Dat bedoelde ik met negatief. Jij zegt dat het thuis soms goed gaat, terwijl het veel vaker goed dan fout gaat. Je hebt thuis een klein risico, maar in het ziekenhuis net zo goed. Ik kan die, voor mezelf in ieder geval, tegen elkaar wegstrepen. En mochten er complicaties zijn dan kun je altijd nog naar het ziekenhuis gebracht worden, al dan niet met de ambulance. Is dat prettig. Nee, vond ik niet. Maar ik kies nu toch in eerste instantie weer voor thuis. De kans dat het nodig is is namelijk niet erg groot.
En dan zou het thuis dus wel goed moeten zijn gegaan? Het voordeel van een ziekenhuis is, is dat je daar al bent mocht er medische hulp nodig zijn. Mocht je bij een thuisbevalling medische hulp nodig zijn, dan moet je dus eerst nog naar het ziekenhuis al dan niet met een ambulance.
wel eerst even goed lezen voordat je me negatief noemt. bovenaan pagina 2 gebruikte ik al juist het woord meestal. Ik gebruikte in mijn vorige post het woord soms omdat jij zei 'er zijn wel voorbeelden waarbij het wel goed ging'. Dat kun je samenvatten als soms, snap je? Vandaar dat ik daar zo op reageerde. Bovenstaande redenatie klopt niet. Er zijn geen levensbedreigende risico's in het ziekenhuis die je thuis niet hebt. Er valt dus niks tegen elkaar weg te strepen. Ook de redenatie dat je altijd nog naar het zks kan gaat dus niet altijd op. Zoals ik mijn eerste post al zei, die twee personen hadden het hoogstwaarschijnlijk niet gered als ze vanuit huis nog naar het zks hadden gemoeten. Als je argument is, ik vind het prettiger thuis dan is dat een argument waar ik niks tegenin kan brengen. Wees dan echter wel realistisch dat je daarmee een klein risico neemt. Je kan niet anders dan dat concluderen.
En toch liegen statistieken er niet om dat een thuis bevalling beter en veiliger is.... Vind je nogal makkelijk met t afkraken van thuisbevallingen Snap die bangmakerij niet puur om iemand n kant op te duwen Meid doe waar jij je fijn bij voelt.... zkh of thuis beide is prima.
Volg je eigen gevoel, als jij denkt dat je meer ontspannen zal zijn in het zkh moet je dat doen! Ik vond het zkh dus echt 10x niks! De 1e zelf voor gekozen in het zkh te bevallen en moesten daar een dag blijven omdat de kleine haar temp niet goed kon houden was ze thuis geboren had ze gewoon een extra kruik gekregen want het ging om 0,1graad! 2e is thuis geboren en ik vond het heerlijk! Mijn eigen omgeving en geen gestress om me heen. 3e thuis begonnen helaas meconium in het vruchtwater dus met horiop weeen in de auto naar zkh(vreselijk) bevalling verder prima alleen opnieuw moeten blijven omdat het zkh vond dat de kleine te misselijk was.... na 3 dagen mochten we pas naar huis ik heb echt zo gebaald die dagen want ik zag gewoon een heerlijk tevreden mannetje! Maak de keuze waarvan jij denkt dat het fijnst zal zijn!
Ik heb de hele zwangerschap geroepen dat ik in het ziekenhuis wilde bevallen, maar toen het eenmaal zover was, wilde ik thuisblijven. (Of Nouja, eigenlijk gewoon niet de auto in.) Als ik in het ziekenhuis was geweest, was het een vacuümpomp geworden, nu mocht ik zelf wat langer proberen. En ging allemaal goed. Achteraf blij dat ik thuis ben gebleven, was heerlijk, lekker eigen spulletjes bij de hand, in eigen bed, onder eigen douche. En voordat de nacht voorbij was (om 3:02 bevallen), had de wasmachine al gedraaid en was alles weer schoon.
Ik zei ook niet dat helemaal geen risico's aan zitten, dat zal ik ook nooit beweren. Ik vind alleen dat je geen reëel beeld geeft als je alleen maar de negatieve kanten benoemt. En zo kwam jouw reactie, in elk geval op mij, over. Elke keuze heeft positieve en negatieve kanten.
Als ik vooraf zou weten hoe mijn tweede bevalling zou lopen, had ik voor een thuisbevalling gekozen. Maar toch zal ik altijd kiezen voor een bevalling in het ziekenhuis (mits ik dat red). Zelf heb ik op de OK gewerkt en genoeg meegemaakt om te weten dat zelfs snel niet altijd snel genoeg is, ook bij een in beginsel ongecompliceerde bevalling. Dan staat voor mij persoonlijk de gedachte dat ik in het ziekenhuis ben en er binnen 5 minuten een gyneacoloog aan mijn bed staat en ik binnen 15 minuten op de OK ben als dat nodig is, boven alles. Dat gezegd hebbende geloof ik meteen dat thuis bevallen heel fijn kan zijn, maar ik zou er nooit voor kiezen. Het is nooit te voorspellen hoe het loopt hoe vaak het statistisch gezien ook wel goed gaat.
Mijn ervaring is dat je nog best een hoop kan als het moet. Bij de eerste lag ik met een weeenstorm op bed en kon geen kant op. Met volledige ontsluiting moest ik nog naar het ziekenhuis omdat de kleine het een beetje moeilijk had. Ik ben zelf de trap af gelopen, naar de auto van de verloskundige en in het ziekenhuis zelf naar de verloskamers. Terwijl ik me vlak daarvoor nog niet eens om kon draaien in bed. Mijn tweede bevalling wilde ik weer thuis proberen en dat was maar goed ook, want dat ging ook zo snel dat ik het ziekenhuis waarschijnlijk niet gehaald had.
Je moet doen waar je jezelf goed bij voelt. Persoonlijk zal ik nooit thuis willen bevallen, omdat ik me zelf niet prettig voel bij het idee dat als er iets is, ik eerst nog naar het ziekenhuis moet en er niet gelijk al ben. Maar dat betekent niet dat ik thuisbevallingen niet begrijp. Mijn beste vriendin is thuis bevallen, ging heel gemoedelijk in haar eigen woonkamer. Zij was echt uberrelax, terwijl ik in mijn hoofd al de meest gruwelijke scenarios aan het bedenken was. (ik ben dus gewoon niet geschikt voor thuisbevallingen )
Thuis of in het Z-H bevallen is een keuze die je zelf moet malen. Iedereen heeft andere gedachten en wensen. Ik heb zelf gekozen voor een thuis bevalling. Ik vond het erg fijn in m'n eigen bed te liggen, niet weg te hoeven, geen buren te hebben. Welke keus je ook maakt, het kan altijd anders gaan. Als je de keus maakt om in het Z-H te bevallen dan kan het zo zijn dat je ontsluiting te snel gaat en je niet eens meer naar het ziekenhuis kunt (achteraf bleek ik het Z-H nooit gehaald te hebben als is het slechts 5 min rijden). Andersom kan ook thuisbevallen en toch naar het Z-H moeten.
Ik had graag thuis willen bevallen, ik voelde me daar veel prettiger bij. Ik kan me namelijk niet goed ontspannen in een onbekende omgeving. Vanwege complicaties tijdens de bevallingen moest ik toch naar het ziekenhuis. Ondanks weeen en bijna volledig ontsluiting lukte het nog prima om de trap af te lopen en in de auto van de verloskundige te stappen. Het ging vrij ontspannen eigenlijk. Je kan er ook voor kiezen om thuis te beginnen met de bevalling en te zien hoe het loopt. Mocht het toch prettiger voelen dan kan je alsnog naar het ziekenhuis gaan.
ik wilde in deze discussie eigenlijk op mijn vingers gaan zitten, maar kan het toch niet laten. Ik heb een aantal jaren op de verloskamers gewerkt en geloof me; ook daar gaan dingen mis die thuis idd misschien niet waren mis gelopen. Om mensen die binnenkort moeten gaan bevallen niet bang te maken, zal ik geen details noemen, maar het heeft meesstal te maken gehad met te snel medisch ingrijpen, waardoor er problemen gecreëerd worden en slechte communicatie. Ook thuis gaan er weleens dingen mis, maar hoewel ik nu alweer jaren voor een grote kraamzorgorganisatie werk, is er nog nooit een moeder of kind door fouten overleden die door de thuisbevalling kwamen. 2 weken terug hadden e nog een mevr die 4 liter bloed had verloren. ze is naar het ziekenhuis vervoerd per ambulance. De verloskundige had haar al injecties gegeven en een vochtinfuus en deze mevr kwam de volgende dag gewoon weer naar huis. Ik vind het dus pure bangmakerij om te zeggen dat je thuis een risico neemt. Dit is keer op keer gebleken dat dit NIET zo is, zolang je uiteraard geen medische indicatie hebt. Voor ts: overleg met je verloskundige of je thuis mag bevallen en als er geen reden is om in het ziekenhuis te moeten bevallen, kun je evt nog tijdens de bevalling beslissen of je thuis wilt blijven, of toch liever naar het ziekenhuis gaat.
Ik zou overleggen met je verloskundige over de trappen in jullie appartementencomplex. Als hij of zij vindt dat het gewoon kan moet je bij jezelf gaan afvragen wat je wil. Thuis lijkt/leek mij heerlijk ontspannen maar het nadeel is wel dat als er ineens gebeurd je halsoverkop de auto in moet of misschien zelfs een ambulance. Máár heerlijk eigen bed, eigen douche, niet met de baby 'de kou in'. Wil je zelf naar het ziekenhuis moet je sowieso met weeen de auto in. Mocht er wat gebeuren ben je wel al daar... Alles heeft zo zijn voor en nadelen en ik denk niet dat een ander die keus voor jou kan maken. Die keus hoef je trouwens ook niet nu te maken, op het moment zelf mag je nog bepalen wat je doet.
Dat lijkt me ook heerlijk van thuis bevallen. Alles van jezelf en vertrouwd. Niet met weeen de auto in. De eerste bevalling hier was klinisch met spinaal, heel fijne ervaring in het ziekenhuis met lieve klinisch vk en een schat van een verpleegkundige. Tweede bevalling daarentegen was poliklinisch (1 jaar en 2 weken na de eerste bevalling) en ik werd zoooo anders behandeld. Alsof ik tot last was ...de verpleegkundigen hadden het alleen maar over het feit dat ik weer naar huis moest. De eerste begon al toen ik net binnen was (eh sorry, mag ik eerst bevallen of zal ik meteen weer gaan 😳. Ik ben om 20.30 gekomen om 21.40 bevallen. Drie verschillende verpleegkundigen gehad en allemaal stuk voor stuk begonnen ze er weer over. Eigenlijk had ik om 2 uur 's nachts naar huis gemoeten (voor de duidelijkheid ik weet hoe het werkt poliklinisch) maar mijn dochter had ondertemperatuur dus we moesten toch langer blijven. De ochtenverpleegkundige spande de kroon, die zette de rolstoel (voor het wegbrengen) al klaar terwijl ik nog aan het ontbijten was ... Ze was de hele tijd voor haarzelf een mantra aan het herhalen 'jij gaat zo naar huis'. Ze zei ik heb nog meer patienten ... 😳. Alsof het mijn schuld was dat ze het druk had. Ik vond het echt een rotervaring en achteraf had ik een klacht moeten indienen. Toch nu ook wederom besloten voor een zkhs bevalling (mits ik dat red want de tweede bevalling was vanaf het begin vd weeen tot geboorte 4 uur). Vanwege mijn ervaringen ook op de OK. Maar toch ga ik er nu wel met een ander gevoel heen. Het is nog lastiger keuze te maken als je oordeel nog niet gevormd is door eerdere ervaringen. Daarom is overleg met je vk een goed idee denk ik, al zijn vk's in mijn optiek soms echt te makkelijk en wuiven dingen weg die wel serieus zijn (eigen ervaring). Maar ook in het ziekenhuis gebeuren dingen inderdaad. Persoonlijk voel ik me daar prettiger en niet met dank aan die chago verpleegkundigen de laatste keer. Daar moet je ook geluk mee hebben.
Je weet niet of het thuis niet goed was gegaan.. Als er een verloskundige bij is die gewoon adequaat handelt, hoeft er helemaal niet meer risico te zijn. Ik ken namelijk een thuisbevalling bij iemand die echt heel verkeerd ging (veel bloed, navelstreng om de nek, kind levenloos ter wereld gekomen enz). Door goed handelen van de verloskundige die gelijk twee ambulances heeft geregeld is het allemaal goed gekomen. Ik geloof dus niet zo in die "als we thuis waren geweest was het niet goed afgelopen" verhalen, want dat weet je simpelweg niet. Een verloskundige is prima in staat om in te schatten of het wel of niet verantwoord is om thuis te blijven en schakelt echt op tijd hulp in indien nodig. Voor de keuze thuis of ziekenhuis zou ik dus vooral afgaan op waar je jezelf het prettigst bij voelt. En in het geval van ts zou ik overleggen met de verloskundige of zij dat ziet zitten een bevalling daar begeleiden.
Ik woon ook in een portiekwoning en ik mag niet thuis bevallen tenzij ik al te ver gevorderd ben. Binnen 5 minuten een gynaecoloog in de buurt als je in het ziekenhuis bent is ook niet altijd het geval. Hij kan al met een ander bezig zijn, of zoals in het ziekenhuis waar ik was, de gynaecoloog is daar in de avond nacht en weekend uren gewoon niet aanwezig en komt alleen op afroep als hij nodig is. (30 minuten maximaal) Een thuisbevalling is dus echt niet per definitie slechter. Mijn keuze zou alsnog ziekenhuis zijn ivm pijnstilling waar ik gebruik van wil kunnen maken. Zo heeft iedereen zijn of haar eigen keuze en gedachtengang. Maar informeer iig even goed of je wel thuis mag bevallen ivm je trappen 😇
Om tilproblemen in acute situaties te voorkomen willen wij graag dat je op de begane grond of de eerste verdieping bevalt. De trap en het trapgat moeten groot genoeg zijn om indien nodig met een brancard naar beneden getild te kunnen worden. Wonen jullie in een flat, dan moet er een lift zijn waar een brancard in kan. Vraag dit even na, elke gemeente/vk ed hebben verschillende handelswijze hiervoor. Misschien mag je dus niet eens thuis bevallen ivm de smalle trappen. Verder als het wel zou mogen, dan moet je hierin je eigen gevoel volgen. Ik ben zelf 3x in het zkh bevallen ivm medische complivcaties.
Ik ben bij de eerste bevallen in het ziekenhuis bevallen en ik ga zeker weten bij de tweede voor een thuisbevalling (als dat verantwoord is). Met weeën de auto in vond ik geen pretje. In het ziekenhuis wilden ze direct een katheter inbrengen, totale onzin en dat vind ik dus zo'n onnodige ingreep. Zeker omdat ik erg gevoelig ben voor blaasontsteking. Pas na een echo geloofden ze me, ik zei dat ik echt leeg was en dat ik dat nog heel goed kon voelen ondanks de weeën. Mijn eigen verloskundige was mee en zij heeft ervoor gezorgd dat er niet verder met me gerommeld is. Het was druk in het ziekenhuis die dag en ze wilden me aan de weeënopwekkers hebben zodat ik alvast maar bevallen was. Belachelijk natuurlijk omdat alles heel erg goed ging en zeker voor een eerste kindje best snel. Had flinke weeën en ontsluiting schoot ook prima op. Vervolgens het persen. Op bed schoot het niet zo op. Dus pakte mijn verloskundige de baarkruk erbij. De verpleegkundige die erbij was kreeg het spaans benauwd van dat ding want ze had nog nooit een bevalling op de baarkruk meegemaakt. Baarkruk was voor mij de uitkomst en persen schoot toen veel beter op. Had het aan het ziekenhuispersoneel gelegen dan was ik op bed blijven liggen, was er een vacuümpomp aan te pas gekomen, knip, etc. De begeleiding erna met borstvoeding vond ik echt ruk. Baby werd aan je tiet geplakt en dan zocht je het maar uit. Lactatiekundige van het ziekenhuis praatte alleen maar wat en mee niet eens hoe ik aanlegde. Dus om nou te zeggen dat het ziekenhuis per definitie beter is, nee. Doe vooral waar je jezelf prettig bij voelt. De een wordt panisch van de gedachte van een thuisbevalling of wil graag pijnbestrijding. Ik wil graag mijn lichaam het werk laten doen in mijn eigen vertrouwde omgeving, ik geloof in de kracht van mijn eigen lichaam en mijn eigen kunnen. Dus wil ik wel graag thuis bevallen. Al heb ik waarschijnlijk weinig keuze deze keer want kans is groot dat ik het ziekenhuis niet eens ga halen bij de tweede. Over trapjes in huis: als je moet dan lukt het je echt nog wel om naar beneden te komen. Tussen de weeën door heb je pauzes. Wil niet zeggen dat het een pretje is maar als je moet... Je kan er ook voor kiezen om een bed in de woonkamer neer te zetten. Zie je het echt niet zitten dan kan je nog denken aan een kraamhotel.
Ik vond het juist fijn met weeen de auto in . Ze kwamen thuis zo snel achter elkaar dat ik geen adem tussendoor had. Had over een stukje van de deur naar de auto (20 meter verderop) al 3 weeen dus ik was erg blij dat ze wat minder fanatiek werden in de auto. Verder had ik een hele fijne ziekenhuisbevalling. Mijn eigen VK, geen poespas aan mijn lijf dus ik herken ook het verhaal niet dat er dingen gebeuren die je niet wilt. Ik heb uiteindelijk gehecht op de ok, dat is verder ook gewoon goed verlopen en ik heb niet onnodig pijn geleden. Leek wat mij betreft op thuisbevallen met het verschil dat de douche lekker dichtbij was, het bed stangen had waaraan ik me kon vasthouden bij het persen en ik dus niet met een zeer gehavende doos nog eens in de auto moest om bij het ziekenhuis te worden gehecht. Ieder moet het voor zich weten. Ik heb er echt geen spijt van gehad. Ik twijfel nu tussen thuis en in het ziekenhuis. (mijn man geeft de voorkeur aan het ziekenhuis in het kader van: never change a winning team) maar ik denk dat ik het thuis ook wel kan. Ach ik heb nog even.