Goedemorgen allemaal, Laat ik even voorop stellen, dit topic is niet bedoelt voor afval tips of mensen die tegen de gastric bypass zijn. Het was voor mij voornamelijk om met andere te praten over het hebben van een gastric bypass of maag verkleining. Waar loop je tegen aan en wat gaat er misschien wel heel goed! Ik ben 8 september 2015 geopereerd aan een gbp in het sfg. Ontzettend tevreden mee, ik ben 50 kilo afgevallen en sta nu rond de 80 kilo stil. Wat ik eigenlijk wel goed vind (volgens bmi nog wel overgewicht maar niet meer levensbedreigend ) toen ik heel dik was heb ik mijzelf nooit geschaamd hoe ik er uit zag. Mijn kilo's waren mooi verdeeld en als ik vertelde aan mensen dat ik 130 kilo woog geloofde ze mij dan ook vaak niet. Ik heb de gastric bypass ook voornamelijk gedaan vanwege gezondheidsredenen. Ik kreeg last van mijn gewrichten ik ben nog maar 30 (toen dus 29 ) Ik heb maar weinig overtollige huid, mijn huid is wel wat slapper. Ik heb oude vrouwen bovenarmen (vind ik zelf dan) en mijn huid op mijn buik is slapper. De rest is nog wel bij te trainen om gewoon weer wat strakker in mijn vel te komen. Voor mijn buik en armen zou ik eventueel plastice chirurgie kunnen krijgen, aldus de chirurg. Maar eigenlijk ben ik tevreden. En na mijn galblaas operatie ook wel weer even klaar om geopereerd te worden. Ik heb nog borsten en heupen en dat wilde ik graag behouden ik heb wel erge haaruitval gehad en dat groeit nu gelukkig weer allemaal aan. Waar ik nu een beetje tegen aanloop is toch mijn hang naar zoetigheid. Bij de meeste mensen is die weg na de gastric bypass. En bij is die wel een heel stuk weg maar vaak rond mijn periode van ongesteld worden, is mijn enorme trek naar chocola daar nog steeds. Ik vreet mij niet meer vol, dat heb ik gelukkig afgeleerd (en zou in theorie ook niet meer kunnen) en ik heb toch vaak savonds na het avond eten gewoon weer trek. Maar dan vaak hartige trek. Lopen hier meer mensen tegen aan? En wat eten jullie dan? Ik ben namelijk bang dat ik snel in het dieeeten verval. Omdat ik dat dus jaren heb gedaan en dat hoef ik nu niet meer. En ik merk toch ook wel dat er een psychologisch effect aan zit. In mijn hoofd ben ik vaak nog dikker dan ik ben. Heel vreemd is dat
Ik heb dan geen maagverkleining gehad, maar ben zelfstandig 20 kilo afgevallen en herken heel erg wat je zegt. Ik weet niet of het ander is, maar ik geniet wel van lekker eten en eet dan gewoon waar ik zin in heb. De dagen erna doe ik gewoon weer normaal en gezond. Het gevoel van je dikker voelen dan je bent, herken ik ook zeer sterk. Vooral als ik mezelf bekijk zonder spiegel, dus naar onder kijk. Zie ik mezelf in de spiegel dan heb ik het een stuk minder. Toen ik nog 20 kilo zwaarder was had ik dit zelden. Maar dat is mijn eigen onzekerheid en het ene moment meer aanwezig dan het andere moment. Wel super dat je 50 kilo!! bent afgevallen, chapeau!
Ik heb een GBP laten doen in 2008 (ter vervanging van een normale maagverkleining) en mijn "drang" naar zoetige en hartige dingen is groter dan ooit. Ik had destijds ook gehoord dat dat helemaal zou verdwijnen met deze operatie. Helaas dus niet. En ik heb er ook helemaal geen zin meer in om alles te moeten laten staan. Dan maar te zwaar.
Tja je bent aan je maag geopereerd en niet aan je hersenen. Mij lijkt het daarom vrij normaal dat je toch trek in zoete dingen blijft houden.
Ja idd, ik begrijp niet waarom ze jullie verteld hebben dat de drang naar zoetigheid zou verdwijnen na de ingreep?! Dat heeft niks met de maag als zodanig te maken. TS ik zou er af en toe aan toegeven, gewoon een klein stukje pure chocolade één keer per week ga je echt niet van aankomen. Als je het daar bij houdt tenminste. Super dat je 50kg bent afgevallen trouwens, waanzinnig goed van je! 👏🏼👏🏼👍🏼
Het lijkt me logisch dat je drang erna houdt. Immers de gbp is een hulpmiddel en niet een oplossing. Terug naar het begin, waarom juist die drang op die momenten. Wat zorgt ervoor dat je juist hier drang naar hebt en niet naar kwark, wat honing en wat walnoten erdoorheen. Ik ben ook heel erg afgevallen. Bij mij is die drang er ook nog steeds en ik heb geaccepteerd dat hij nooit weg zal gaan. Echter ik ben wel sterk genoeg om te beslissen of ik het daadwerkelijk in mijn mond steek of niet. Voor mij is de reden een emotionele reden (naast de hormonale spiegelingen, maar die kan ik best handelen). De emotionele reden is dat ik me na het eten altijd iets beter voelde, daarna veel slechter, maar ja dat iets betere gevoel dat trekt. Het is een verslaving, een eetverslaving en die zal ik altijd blijven houden. Je zelfbeeld dat duurt nog een hele tijd. Nu ik zwanger ben zie ik mezelf als dikker dan voorheen, terwijl dat dikke onzin is
Hoi, Hier ook iemand met een gbp, 12-11-2015 geopereerd. Ben inmiddels 50 kilo afgevallen, en het gaat nog steeds. Drang naar zoetigheid heb ik ook, dat gaat helaas niet over. Mijn dietiste zegt dat je jezelf af en toe wat moet gunnen. In het weekend bijv. Dat doe ik ook en werkt prima, het is niet zo dat er hele repen chocola oid door gaan maar gewoon een klein stukje. Het smaakt mij ook minder eerlijk gezegd. Ik word net zo blij van kwark met honing en walnoten of para noten. Door de honing is het ook zoet. De enige tip die ik kan geven is geef er gwn aan toe eens per week, en pak vervangende "zoete"dingen.
Oh, en honger na het avond eten kan je opvangen door je 6e eetmoment te gebruiken voor een gezonde snack, een cracotte met kaas of kipfilet bijv. Kom je wel aan je 6 eetmomenten op een dag?
Ja heb ik ook. Mijn gbp is van juni 2014 en ik ben 72 kilo kwijt. Ik heb echt geworsteld met die drang naar zoet en mezelf er heel druk over gemaakt. Maar later heb ik geleerd om te accepteren dat dat nu eenmaal zo is en ik beperkt aan mag toegeven. Ik kom geen gram aan, mijn bloedwaarden zijn goed en ik eet verder alles dat ik nodig heb, ik WIL er gewoon niet meer over stressen! De psych van het zkh gaf me ook gewoon gelijk. Ik eet ook veel, 9x per dag en bijna 2000 kcal (op aanraden diëtiste) wat normaal 1000 is na een gbp. Heb ik ook lang over gepiekerd maar ik heb en houd maat 34/36 dus het is gewoon goed zo. Kennelijk voelt mijn lijf zich hier goed bij... En ik word goed in de gaten gehouden door het zkh dat geeft ook rust
Fijn om jullie ervaringen te lezen! Ik heb dat dus ook, ik wil mij niet meer druk maken om eten. Ik ben zo blij met mijn lichaam nu en wil dus ook nooit meer zo dik worden als ik was. Want nu merk ik pas hoe beperkt ik was. Misschien dat ik daarom ook een soort angst heb om gewoon weer dik te worden? Zo van, misschien houdt het ineens op ofz. Ik hou gewoon van lekker eten Ik heb wel dingen die ik niet meer lekker vind na mijn operatie en dat is voornamelijk snacks uit de frituur. Het smaakt allemaal te vet (wat niet gek is ) Wel drink ik veel meer koffie dan voorheen. En thee, ik kan warme dranken veel beter hebben. Maar dat is bijvoorbeeld ook zoeits, ik heb jaren geen sappen of frisdrank gedronken 'want daar word je dik van' en nu kam dat opzich gewoon. Als ik er nu zo over nadenk zit het voornamelijk ook in mijn hoofd (en ja, ik ben inderdaad aan mijn maag geopereerd en niet aan mijn hoofd )
Dat is toch logisch, die angst? Die heb ik ook heeeeeeel lang gehad. Want als dit niet werkt, is er niks meer en we weten nu hoe fijn het is om niet zo zwaar te zijn.
Wat ik niet goed begrijp is de opmerking dat je nu, t.o.v. jaren terug wel sap en frisdrank kunt drinken. Kun je dat toelichten? Want ik heb geen operatie gehad en deze dingen zijn bij mij echt een killer op mijn zoet-aanvallen. En mijn bloedsuiker trouwens. Na een cola'tje begin ik te stuiteren en ik krijg er dan ook nog steeds meer zin in. Iets in mij weet dus dat het ik bij die ene moet laten om daarna de volgende dag een enorme drang naar zoet te hebben, maar daarna is het over. Ik heb dat dus ook met snoep, jam, chocopasta etc. Wat eet je gemiddeld? Waar bestaat je voeding uit?
@justme ik heb jaren het gewoon niet gedronken vanwege de verschillende soorten dieets ik volgde. Ik gunde mijzelf dat niet. Wel eens wat natuurlijk. Maar nu vaker en ik heb niet het zelfde effect als jij. Ik drink savonds wel eens een glas cola (wel half dood al. Want koolzuur is te veel) Ik eet vaak ontbijt (1 boterham of mueslie of iets in die trant. Ik ben geen grote ontbijter. Nooit geweest en ga ik ook nooit worden) dan rond een uur of 10 tussendoortje, iets van rijstenwafel met iets er op, fruit ofz ligt er ook aan of ik aan het werk ben. Lunch is verschillend, vaak wel met brood. Maar ook soep, of salade en ligt er ook weer aan of ik aan het werk ben. Rond een uur of 3/4 een koekje of iets in die trant. En dan half 6/6uur avond eten en rond een uur of 7 vaak iets van yoghurt of vla. En allemaal niet hele grote hoeveelheden
Denk dat dat ook persoon verschilt. Ik heb 8 maanden lang nauwelijks suiker binnen gekregen en toch bleef mijn lijf erom vragen. Diepe diepe teleurstelling was dat en ik zwichtte uiteindelijk natuurlijk. Toen zei de diëtiste dat suikervrij ook helemaal niet hoeft. En bijv chocola valt prima, van appelsap word ik ziek. Heel gek soms.
Hier in 2014 een Gastric Sleeve laten doen. Totaal 57kg afgevallen en nog steeds niets terug aangekomen. De drang naar zoetigheid is hier niet zo heel hevig in de zin dat ik het iedere dag heb maar zo af en toe heb ik nog wel van die soort vreetbuien. Ik '' probeer '' mij er niet aan toe te geven en pak op die momenten juist iets gezonds. Uiteraard pak ik echt nog wel eens wat lekkers hoor maar ik blijf streng voor mijzelf. Ik wil gewoon niet meer terug naar wat ik was. Zoals iemand hier al zei, je bent geopereerd aan je maag en niet aan je hoofd Je moet dus nog steeds zelf er voor zorgen dat je er niet aan toegeeft. Ik kan trouwens geen sappen en frisdranken meer drinken, heb last van het koolzuur en de sappen zorgen bij mij voor enorme maagzuur aanvallen, ik drink hier dus voornamelijk water met zo'n fruit smaakje. Hebben ze je trouwens niet verteld dat je geen koolzuurhoudende dranken niet meer moet drinken na deze operatie omdat dan je maag weer kan uitzetten? Hier heb ik dus echt sowieso al alles met koolzuur verbannen uit mijn leven Maar hebben ze bij jou in het SFG gezegd dat je dan die drang niet meer zou krijgen naar zoetigheid? Vind dat namelijk erg vreemd want ik ben zelf in het SFG geholpen en heb dat echt nog nooit gehoord.
Er is in die voorlichting toen bij het sfg gezegd dat de drang sterk kan verminderen, maar dat is voornamelijk bij de gbp. Natuurlijk geen garantie. Maar is wel gezegd dat het kan zijn. Ik heb ook van andere de ervaring gehoord dat het zo is. Over de frisdranken met koolzuur, dat klopt. Daarom drink ik het ook nooit direct en drink ik het ook zelden en de meeste sappen word ik ook ziek van. Te snelle fruitsuikers, maar onder frisdrank versta denk ik ook water met een smaakje mijn begrip is denk ik erg groot.
Ik heb in 2010 een gbp gehad en de 'zin ' in zoet is er altijd geweest aleen door het dumpingeffect is de uiteindelijke drang minder geworden. Nu heb ik zelfs mijn gbp niet meer (darmomleiding wel), helemaal geen maag dus, en nu dump ik helemaal niet meer en moet ik vol vet en met suikers eten. Maar ook al heb ik drang, komt het van tussen mijn oren. In de tijd dat ik eten (na gbp) als studie-ontwijkend gedrag gebruikte was ik ook heel angstig. Maar ja, de een rookt, de ander drinkt, sport en ik ging eten. Niet dat ik aan kwam hoor, maar de angst zat wel diep. Als het hek vd dam is, waar eindig je dan weer he? Ik heb uiteindelijk de knop omgezet en na het afstuderen was het over. Door mijn werk kreeg ik ritme en regelmaat en dat heeft veel goed gedaan. En er gaan veel verhalen rond dat er mensen weer flink (+10kg) aankomen na gbp. En dat het moeilijk is om jezelf weer te resetten terug naar de basis. Ik zit op een gesloten fb groep met wls-ers. Stuur mij maar een pb als je wilt, dan ik je toevoegen.
Sapjes knallen als een malle je bloedbaan binnen. Chocolade is gedoseerder dat gaat langzamer. Soms heeft het ook te maken met structuur. Losse zuivel producten zijn een no-go. Maar vla na avondeten is geen probleem. Dit heb ik wel moeten 'leren' ivm mijn ziekzijn. Dus rustig aan opgebouwd en tegenwoordig ben ik dus een stuk resistenter tegen suikers/vetten.
Ja, zo, ik begrijp het. Ik denk ook niet dat je het jezelf hoeft te ontzeggen inderdaad. Het is vaak zoeken en nog vaker een kwestie van accepteren dat het is wat het is. Ik ben een hartige snoeper zeg maar en vind het moeilijker om bitterballen te laten staan dan bijvoorbeeld drop. Dat boeit me niet. Maar ik laat die bitterballen wel staan en kan die knop in mijn hoofd dan wel omzetten. Maar daarnaast merk ik dus wel aan mijn manier van eten, dat de drang naar zoet (want heus, het is er echt wel eens) en naar hartig minder wordt. Zelf heb ik het vermoeden dat dit komt door andere dingen te eten en met name producten die mijn bloedsuiker in het gareel houden. Dus niet de snelle suikers. Cola helpt me uit een dip, maar niet lang daarna knal ik er ook zo weer in. Terwijl ik het dus echt heel erg lekker vind.