Hoi allemaal, Ik zit een beetje met mijn handen in het haar. We hebben een zoon van 7 super lief kind en houden heel veel van hem. Hij heeft wel wat minder leuk gedrag zoals - druk zijn vaak (niet altijd) - niet/slecht luisteren - dominiant bijvoorbeeld als vriendje speelt moet altijd zijn zin worden gedaan etc - erdoor heen praten - uitsloof gedrag - altijd willen winnen/hoge prestatie drang Waren op school laatst 2 incidentje Onze zoon mocht speelgoed naar binnen brengen. Ander kind slaat het uit zijn handen. Zoon pakt kind in soort van hout greep wordt rood/overstuur. Hij had beter naar juf kunnen gaan Incident 2. Kind doet muts op. Zoon zegt duidelijk paar keer niet wilt. Kind gaat door. Zoon gooit muts in prullenbak ipv naar juf gaan. Vindt gedrag zo niet leuk. Baal ervan en wordt verdrietig van. Alle tips welkom. Is dit nog normaal gedrag of hulp zoekend gedrag. Gr vruchtje
het is moeilijk om vanuit hier te bepalen wat zorgwekkend gedrag is, maar wat ik nu lees vind ik eerlijk gezegd wel zorgwekkend. Ten minste, die 2 incidenten die je beschrijft. De punten die je opgesomd hebt vind ik niet zo gek voor die leeftijd. Kijk in die incidenten wordt er iets bij je zoon gedaan wat ook niet fraai is en hij mag gerust voor zich opkomen. Maar de manier waarop hij reageert vind ik te extreem, Alsof hij zichzelf niet in de hand heeft.
Snap ik hoor dat lastig is zo vanaf zo een afstand en kind niet kennen. Kind is gewoon irritant ook naar andere kids. Praat gedrag van ons zoontje niet goed natuurlijk.
Klinkt herkenbaar 😐 Het is erg impulsief gedrag. Mijn dochter heeft dat ook, ik vermoed add. Je zoontje klinkt iets grilliger. Heb je dit wel es met de juf besproken?
Ik vind het eerlijk gezegd niet echt zorgwekkend gedrag voor een 7 jarige jongen. Het minder leuke gedrag wat je beschrijft vertonen de leeftijdsgenootjes van mijn 7 jarige dochter ook allemaal. (Dochter roept de hele dag dat alles stom! en kinderachtig! is... En haar broertje van 5 staat op nummer 1 ) Je zoon komt tenminste voor zichzelf op, alhoewel het niet echt op een fraaie manier gebeurt Uit de 2 voorbeelden kan ik misschien opmaken dat hij wat moeite heeft met het oplossen van conflicten? Hij wordt driftig, boos en fysiek omdat hij er niet uitkomt. Misschien dat je conflictsituaties met hem kan bespreken? Wat deed hij goed en wat kan hij volgende keer beter anders doen?
Deliana: dat met de muts vind ik trouwens minder erg dan de houtgreep. Uiteraard een goed gesprek gehad met hem dat hij het niet zo moet oplossen, maar naar de juf moet gaan. Wel jammer dat beide keren de juf er niet bij was/thee halen. Het is ook iets wat nu pas speelt sinds 2 weken en hij in groep 4 zit. Dat slecht tegen zijn verlies kunnen en graag willen winnen zit er eigenlijk al vanaf jongs af aan in. Soms denken we dat het zo is omdat we hem ongemerkt misschien te veel zijn zin hebben gegeven. Ik denk maar zo wanneer zet je een stap voor bijvoorbeeld "opvoedhulp" liefsvanmama: we hebben hier wel kort met de juf over gesproken, maar niet over een oplossing. Ze heeft ook met beide jongens gesproken en ze moesten allebei ook sorry zeggen. Het is dus uitgesproken en weer goed. Die ene jongen moet gewoon leren dat als iemand zegt NIET DOEN hij ook stopt helemaal naar meerdere keren vragen. En onze zoon moet leren het niet fysiek op te lossen.
Ik doe niet veel op gevoel, de meeste beslissingen die ik maak zijn rationeel. Maar als jij het gevoel hebt dat je zoontje toch anders is dan anders of extreem of afwijkend reageert dan zou ik toch eens advies inwinnen. Ik heb zelf een poosje geleden contact gehad met het CJG (ging om iets anders) maar ik heb daar heel goede ervaringen mee. Ontzettend laagdrempelig en heel goed advies gehad. Je kunt zelf je zorg aangeven en aangeven waar je behoefte aan hebt. Er kan iemand je kindje een paar keer observeren, kan thuis, maar ook op school en advies geven om door te verwijzen als jij dat wilt.
Tuc: ja opzich lijkt me dat fijn al is het maar voor de zekerheid. Alleen ergens bang dat er toch een stempel opgedrukt wordt en waarom ik dat erg zou vinden geen idee. Je wilt allerbeste voor je kind zo lastig!
ik snap het. Waarschijnlijk ligt het er ook nog aan wie je hebt. Maar hier was dat heel fijn. Hier is dochter geobserveerd door haar thuis, heeft wat spelletjes met dr gedaan en met mij besproken hoe en wat wij willen. Ik sprak een bepaald vermoeden uit en na wat observaties heeft ze duidelijk uitgelegd dat zij sowieso geen diagnose mag en kan stellen, maar ze heeft wel veel ervaring en kende ook de tests die eventueel gedaan konden worden. Ze kon zeggen dat mijn dochter heel veel kenmerken heeft van mijn vermoeden dus dat het zomaar zo kan zijn dat wanneer we haar lieten testen ze die diagnose zou krijgen, maar ze heeft ook heel goed uitgelegd dat je ook kunt besluiten niet te testen, maar dat je bepaalde handvaten kunt gebruiken die ouders krijgen waarvan de kinderen wel die diagnose krijgen. Ook bleek dat wij daarvan al veel doen. Ze heeft gewoon alle opties heel goed uitgelegd en voor en nadelen benoemd.
En hebben jullie het daarbij gelaten? En dacht zij ook hetzelfde erover wat jij dacht waar je dochter 'anders' in was?
Ik moet zeggen dat ik het niet heel vreemd gedrag vind hoor. Tuurlijk zou hij het anders op kunenn lossen maar dat is een proces. Als de juf, ouder enz dit ziet kun je direct ingrijpen en uitleg geven. Je zoon geeft duidelijk aan dat hij dit niet wilt, kindje gaat toch door. Als mijn man door blijft gaan met iets over mijn hoofd trekken blijf ik ook niet rustig. Misschien was hij wel een beetje in paniek. Mijn zoon is bijna 7, luisteren ho maar.. bijdehand, dwars en snel boos. Fase en teken dat we hem een beetje moeten loslaten in zijn dagelijkse dingen. Op andere punten extra aandacht, 1 op 1 en af en toe een goed gesprek hoe we met elkaar om wensen te gaan. Gesprek met iemand van school kan natuurlijk altijd maar zoals ik het lees (nog) niet nodig.
Als ik je punten zo sec lees dan herken ik het wel bij jongens van die leeftijd. Maar omdat jij er een topic over opent is er voor jou iets wat zorgen geeft. Is hij altijd al zo geweest maar wordt het nu steeds erger (het fysieke gedeelte bijvoorbeeld)? Of is dit een plotselinge verandering in zijn gedrag? Ik zou in gesprek gaan met de leraar om te kijken of er een bepaalde trigger is. Hoe ligt hij in de groep, hoe verhoudt zijn gedrag ten opzichte van zijn klasgenoten. Hoe zijn zijn school prestaties? Eerst op school kijken waar het gedrag eventueel vandaan zou kunnen komen. Zij kunnen je vaak ook al wel helpen om een goed beeld te geven.
Hier ook wel herkenbaar bij onze 7 jarige zoon. Het is soms best lastig en helemaal als er dingen op school gebeuren die je liever niet ziet. Het hoeft niet gelijk iets bijzonders te zijn. Volg je gevoel hierin.
Mijn zoon wordt bijna 8 en het is ook herkenbaar. Het dominante gedrag vooral naar zijn jongere broer van bijna 6. Slecht luisteren ook, druk bezig met andere dingen. Vooral als ze zo wild zijn, luisteren ze gewoon niet. Ik lees niks verontrustends eerlijk gezegd.
Ik lees er ook niets geks in! Ik mocht willen dat mijn zoon zo voor zichzelf op komt.. daarintegen kan mijn dochter slecht tegen haar verlies en mijn zoon juist weer wel. Ik zou me echt geen zorgen maken, tenzij HIJ slecht in zijn vel zit.
Wel pittig gedrag wat je zoon laat zien. Je kan duidelijk aangeven dat de manier waarop hij nu reageert niet gewenst gedrag is. En ook meteen erbij vertellen hoe het anders kan. En dat blijven herhalen... en herhalen.. Haha. Wat ook een aanrader is zijn sova-trainingen. Daar komen dit soort situaties ook langs. Leerzaam!
Meiden bedankt voor de reacties. Dat doet me altijd goed. We kijken het sowieso even aan en praten er goed over met hem wat voor gedrag we graag van hem verwachten etc. Hebben afgelopen week een aantal huisregels gemaakt zoals: luisteren, laten uitpraten etc etc en als hij even de fout in gaat en we herinneren hem aan dat lijstje werkt het, heel fijn. Op school gelukkig niks meer voorgevallen en hopelijk blijft dat zo. Hij snapt gelukkig wel wat we bedoelen. Hopelijk kan hij het ook toepassen in de situatie.