Laatst was ik weg geweest in de avond en kwam rond middernacht thuis. Nu wonen we afgelegen en lag m'n man al op bed met kinderen. Alleen, ik ben niet zo'n held. Noem iets en ik ben er bang voor. Ook voor het donker ben ik bang. Dus ik zoek in de auto m'n huissleutels, dan hoef ik niet te klooien bij de achterdeur in het donker. Stap uit, doe de autosleutel vast in het portier (afstandsbedieninkje is kapot) en pak m'n spullen van de achterbank. En vervolgens ga ik gewoon naar binnen. Volgende dag wil ik op stap met de auto. Nergens de autosleutel kunnen vinden. Totdat ik bij de auto kwam. Deur nog open met sleutel er in. Zo stom. Komt gewoon omdat ik zo'n angsthaas ben en zo snel mogelijk binnen wel zijn. Ben benieuwd of jullie ook zulke stomme acties hebben?
Domme acties genoeg hier. Sla vaak de deur achter me dicht terwijl de sleutels nog binnen liggen. Gelukkig hebben allebei de buren een sleutel en zijn ze bijna altijd thuis.
Ik denk dat ik er nu 1 heb Ik heb geklaagd dat het duur was om een melding te maken bij de politie, ik begreep dat het 2 euro nog iets is, maar ik geloof dat het een stukje goedkoper is
Ik heb ooit mijn auto zonder afstandsbediening op slot gedaan door het knopje naar beneden te doen, deurklink omhoog en de deur dicht... En nu komt het... mijn (toen nog) baby zat nog in de auto Meteen de politie gebeld, en om me heen gevraagd om iets om het raampje mee in te tikken. ondertussen kwamen er omstanders langs die voorstelden me naar huis te rijden (20 min rijden) om de reservesleutel te halen. Dat vond ik echt geen optie, laat mijn kind geen 40 minuten achter, en was al op zoek naar een steen of noodhamertje om het raam in te tikken . Politie kwam en ook zij stelden voor om de sleutel op te halen. Maar ik heb ze toch vriendelijk doch dringend verzocht om meteen het ruitje in te tikken. En zo geschiedde Baby vond het gelukkig tot 3 minuten voordat ze bevrijd werd allemaal wel grappig en begon pas te huilen bij het intikken van het ruitje.
Hahaha ik had in je andere topic als een van de eerste gereageerd, vond het zo raar. Toen ik deze topictitel las dacht ik, nu komt er vast een berichtje van roanchie. Kan er nu ook wel echt om lachen en leuk dat je het hier post!
Dat is een ding wat zeker is, zouden meer mensen moeten doen ipv weg lopen en denken.... Dat bemoei ik me niet mee.
Een gesprekje op mijn werk: ik: "sommige dingen begrijp ik gewoon niet. Ik bedoel... die stomme dingen daar bijvoorbeeld. Niemand gebruikt ze, iedereen vindt ze stom, niemand heeft erom gevraagd. Degene die dat bedacht heeft, heeft gewoon echt niet goed geluisterd. Weet je wel hoe duur die dingen zijn!" hij: "ja, ik heb ze aanbesteedt" ik: "oh...." En vergelijkbaar met de buren. Echt, ik heb er een talent voor. Jij homeopathie gestudeerd? Ik heb net uitgelegd dat het onzin is en nooit wetenschappelijk bewijs heeft gekregen. Jij christelijk? Ik allang uitgelegd dat ik niet snap waarom mensen geloven dat evolutie niet echt is. Jij mag Pietje? Ik heb net een verhaal verteld waaruit blijkt dat ik Pietje een flapdrol vindt. Jij met liefde al 20 jaar inzetbaar voor de Zwarte Pieten vereniging... ik heb je net verteld dat hij racistisch is. Heb ik net geroepen dat Axe-deo echt verschrikkelijk spul is tegen de oom die mijn vriend... je raadt het al, een pakketje van Axe geeft voor zijn verjaardag. Een oom die zelf geen cent te makken heeft. Wat voelde ik me lullig. En echt, ik ben best aardig als je eenmaal leert kennen. Maar god, wat kan ik precies het verkeerde zeggen! Ik meen het niet verkeerd, maar ik heb de neiging met passie mijn mening te verkondigen tegen precies de verkeerde mensen. Hoe zoek ik het uit? Waarom niet tegen de homeopaat klagen over de zwaar christelijke buren die vinden dat ik niet zou moeten werken? Waarom niet aan de Zwarte Pieten uitleggen waarom ik geen homeopathische middeltjes koop? Nee, ik koppel altijd onbewust precies de zere plek aan mijn mening. (even voor de duidelijkheid, de zwarte pieten, homeopaten, anti-vax-ers, zwaar christelijke mensen komen pas uit de kast nádat ik mijn mening heb verkondigd. Ik ga niet bewust tegen een zeer been aanschoppen. Het is meer dat ik niet zie aankomen waar die mogelijke zere plek zit.)
Vroeger, toen de lucht nog schoon en seks nog vies was, moest je de hele nacht voor een concert kaartje in de rij voor het postkantoor liggen, in een slaapzakje, met dikke sokken en een thermoskan koffie of thee en een enorme zak snoep of chips, metje vrienden, of afhankelijk van je leeftijd, met je vader Aldus geschiedde ghihi. Het concert was pas na een half jaar en ik ging met mijn kersverse vriendje. Hij had een auto en inplaats van verkleumd en pijnlijk midden in de nacht in de file naar huis namen we een hotelletje vlakbij het stadion waar het concert was. Ik had me er zolang op verheugd, ik kon nergens anders meer over praten! Omdat het een behoorlijk eind weg was, en we in de spits moesten rijden, besloten we om heel vroeg te vertrekken. Maar goed ook. Want toen we net over de helft van de reis waren kwam ik er achter dat ik de tickets vergeten was