Ik heb een jongere broer. Vroeger veel samen gespeeld & ruzie gemaakt. De periode dat we tieners waren vooral ruzie. En we hadden elk ons eigen leven met vrienden.. Sinds mijn dochtertje er is, toont mijn broer veel interesse in haar (Had ik niet gedacht eigenlijk) en is het contact weer fijner
Wij hebben een jongen en twee meisjes en dat gaat allemaal prima samen. Tuurlijk hebben ze weleens ruzie en willen ze hun eigen ding doen, maar het gaat fijn zo samen.
Ik heb een meisje en een jongen, er zit bijna 2 jaar tussen. Hier is het een fantastisch duo, ze zijn erg gek op elkaar en spelen heel veel samen. Ze 'zorgen' ok echt voor elkaar en zijn begaan met elkaar. Ik vind het prachtig en zou met niemand willen ruilen. Ik begrijp heel goed dat strijd tussen broers en zussen onderling heel vervelend is, maar hier komt dat dus maar weinig voor. Geef het even de tijd om eraan te wennen, maar maak je geen zorgen. Geniet ervan, je bent rijk met die 2 straks!
Ts, je reactie is heel begrijpelijk. Ik heb het ook zo gevoeld na de 20 weken echo van de jongste. Ik had al steeds het gevoel dat het een jongen werd en toen was het ook zo. Ik moest niet huilen maar wist niet wat ik moest denken. Kon me alleen iets voorstellen bij een meisje. Maar het is echt ZOOOOOOOOOOO leuk! . Wat een heerlijk ventje en ik dacht nooit dat ik dat zo zou voelen maar je zal het straks ook ervaren als hij er is. Zo knuffelig, zo lekker makkelijk....uren spelen met autootjes, treintjes, samen fietsen, voetballen etc etc. Het gaat heel goed samen met z'n zusje van 4 jaar ouder. Zij is ook erg zorgzaam dus dat gaat altijd prima samen en het leukste is het verschil te ervaren met een jongen en een meisje. Wat een rijkdom! Meid het komt echt goed! Ga die blauwe wolk op!! Jongens zijn geweldig leuk, net als meisjes!
O ik vind het echt geweldig om na onze prachtige dochter een zoon te krijgen. Ze zijn echt de beste vrienden. Spelen elke dag samen...zelfs met vriendinnen en vrienden van school. Altijd mag de 1 mee spelen. Ze bespreken dingen met elkaar als ze ergens mee zitten. Ze schelen 3 jaar en een paar maanden maar omdat de jongste een beetje voorlijk is merk je daar erg weinig van. Jongens zijn echt net zo leuk als een meisje. Vaak makkelijker omdat ze meestal meer praktisch zijn ingesteld. Onze zoon denkt bijvoorbeeld direct in oplossingen. Maakt nergens een drama van en stapt zo ergens overheen. Terwijl onze dochter echt het tegenoverstelde is.
Ik heb een meisje en een jongen, ik kan er nu nog weinig over zeggen qua samen spelen want hij is pas 2 maanden maar een jongen is zo leuk. Echt een lekker bolletje, leuke stoere kleertjes kopen enzo . Ik wilde eigenlijk 2 jongens maar ik ben heel blij met mn doxhter en nu met mn Zoontje. Ik heb een broertje die is 10 jaar jonger maar hij lijkt heel veel op mij en we kunnen het goed vinden. Met mn zusje inmiddels ook maar vroeger juist helemaal niet Het ligt niet aan het geslacht of ze goed same. Kunnen maar aan het karakter.
Ik ben zelf dolblij met onze jongen. Ik heb mezelf ook altijd als een jongensmama gezien en was vroeger (en nog steeds) echt een jongensmeisje. Je moet misschien even wennen maar dat komt vast goed. Voor jongens is hun moeder vaak heilig dus jij zit gebakken, haha! Ik heb zelf een zus en een broertje (laatste is helaas een paar jaar geleden overleden). Als kind klikte het meer met mijn zus al heb ik nooit problemen met mijn broertje gehad. Als tiener en volwassene had ik juist meer met mijn broer. We scheelden weinig in leeftijd en hadden dezelfde interesses en hetzelfde karakter. Tussen mijn zus en mij is het ook prima maar we verschillen gewoon meer van elkaar. Het ligt er dus ook maar net aan wat voor persoontjes je kinderen zijn/worden. Ook tussen twee kinderen van hetzelfde geslacht hoeft het niet persé te klikken en soms zijn kinderen van een verschillend geslacht twee handen op één buik zoals mijn broer en ik.
2 jongens en een meid hier. Ik was vooral verbaasd toen ze zeiden dat de derde een meisje zou zijn. Ik? Een dochter? Ik ben niet geschikt als meisjesmoeder!! Maar het maakt echt niks uit. De jongens zijn hier een stuk drukker, zij is veruit de rustigste, makkelijkste. Maar qua spelen met elkaar, zijn het de jongste twee die het meest met elkaar optrekken en het meest ruzie maken. Er zit 14 maanden tussen. Het krijgt vanzelf een plekje, dan ga je aan het idee wennen. Ik heb zelf twee broers en 1 zus. Ik kan het beste worden met mijn jongste broer. Hij is 8,5jr jonger. Het verschil was groot toen we klein waren, maar nu merken we dat niet meer.
Ik had hetzelfde. Wilde graag een zusje voor mijn dochter. Ik had de naam ook al klaar. En schrok best wel van het piemeltje op de echo. Maar jongetjes zijn ook heel leuk en ik ben zo trots dat ik een zoon mag hebben! Ze spelen samen maar maken meer ruzie. Maar dat kan ook met 2 zusjes. En toch zou ik nog graag een meisje erbij hebben. Maar of er een 3e komt weet ik niet.
Dit kon mijn verhaal zijn. Moest echt wennen! We hebben ook een meisje van net 3 en vorige week maandag avond met 16 weken en 2 dagen de geslachtsbepaling gehad. Alleen lag hij dwars en op een gegeven moment heel snel zei ze dat ze het kon zien en zou een jongen zijn. Eerste wat ik zei is: zoooo dat is wennen en anders zeg. Omdat ik een zus heb en goed contact mee heb en leuke jeugd mee heb gehad had ik een zusje voor mijn dochtertje leuker gevonden maar dat is mijn gevoel. Maar wie weet is het met een jongen ook wel leuk maar denk toch anders. Moet er ook even aan wennen dus je bent niet alleen
Ik heb ook een meisje en een jongen. De jongste is nu 7 maar ik herinner me nog het moment dat ze zeiden dat ik een jongen ging krijgen. Ik schrok er wel een beetje van. Wat moest ik met een jongen doen? Kon ik dat wel? Ik had al een meisje van 27 maanden. Ik was wel snel aan het idee gewend. En wat een rijkdom om van elk geslacht er een te mogen hebben. Jongens zijn heel anders dan meisjes. Ze schelen 27 maanden en hebben mede daardoor best veel aan mekaar, maar ze kunnen ook flinke ruzie hebben en jaloers zijn. Niet met elkaar en niet zonder elkaar...
Hier twee jongens en één meisje. Ze zijn alledrie even oud. De grootste klik zit tussen mijn "oudste" zijn en mijn dochter. Zijn karakter is een beetje met meisjesachtig. Mijn "jongste" zoon is heel jongensachtig. Ondanks het verschil karakter/geslacht kunnen ze alledrie goed met elkaar opschieten. Mijn dochter kiest wel iets vaker om even iets rustigs te doen.
Wij hebben een dochter en een zoon en een jongen meisje tweeling onderweg. Ik heb zelf een broer en mn man heeft 2 broers en 6 zussen. We kunnen duidelijk stellen dat de band tussen broer en zus niet ligt aan leeftijd of geslacht, maar aan karakter! Zo heeft hij met een aantal van zijn zussen een enorm goede band en met anderen echt helemaal geen klik, die spreken we hoogstens 1x per jaar. Ik vind ons jongen meisje gezin echt fantastisch! Hij speelt met barbies en my little ponies, zij wordt geprikkeld om net iets meer te doen als dat ze vanzelf durft. Ze stoeien, knuffelen en kussen. Ik ben helemaal verliefd op ze allebei! Het is fantastisch! Ik moest zelf juist zo omschakelen toen mn eerste een meisje bleek, ik had zo een zoon verwacht!
Hier eerst een meisje en toen een jongen. Er zit 25 maanden tussen. Het is echt geweldig!! Mijn dochter is echt een meisje meisje en mijn zoontje is echt zo'n boef. Maar samen zijn ze 4 handen op 1 buik. Ze spelen, lachen en knuffelen heel veel samen en missen elkaar echt als er 1 niet is. Je moet gewoon een beetje geluk hebben dat de karakters met elkaar klikt. Ik ken ook genoeg mensen met 2 meiden waarbij het totaal niet klikt en ze alleen maar ruzie hebben. Het leek mij ook eerst leuker om 2 meiden te hebben maar daar ben ik van terug gekomen 😊
Grappig dat ik meerdere keren lees dat na een meisje er een sterke wens is voor nog een meisje. Ik had een jongen leuk gevonden als 2e, raakte tijdens de zw compleet overtuigd dat het een meisje was en vond wel jammer dta er geen zoon zou komen (2 kids is de max bij ons). 3 weken voor de bevalling twijfel over het geslacht door een 3d plaatje vh hoofd tijdens een groeiecho, het leek een beetje een jongenshoofd. En bij de geboorte bleken we inderdaad een zoon te hebben. Man ook blij Wel jammer dat er zoveel leuke kleertjes de deur uit konden Dochter is erg lief voor m. Begint zich soms iets te veel te bemoeien ("nee... dat mag niet"). Wil m graag zn hapje geven, haalt doekjes als hij gespuugd of gekwijld heeft etc. En meest grappige "ik moet even kolven " Hij reageert heel erg op haar als zij lacht, lacht hij meestal ook. Over 5 jaar zullen ze wel slaande ruzie hebben maar tot nu toe gaat het goed
Wij hebben een zoontje van 4 en tweelingmeisjes van 20 weken. Mijn zoontje is ZO lief voor z'n zusjes. Echt een grote broer. Hij zegt het ook altijd.. Wil overal mee helpen, is helemaal niet jaloers.. echt zoals wij hem noemen 'de liefste grote broer van de wereld' Hij glundert helemaal als we dat zeggen
Het lijkt me juist prachtig om een meid en een jongen te mogen krijgen. Ik denk dat wel of niet goed klikken met je broer/zus meer te maken heeft met karakter dan geslacht.
Ik heb een jongen en een meisje en dat gaat echt supergoed. Ze zijn vanaf het begin af aan elkaar beste vriendjes en ze kunnen echt niet zonder elkaar. Die twee zijn echt twee handen op een buik, vrijwel nooit ruzie en ze kunnen alles van elkaar hebben, zo leuk om te zien! Ze slapen zelfs vrijwillig bij elkaar op de slaapkamer (en het liefst ook nog in één bed, maar dat mag natuurlijk niet altijd ).
Ons meisje en jongetje zijn momenteel ook echt één blok... Corrigeer je de ene omdat die zit te klieren aan tafel, tja ligt de ander in een deuk dus daar gaaaa je met je opvoeding Hetzelfde in bad. Zeg je tegen de oudste dat die niet mag spetteren, doet de jongste vervolgens doodleuk een bommetje.... Maar ik vind het wel geweldig dat ze zo'n lol hebben samen
Hier is het ook fantastisch. Dochter is 4,5 en zoon is 2. Zij speelt wel graag de baas, maar ze spelen vooral heel leuk samen. Wat mijn voorganger ook schreef, elkaar opnaaien als ik iets niet goed vind. Samen donderen. Mijn meisje is een echt papa kindje en speelde daardoor altijd veel met lego, blokken, auto's. Pas sinds ze naar school gaat wordt het een meisje meisje. Maar mijn zoontje vind het ook leuk om met haar keukentje of pop te spelen en zingt de hele dag K3. Ik vind het fantastisch. Maar man oh man, mijn zoon is schattig, een charmeur, een kletskous maar bovenal: een dikke dikke dikke boef! Niet normaal, de ondeugd straalt er aan alle kanten af en iedereen vind hem geweldig daardoor. Hij is trouwens een echt moeders kindje (zo erg dat hij nog steeds in ons bed wil slapen). Maar... ik wist officieel beide keren niet wat ik kreeg. De eerste een meisje: Leuk! Bij de tweede verwachtte ik daarom ook een meisje, weet niet waarom. Bij de 20 weken moest ik voor een 2nd opion echo in een supergoed ziekenhuis en zag ik, ondanks dat ik het niet wilde, dat het een jongen was. Wist het wel bijna zeker (niet nagevraagd). Ik moest echt omschakelen even, ik kon me niks bij een jongen voorstellen. Ik weet niet of het hiervoor of hierna was, maar mijn vriendin kreeg een neefje en stuurde ons een foto. Ik was verliefd op die foto en zag hoe schattig een jongen kon zijn. Het was zelfs zo dat ik die foto zo mooi vond, dat ik, toen ik vermoedde dat ik zelf een jongen kreeg, heb uitgezocht wat voor lakentje op de foto stond. Ik heb hetzelfde lakentje (hema, met blauwe uilen) en hetzelfde knuffeltje als op die foto gekocht! (de knuffel sjouwt mijn zoon nog altijd mee). Puur door die foto dacht ik: 'hey een jongen kan ook schattig zijn'. Het was een foto van een kindje waar ik zelf in principe niks mee te maken heb maar ik kon hem haast niet verwijderen... Gisteren zei ik toevallig nog tegen mijn man: ''wat een rijkdom he?'' toen hij met beide kinderen aan het donderen was. Ik zou mijn koningskoppeltje voor geen goud willen ruilen voor 2 zussen of 2 broers. Ze zijn zó ontzettend leuk samen!