Welkom Brinsa! Wat vervelend zulke lange cycli! Jij denkt er dus hetzelfde over als ik. Dacht soms dat ik de enige was hihi. Ja sommige meiden kunnen zo dramatisch doen na enkele maanden proberen, dan denk ik wat moet dat dan wel niet als het over een half jaar nog niet raak is? Oneerlijk is het soms zeker, zo oneerlijk verdeeld ook. Hopelijk hebben we hier allemaal snel een mooie test! Toch fijn dat er wel animo voor is, zo'n groepje als deze. Toch fijn om met 'lotgenootjes' te kunnen praten.
En dan random even wat quotes van jou toen je ook 'nog maar een paar maanden bezig was'; *Quotes verwijderd* En weet je? Al die quotes zijn absoluut geen verwijt naar jou toe, want ook al hebben wij jaren in een traject gezeten, ik weet nog heel goed dat ook de eerste paar maanden van dat traject loodzwaar waren. Wat ik wel jammer vind, is dat je anderen nu verwijt dat ze 'dramatisch doen' als ze 'nog maar een paar maanden bezig zijn'. Weet je zelf dan niet meer hoe die periode voelde? Jij zat er na 1, 2 en 3 maanden ook doorheen. Jij dacht ook dat je als enige niet-zwangere over zou blijven. Dat het misschien wel nooit zou lukken. En ook toen deed het al pijn als je van anderen hoorde dat zij wél zwanger waren. Natuurlijk is je gevoel nu heftiger dan 8 maanden geleden, maar 8 maanden geleden wist je niet hoe je je op dit moment zou voelen. Verdriet kun je niet vergelijken. Voor de meiden die net 3 maanden bezig zijn, voelen die 3 maanden misschien ook wel als een eeuwigheid, net zoals het toen voor jou als een eeuwigheid voelde. Die 3 maanden stellen voor jou inmiddels misschien niets meer voor, maar geloof me; er zijn honderden vrouwen op dit forum (kijk alleen in dit topic maar eens) voor wie jouw 9 maanden óók helemaal niets voorstellen. Dit is echt niet aanvallend bedoeld en ik begrijp natuurlijk dat het fijner is om met meiden te praten die ook al iets langer bezig zijn, dat vond ik zelf ook. Probeer je alleen alsjeblieft ook een klein beetje in te leven en terug te denken aan hoe die tijd toen voelde voor jou. Geldt trouwens voor iedereen Iedereen ervaart dit op haar eigen manier, iedereen heeft recht op haar verdriet. Of dat verdriet er nu is om een negatieve test na ronde 3, of om een negatieve test na 3 jaar. Je moet dat niet op een weegschaal willen leggen.. Ik hoop dat jij, en jullie allemaal, heel snel een positieve test in handen mogen hebben!
DNJ, ik heb je even een pb gestuurd... Ik snap je punt, maar met mijn medische voorgeschiedenis ligt het allemaal wat gecompliceerder en is het nog niet zeker of het uberhaupt weer zou kunnen lukken. Daarom was ik ook in het begin sneller gestresst en bang.
Ik heb de quotes verwijderd, want die stonden er alleen om het punt te maken. Weet je, bij jou is het je medische geschiedenis, maar ik denk dat iedereen wel een reden heeft achter haar gevoel.. En zelfs als er geen bijzondere reden is, dan heeft nog steeds iedereen evenveel recht op dat verdriet. Hoe vaak ze tegen mij wel niet gezegd hebben dat ik niet zo moest zeuren, want ik had tenminste al een kind, en er waren nog heel veel vrouwen die nog helemaal kinderloos waren.. Ondanks dat ik 'al een kind had', waar ik uiteraard dolgelukkig mee was, ging ik nog steeds elke keer door een hel als een behandeling wéér mislukt bleek.. Ik ging kapot aan het idee dat er nooit meer een babytje zou komen, dat ik nooit zwanger zou raken, dat er nooit een broertje of zusje zou komen.. En natúúrlijk was mijn gevoel compleet anders dan dat van een vrouw zonder kinderen, maar dat voelde ik niet. Als je er zo tegenaan kijkt, zouden er zoveel gradaties in verdriet zijn. Kinderloze vrouwen zouden dan ook geen verdriet mogen hebben, want er zijn ook mensen die hun kindje hebben verloren. Dat is nog véél gruwelijker dan geen kindje kunnen krijgen. Naast de mensen die een kindje hebben verloren, staan dan weer de mensen die misschien wel 2 of 3 kindjes zijn verloren.. Er is altijd wel iets dat 'erger' is, maar zo wil ik daar echt niet tegenaan kijken. Aan een gevoel kun je zo weinig doen en in mijn ogen mag dat gevoel er ook gewoon zijn, ongeacht de situatie..
Ik snap wat je bedoelt, misschien ben ik er soms ook te hard in. Dat is ook niet mijn bedoeling. Tuurlijk mag iedereen ook verdriet hebben, en ja dat heb ik zelf ook gehad. Misschien was het een te felle reactie, mijn excuses. Ben ook gezegd met een gezond kindje en dat is al heel wat en dat probeer ik mij ook voor ogen te houden.
Dat was inderdaad het enige punt, was verder echt niet gemeen bedoeld! En dat laatste hoeft ook niet he? Je hoeft niet alles maar te kunnen relativeren 'omdat je er al één hebt'. Ik denk dat er niet één moeder is die niet blij is met haar eerste kind, omdat ze geen tweede kindje kan krijgen, al zijn er soms mensen die wel doen alsof dat zo is als je verdriet durft te hebben om een secundaire kinderwens Ik ging er ook niet vanuit dat het hard of fel bedoeld was, maar het kan wel zo overkomen en ik werd zelf altijd alleen maar verdrietiger van zulke opmerkingen van anderen. Ik voelde me dan zo'n aansteller. Daarom vind ik het nu zelf vaak zo rot om te lezen als zoiets tegen of over anderen gezegd wordt. Maar het is nu in ieder geval de wereld weer uit!
Hey mama04 is weg?? Hopelijk kom je nog terug hihi Hoe is het bij iedereen ik ben nu 3 dagen na ei.. Dus het is weer afwachten of het nu toch eindelijk eens raak zou zijn 12 okt terug naar het ziekenhuis voor alle uitslagen pff ben benieuwd Hoop dat alles gewoon in orde is! Nieuwe dames hier, welkom en hopelijk is het snel raak voor jullie Imona super goed van harte gefeliciteerd met je zwangerschap voor jou is Het wachten voorbij, op naar een goede zwangerschap en bevalling en dat Je straks lekker kunt genieten van je kindje!!
Nou... uitslagen van het ziekenhuis waren allemaal goed Mocht ik ongesteld worden dan moet ik bellen want ze willen een Hsg doen en dan kijken of daar iets uit komt