Overtrokken reactie zeg! Je had er inderdaad beter niet naar kunnen vragen, gewoon doen. Wie weet is ze over korte tijd je collega niet meer, en dan erbij. Wie weet hoeveel kindjes hierna die naam krijgen.. Gewoon doen!
Ten eerste ben ik erg benieuwd naar de naam, zou hem graag in een bericht ontvangen. Misschien kan ik nog mee denken. Jullie beslissen natuurlijk gewoon zelf welke naam je aan je kind geeft. Dat de naam van haar kind nou precies is wat jij erg mooi vindt....tja dat kan gebeuren. Ik vind het netjes dat je dit hebt aangegeven en kan me voorstellen dat haar reactie een tegenvaller is. Waarschijnlijk zou ik kijken of ik zelf wat kan puzzelen met de naam of dat ik een naam vind die er op lijkt en die mij ook erg aanspreekt. Blijft deze naam nummer 1... dan zou ik er toch voor gaan.
Als je t echt het gevraagd en ze zegt nee maakt het wel moeilijk. Maar t is niet dat je strafbaar bent ofzo. Ik ben ook heel benieuwd naar de naam. Wil m graag horen.
Nou, door die overtrokken reactie van je collega, zou ik eerder geneigd zijn om júíst voor die naam te gaan
Lastig! Je hebt er om gevraagd en een nee gehoord. Als je er toch niet naar luistert, waarom vraag je het dan?! Met een zelf geknutselde naam vind ik het trouwens ook wel anders dan met een NL top 10 naam.. Ben wel erg benieuwd naar de naam, misschien kan ik je nog helpen mee te denken
Aan de ene kant denk ik: gewoon doen! Het is jullie kind, jullie keuze. Bovendien, wie weet hoe lang je nog met die collega werkt. Zou zonde zijn om een andere naam te kiezen en je haar na een jaar nooit meer ziet/spreekt. Tegelijkertijd denk ik dat je je wel moet voorbereiden op een soort vijandige sfeer. Jij hebt het gevraagd, zij zei nee, jij doet het toch, zij accepteert dat niet wat de sfeer behoorlijk beïnvloed. En wie weet denken andere collega's daar ook wel zo over. Met alle respect, ik ben totaal niet iemand die zich aantrekt wat anderen van mij vinden, maar je werk is natuurlijk wel heel belangrijk en uiteindelijk ga jij met een rotgevoel naar je werk en is de sfeer verpest. Ligt ook aan de grootte van het bedrijf, de hechtheid van het team, of het op vaste basis is ja of nee.. Allemaal dingen die voor mij best van belang zou zijn in mijn keuze.
Toch allemaal ondergeschikt aan je kind en de naam die het de rest van zijn/haar leven draagt. Nogmaals, zou ik persoonlijk niet voor dezelfde naam gaan, meer vanuit mijn eigen gevoel dan vanuit dat van haar. Eventueel proberen een eigen variant erop te bedenken. Maar als jullie de baby toch het liefste zo willen noemen, blijft dat jullie keuze.
Als het voor jullie de naam is, zou ik ervoor kiezen. Misschien met een andere spelling indien mogelijk. Kun je je collega over een paar maanden niet aangeven verder te hebben gekeken, maar dat dit toch de naam is voor jullie? Ik heb het op Facebook ook gezien dat iemand boos was omdat een 'zelfverzonnen' naam gejat was. Toen ik Google op de naam, bleek het wel degelijk een bestaande Thaise naam te zijn, maar geen veel gebruikte.
En je man vind de naam ook geweldig? (toch wel eerste belangrijkste hieraan denk ik haha) En verder...tsja als dit DE naam is...en en en..ze zat nog vol met hormonen he toen je het vroeg, dus weet niet hoe ze daar over een tijdje over denkt... Tuurlijk gaat het ook om respect en dat is wel lastig. Schijt hebben aan iemands mening is niet heel liefdevol.
Als het door hen een zelf geknutselde naam is, die je pas hebt leren kennen door haar (wees eens eerlijk!), dan vind ik het niet erg netjes. En is het inderdaad kopieergedrag. En ze heeft nee gezegd op je vraag. Als je het dan toch doet zoek je echt bewust negativiteit, niet leuk voor jou en niet leuk voor je kind, en niet leuk voor je team. Natuurlijk is het niet strafbaar en wie weet werk je wel niet heel lang meer met die collega samen. Maar niet alles hoeft strafbaar te zijn om een no-go te zijn. Ik zou het zelf nooit doen. Overigens zijn zelfgeknutselde namen in mijn ogen meestal erg lelijk, en doe je je kind geen plezier met een leven lang naam-spellen.
Mag ik de naam trouwens weten? Namen zijn moeilijk! Onze favoriet had een hele lastige spelling, maar een naam die kwa klank vrijwel gelijk was, bleek een vervoeging van de naam van mijn vriend's oma te zijn. Toen zijn we dus voor een vernoeming gegaan (zijn oma is overleden toen zijn vader erg jong was, dus voor zijn vader had dit een hele hoge emotionele waarde). Met een beetje zoekwerk, valt alles op zijn plek.
Als je inderdaad door haar op het idee van de naam gekomen bent en het is een zeldzame naam, dan zou ik het zeker niet doen. Ze heeft inderdaad geen alleenrecht op deze naam, maar het was wel heel bewust een originele keuze. Ik snap haar reactie wel. Probeer je eens in haar te verplaatsen. Als je deze naam van te voren al had of het is een veel voorkomende naam, dan zou ik het gewoon doen.
Dus collega heeft klaarblijkelijk copyright op die naam? En niemand anders mag het dan nog gebruiken? Of is het alleen maar omdat ze collega's zijn dat de naam een soort van alleenrecht heeft? Rare redenering in mijn ogen. Stel dat TS over een jaar weggaat bij dat bedrijf of ontslagen wordt....dan heeft ze de naam die zij toevallig ook heel erg mooi vond dus niet aan haar kindje kunnen geven vanwege een ex-collega? Collega's blijf je vaak niet forever! Ik begrijp best dat je trots bent om een unieke bijzondere naam aan je kindje te geven. Maar om er dan meteen maar een soort alleenrecht aan te hangen, gaat mij te ver. Vind het zelfs een beetje kinderachtig. "Nee, jij mag die naam niet geven! Het is MIJN naam....!"
Dit vond ik dus ook, het was wel een samengevoegde naam van hun letters van een bestaande naam, misschien om die reden? Maar je hebt helemaal gelijk, wie bepaald een naam?? En ik zou zelf juist vereerd zijn, en zeggen maar natuurlijk mag je die naam ook, als je hem mooi vind. Het zou mij dus echt niks uitmaken. Een naam is een kwestie van smaak en ja als je die naam toevallig ook mooi vind.
Nee, alleen omdat ze collega's zijn is TS die naam te weten gekomen, aangezien de collega die naam zelf verzonnen heeft. Waren ze geen collega's geweest, dan was er überhaupt geen issue geweest. Heel feitelijk gezien kan TS alleen die naam aan haar kindje geven, omdat de collega zo creatief is geweest die naam te verzinnen. Dat geeft die collega geen enkel recht, maar TS zou wel het fatsoen moeten hebben de credits voor het bedenken van die naam bij haar collega te laten en niet zelf met de veren te pronken. Zou het om een bestaande naam gaan dan is het een ander verhaal. Dit is hoe ik er als buitenstaande objectief naar kijk. Als het me zelf zou overkomen en ik heb er een belang in, dan zou ik niet zozeer kijken naar wat het meest eerlijk is, maar naar hoeveel last je ermee gaat krijgen en of er nare herinneringen aan de naam gaan kleven. Als je er echt voor gaat dan denk ik dat die collega misschien nog niet eens het punt gaat worden, maar meer de praatjes die rondgaan over hoe je een naam hebt 'gepikt'. Daar zou ik het al niet voor doen. Er zijn zo veel mooie namen. Verzin zelf iets moois met je eigen letters als je geknutselde namen mooi vindt!
Je moet je afvragen hoe erg jij het vindt, dat je collega het niet leuk vindt. Hoe erg zit jij daarmee? Blijkbaar voel jij je er ongemakkelijk onder, anders zou je die vraag hier niet stellen. Is de naam het waard om een 'boze' collega te hebben? Dat kun je alleen zelf beantwoorden.