Hoi allemaal, Ik ben op dit moment 38+2 dagen dus de bevalling komt dichterbij. Af en toe heb ik momenten dat ik het opeens heel erg spannend vind en me er heel druk over maak. Dan ben ik heel erg bang dat ik me niet kan ontspannen terwijl iedereen zegt dat dat juist zo belangrijk is. Bang dat ik t niet ga trekken en dat ik in paniek ga raken. Hebben jullie dat ook? Hoe gaan of gingen jullie hiermee om? Groetjes!
Ik denk dat het heel normaal is om dat te voelen. Weet jij veel hoe het zal gaan Wat ik me van de eerste keer nog goed kan herinneren: Ik ben met 36.6weken ingeleid. Toen de bevalling begon, was het dus voor mij heel onverwachts (je verwacht geen inleiding zo vroeg). Toch was ik heel enthousiast toen het begon. Dit hoor ik vaker. Van tevoren er tegenop zien en op het moment zelf zijn ze ineens heel capabel om te bevallen! Hopelijk relativeert dit een beetje.
Ik was onwijs gespannen en bang voor de bevalling. Dezelfde angst als jij, dus ik snap dat heel erg goed. Mijn vliezen braken en acuut kwam ik in een weeenstorm met rugweeën. Dat overviel me enorm, ik kreeg geen adempauze en raakte daar door in paniek. Het cliché is waar: hoe beter je ontspant en je durft over te geven aan wat je lichaam doet, des te beter het gaat. Op het moment dat ik ophield met me verzetten ging de ontsluiting heel snel. De bevalling heeft nog geen zes uur geduurd en al hoewel ik het heel heftig en pittig vond kijk ik er met een goed gevoel op terug. Daar hoop ik nu weer op..
Ik snap je gevoel! Je weet niet wanneer het begint. Hoelang het duurt. Hoe het verloopt etc. Die onwetendheid is heel erg vervelend. Probeer toch nog even van de laatste dagen/weken te genieten. Heb vertrouwen in jezelf. Het kind komt er hoe dan ook uit. Zijn miljoen vrouwen jou voorgegaan. En inderdaad ontspannen is het beste. Doe wat voor jou het prettigst vind. Met of zonder man. hier veel steun bij man gehad. Doe wat jij het liefst doet. Ik heb gehele bevalling op mn zij op de bank gelegen. terwijl ik gedacht had dat ik douchen heerlijk zou vinden. Dus volg je eigen gevoel op dat moment.
Jouw gevoel is heel normaal! Maar probeer je over te geven aan dat gevoel en laat het over je heen komen. Is makkelijker gezegd dan gedaan, I know. Dit heb je wellicht ook al tig keer gehoord, maar geen 1 bevalling is hetzelfde. Het is dus ook best wel lastig om je erop voor te bereiden. Eén ding weet ik wel, je kan het!! Praat erover met je verloskundige. En misschien raak je idd in paniek, maar hej dat is heel normaal en je hebt mensen om je heen die je helpen en je erdoorheen slepen. Nogmaals, je kan het!! Ik had mijn bevalling zo mooi voor me in gedachten. Ten eerste beviel ik pas met 42 weken. Ik wilde heel graag thuis bevallen, maar ik trok de rugweeën niet zo goed en mn ontsluiting schoot niet op. Aan de weeopwekkers gezet. Ik wilde de baarkruk gebruiken, maar heb dat hele ding niet gezien 😜 Mn zoontje is uiteindelijk met de vacuümpomp gehaald en ben goed 20 uren bezig geweest. Niet wat ik vooraf in gedachten had dus, maar ik zei serieus diezelfde avond nog....ik zou het zo weer doen! Nu ben ik weer in verwachting en vliegt het me soms ook wel een beetje aan. Ik weet dat ik het kan, maar vind het weer super spannend en kijk er ook mega naar uit. Succes met de laatste loodjes en de bevalling 💪
Ik heb het elke x weer.. vind het nog altijd spannend.. Heb deze keer wel een goede fysio gehad, waar ik heel veel ontspanning oefeningen technieken van heb geleerd. Dat had ik bij de eersten niet.. en weet je, op den duur kun je niet anders dan je overgeven.. je lichaam neemt het echt over. Het draait echt om loslaten, en ben ik daar nou net zo'n ster in!! NOT
Heel logisch toch dat je het spannend vindt? De enige goede tip die ik heb is: accepteer dat het spannend is en accepteer dat het pijn doet. Laat het zoveel mogelijk over je heen komen. Want het gaat je hoe dan ook lukken. Er zijn genoeg mensen om je heen die je er doorheen coachen, ook als je in paniek raakt. Komt echt goed!
Thanks allemaal! Ik voel me al een stuk beter! Het helpt om te lezen daf jullie hetzelfde hadden en het allemaal goed is gekomen! thanks voor jullie reacties!
Ik ben nog niet bevallen dus daar kan ik je niks over vertellen, maar de angst om te bevallen heb ik ook gehad. Ik had er zoveel spanning voor dat ik er migraine aanvallen van kreeg. Ik heb toen een paar heel goede gesprekken gehad met de verloskundige en dat hielp echt!! Dus kaart ook je angsten aan en praat erover, dat lucht sowieso ook al op! Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Ik was heel gespannen En tijdens m'n bevalling ook helemaal in paniek. Ook wel logisch kreeg ineens een weeën storm en was binnen 4,5 uur bevallen
Eens met de rest hierboven, ook ik was in paniek met grote weeenstorm. Na 2 uur de echte weeen te hebben gehad was de baby er al dus erg fijn voor mij maar snap echt wat je bedoelt. Maar zoals je nickname al zegd stay positive je kan het echt wel en proberen het over je heeb te laten komen