In April 2016 ben ik moeder geworden van een prachtige zoon na een zwangerschap van 42 weken waarvan de eerste 22 weken ik ziek ben geweest (misselijk/braken/opname ziekenhuis ivm uitdroging). Ik ben nu een maand geleden weer begonnen met mijn opleiding, stage. Ik moet 36 uur in de week maken (wisselende diensten) naast de zorg voor mijn zoontje en het huishouden. Mijn partner werkt 40 uur en is de weekenden vrij. Nou zat ik al niet echt lekker in mijn vel voordat de stage begon, maar ik dacht dat zullen de zenuwen wel zijn. Uiteindelijk ben ik toch doorverwezen naar een praktijkondersteuner voor hulp. Begin augustus heeft mijn zoontje een bijbalontsteking gehad en is doorverwezen naar het ziekenhuis, hier bleek ook dat hij een blaasontsteking had. Hij heeft tot nu toe een MCG en een Renogram gehad. Gister zijn wij gebeld door onze kinderarts, er is uit de Renogram gebleken dat hij een verwijde urineleider heeft en dat beide urineleiders een ''drempel'' hebben waar urine achter kan blijven hangen. Hierdoor is de doorstroming vanuit de nieren verslechterd en de kans op nieuwe ontstekingen groot. Wij worden doorverwezen naar een ander ziekenhuis die gespecialiseerd is hierin omdat hij geopereerd moet worden hieraan.. Ik zit er na dit bericht echt volledig doorheen. Wat stage betreft heb ik niet de mogelijkheid om uren te missen. Alle uren die ik mis moet ik inhalen voor de einddatum van mijn stage maar ik maak al gemiddeld 36 uur in de week. Nou twijfel ik dus heel erg of ik niet moet stoppen met mijn opleiding voor nu.. Zijn er misschien meer mama's die in een soortgelijke situatie hebben gezeten? Of heeft iemand tips?
Oh wat vervelend! Ik heb destijds een jaar de opleiding stop gezet, maar had beter eerst kunnen overleggen met een studiebegeleider. Dat zou ik je nu adviseren, school en stage inlichten en samen tot een oplossing komen. Sterkte!
Ik heb het op stage er al over gehad of ik minder uren mocht maken, maar dat is niet mogelijk helaas. Dat betekend dus dat ik mijn huidige stage moet stopzetten. Ik hoop deze week mijn stagebegeleider te kunnen spreken om de uitslag van het onderzoek te vertellen. En of zij misschien nog een andere oplossing ziet. Anders moet ik het met mijn studiebegeleider verder oppakken. De mogelijkheid tot verlenging heb ik inmiddels niet meer, dus dat is ook geen optie
Ik heb zelf ook zo eens onder druk gestaan. Toen ik zwanger werd van mn oudste dochter, was ik ook bezig met een kraamzorgopleiding. Ik had het gelijk aangekaart aan mn praktijkbegeleider dat ik zwanger was en ik kon verlenging krijgen. (na mn verlof 1 gezin per maand en rustig opbouwen en opleiding afmaken) Maar net voor mn verlof kreeg ik te horen dat ik geen verlenging kon krijgen. (dat was een klap voor me, had alle opdrachten af, alleen de praktijk nog...en dat was nog heel veel voor een korte tijd) Ik zou alles op alles moeten zetten om het te gaan halen. Meerdere gezinnen per maand, zoveel bevallingen hebben meegemaakt. (tijdens zwangerschap was ik op een gegeven moment gestopt met in de wacht voor snachts voor bevallingen) En misschien zou ik alsnog met lege handen komen te staan aan het eind van de tijd. (dan was alle werk en stress voor niks geweest...) Toen mn dochter eenmaal geboren was, voelde ik dat het al die stress niet waard was. Nu ben ik thuisblijfmoeder. Maar mijn tijd komt nog wel. Al is het wel eens moeilijk dat ik geen opleiding heb. Maar er was geen andere keuze op dat moment en je kinderen groeien maar een keer op. Ik zou het eens goed bespreken met je studiebegeleider wat de mogelijkheden zijn. Maar al die stress is ook niet goed voor je. Hoe lang moet je nog stage lopen voor je studie? Wat vindt je partner ervan? Succes met je beslissing en ik hoop dat er een goede oplossing komt, zodat je het op een stressvrije manier af kan maken.