Hallo allemaal, Ik ben moeder van 2 kinderen, een dochter van 12 jaar oud en een zoon van 20 maanden. Ook heb ik 3 stiefkinderen van 8, 10 en 11 jaar oud die hier om het weekend zijn en in de vakanties. Ik ben nu zwanger van de derde, en ik twijfel enorm of ik borstvoeding wil geven of niet. Toen mijn dochter ruim 12 jaar geleden geboren werd, wist ik zeker dat ik borstvoeding wilde geven. Ik deed er alles aan om het te laten slagen en het ging heel erg moeizaam, maar ik gaf niet op. Het aanleggen lukte maar niet, wat ik ook probeerde, en ookal deed ik alles goed. Het ging gewoon niet. Mijn tepels waren teruggetrokken, ook als ik net gekolfd had, schoten ze direct weer terug plat, het was hopeloos. Ik kolfde elke twee uur 3 kwartier (ik had een enkele kolf, dus 2x 20 minuten ongeveer) om het op gang te brengen en na een week liep ik over, dus dat zat wel goed. Ik kreeg verlengde kraamzorg vanwege de borstvoeding en uiteindelijk lukte het me om mijn dochter te laten drinken met tepelhoedjes. Zo heb ik haar 3 maanden gevoed, en ineens van het ene op het andere moment was ik leeg, er kwam letterlijk geen druppel meer uit! Ik moest naar de apotheek voor Nutrilon, want in die tijd waren alle winkels gewoon gesloten op zondag. Ik dacht het nooit meer mee te maken, maar 3 jaar geleden besloten mijn man en ik nog een zwangerschap aan te gaan om onze kinderwens te vervullen. Vanaf het eerste moment besloot ik direct dat ik dolgraag weer borstvoeding wilde geven. Het is zo'n prachtig niet te omschrijven mooi moment tussen moeder en kind.... Ik voelde me opgetogen dat ik dat nog eens mee zou mogen maken. En buiten dat ben ik heilig overtuigd van de gezondheidsvoordelen die borstvoeding biedt. In mijn ogen is het eigenlijk onmisbaar voor elke baby, elke baby verdient die goede start. Helaas ging het niet zoals ik had gehoopt. Mijn zoon werd met meerdere handicaps geboren en raakte door 1 van de 3 binnen een paar dagen uitgeput. Dit keer kolfde ik met een speciale ziekenhuis kolf, dus dat ging een stuk gemakkelijker. Mijn zoon kon niet bij me drinken en dit keer waren mijn platte tepels het probleem niet eens. Binnen een paar dagen viel hij 12% af en het gevreesde woord "sonde voeding" viel... Net diezelfde dag kwamen ze achter de oorzaak en hij hoefde niet aan de sondevoeding, omdat de medicijnen aansloegen. Hij werd al doodmoe van een spuitje van 10cc leegdrinken en na overleg besloot ik er vol voor te gaan. Ik huurde de ziekenhuis kolf voor thuis en besloot fulltime te gaan kolven, om twee redenen, hij kon niet bij me drinken, en hij had het keihard nodig. Zonder mijn man was me dit nooit gelukt. Ik kolfde, voedde, at en sliep. Kreeg ook veel te weinig rust, wat ik op de koop toe nam. Mijn man hield het volledige huishouden draaiende met de 4 andere kinderen. Ik heb het 5 maanden volgehouden. Mijn melk liep terug door aanhoudende stress, en ik kolfde de hele dag nog maar 300cc terwijl mijn zoon zo'n 850cc dronk. Hij dronk de borstvoeding als een flessenkind, in grote hoeveelheden, en hij groeide er goed van. Maar het was verschrikkelijk zwaar, en ik voelde me een falende moeder, terwijl ik juist van anderen hoorde hoe geweldig ik het had gedaan. En nu twijfel ik dus.... Of ik het een derde keer wel wil en kan. Er loopt nu straks wel een peuter rond, en mijn man moet ook na verloop van tijd gewoon weer gaan werken. Aan de ene kant wil ik het dolgraag, aan de andere kant niet. Want hoe simpel is het om gewoon wat poeder in water te donderen en dan gewoon klaar te zijn? Hebben jullie misschien tips voor me? Of vertel je eigen ervaringen, ik wil graag jullie verhalen lezen. Groetjes van Bloem
Ik wil je mijn ervaringen best geven, maar als ik je verhaal lees, denk ik dat je spijt krijgt als je het niet probeert. Wel denk ik dat het verstandig is om vantevoren te bedenken hoever je wilt gaan mocht je de pech hebben dat het weer zo moeizaam gaat. Mijn zoon (bij wie de bv prima liep) heeft een zware beperking en mijn dochter (nu 15 maanden) dronk de eerste maand niet goed. Het kolven, bijvoeden icm rugklachten, een hele zware zwangerschap en mijn zoon met beperking is me heel zwaar gevallen. Ik had het niet veel langer volgehouden, maar gelukkig ging ze na een maand beter drinken en ze krijgt nu nog steeds borstvoeding. Mijn advies zou dus zijn: probeer het, houd het nummer van de lk bij de hand en als het toch weer niet lekker loopt, voel je dan geen falende moeder als je overstapt op kunstvoeding. In je verhaal lees ik namelijk heel sterk het verlangen naar bv geven, dus ik denk dat je spijt krijgt, als je het niet probeert. Het moet je echter niet gaan tegenstaan, dus bedenk vantevoren hoeveel je wilt proberen.
Wow ik neem mijn petje af voor jou. Wat heb jij een doorzettingsvermogen om je kind het allerbeste te geven. Echt heel knap. Een falende mama? Echt niet! Ik geef op dit moment nog bv aan onze jongste. Hij is bijna 11 maanden en is de jongste van 7 kinderen. De andere 6 hebben ook ongeveer een jaar bv gekregen. Van veel mensen hoor ik dat ze dat knap vinden, maar ik vind dat zelf niet. Ik leg aan en ze drinken. Binnen 2 dagen spuugde mijn zoon al echt mondjes melk terug. Dus hij mij loopt de bv probleemloos. Ik zeg altijd dat als ik zou moeten gaan tobben, kolven oid dat ik dan geen bv zou geven. Dat zou ik niet zien zitten. Ik proef uit je verhaal wel het verlangen om het in ieder geval te proberen. Ikzelf zou het niet doen, maar als ik jouw verhaal lees denk ik dat jij het liefst het wel wil proberen. Stoppen kan altijd, maar alsnog beginnen niet. Ik wil je een goede zwangerschap toewensen en heel veel sterkte met het nemen van een beslissing. Bedenk goed dat elke beslissing goed is, want je neemt hem weloverwogen.
Denk dat je spijt krijgt als je niet een poging waagt. Stoppen kan altijd nog. Ineens beginnen na eerst flesvoeding niet. Je hebt er eerder zo veel moeite voor gedaan en je bent overtuigd van het feit dat borstvoeding het allerbeste is. Ik snap dat je het niet opnieuw ziet zitten daarvoor zo'n strijd te moeten leveren, maar het zou nu ook een stuk beter kunnen gaan..... Zo niet, dan kan je altijd over op flesvoeding en dat is uiteraard ook helemaal geen schande!
Ik heb 2 maanden fulltime gekolfd en door weinig productie moest ik toch na een maand gaan bijvoeden. Waarom haal je niet van die zakjes nutrilon voor 3 voedingen en probeer je het? Als het niet gaat, stop je zonder jezelf te kwellen en ga je over op de kv. Zorg voor de zekerheid ook voor een paar tepelhoedjes. Ze zijn niet duur en dan heb je daar geen zorgen over
De dingen die mijn gedachten passeerden: Ten eerste waarom voelde je je een falende moeder? Je hebt het gewoon 5 maanden volgehouden hoor. Veel baby's krijgen dan geen bv meer. En al krijgt je kind helemaal geen bv dan faal je nog steeds niet. Je geeft m toch liefde? Minstens zo belangrijk. Je wilt het wel proberen dus dat zou ik wel doen. Omdat je er ook wat tegen opziet zou ik zoveel mogelijk voorbereiden. Om stress zoveel mogelijk te vermijden aangezien dat een killer is voor de bv zoals je al gemerkt hebt: 1) leg de lat niet te hoog (leg m eigenlijk helemaal maar niet neer). Bekijk het per dag, elke dag bv is er 1. 2) wees ook lief voor jezelf. Het is geen falen als je stopt. Een beter een blije moeder die poedermelk geeft dan een niet-blije moeder die bv- geeft 3)Je zou van te voren al eens contact kunnen leggen met een lactatie deskundige. Mocht het niet lekker lopen zsm hulp inroepen. 4)hulp vragen voor je gezin (Wellicht lastig: ik ben er ook geen ster in). Maar vraag buren/vrienden/ familie om een beetje hulp. Alle beetjes helpen: keertje wat boodschappen doen, misschien keer pan soep maken of een ovenschotel, keertje op (een van) de kinderen letten, kinderen naar sport brengen oid, keertje stofzuigen, etc alles wat verlichting kan brengen. 5) je oudste (stief)kinderen voorbereiden dat ze jou straks ook een beetje moeten helpen. Die leeftijd hebben ze inmiddels wel. (eigen troep opruimen, .andere dingen die ze kunnen op die leeftijd) Als je van te voren eea kan regelen/ vragen/ inlichten dat scheelt weer als je straks bevallen bent want dan heb je andere dingen aan je hoofd. Mijn ervaring: bij mn dochter had ik veel te veel vast gepint op dat ik 6 mnd bv ging geven. 3x spruw gehad ellende. Wel volgehouden. Bij zoon stond ik er meer relaxed in 1e doel 3 mnd als het goed ging 6 mnd en daarna zie ik wel. Hij krijgt momenteel nog deels bv en deel kv. Ik heb eergisteren besloten definitief af te bouwen. Enerzijds jammer, anderzijds: ik heb t langer volgehouden dan ik verwacht had. Hij is nu bijna 10 mnd (terwijl ik 4 dg werk en best wat reistijd heb)
Ik zou het gewoon proberen. Wie weet is nummer drie direct een natuurtalent en drinkt hij/zij zonder probleem aan de borst. Als het niet gaat kun je altijd nog overstappen op flesvoeding of, als kolven te zwaar is, kijken in het donormelk circuit. De kolven van vandaag zijn, zoals je bij je middelste hebt gemerkt, stukken beter dus ik zou, als ik jou was, als je wilt kolven voor de proffesionele medela gaan. Daarbij zit ook een handige kolf bh en dan heb je je handen vrij. Wat ik ook wel deed was kolven en gelijktijdig melk in een flesje geven. Tip: Voed op verzoek en niet op de klok. Bij mij was de kraamtijd bij de eerste qua borstvoeding slecht omdat mijn kind telkens door de kraamhulp wakker werd gemaakt voor de voedi. Kreeg ik een krijsende baby aan de borst die wilde slapen ipv drinken maar er mocht volgens de kraamhulp max drie uur tussen de voeding van een pasgeboren baby zitten. Bij nummer twee heb ik gezegd, ik voed echt niet meer op de klok, enkel als de baby erom vraagt en zo sliep hij de eerste nachten een uur of vijf/zes achter elkaar door en dronk heel goed terwijl hij echt wakker was.
Wat ontzettend fijn om jullie reacties te lezen! Er zijn een paar dingen waar ik ook een klein beetje al aan gedacht heb. Ik heb al tepelhoedjes in huis, ik heb mijn zoon met tepelhoedjes op een rustig moment 2x kunnen aanleggen, hij hield het toen 3 tot 5 minuten vol, toen werd hij te moe. Dat waren mooie momenten, heb er godzijdank ook foto's van. Ik wil ook de mogelijkheid van donormelk gaan onderzoeken, dit omdat ik zelf zware rugklachten heb (ook bij mijn zoon had ik die) en ik zware medicatie gebruik en ik me afvraag of er een mooiere manier is om dat af te bouwen. Mijn zoon moest technisch gezien ontwennen van mijn medicatie na de geboorte, maar daar heeft hij gelukkig geen last van gehad. Ik ga zeker overleggen met een lactatiekundige, die zijn er in het ziekenhuis ook gewoon, en komen standaard kijken voor je ontslagen wordt, als je borstvoeding geeft/wil geven. Ik heb als kolf de laatste keer de Mamivac gebruikt, die ze ook in het ziekenhuis hadden, een dubbele kolf. Die had ik gehuurd bij de borstvoedingswinkel, scheelde veel geld! bij de thuiszorg kon ik hem ook huren, voor 75 euro per maand, bij de borstvoedingswinkel kon ik hem huren voor 33 euro per maand! En ik kon hem gewoon op zondag ophalen (toevallig zitten ze hier in de buurt) Ik had zelf kolfBH's gemaakt. Van die BH hemdjes gekocht bij de action (die zachte topjes zijn dat) en daar tepelgaten in geknipt, erg charmant whahaha! Maar die gaten, daar bleven de kolfschelpen goed in hangen, en zo kolfte ik zonder handen, anders had ik het inderdaad niet volgehouden. Ik at, sliep, las, en keek tv tijdens het kolven, soms met breiwerk op schoot
Nog geen kinderen. Maar ik zou het proberen. Maar ook zorgen dat er flessen en nutrilon in huis is. Dan weet je tenminste of het lukt en krijg je geen spijt van had ik maar? Ik zeg altijd borstvoeding is leuk, goed en mooi als het luk, maar het moet geen stress toestand en boel gedoe worden. De eerste weken zijn natuurlijk altijd wat moeilijk vanwege het opstarten maar daarna moet het gewoon goed gaan. Mijn moeder heeft bij mijn oudste broer en bij mij borstvoeding geprobeerd. Lukte ook niet, veel problemen. Bij jongste broertje heeft ze wel meteen voor fles gekozen. Maar dat was omdat er 10 jaar ook tussen zat en wij als broer/zus ook de fles konden geven.
Ook jullie bedankt voor jullie reacties, ik ga al jullie tips eens rustig opschrijven voor mezelf en dan kom ik er zeker weten wel uit. Bedankt voor jullie hulp!!
Ik heb bij mijn eerste en tweede ook alles behalve probleemloze bv periodes gehad. kolven tot ik erbij neerviel, tepelhoedjes, slechte groei etc. Toch ben ik net als jij overtuigd van de noodzaak van bv en wilde ik het nu met nr 3 per se weer doen. En wat blijkt? Nr 3 is een natuurtalent! Het ligt niet alleen aan jou, maar zeker ook aan de baby. Het enige wat nu vervelend is, is de onzekerheid die ik zelf meeneem na 2 niet zulke goede ervaringen. Dus ik zou zeker proberen, een lactatiekundige achter de hand houden en kijken hoe ver je kan komen!
Lieve mede mama's, Ik heb besloten om het in elk geval te gaan proberen. Dankzij jullie reacties weet ik waar mijn hart ligt. Ook de laatste reactie door A1988 doet me wederom beseffen om het niet bij voorbaat op te geven of te verwachten dat het hetzelfde zal gaan zijn. Het kan immers ook gewoon een keer helemaal goed gaan. Ik ga me er op richten om er met een leeg hoofd mee te beginnen en mijn negatieve ervaringen los te laten. En omdat het kán zijn dat mijn baby last heeft van de medicatie die ik slik, ga ik van tevoren de mogelijkheden van donormelk onderzoeken. Dit omdat ik inderdaad overtuigd ben van de beste start met borstvoeding. En weet je, de eerste zwangerschap kwam er ontzettend veel op me af, ik wist letterlijk helemaal niets van baby's! Dat was 13 jaar geleden. De tweede zwangerschap 2,5 jaar geleden werd overschaduwd door zorgen. Financiële zorgen, mijn fysieke gezondheid en later de fragiele gezondheid van mijn baby. Ook toen werd ik overspoeld door vanalles waardoor de belangrijke rust totaal ontbrak. En nu? Ik heb vandaag de uitgebreide echo gehad en ons kindje is tot nu toe complete gezond! Je hebt nooit zekerheid, maar ik ben zo ontzettend opgelucht! Er zijn geen ernstige zorgen op dit moment. Ik hoef me niet druk te maken om babyuitzet, of we wel genoeg geld hebben en of het allemaal wel goed gaat komen... Ik krijg nu de kans om me rustig te focussen op de dingen die écht belangrijk zijn, en daar valt borstvoeding ook onder. Bedankt allemaal, voor jullie fijne adviezen, verhalen en lieve complimenten! Groetjes van BloemJK
Petje af dat je jouw kind met al die tegenslag 5 maanden jouw melk hebt kunnen geven! Voorbereiding is bij borstvoeding het halve werk. Je bent al ervaren, je weet al wat er mis kan gaan en waar het mis kan gaan. Ik zou ruim op tijd contact zoeken met een lactatiekundige (IBCLC) en bijeenkomsten vsn VBN en/ of LLL bijwonen. Daar leer je echt veel van. En vergeet niet: een liefhebbende mama is nooit een falende msma!
Fijn dat je de knoop hebt doorgehakt meid. En ik moet zeggen dat ik bij onze oudste die 3 maanden in het ziekenhuis lag na haar geboorte ivm meerdere afwijkingen het niet langer dan 4 weken volhield qua kolven. Dus ik vind 5 maanden echt super! Bij de jongste vond ik het heel spannend maar dat ging eigenlijk helemaal vanzelf en zelfs daarbij ben ik na 6 weken overgestapt omdat ik het te zwaar vond in combinatie met het herstel van de ks. Maar ik ga er nu bij nummer 3 weer volledig voor! Ik hoop het dit keer wel 6 maanden vol te houden, maar mocht het niet lukken dan heb ik het iig een tijd kunnen doen, want zoals je zelf al zegt het is toch de beste start voor je kindje! Succes meid! En ik hoop dat het dit keer als vanzelf zal gaan!
Je hebt je beslissing al genomen , maar deel toch graag nog even mijn ervaringen. Mijn eerste is de BV 'mislukt', hij begreep er niets van, had afkeer van tepel, kon niet goed happen etc. Ik heb hem 10 wkn volledige afgekolfde melk gegeven en toen ik weer moest gaan werken zag ik dat helemaal niet zitten met al dat kolven, dus overgestapt op FV. Bij mijn tweede had ik veel opstart problemen, kloven, pijn, afvallende baby, die aanvankelijk onder controle leken te zijn (maar was heel slecht begeleid!), maar vanaf 13 wkn liep het compleet uit de hand: baby was zo veel afgevallen dat ze alleen nog maar huilde, melkproductie zakte in etc. Ben toen overgestapt op kolven aangevuld met FV. Baby kwam weer aan, werd weer vrolijk, en ik kwam in een ritme met kolven (met dus een 2-jarige autistische peuterpuber erbij! Ik vond mijn manier ) en ben blijven kolven. Het was als een verslaving , door het verdriet van 'mislukte' BV bij eerste kon ik gewoon niet 'opgeven' en ging ik door, werd een way-of-life. In de nacht bleef ik haar wel aanleggen, waardoor ze dat nooit verleerd is, heb haar toen met 11 maanden weer volledig aan de borst gekregen en uiteindelijk heb ik haar tot 2 jaar gevoed. Bij mijn derde was ik meer dan vastberaden om BV te laten slagen. Had achteraf veel geleerd over alles wat 'fout' gegaan was bij de tweede en ik wist van mezelf dat ik langdurig kon kolven als het nodig was. Ben tijdens mijn zwangerschap al bij een lactatiekundige geweest om alles door te spreken en ik had dus ook haar nummer op mijn nachtkastje liggen. Had ook afspraken dat ik op dag 2 al zou bellen als het niet wilde vlotten, zodat we snel mogelijke problemen konden proberen op te lossen. Dat gaf mij een goed gevoel. Daarnaast heb ik zelf veel informatie opgezocht, veel filmpjes gekeken op youtube. En bij de derde... ging het eigenlijk prima ! Ik wist eindelijk hoe ik goed moest aanleggen, ze groeide als kool, kolven op werk ging prima en... zij heeft ook 2 jaar BV gehad. Was echt zo bevredigend om ook een keer een 'gewone' BV ervaring te hebben! Geweldig. Ik wens je veel succes!