Hier hebben we ook heel lang twijfels gehad maar besloten om ervoor te gaan . Succes met het maken van de beslissing!
Nee hoor niet schrikken, ik was er direct enorm blij mee, twee kindjes erbij in ons gezin! M'n man was een paar dagen stil want die dacht direct na over het practische, de auto, de kosten etc. Ik ben nu al wel veel al gevloerd maar heb het nog elk moment prachtig gevonden!
Wij hebben van begin af aan gezegd dat we hopen dat 3 kindjes ons gegund is. Tussen 1 en 2 zit 16 maand. Het kriebelt nu al voor een 3e, maar mijn verstand zegt me toch nog even te wachten. Het liefste zou ik er in januari weer voor willen gaan, nu hopen dat mijn man dat ook wil
Ik heb er altijd drie gewild. Mijn man liever eentje. Na de eerste, wilde hij er graag een tweede. En ondertussen gaan we voor een derde. Heel bewust alle drie kort na elkaar. Dit op voorwaarde dat het ons EN een derde keer mag lukken EN op korte termijn . Want anders wordt het leeftijdsverschil altijd ietsje groter maar ook dat is OK. We zien wel wat er voor ons is weggelegd. Het wordt druk maar we vinden dat zo fijn... De ochtenden zijn hectisch, als er iemand ziek is, wordt de volgende automatisch mee ziek. Maar kijk... Als ik zie hoe onze meisjes het doen en hoe onze meisjes met elkaar omgaan. Dan weet ik dat het dit waard is. Ik moet wel zeggen dat ik goede slapers en eters heb. Anders hadden we er misschien niet zo snel opnieuw voor gegaan. En ook weten we niet wat voor een kindje het derde zal zijn. Bij ons komen er in de loop van dit jaar/volgend jaar twee grote slaapkamers bij. Op die manier kan iedereen zijn eigen slaapkamer hebben, als ze dit willen. Ik heb heel lang een kamer gedeeld met mijn jongere zus en dat ging prima! Financieel kan het ook. Maar vooral, er is nog liefde en warmte over om een derde kindje in ons gezinnetje te verwelkomen.
De derde was hier een kleine verrassing. We wilden wel een derde maar toen eigenlijk nog niet, maar ze kwam toch Ik vind het best heel druk, maar wel te doen. De jongste is nu 2,5 maand en het wordt nu iets makkelijker. Minder gehuil en ze wordt gewoon iets makkelijker. De eerste twee manden vond ik echt wel pittig, met voeden, huilen, slapen en nog een peuter en kleuter erbij. Nu nog niet weer aan het werk maar tegen die tijd maar zien hoe dat dan gaat... Ze zijn nu ruim 4, 2,5 en 2,5 maand, wat meer tijd ertussen zou voor onszelf wat rustiger geweest zijn maar voor de kinderen zelf is dit wel fijn, zeker als ze straks groter zijn. Dan is het vast ook reuze gezellig.
Jaa eindelijk een recent topic waarbij ik kan mee praten. Leuk om jullie ervaringen te lezen!! Onze kindjes zijn bijna 4 en bijna 2. Ik vond de overgang naar 2 heel pittig. Ons 2e vraagt ook best veel aandacht en oplettendheid. We zeiden meteen dat 2 genoeg was. Een 3e zou ik niet aankunnen. Later begon ik te twijfelen. De 2e wordt al weer wat makkelijker en rustiger. Een derde erbij zou toch ook wel erg leuk zijn. Maar als!!! we toch graag een 3e willen dan pas als de 2 oudsten op school zitten. Maar nu haha. Zo ineens beginnen die eierstokken te rammelen. Ik zie nu ook nadelen die er zijn als we langer wachten. Straks als ze op school zitten lijkt het me best wel wennen om je vrijheid weer op te geven. En het lijkt me qua uitjes en vakantie etc. Leuker als ze allemaal wat dichter bij elkaar zitten qua leeftijd en dat er niet eentje achter aan hobbelt. Als we er binnekort voor zouden gaan zouden ze straks rond de 5 en 3 zijn als de 3e komt. Iemand die ook kindjes met deze leeftijden heeft? Ik voel me soms echt schuldig dat ik zo aan het 'plannen' ben. Maar ik wil er wel zeker van zijn want bij de eerste 2 was ik meteen zwanger..
Ik wilde er altijd 2, maar we kregen na de eerste een tweeling dus de derde kwam als bonus. Het is druk met 2 baby's tegelijk, maar ik ben zo blij met ze. En nu wil ik dus een 4e. Mijn man wil het alleen echt niet helaas. Maar mocht hij het straks toch willen dan zou het ook een hele afweging zijn. Mijn gevoel zegt 100% ja, maar praktisch is het niet. We hebben dan een slaapkamer te weinig voor elk een eigen kamer. We moeten weer een grotere auto (moest nu ook met 3 kinderen onder de 3) en ook financieel zou het lastiger worden. Wie weet gaat mijn man er anders over denken over een poosje.
Hier zit er nu wel meer tijd tussen (oudste waren 6 en 4) en ik vind het zelf wel meevallen met mijn vrijheid opgeven, maar misschien komt dat omdat ze nu nog klein is (en heel makkelijk). Ik vind het vooral voor de jongste af en toe zo'n gesleep, mee naar school, zwemles enz. De overgang van 1 naar 2 vond ik veel pittiger, dan van 2 naar 3. Nu was onze twee niet een hele makkelijke baby.
Hier ook 3! Super gezellig, maar ook druk Praktisch gezien soms minder handig maar altijd al geweten dat we er 3 wilde!!
Vond je het niet weer heel erg wennen dat je net na een beetje vrijheid ineens weer 24 uur per dag druk bent met een baby? Opnieuw weer gebonden aan slaapjes, vroeg naar bed, nachten wakker etc.?
Ik ben nelta niet, maar persoonlijk ik heb het helemaal niet zo ervaren. Nou moet ik zeggen dat mijn oudste 2 tot nu toe meer energie kosten als de jongste, dus haar doe ik er tot nu toe 'gewoon even bij'. En het gaat allemaal zo snel (13 maanden) dus ik ben inmiddels de gebroken nachten al vergeten en de jongste gaat bijna overal gewoon mee naar toe (sporten broer/zus, school, dagjes uit, speeltuin etc) dus de slaaptijden worden aangepast aan de rest van het gezin. Soms slaapt ze dus later, of gewoon in de wagen.
Tussen de 1e en de 2e zit 2 jaar leeftijdsverschil. Rond de 1e verjaardag van de oudste ging het kriebelen voor een 2e. Aan een 3e had ik helemaal nog niet gedacht toen ik zwanger van hem werd. Onee 2e was toen 7 maanden en de oudste net 2.5 Ik was in shock.... Gelukkig is t goed gekomen, maar de 1e jaren waren tropenjaren met 3 kleintjes. Na 4 jaar werd onze 4e geboren. Heerlijk.. Wat een tijd had ik om voor een baby te zorgen. Ik wist niet wat ik meemaakte. In de 5 jaar daarna kregen we de 5e en de 6e.
Nee eigenlijk niet. Vaste slaapjes en op tijd naar bed komen nu eigen pas. Daarvoor sliep ze vaak in de bak of draagdoek. En nachten wakker hebben we eigenlijk niet gehad, wel de eerste weken voor een voeding s nachts maar ze had gelijk een goed dag en nachtritme en sliep dan gelijk weer door. Ik ben pas sinds eind augustus weer gaan werken en dat valt me wel erg tegen. Bij de andere twee had ik dat veel minder. Maar nu moet ik op mijn vrije dagen ook al zoveel, naar school, zwemles enz.
Een derde is echt geweldig. Maar je moet er wel beiden volledig achter staan. En je leven goed op de rit hebben. Ik zou er dus alleen aan beginnen als zowel jij als je partner het echt willen. Met 2 kinderen heb je ieder een eigen kind waar je je op kunt richten (bijvoorbeeld bij uitstapjes, bij het naar bed doen of opsplitsen bij een sportwedstrijd). Met meer dan 2 kinderen komt je toch een paar handen tekort. Daarnaast zijn er natuurlijk ook praktische zaken. Een 3e moet je ook kunnen betalen (een baby is niet zo duur maar ieder kind dat groter wordt zorgt voor extra kosten). Dat moet je wel kunnen betalen zonder de andere kinderen volledig tekort te doen. Verder was voor ons een belangrijke voorwaarde dat er voldoende ruimte was in huis. Ieder kind moet je toch wel een eigen slaapkamer(tje) kunnen bieden. Al dan niet op de langere termijn. Dus de mogelijkheid om te verbouwen. Een eigen plek vind ik toch wel heel belangrijk in een groter gezin. Met kinderen die ouder worden. Dan neemt die behoefte vaak toch toe (om je terug te trekken op je kamer, rustig te kunnen leren of te spelen met eigen vriendjes zonder storende kleine broertjes of zusjes).
Hier zijn mijn kinderen bijna 5 en net 3. Ik zou graag een 3e willen en mijn man nu ook. Alleen hebben wij het financieel niet heel breed. We komen nu niks te kort. 2 auto's op de dam, mooi huis genoeg spullen enzo maar we houden aan het eind van de streep niet zo veel over. Kinderen zijn duur... maar ze zijn vooral zooooo geweldig en mooi dus ja wat is wijsheid! Ons sterke gevoel volgen of het verstand. Je weet nooit wat de toekomst gaat brengen en ik denk dat je financieel nooit echt voorbereid bent op die dure kinderen 😉
dat weetje ook nooit je weet niet wat de toekomst brengt. En ja hier hebben ze geen eigen kamer.en die zullen ze ook niet krijgen. Omdat daar geen plek voor is.ze weten niet beter. En met leren zien we dan ook wel weer.