Opa en oma gescheiden. Hoe noemen jullie nieuwe partners?

Ik zou je kinderen zelf laten beslissen hoe ze haar willen noemen en hoe moeilijk ook dit accepteren. (Dat laatste geld voor alle betrokkenen )

 

Gevoelsmatig zou ik het op "naam" houden. Jouw moeder (en die van je man) zijn Oma. Zeker omdat hun dat besloten i.p.v. te overleggen.

Ik heb ook een "stief" opa gehad. maar mijn opa was al overleden toen mijn vader zelf nog erg jong was, hij zag hem niet als stiefvader maar het was wel een echte opa en er is van hun uit netjes overleg geweest.

Edit: kinderen zijn zo jong zeker te sturen in hoe je iemand noemt. Zo is de broer van mijn man wel oom, maar zijn vriendin nog steeds "naam" dochter weet inmiddels niet beter.

 

Mijn vader heeft sinds een jaar of 5 een nieuwe relatie en ze is al 2 jaar z'n vrouw. Zij zal dus volledig oma zijn. Een bonus oma dat wel.

Mijn moeder heeft geen relatie. Als zij met iemand iets krijgt dan zal hij absoluut niet opa heten voor de eerste 4 a 5 jaar. Die titel moet verdient worden en is niet voor iedere vent die ze mee naar huis sleept.

Buiten dat wil ik ook niet dat mijn kind word blootgesteld aan haar nieuwe relaties steeds. Pas als het serieus is en ze een half jaar wat hebben mag hij in het leven van mijn kind verschijnen. Klinkt wat bot, alleen mijn moeder kan helaas mannen sneller verwisselen dan ik mn bh

 

Mijn opa heeft na het overlijden van mijn oma een nieuwe relatie gekregen.
Niemand van de kleinkinderen noemt haar oma en dat zal ook nooit gaan gebeuren.

Vanuit haar kant wel. De kleinkinderen noemen hem Opa

 

Bij ons beide ouders gescheiden. Alle 4 de opa's en oma's van onze dochter leven nog, dus ze heeft 4 opa's en oma's en daarmee dus geen extra nodig. Wij zeggen dus altijd 'opa & ****'

 

Mijn moeder heeft al jaren een nieuwe man. Ik heb aan hem gevraagd of mijn zoontje hem opa mocht noemen. Dit vond hij een hele eer. Hier is hij dus gewoon Opa. Nu was hij er al een flinke tijd voor dat mijn zoon überhaupt geboren was en heeft mij deels ook opgevoed.

Mocht mijn vader een nieuwe vriendin krijgen is het zeker niet gelijk oma. Mijn gevoel moet daarover goed zijn. Daarnaast wat wilt ze zelf? En wat wilt mijn zoontje? Is 1 van de 3 het er niet mee eens gebeurd het niet. Ik zou het zeker niet waarderen als 'vriendin' dat zelf bepaald. Ik zou het dus aankaarten. Beetje luchtig van Goh de jongens vonden het gek dat er oma stond.

 

Mijn ouders zijn al gescheiden sinds ik 2,5 ben en hebben beiden een andere partner. Mijn stiefouders worden gewoon een volwaardige 'opa' en 'oma' voor ons zoontje.

Ik zou ook niet willen dat mijn stiefouders mijn kinderen anders gaan behandelen dan de kinderen van hun kinderen ofzo, ook al is er dan geen rechtstreekse bloedband.

Maar ik kan me wel voorstellen dat het anders is als je ouders pas scheiden als de kinderen al groter zijn

 

Hier een situatie wat op die van jou lijkt.
Mijn ouders zijn al gescheiden sinds ik klein was. Allebei een nieuwe partner gevonden. Mijn vader is nog steeds met deze vrouw samen, mijn moeder is helaas weer alleen.

Nu willen mijn vriend en ik eigenlijk alleen onze echte ouders de naam opa en oma geven. Alleen de kleinkinderen van mijn stiefmoeder noemen mijn vader wel opa. Nu verwacht ik dat ze zichzelf ook gewoon oma zal gaan noemen en ik vind het zo lastig om dan te zeggen, dat ben je niet.

Ook kunnen mijn stiefmoeder en moeder totaal niet met elkaar overweg. Het is zelfs zo erg dat ik ze niet samen in 1 ruimte vertrouw. Ik ben dus bang dat als onze dochter zal gaan zeggen oma 'naam stiefmoeder' dat mijn moeder volledig door het lint zal gaan, met alle gevolgen van dien.

Voordat ik zwanger raakte zat ik al hiermee, nu nog steeds.

 

Mijn ouders zijn ook gescheiden, mijn vader heeft al sinds ik 5/6 was dezelfde vrouw, mijn stiefmoeder dus.
Zij is gewoon oma en gezien het feit dat ze mij altijd behandeld heeft alsof ik haar eigen vlees en bloed ben en dat ook bij mijn zoontje doet is zij die titel méér dan waard.
Er is dan geen bloedband maar een lievere oma kan m'n zoontje zich niet wensen.

M'n moeder heeft sinds een jaar of 3 een partner en hij is geen opa. M'n zoontje ziet dat ook niet zo. Gekscherend noemt de partner zichzelf wel eens een nep opa, dat vind m'n zoontje wel grappig dus die zegt dat nu ook wel eens. Hij spreekt hem verder gewoon altijd aan bij zijn voornaam.

Bij m'n vader is het dus gewoon opa & oma en bij m'n moeder oma & *naam partner*

 

Ik zit hier ook over na te denken. Ik denk dat het hier gewoon zo gaat zijn: Mijn ouders en mijn vriends ouders zijn opa en oma. En de vriendin van mijn vader/zijn vader wordt Oma .... En bij de mannen dan Opa .... (met naam dus erachter).

Maar dat zou ik alleen maar doen als het wel serieus is en niet als er gewisseld wordt zoals bij bubblez.

Dat vind ik ook handiger omdat ze dan ook verschil kunnen houden. Dan wordt het dus we gaan naar opa en oma ...
Ik weet wel dat ik vroeger Opa & Oma had en Opa & Oma Achternaam.
Dat sluipt er toch in om het verschil duidelijk te maken.

 

Mijn moeder is een jaar terug overleden. Van mijn kant hebben ze alleen mijn vader nog. Ben nu 1,5 jaar samen met mijn vriend en zijn ouders doen erg hun best de opa en oma rol te vervullen. Ze hebben de kinderen volledig geaccepteerd en dat is heel fijn. Mijn moeder noemde ze omi. Mijn zoon noemt mijn schoonouders bij hun naam. De meiden hebben een tijdje terug An mijn schoonouders gevraagd of ze opa en oma mochten zeggen. Ze voelen zich gied bij hun en dat is erg fijn. Ze noemen ze opa (voornaam) en oma (voornaam).

 

Ik zou de eerste tijd gewoon alleen de naam zeggen, en zodra duidelijke is dat het echt serieus is en ze bijv gaan samen wonen of trouwen e.d en de kinderen beginnen haar te zien als een oma dan zou ik oma naam ervan maken.

Zo had ik een buurvrouw die tussen de middag altijd op ons paste, ondanks dat ik 2 oma's had was zij mijn oma buurvrouw, en zo noemden we haar ook "'oma buurvrouw " dus meerdere oma's kan best, maar wel wanneer het vertrouwd en serieus genoeg is en niet dat ze meteen oma ( of opa) zeggen en 2 maanden later hebben ze die opa of oma niet meer omdat de relatie voorbij is ....

 

Ach wat erg voor de kleinkinderen. Je vader is al zolang met zijn vriendin, je kind(eren) weten niet beter dat er opa en oma is en oma toch?
Waarom ben je bang dat je moeder door het lint gaat?
Naar hoor!
Wat zou jij willen, gewoon voor het gevoel? (zonder dat iedereen er iets van vindt) wat dat is namelijk wat telt, je gevoel!

 

Wij hebben hier ook die situatie. Mijn schoonouders zijn gescheiden en schoonvader heeft een nieuwe partner. Inmiddels al weer 20 jaar oid. Voor mijn zoon hoort zij gewoon bij mijn schoonvader en is zij gewoon oma. En voor mij is dat ook prima! Ik zat er eerst zelf mee dat ik niet wist of zij wel oma genoemd wilde worden, maar dat ging uiteindelijk vrij natuurlijk. Mijn schoonmoeder vond het overigens niet leuk dat de nieuwe partner van mijn sv ook oma genoemd wordt, maar dat is haar probleem... In onze situatie had ik het echt niet vinden kunnen om partner van sv geen oma te noemen.

Ik vind opa en oma zelf geen exclusieve titel, hoe meer je er van hebt hoe beter Ik noemde een vriend van mijn ouders vroeger ook opa bijvoorbeeld

 

Mijn ouders zijn vroeger al gescheiden dus mijn kinderen weten eigenlijk niet beter, mijn moeder en haar man zijn opa en oma, mijn vader is opa-naam en zijn vrouw noemt hij gewoon bij haar naam. Kinderen voelen/geven zelf vaak een naam aan iemand die bij ze past. Opdringen met 'oma' of 'opa' werkt niet.

 

Ik weet ook niet hoe ik het mijn dochter straks moet uitleggen allemaal. We hadden zoiets we trekken gewoon 1 lijn en alleen de 'echte' ouders krijgen die naam. Mede doordat mijn schoonmoeder is overleden en mijn schoonvader wel een nieuwe vriendin heeft maar ook pas 2 jaar. En dat voelt voor mijn vriend totaal niet als stiefmoeder. Maar gewoon als de vriendin van zijn vader. Door mijn loyaliteitsgevoel naar mijn moeder kan ik mijn stiefmoeder geen oma noemen denk ik. Ik ben veels te bang dat mijn moeder dan de handdoek in de ring gooit. Ze heeft wel vaker met dat soort nare dingen gedreigd. Het blijft een lastige situatie. Maar hoe dan ook mocht mijn dochter oud genoeg zijn mag ze het zelf bepalen. Maar voor nu moeten wij beslissen en dat is lastig.

 

Hangt beetje van de situatie af denk ik.
Ikzelf heb geen vader meer, hij is heel jong overleden. Als mijn moeder nu een nieuwe partner zou hebben zou ik mijn kind niet leren dat dat opa is. Dat is dan gewoon 'jan', 'piet' of 'klaas'. Ik vind dat alleen mijn vader het recht heeft om opa genoemd te worden uit de mond van mijn kinderen.

Aan de andere kant heeft mijn zus een samengesteld gezin en als ik de kinderen van haar vriend een kaart stuur voor hun verjaardag dan zet ik daar ook altijd oom en tante op terwijl we dat biologisch niet zijn en ik voel me eigenlijk ook niet zo. Maar als mijn zus of haar vriend, of die kinderen het niet op prijs stellen dat ik daar oom en tante in zet dan zal ik dat zeker niet meer doen. Ook zij hebben gewoon een eigen biologische oom en tante.

 

Laat het vanuit je kinderen gebeuren als die er geen moeite mee hebben om haar oma te noemen, kennelijk wil ze heel graag de oma van je kinderen zijn anders zou ze zich niet zo noemen en dat is wellicht toch ook fijn om te weten. Of laat je kinderen een op oma lijkend koosnaampje voor haar verzinnen waardoor jullie allemaal 'tevreden' zijn.

Mijn ouders zijn op mijn 18e gescheiden en ik heb nooit met hun nieuwe partners in 1 huis gewoond.
Toen ik kinderen kreeg wilde de partner van mijn vader wilde geen oma genoemd worden (ze vond zichzelf te jong omdat ze 10 jaar jonger is dan mijn vader), de partner van mijn moeder werd wel opa genoemd en dus gingen mijn kinderen en die van mijn zus de partner van mijn vader ook oma noemen, want bij een opa hoorde een oma. (ik heb geprobeerd om ze haar gewoon bij haar naam te laten noemen, maar dat is dus oma + naam geworden) Mijn kinderen hebben dus 3 opa's en 3 oma's. (en een omi, dat is mijn oma, die leeft ook nog)

en als de kinderen de partner van mijn moeder zien dan hollen ze hard naar hem toe en lopen mijn moeder straal voorbij en de vriendin van mijn vader, die is om ze zal zelf het woord oma niet in haar mond nemen maar als ze zo word aangesproken is het prima. (en ze voelt ze zich ook wel oma hoor dat houd je niet echt tegen ...)