? Heeft iemand hier ervaring met inleiden en hoe heb je dat ervaren? Wat was voor jou of de gyn doorslaggevend? Ik krijg veel verschillende adviezen. De verloskundigen geven wel aan dat inleiden in mijn geval een goede optie is. De gyn lijkt juist weer wat terughoudend en ik wil vooral het beste voor de kleine. Alvast bedankt voor de reacties.
Gynaecologen zijn idd wel wat terughoudend ivm de kans op complicaties, en dan vooral als je lichaam nog erg veel gestimuleerd moet worden om te bevallen. Je moet voor jezelf even de vraag beantwoorden of je het risico van een keizersnede wil nemen als het toch niet vlot zou verlopen (keizersnede kan uiteraard ook als je zelf weeen krijgt, maar kans is wel groter bij een inleiding). Je zou eens kunnen vragen of ze willen toucheren, en als het allemaal zo gunstig is dat ze de vliezen al kunnen breken kunnen vragen om in te leiden. Als alles nog potdicht zit heb je meer kans dat het een dagen durend verhaal wordt wat veel van jou en de baby zal vragen, het is de vraag of je daarop zit te wachten als je nu al op bent... Succes in ieder geval, hoop dat je snel vanzelf aan de gang gaat!
Ik vraag me af of je er uiteindelijk energie mee bespaart zoals je schrijft. Als alles nog dicht zit en er nog niks in beweging is, denk ik dat inleiden juist ook veel energie kan kosten. Een bevalling op natuurlijke weeën verloopt vaak wat vlotter dan op kunstmatig opgewekte weeën, maar ook dat verschilt per bevalling natuurlijk. Maar ja als je over een week alsnog moet inleiden ben je natuurlijk een week 'verloren'. Als je écht niet meer kan zou ik inleiden, en anders toch nog een week de natuur de kans geven. Sterkte ermee!
Bij mij resulteerde wee opwekkers (wel gebroken vliezen en meconium houdend vruchtwater) bij de eerste in 18 uur weeën storm gevolgd door een keizersnee. Bij de tweede begon het spontaan en 5 uur en 10 minuten later was hij geboren. Ik zou zelf nooit meer voor wee opwekkers kiezen, m'n lichaam was er toen gewoon echt niet aan toe. Ik zou investeren in een warm bad, massage, high tea met je zus of vriendin of moeder en nog een weekje afwachten.
Ik ben 2x spontaan bevallen en 1x ingeleid hoe graag ik nu weer wil bevallen z.s.m hoop ik nooit meer ingeleid te worden wat een hel was dat, de weeen waren zoveel heftiger als spontane weeen ook leek er geen einde aan te komen. Ik denk dat veel vrouwen erdoor heen zitten op het einde maar mocht het je nog lukken om het vol te houden zou ik dat echt adviseren, inleiden is geen pretje.
Ik ben ingeleid met 41+1. Ik had nog geen ontsluiting, m'n baarmoedermond was nog niet verwerkt en ze lag nog niet geheel ingedaald en vast. Op 41+0 kreeg ik savonds om 21.00u een ballon ingebracht en deze zou er de volgende ochtend om 8u uitgehaald worden en dan zouden ze m'n vliezen breken als het voor voldoende ontsluiting had gezorgd. Echter viel deze er om 7u zelf uit en konden ze dus inderdaad m'n vliezen breken om 8.15u. De weeën waren erg heftig, heb ivm flinke weeenstorm ook een ruggenprik gekregen. Om 19.44u is ze geboren. Dus ook als je nog "potdicht" zit kan een inleiding prima verlopen 😊 Want ja, ik kijk er (ondanks een gigantische weeenstorm) super goed op terug!
Ik ben met 38+2 ingeleid omdat mijn kindje vanaf 30 weken vrij groot geschat werd. Heb zelf ook erg getwijfeld en toentertijd ook een topic aangemaakt hier. Om 20.00 uur werd de ballon geplaatst en om 02.00 uur begonnen de weeën, na een paar uur puffen en maar liefst 3 minuten persen is mijn zoontje geboren met 4300 gram en 52 cm. Ik heb er dus alleen maar fijne herinneringen aan en zou het zo weer doen. Het advies dat ik kreeg ga ik jou nu ook geven: niemand kan je vertellen wat je moet doen of hoe het gaat lopen, luister naar je gevoel en bespreek dit met je gynaecoloog en maak een keuze die het beste voelt. Heel veel succes en ik hoop op een fijne en vlotte bevalling!
Bedankt allemaal voor jullie reacties en ervaringsverhalen! Het was geen super fijn gesprek, ik hield er een naar gevoel aan over. Uiteindelijk besloten om donderdag voor inleiding te gaan middels tabletjes. We proberen het 2 dagen en als het niet lukt krijg ik het weekend 'pauze'. Thuis even flink 'uitgehuild' en daarna zoals afgesproken de verloskundige gebeld. Zij denkt dat dit toch het beste is. (Eerste 3 maanden extreem misselijk/braken, vanaf 15 weken BI en vanaf 20 weken harde buiken bij te veel inspanning. Inmiddels loop ik erg moeilijk en heb ik het gevoel dat mijn botten rondom beken/stuit en schaambeen scheuren als ik me om wil draaien. Ik word onwel van hoog-lage bloeddrukken en heb geen goede nachtrust meer. Bij 41 weken zouden ze sowieso gaan inleiden, dus ik begin nu 4 dagen eerder.) Nog twee dagen te gaan en ik hoop zo ontzettend dat hij alsnog uit zichzelf wilt komen. Zeker nu ik jullie verschillende ervaringen lees. Je weet niet hoe het gaat en natuurlijk opgang komen is uiteraard beter... Ik duim en wacht hoopvol af. Fijn ook om te lezen Debby81 en Nursekel!
Heeft de gyn niet getoucheerd? Dat zou de gyn bij mij doen om te kijken of ik goed inleidbaar zou zijn. Dit was wel nog voor de 40 weken. Dit bleek uiteindelijk niet nodig, omdat mijn vliezen spontaan braken. Uiteindelijk na eerst een paar uur afwachten wel bij vaan stimuleren met oxitocine per infuus. Weeën kwamen niet echt vlot krachtig genoeg op gang. Als ik had gewild had ik langer af kunnen wachten, maar het was voor mij beter toch zo snel mogelijk te gaan bevallen. Had bij breken vliezen 3 cm ontsluiting. Lichaam was er dus ook wel aan toe. Wellicht dat dit bij jou ook het geval is.....
Hier recent ingeleid op 40+3 omdat ik een klein bekken heb, de kleine al vier kg was en hij volledig ingedaald was. Enkel nog geen ontsluiting. De gyn gaf aan dat ze het enkel deed omdat hij al volledig ingedaald was, want dat ze het anders onverantwoord vond. Ik zou het dan ook niet gedaan hebben.
Ik ben bij allebei de bevallingen ingeleid. De 1e keer met 42 weken. De 2e keer onlangs omdat ons 2e kindje heel groot geschat werd met 40 weken. Mijn ervaring is dat ze je echt niet eerder inleiden als daar geen medische noodzaak voor is. Ik wilde heel graag natuurlijk bevallen want aan de weeenopwekkers was echt geen pretje. Succes.
Eerlijk? Ik ben bij de eerste ingeleid (medisch) en dank god op m'n blote knieën als het dit keer gewoon vanzelf begint. Het enige waar ik bang voor ben is namelijk een inleiding. Mijn lichaam was er totaal nog niet klaar voor.
Ik ben ook ingeleid op 39+6. Dit omdat mijn baby werd geschat op meer dan 4 kilo en groter dan 54 cm. En ik had ook bekkenpijn en alles zat nog potdicht, dus er zat niet echt vooruitgang aan te komen. Ik ben nog maar 1 keer bevallen en kan dus niet vergelijken met een spontane bevalling, maar ik hoop deze keer wel op een spontane! gewoon om dat ook eens mee te maken. Er zijn 2 tabletjes ingebracht om de bmm te verweken, nadien vliezen handmatig gebroken en toen brak de storm los! Meeeeega hevige weeën! En ik wilde absoluut zonder pijnstilling, dus het was geen pretje. Maar das gewoon tanden bijten en doorzetten. En zodra je baby op je buik wordt gelegd, ben je dat allemaal vergeten...
Ben nu in het ziekenhuis. Ze zijn aan het primen en heb al geregeld harde buiken. Ik hoop dat het daardoor toch een soort van natuurlijk verloop gaat krijgen, zonder een infuus om de weeën opgang te brengen. De verloskundige en verpleegkundige zijn in ieder geval erg aardig. Dat geeft al rust! Bedankt weer voor jullie reacties! Altijd fijn om te lezen en ervaringen uit te wisselen.
Ik hoop het ook voor je. Fijn dat het tot nu toe goed gaat. Hier 2 keer zo ingeleid (met gel) en 'vanzelf' verder gegaan, dus geen weeënopwekkers nodig gehad. 2 prachtige bevallingen gehad, alleen de eerste eindigde in een vacuümverlossing (zoals vaak bij ingeleide bevallingen) en de tweede een weeenstorm. Toen was ik ook wel blij dat ik geen weeënopwekkers had gekregen. Ik wens je een fijne bevalling toe
Ik ben ingeleid met 41 weken omdat ik er klaar mee was en de baby aan de grote kant zou zijn. Dat kon je ook echt zien aan mijn buik! De bevalling verliep super goed ondanks de inleiding! Alles ging volgens het boekje. Uiteindelijk lag meneer verkeerd met zijn hoofd en kon hij niet onder mijn schaambot komen. Na 1,39 uur persen en 2 pogingen met de vacuümpomp heb ik alsnog een spoedkeizersnede gehad. Wil niet zeggen dat het jou ook zo gebeurt. Er zijn genoeg verhalen die goed aflopen en ook begonnen zijn met inleiding.
Ik ben ingeleid door oa zwangerschapsvergiftiging met 38. Ik vond het heel heftig en pijnlijk en na 2 dagen blijven steken op 4 cm en uiteindelijk een spoedkeizersnede. Was dit omdat mijn lichaam er nog niet klaar voor was!? Tsja.. Dat zou mogelijk zijn. Maar de kleine kon ook niet blijven zitten. Vk zei trouwens bij mij vanwege bekkeninstabiliteit dat ze wilde inleiden hier ging echter de gyn niet mee akkoord. Dus die adviezen liggen ook wel eens anders. Uiteindelijk moest ik wel... Moeilijke keuze! Niemand kan voor je beslissen alleen jij. Ik zou zeggen probeer die 2 weken nog uit te zingen maar aan de andere kant wij ook als geen ander dat 1 dag langer al teveel kan zijn. Lastig! En succes
Nou daar ben ik dan . Om half drie in de nacht braken mijn vliezen. Veel vruchtwater met wel wat weeen tot gevolg maar helaas niet genoeg om op eigen houtje verder te gaan. De weeenopwekkers werden om 08:30 aangesloten en kon ik tot 13:00 aardig handelen. Daarna sloeg de vermoeidheid, pijn en angst toe. Ons kleintje kreeg het namelijk ook moeilijk. In een onmogelijke houding moest ik de zowel buik als rugweeën opvangen zodat zijn hartslag stabiel bleef. Ik kon totaal niet meer ontspannen en bleef op 3,5cm hangen. Er werd gesproken over pijnstillers en ondertussen kreunde en pufde ik de ontsluiting ineens binnen 1 uur naar 7cm. Daarop kreeg ik een morfinepompje, die met name tegen de erge bekkenpijn hielp. Weer een uur later kreeg ik enorme persdrang. Ik zat op 9cm. Omdat ik het niet meer trok en het persen bijna vanzelf ging, masseerde de arts de laatste centimeter er bij. Eindelijk mocht het! Ze gaven me een uur, maar binnen 15 minuten lag onze kleine maar grote man op mijn buik. Ik denk dat ik in mijn situatie de beste keuze heb gemaakt. Hoewel ik toch echt hoop dat we een eventuele volgende keer een natuurlijke bevalling zullen hebben, want de weeenopwekkers waren echt heel erg pittig. Nu ben ik onwijs aan het genieten van een heerlijk mannetje die het onwijs goed doet.