Ik denk dat je zelf alvast beter op zoek kan gaan naar een passende baan en kom je daar niet uit dan kan je écht bij t uwv terecht,die mensen helpen je daar graag... Ik zou er alles aan proberen te doen om uit de bijstand te blijven,en wat er hierboven ook word gezegt,dat is tegenwoordig niet zo makkelijk meer,en terecht! Kindje van 3 op de opvang zou misschien wel leuk zijn voor hem/haar,goede voorbereiding op de basisschool. Zoals ik t lees zie je t allemaal negatief in,kom op,schouders eronder en gaan!!!
Welke toon tuc? De waarheid? Ik ben niet degene die hier loopt te vloeken en schelden zoals shadixx En ik denk dat t soms goed is eens goed naar je situatie te kijken en de keuzes die je hebt gemaakt om daar te komen. Ts zit duidelijk op een plek waar ze niet wil zitten, daar komt ze alleen maar uit door zelf vanaf nu andere keuzes te maken. We kunnen ook met z'n allen nu gaan zeggen hoe vervelend en zielig t is, maar daar is ze ook zeker niet mee geholpen
Ik zie het zo vaak, ook in dit topic, het lijkt wel alsof mensen jalóérs zijn op anderen die 'lekker in de bijstand' zitten. Nou, ik kan je vertellen; het is een hel. Ik werk me tegenwoordig helemaal gek, 7 dagen per week van 's morgens tot 's avonds. Desondanks heb ik nog steeds (veel) minder te besteden dan toen ik in de bijstand zat en alle toeslagen kreeg waar ik toen recht op had, maar ik zou echt nooit, nooit, nóóit meer terug willen. Iedereen lijkt te denken dat je heerlijk veel vrije tijd hebt en dat je iedere maand een fijn bedrag op je rekening gestort krijgt, zonder dat je daar iets voor hoeft te doen. Ik heb me nog nooit zó afhankelijk gevoeld en het idee gehad dat ik helemaal niets meer te zeggen had over mijn eigen leven, als toen ik in de bijstand zat. Er wordt gedaan alsof TS het zo gepland heeft dat ze lichamelijk klachten kreeg en alleenstaande moeder werd met twee hele jonge kinderen. In mijn ogen straalt van de openingspost juist af dat ze juist níét in de bijstand terecht wil komen. Ze volgt verdorie een universitaire opleiding! Dat doet ze vast niet zodat ze straks met een diploma op de bank kan gaan hangen om te genieten van het geld dat ze elke maand van de gemeente krijgt. Dat ze zich er niet fijn bij voelt om haar kind(eren) naar een opvang te brengen.. Is dat écht zo onvoorstelbaar? Als je jaren met het idee hebt geleefd dat je er in de eerste jaren elke dag zou zijn, je er alles aan doet om een studie met de zorg voor je kinderen te kunnen combineren en je dan ineens moet omschakelen en van dat idee af moet stappen, ís dat ook gewoon ellendig. Iedereen zou waarschijnlijk even tijd nodig hebben om daaraan te wennen, mag het? Ze vraagt om tips van mensen die ervaring hebben, niet om de grond ingestampt te worden door mensen die insinueren dat ze haar handje op wil houden en niets uit wil voeren. Kom op zeg
Vloeken en schelden? Omdat ik zei dat je een 'kut'opmerking maakte? Wat uitermate vervelend dat je aanstoot verneemt aan die drie lettertjes, maar in mijn ogen voldeden woorden als 'naar' of 'rot' in dit geval niet, omdat het gewoon écht heel gemeen was. Fijn dat je ook inziet dat TS in een situatie zit waar ze zelf óók niet in wil zitten. Misschien een idee om haar tips te geven waar ze iets mee kan, in plaats van zo gruwelijk denigrerend te doen en te roepen dat ze 'van andermans geld' leeft.
Je kindje is 3 jaar, dus dan zou het wel fijn zijn om opbouwend naar school iets meer dagdelen opvang te doen. Anders is de overstap naar straks 5 dagen school wel heel groot!
Hoezo? Is dat dan niet zo? En waarom is dat dan denigrerend? En ja, ik zie 'kut' inderdaad als een vloekwoord (waarschijnlijk omdat dat ook zo is)
Ik heb zelf ook reuma en een aantal andere klachten waar ik hier niet uitgebreid op in wil gaan. Dit in combinatie met het zorgen voor een gezin is best zwaar, een paar dagen in de week werken (balans is dan wel belangrijk), is voor mij echt een fijne afwisseling. En mijn werk is ook niet bepaald 'relaxt' (geen kantoorbaan oid). Je zou er over na kunnen denken.... Kinderen vinden het vaak héél leuk hoor op bso of kdv. Mijn kinderen wel in elk geval. De rotzooi die ze daar maken hoef jij 's avonds niet op te ruimen. Dus kun jij ook op de bank ploffen, even zwart wit gezegd.
Ik snap oprecht niet hoe je kunt vallen over 'kut' (excuses voor de beelddenkers ♥ ), maar niet in kunt zien dat jouw bericht beneden alle peil was. Als je niet ziet dat het echt een ronduit gemeen bericht was, heeft het ook niet zoveel zin om het er verder over te hebben. Laten we het verder maar on-topic houden, daar heeft TS véél meer aan.
Maar shadixx je hebt gelijk dat er beter in tips gedacht kan worden Als ik in deze situatie zou zitten zou ik -proberen met hulp m'n lichamelijke situatie zo optimaal mogelijk te krijgen (als dat nog een optie is) -me dit jaar als een malle gaan storten op je studie en dan vragen of je om die reden kan ontkomen aan sollicitatieplicht of werk -dan volgend jaar als je jongste naar school gaat op zoek gaan naar een baan die aansluit op je studie
Wat zegt je UWV coach ervan? Heb je het met hem/haar besproken? Zo niet, zou ik maandag meteen even bellen. Een UVW coach adviseert iemand echt niet zomaar om bezwaar in te dienen, kan je niet alsnog bezwaar maken? Is er geen enkele vorm van werk dat je zou kunnen doen, dat wellicht ook nog te combineren is met de kinderen (call center, thuiswerk, administratie op een school, etc...)? Misschien kan je de mogelijkheden ook met het UWV bespreken.
Je bent niet in beroep gegaan terwijl dit wel door je coach aangeraden werd, ik denk dat dat niet verstandig is geweest, maar daar valt niks aan te veranderen. Heb je al een afgeronde opleiding? Zo ja, vraag ik me af of je niet beter (aangepast) werk kunt gaan doen dan nog een opleiding. Prioriteit lijkt me om aan het werk te kunnen zodat je niet afhankelijk bent van een uitkering, toch? Wat betreft opvang, ik denk dat er weinig mensen zijn die hun kinderen voor de lol naar een opvang brengen, lijkt me niet dat dat relevant is.
Nou dat inderdaad! Lekker makkelijk oordelen vanuit een beeld wat niet klopt. Ik zou ook best een bak geld willen en lekker de hele dag op de bank willen liggen, maar dat is gewoon niet de realiteit. Ik heb ook een tijd in de bijstand gezeten, en daar werd wel van verwacht dat ik minimaal 24-32 uur per week stage liep, wekelijks een gesprek met een coach, een dag training per week (sollicitatie-vaardigheden bijvoorbeeld) en daarnaast nog solliciteren. En als je om wat voor reden dan ook een daar van niet kunt nakomen, word je gekort en loop je het risico je vasten lasten niet meer te kunnen betalen. Iedere cent die je buiten je uitkering ontvangt mag je inleveren, dus een extraatje heb je ook niet. Ik was dus alsnog meer dan 40 uur per week bezig, voor die 900 euro. Ruilen? Uit de bijstand komen was de zwaarste 'baan' die ik ooit heb gehad.
het is gewoon een taboe hier op zp. Zodra het woord bijstand of uitkering valt krijgen bepaalde leden hier een melding van ofzo want ze weten niet hoe snel ze de ts van dat topic de grond in moeten stampen of vertellen hoe verwerpelijk is wel niet is om een uitkering te krijgen.
Shaddix het is echt zo Sinds 1 januari dit jaar krijg.je als.alleenstaande.moeder met 1 kind 340 euro kingebondenbudgget voor 2 370 euro. Huur 485 dan krijg je 224 huurtoeslag. Zorgtoeslag 82 euro das minimaal.664 euro aan toeslagen per maand En dan nog.de 900 bijstand😉 Ik vind het ook.behoorlijk wat maar omdat ik dus iemand help met haar 2 Kids qua financiën weet ik dat ze dit maandelijks ontvangt
Even op inhaken. Wajong is alleen als je dezelfde klachten/ ziekte had voor 18 e jaar . WIA is de uitkering die u krijgt als u door ziekte niet of minder kunt werken. WIA staat voor: Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen. De WIA bestaat uit 2 soorten uitkering, namelijk de WGA-uitkering en de IVA-uitkering. WGA staat voor: Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten. U krijgt mogelijk WGA als u 2 jaar of langer ziek bent en (in de toekomst) kunt werken. IVA staat voor: Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten. U krijgt mogelijk IVA als u niet of nauwelijks kunt werken en er een kleine kans is dat u herstelt. U vraagt de WIA-uitkering aan als u bijna 2 jaar (104 weken) ziek bent, en u daardoor 65% of minder kunt verdienen van uw oude loon. Bij de WIA geldt dat u zoveel werkt als u kunt. Ik vraag me wel af waarom je niet die herkeuring heb gedaan? Ik snap echt wel dat je ergens geen zin meer hebt in het geheen en weer en gedoe en voor je gevoel niet wilt zeuren, maar als jij niet meer kan werken zal daar een oordeel over moeten komen en als een UWV arts je dat al adviseert vind ik het niet heel logisch dat je dat niet gedaan hebt. Ik zou alsnog contact opnemen met je arts aangeven dat je op dat moment eigenlijk geen goede beslissing hebt gemaakt om geen keuring te den en dat alsnog te laten doen.
In de bijstand zitten is geen taboe an sich. Ik denk dat het er vooral om gaat met wat voor houding en verwachtingen degene in de bijstand zit. Ts vervelende situatie, is er nog een mogelijkheid om in hoger beroep te gaan mbt tot je keuring?
Dat snap ik best en ik moedig ook totaal niet aan dat iemand maar met zn handjes over elkaar een uitkering moet ontvangen...maar het valt hier gewoon heel erg op. Altijd dezelfden die reageren en veroordelen hierover. Ik haal uit ts haar stukje helemaal niet dat "lekker" thuis wil gaan zitten op andermans kosten. Ik lees een stukje over iemand die even niet meer weet hoe of wat en zich druk maakt over wat er gaat gebeuren. Zich ook zorgen maakt over hoe het met haar kindjes zal gaan en waar ze verstandig aan doet. Ik vind dat er dan best een andere benadering mag komen als: "applaus, je zit al 5 jaar op andermans kosten thuis". Daar help je en bereik je niks mee. Verder zijn er hier echt een paar die helemaal anti uitkering zijn en geen enkele reden zien waarom iemand daarin terecht zou komen..kunnen ze zich niks bij voorstellen. Nou ik moedig het niet aan, maar ben tegelijkertijd wel blij dat er zulke voorzieningen zijn.