Hilarische en belachelijke hormoon-verhalen

Hahaha ik moet zo lachen om dit topic!

tijdens mijn eerste zwangerschap was ik er rond de 41 weken ZO klaar mee dat ik veranderde in een monster. Het was steeds te warm of te koud, mijn drinken was te zoet of te zuur en waaaarom doe je nou zo weinig pasta op mijn brood!!!!!!! Dat soort dingen hahaha.

Ik ging toen ook nog even in de stad een inktpatroon voor de printer halen. Wilde per se nog wat facturen printen (ben zzp-er) maar die k*t inkt dus op. Thuisgekomen, nieuwe krengen er in, doet 'ie het nog niet! Ik terug naar de winkel, doe ik best een beetje narrig 'het wetkt niet!' blijkt er nog een stukje plastic op te zitten, wat ik niet had verwijderd. Oops... Ok, weer naar huis, weer er in en DOET 'IE HET NOG NIET! Dus briesend naar een andere winkel gegaan en daar weer nieuwe patronen gehaald. Weer alles geinstalleerd en WEER NIET! Vloeken, tieren, schreeuwen en janken. Huilend de buurman gevraagd of ik bij hem mocht printen. De beste man komt even kijken, drukt op 1 knopje en alles werkt gewoon. Bleek ik steeds vergeten een bepaald knopje in te drukken.... Het was een vreselijke dag. Maar ja, ik had daarna wel voor maanden genoeg inkt in huis, dat was dan een kleine troost.

 

Ik heb ook een keer met mijn zwangerschapszuurkoolverslaving Maggi een pittige email gestuurd omdat mijn favoriete zuurkoolschotel een vernieuwde receptuur had die ik niet te pruimen vond. Ze hebben toen zelfs contact opgenomen met de productontwikkelaar. Na een paar weken kwam ik erachter dat ik ipv crème fraiche elke keer sour cream had toegevoegd 😳

 

Tijdens mijn vorige zwangerschap was ik in het begin veel misselijk en ik was verschrikkelijk kieskeurig met wat ik wanneer wilde eten. Mijn man is ontzettend geduldig, lief en begripvol en weet wanneer hij zijn mond dicht moet houden. En elke keer als ik bedacht wat ik wilde stapte hij braaf in de auto om het te gaan halen.

Op een gegeven moment wilde ik een paar keer eten bestellen via thuisbezorgd, bij een pizzeria en shoarma zaak hier in de buurt.
Helaas voor hun maakte ze een potje van de bestellingen (2 bezorgdiensten zelfs tot 3x toe!!)
Nou... Ze konden maar beter zich ergens verschuilen want de hel op aarde brak los, compleet met krijs en jankbuien door de telefoon aan toe!

Ik schaam me nog dood voor 1 zaak, die konden er achteraf niks aan doen dat het fout was gegaan, de fout lag bij thuisbezorgd in het computersysteem, waardoor de bestelling niet was doorgestuurd, wij hadden dus wel betaald online, maar kregen geen eten. Ik stond uiteindelijk midden in de nacht tegen 1 uur alles bij elkaar te janken in die zaak net zolang tot ik wel eten kreeg...

En dominos pizza, Tja, die waren écht dom bezig. Eerst vergaten ze de bestelling, kwam ik na 1,5 uur achter. Daarna kwamen ze na nog eens een half uur aan kakken met de verkeerde pizza, waarbij die bezorger opmerkte: "ow....dan heb ik uw pizza bij dat en dat adres afgeleverd" (2 straten verderop) met een uiterst domme blik in zijn ogen.
Na nog een half uur kwam hij weer terug met de goede pizza, echter was deze koud, hard en taai.
Na een uiterst charmant telefoongesprek (ik heb ze helemaal uitgefoeterd) kreeg ik mijn geld terug, de volgende bestelling gratis en het zou niet meer gebeuren zei de manager. (Ik heb uiteindelijk maar wat anders gegeten)
Bij de volgende bestelling deden ze moeilijk omdat de gratis bestelling ineens tot een bepaald bedrag mocht, en ik daar een paar euro boven zat. Na een kort gesprekje met de manager was dat opgelost. De pizza die ik kreeg, zaten 2 dikke vieze zwarte haren in. Het daarop volgende telefoongesprek was nog bozer, en de manager kroop nog harder. We kregen wederom de keer daarna gratis eten. Helaas was de volgende bestelling wederom koud. Ik heb in nog een gesprek met de manager gezegd dat ik de kwaliteit zo letterlijk om te janken vond dat ik zelfs geen gratis eten meer van ze wilde.

De laatste: ik ging vroeger regelmatig naar de bagels&beans en bestelde dan altijd een Toscaanse bagel. Dat was een soort tapas achtige bagel, waarbij het beleg in bakjes naast de bagel op een bordje stond, en dan had ik omstebeurt hapjes met roomkaas, olijven tapenade, zongedroogde tomaatjes met pijnboompitten erbij. Ik was hoogzwanger en moest bedrust houden. Mijn man ging voor mij zo'n Toscaanse bagel halen, want ik had er zo'n zin in, maar ik kon geen kant op!
Kwam hij thuis met een bagel in een bakje, met alle ingrediënten door elkaar erop gesmeerd. Het zag er vreselijk uit, alsof er 2x een auto overheen was gereden.
Ik kon niet anders dan in tranen uitbarsten. Ik was echt gedesillusioneerd en intens verdrietig om mijn mishandelde lievelings broodje. Ik heb naar ze opgebeld en kreeg te horen dat ze bij afhalen nooit de ingrediënten los doen, maar vonden het wel heel zielig voor me dat ik in overleg een andere bagel kreeg, en omdat mijn man twee keer moest rijden, kregen we ook nog een cadeaubon voor als we de volgende keer kwamen. Ik ga nog steeds graag naar de bagels&beans om te lunchen. Alleen bij de dominos zien ze me nooit meer...

 

Hahahahahahahahaha!! Dit, echt gewoon helemaal precies dit, had ik kunnen zijn! Tot in de details ook gewoon.. En dan ook echt boos worden op mijn man hahaha!

Bij mijn eerste zwangerschap zaten we te wachten tot onze serie zou beginnen. Daarvoor was er een programma op tv over dierenartsen, echt totaal niet mijn ding, maar we hebben er toch eventjes naar zitten kijken. Er was een koe met heel veel pijn, ze kwamen erachter dat het beestje zijn poot had gebroken en ingeslapen moest worden. Op het moment dat ie de spuit kreeg zat ik echt keihard te snotteren.. En dat terwijl ik uit een slagersfamilie kom
Paar dagen later had ik een positieve test in handen (met 7 weken), het kwartje viel gelijk

Verder zijn de verhalen van het heel boos worden (om hele onbenullige dingen) ontzettend herkenbaar.
De allerergste heeft hier letterlijk bijna voor een echtscheiding gezorgd, een paar weken geleden.. In ieder geval hebben man en ik een paar dagen niet met elkaar gesproken enzo
Doordeweeks ben ik gewoon thuis bij zoontje, mijn man werkt fulltime. Maar ook echt veel en lang. Ik ben altijd blij als het weekend is, zodat ik niet zo alleen ben en ook niet alles thuis alleen hoef te doen (ik zorg uiteraard met alle liefde voor mijn zoontje, maar voel me soms eenzaam en kan er verdrietig van worden dat elke dag zo hetzelfde is). Omdat ik veel thuis ben, wil ik in het weekend eigenlijk gewoon lekker weg, even eruit, leuke dingen doen.. Terwijl hij juist blij is dat ie thuis is. Heel begrijpelijk.
Die zondag was het anders. Het was lekker weer buiten, dus ik wilde eigenlijk dat zoontje lekker in de tuin kon spelen. Die hebben wij niet, maar mijn schoonouders wel. Ik had stiekem alleen totáál geen zin om daarheen te gaan.. Man vond het wel best, die wilde er wel heen. Ik tegen hem gezegd dat ie maar even alleen moest gaan, dan kon hij lekker naar zijn ouders, had ik zelf even een momentje alleen en kon zoontje lekker spelen. Win-win-win als je het mij vraagt.. Nou, hij snapte al niet waarom ik niet mee wilde (ik moet er altijd zo nodig uit en nu moest hij opeens alleen?), maar hij ging maar gewoon.. Hij belde erheen maar ze waren een weekendje weg, was hij even vergeten. Gaf niks, hij mocht gewoon gebruik maken van de tuin.
Uiteindelijk waren ze weg en ik zat me volop te bedenken wat ik zou gaan doen in de me-time die ik had heb 'uitgebreid' gedoucht (okee, misschien 2 minuten langer dan normaal), ben met handdoek en al even lekker languit gaan liggen en vervolgens helemaal in stijl (lees: in mijn blote billen) door het huis gegaan, op zoek naar iets te snaaien. Net op het moment dat ik hardop dacht 'wat is dit eventjes genieten zo' hoorde ik opeens de deur opengaan! Stond ik daar ik hoorde mijn man praten tegen zoontje en ik had echt een enorm FML momentje.. Tussendeur ging open, man keek me aan en zei 'we zijn er weer mama!'
Waarop ik zeg -jawel- 'Wat doen jullie hier? Waarom ben je nu alweer terug?' Nouja, het bleek dat zoontje moe was en papa dacht hem beter lekker thuis op bed te kunnen leggen. Terwijl ze daar ook een bed hebben. Terwijl ik net in m'n nakie de koelkast stond te plunderen. Terwijl ik nog lang niet klaar was voor een abrupt einde aan mijn me-time.
Man heeft de volle laag gehad en ik heb zelfs aan hem gevraagd of ie niet nog even terug kon gaan ik was echt enorm verdrietig en heb een enorme stampij staan maken.. En hij daardoor ook, achteraf heeft hij gezegd dat ie zich niet welkom voelde in z'n eigen huis. Arme vent

 

Gisteren ging mijn zoontje van drie de grote boodschap doen en hij liep naar de wc, doet de deur open en ja hoor....bezet, papa zat er al. Hij pakt braaf zijn potje gaat in de woonkamer op zijn potje zitten poepen. Ik zijn billen afgedaan en het potje vrolijk in de badkamer naast papa gezet, zo van leeg jij m zo even als je klaar bent? Hij reageerde, ja lekker ben jij, zit ik hier dubbel in de stank. Ik vond dat zooooo hilarisch, ik heb echt in mijn broek geplast van het lachen! Zowel mijn zoontje als mijn man begrepen er niets van......tja dat waren echt hormonen

 

Ik was met mijn man op een feestje en daar hadden ze ook een buffet. Lagen hele lekkere gehaktballetjes, dus had er wat opgeschept en twee bewaard als laatste hapje van mijn bord. Staan we ondertussen te kletsen en als grap pakt mijn man zo'n gehaktbal en eet m op. Ik werd er helemaal overstuur van. Keek hem heel verbaasd, verontwaardigd en verdrietig aan blijkbaar. Hij begon keihard te lachen en ik stond bijna te janken op dat feestje om mn gehaktballetje. Terwijl er dus nog eentje op mn bord lag en ik daarna sowieso nog een keer wat eten ging halen en er nog zat waren

 

Hahahahhaha! planten vermoorden hahahahahahah te grappig

 

Even omhoog halen dit topic

Ik was dus gister een lekkere pot koffie aan het zetten.. En zoals gewoonlijk, klapt dat filter weer dubbel!
En ik dacht, ik schenk lekker koffie in, zie ik toch grrr een klein mini beetje in die pot zitten! En ik schelden en vloeken, en mn vriend, rustig aan lieffie.. en ik ja doe ik ook...........
En toen zei hij, niet huilen he?? En ik, snik snik, jawel, echt tranen hahaha, moest zo hard huilen dat ik daarna in lach schoot en niet meer kon stoppen met allebei omdat het zo'n onzin was dat ik daarom huilde, ik had geen koffie! :x Nou goed daarna, opnieuw geprobeerd en toen had ik wel een pot koffie haha!

 

Wat een grappige verhalen hier, kan het mij echt allemaal voorstellen

Mijn man lag in de zetel, wat te kijken op zijn gsm toen hij opeens begon te grinniken. Ik was nieuwsgierig, dus vroeg wat hij grappig vond. Hij toonde mij een filmpje van 2 mensen in een attractie, totaal niet zo grappig, maar ik vond dit ineens het grappigste filmpje wat ik ooit had gezien. Ik heb het zeker 20x na mekaar zitten bekijken en de tranen liepen langs mijn gezicht. Mijn man zat echt raar te kijken, want zo grappig was het echt niet, maar ik kon gewoon niet meer.

Verder wissel ik vaak van eten op het laatste moment. Dan haal ik alles uit de koelkast om een bepaald gerecht te maken, maar eenmaal ik bezig ben heb ik er totaal geen zin meer in. Dan terug alles in de koelkast en iets anders maken. Mijn man vraagt al lang niet meer 'wat eten we vanavond', want hij weet dat dit de laatste minuut nog veranderd.

 

Hier ook mijn eerste hormonale breakdown gehad haha!

Mijn vriend kwam eerder thuis van zijn werk en stelde voor om even te helpen met het maken van het avondeten. Ik ben nogal een pietje precies dus ik irriteerde mij constant aan hem omdat hij mij in de weg liep. We aten salade, aardappelschijfjes uit de oven en een hamburger. Tijdens het maken van de salade kon ik mijn ei-snijder niet vinden, toen voelde ik al een brok in mijn keel. Mijn vriend zou de hamburgers bakken. De aardappelschijfjes waren klaar dus ik haal dat gloeiend hete rooster van de oven er uit en zet hem op het aanrecht zodat we daarvan kunnen opscheppen. Mijn vriend schept als eerste op, vervolgens wil ik opscheppen maar ik brand ik mijn vinger aan die plaat dus koelen onder de kraan. Hij gaat alvast zitten en begint te eten. Ik pak mijn bord, hamburger er op en ga ook aan tafel zitten. Ik neem een hap van mijn hamburger is dat ding verdorie koud! Nou dat was de druppel... tranen.. ik kon niet meer stoppen met huilen. Mijn vriend keek mij echt aan van wat is er in godsnaam met jou aan de hand. Ik houd helemaal niet zo van vlees en huilen om een goedkope diepvries hamburger is helemaal niets voor mij. Hij kon zijn lach dan ook niet inhouden en ik ondertussen half snikkend proberen uit te leggen waarom ik nou zo verdrietig was "ik ben altijd degene die zijn vinger brand en waarvan de hamburger koud is, rot leven". Hij bleef mij maar uitlachen dus ben ik echt boos geworden omdat ik vond dat hij mij niet begreep. Uiteindelijk hebben we er samen hard om gelachen maar oh oh oh dit belooft nog wat

 

Zat met mijn (ex)vriend op de bank. En had een reep chocolade gekocht, waar we allebei al een stukje van hadden gehad. Daarna kreeg ik een vreetkick en voor ik het wist was de reep op. Tja, kan gebeuren toch? Zó groot was die reep nou ook weer niet.
Toen kwam meneer met de vraag "heb je de chocolade al helemaal op?"
Nou, ik ben me toch een partijtje uitgeflipt. Hoe hij het in z'n hoofd haalt om elke keer als ik wat eet commentaar te hebben op hoeveel ik eet. En hij begrijpt echt niks. Zeker niet van zwangere vrouwen. Ik voel me al zo onzeker en iedere keer dat gezeik over wat ik allemaal naar binnen schrok! "Weet je, ik eet wel níks meer! Is het dan goed???" :x
Hij zat maar wat schaapachtig te lachen en verontwaardigd van "nou ja, zo was dat helemaal niet bedoeld! Je bent helemaal niet dik, je bent juist mooi en je eet voor de baby, dat is toch niet erg!"
Maar ik bleef erin. Heb ik direct een artikel opgezocht over wat als man vooral NIET te zeggen tegen zwangere vrouwen. En hem dat naar z'n hoofd gesmeten. Kreeg nog excuses en zo, maar nee, het was echt te laat. :x