Ik ben mij aan de hand van een discussie over gender neutraal opvoeden: Jacobine op Zondag: Moeten we kinderen genderneutraal opvoeden? kijk je op npo.nl mij af gaan vragen hoe andere ouders hier opvoeden wat betreft gender. En dan vooral de moeders met alleen dochter(s) of alleen zoon(s). Ik zelf was meer van het 'jongens speelgoed'. Constructies maken, klimmen, skelteren en spelen met bestuurbare auto's. Ik speelde ook wel met 'meisjes speelgoed' maar niet zo exclusief als andere meisjes. Met zoontjes merk ik dat ik uit automatisme sneller ga voor blauwe spulletjes. Jongetjes beddengoed, autotjes, etc. Nu de oudste wat beter aan kan geven wat hij leuk vind blijkt hij echt verzot te zijn op roze. Van het weekend mocht hij zijn nieuwe beddengoed uitkiezen en hij wilde deze ook roze, nou prima als hij daar blij mee is. Maar als ik thuis om mij heen kijk is veel dat voor onze kinderen in huis is, waar hij dus nog niks in te zeggen had, best behoorlijk ingesteld op jongens. Wij hebben bijvoorbeeld geen poppen in huis. Maar ook de films die ik heb voor hem zijn of neutraal of voornamelijk voor jongens. En ik twijfel of ik het niet wat diverser wil maken. Als je een meisje en jongen hebt dan is van alles wat in huis. Dus dan krijgt een kind ook meer de mogelijkheid om met beide kennis te maken en daar een eigen interesse in te ontwikkelen. Hoe is dit bij jullie? Hoe gender divers gaan jullie met jullie kinderen om?
Ik voed mijn kinderen heel bewust zo genderneutraal mogelijk op. Voor zover de maatschappij dat toelaat, toch. Ik leer mijn dochter dat roze niet alleen voor meisjes is, dat jongens ook met poppen mogen spelen en lang haar mogen hebben... In de speelgoedwinkel neem ik haar bewust mee naar het 'jongensspeelgoed'. Ze heeft ook auto's, blauwe kleren, pyjama's met draken en paw patrol etc. Moest de eerste een jongen geweest zijn, dan zouden hier ook absoluut poppen en een keukentje in huis gekomen zijn. Ik heb echt een grondige hekel aan dat jongens/meisjes onderscheid in alles. Speelgoed, kleuren, tv-programma's... Ik doe er absoluut niet aan mee, maar het is moeilijk tegen te houden. Mijn schoonmoeder spreekt schande omdat mijn babyzoon onder een roos dekentje lag te slapen, dochter krijgt standaard roze kleren van mijn zus hoewel ze liever blauw heeft, als ik een Sintbox bestel bij een speelgoedwinkel krijgt ze als meisje automatisch de roze variant en niet die met lego... Horendol word ik ervan.
Niet. Hier is alles roze, spelen ze met poppen/keukentje/barbie's etc. Maar bouwen ook met (roze) Duplo. Er zijn wat verdwaalde autootjes in huis waar ze af en toe mee spelen, maar dat is het enige 'jongens speelgoed' wat ze hebben. Wat betreft kleren lopen ze vaak in jurkjes en rokjes. Veelal roze, maar ook vaak donkerblauw of andere neutrale kleuren.
uit mijzelf in de babytijd koos ik vaak voor onze dochters roze en andere meisjes-typischeb dingen omdat ik dat zelf leuk vind. Toen ze smaak en voorkeur kregen ook andere dingen. Zo kreeg jongste dochter toen ze 4 was bijv. handboeien voor haar verjaardag omdat ze die vroeg. Ze kreeg ook wel eens een pijl en boog, katapult, bestuurbare auto etc. Ze wilde ook eigenlijk geen roze na haar 5e. Nu vraagt ze gerust minecraft dingetjes, een lightsabel van star wars haha. Ik merk vaak wel dat jongensspulletjes voor meisjes beter geaccepteerd worden dan meisjesdingetjes voor jongens. Blijft apart maar houden we toch zelf in stand als maatschappij. Ik ben dus altijd blij als ouders gewoon de prinsessenjurk of de hakschoentjes doorgeven aan verjaardagsvisite die vraagt of hun zoon nog wensen heeft .
Ik heb een meisje en een jongen en merk heel duidelijk dat ze beiden met alles spelen. Mijn dochter is een echt poppenkind maar ook gek op paw patrol, stoere kleren, bouwen, auto's etc. De ene dag kiest ze een zwart shirt (vindt ze stoer) en dan weer een roze jurk. Mijn zoon is ook gek op poppen. Hij verzorgt alle poppen en knuffels. Hij doet boodschappen met een poppenwagen. Hij is (naar eigen zeggen) een brandweer en speelt heel graag met auto's, duplo en stokken. Zijn lievelings kleuren zijn blauw en paars. Ze houden hier van beide kanten. We kiezen zo min mogelijk voor dat roze/blauwe onderscheid. We hebben van alles in huis en daar wordt door beiden mee gespeeld. Dat meisjesspullen vaak roze zijn, irriteert me ook. Hier hebben we thuis een huishoekje en de spullen zijn van hout. Accessoires zijn ook neutraal (dille en kamille). Edit: en dan is mijn onderschrift wel roze en blauw Wel duidelijk maar ingesleten zijn die kleuren dus.
Ik geloof niet dat kinderen zonder 'gender' geboren worden. Maar dat betekent niet dat mijn zoon niet met een pop of ooit een dochter niet met auto's mag spelen. Echter, mijn zoon heeft vanaf dat hij iets kon grijpen een voorkeur voor blauw gehad. De blauwemuzieksleutel, de blauwe stapelbeker en de blauwe ring van de piramide. Dat ga ik dus ook niet tegenhouden. PS: hij gaat 4d naar opvang en kan daar met alles spelen. Poppen, keuken, verkleden. Vooralsnog kiest hij voor tractors en buiten spelen.
Ik vind dit zo'n ontzettende waanzin. Mijn zoons mogen met alles spelen wat ze willen: auto's, poppen, dat zal mij echt een zorg zijn. Willen ze naar De kleine zeemeermin kijken? Graag, ik kijk gezellig mee. Maar het zijn jongetjes. Zou ik vanuit het kind het idee krijgen dat hij daar zelf over twijfelt, dan alle begrip en dan gaan we kijken hoe het beste daarmee om te gaan, maar die kans is wel zo ongelofelijk klein dat ik daar geen leven of opvoeding op in ga richten. Het zijn jongetjes, en dat mogen ze best zelf weten. En helaas hier geen enkele interesse in meisjesspul (helaas, want ik vind dat zelf zo leuk). Mijn oude my little pony's worden links gelaten, maar de auto's en dino's zijn niet aan te slepen. Zit er gewoon in, zonder sturing van mijn kant. En ik vind dat ook prima, ik had zelf namelijk al geen enkele interesse in jongensspeelgoed, dus ik snap het ook.
Maar genderneutraal opvoeden gaat helemaal niet over een jongen verplichten om met poppen te zoeken of over kinderen die twijfelen over of ze jongen of meisje zijn etc. Wel over alles aanbieden, en zelf al niet a priori rolpatronen inlepelen bij je kinderen. Ik snap niet waarom dat waanzin zou zijn?
Ik wil er niet wat meer aandacht aan besteden omdat ik mij bezig houd met zou hij misschien ooit een dochter willen worden. Maar omdat er tussen typisch meisje en typisch jongetje nog een hele grote ruimte zit. Maar ook de eigenschappen die snel toebedeleeld worden aan een meisje of jongen. Dat hij zelf kan kiezen waar hij op die lijn zit. Jongens mogen ook lief zijn en meisjes stoer. Zelf ben ik ook niet typisch vrouwelijk. Kleren vind ik niet erg belangrijk en ik hou van technische dingen. Maar dat betekend niet dat ik mij een man voel of geen vrouwelijke zijde heb.
Ik was vroeger ook een half jongetje. Kort haar, speelde het liefst met lego en ik wilde een racebaan (die ik nooit gekregen heb). Maar later ook wel met my little pony's. Poppen nooit veel mee gespeeld. Ben nu wel een echte vrouw, maar met minimaal makeup en qua kleding het liefst casual.. Onze dochter is een écht meisje. Roze, prinsessen, haardingetjes, sieraden, rokjes, jurkjes, dansen.... Heeft ze niet van mij. Maar ze speelt ook wel met duplo en met de auto's van haar broertje. Alleen poppen heeft ze ook niks mee. Ons zoontje is gek op auto's en trekkers. En zijn bal. En zijn gereedschap. Maar van de week wilde hij perse de pop van zn zus mee naar bed en ook mee naar school zn zis wegbrengen. Nou prima toch, wat maakt mij dat nou uit. En eigenlijk zag ik iedereen alleen maar naar hem glimlachen dus volgens mij vindt niemand het raar. Maar goed hij is net 2, misschien zijn de reacties anders als hij op zn 5e nog met een pop op school komt... Ik voed niet bewust genderneutraal op, stiekem vind ik roze voor een meisje ook gewoon leuk en blauw voor een jongen. Maar ze mogen van mij overal mee spelen, dat maakt me echt helemaal niet uit. Dus zoontje loopt hier geregeld achter een roze prinsessenbuggy en dochter ging vanmorgen met net duplo vliegtuig de hele kamer door. En als ze ouder worden en bepaalde kledingvoorkeur krijgen ga ik daar heel ver in mee al zal ik mijn zoontje niet in een prinsessenjurk naar school brengen, maar dat is meer om hem een beetje te beschermen. Dochter mag dat trouwens ook niet, tenzij ze verkleed mogen komen Ohja mijn zoontje heeft trouwens echt een voorkeur voor groen. Hij zoekt de groene duplo blokjes uit de berg duplo, bij de ballenbak pakt hij de groene ballen, hij speelt het meest met de groene auto... En dat komt echt uit hem zelf want ik ben meer van de blauw. Maar nu we weten dat hij groen mooi vindt, nemen we vaak iets in het groen voor hem als dat kan. Maar dat is toch gewoon meegaan in voorkeuren, heeft niks te maken met gender.
Zover ik gisteren begreep word typisch meisjes spul en typisch jongensspullen helemaal geweerd bij genderneutraal. Bij gender divers bied je juist alles aan. Poppen aan jongens en auto's aan meisjes.
Op kinderdagverblijven, peuterspeelzalen en scholen wordt ook alles aangeboden toch? Dus als een jongetje graag met poppen wil spelen maar die thuis niet zijn, dan is er nog volop kans op het kdv of psz.
Ja dus. Onze dochter speelt amper met poppen, maar werkelijk hele dagen met auto's, treinen, brandweers, enz.. Zd heeft ook echt meer jongens speelgoed dan echt meidenspul. Zd heeft er gewoon geen interesse in. Vorige week mocht ze iets groots kopen van haar spaarcentjes. Ik heb lego friends aangeboden en ander meidenspul, maar ze is de winkel uitgegaan met een lego brandweer auto. Ik vind het prima zo!
Toen we alleen de oudste hadden, hadden we inderdaad nogal wat jongensspeelgoed in huis. Maar het mooie was, dat hij met 2,5 een pop kreeg van zijn oma. Hij pakte hem aan, legde hem terug voor haar voeten en zei: nee, niet goed. Hij vond en vindt er echt helemaal niks aan. Ook een roze shirt vond hij al jong niet echt geweldig en nu weigert hij die gewoon. Hij moet helemaal niks hebben van het roze speelgoed van zijn zus. Met de jongste zie ik het weer gebeuren. Er is jongensspeelgoed én meisjesspeelgoed, dus juist hij heeft alle keus. En hij pakt nooit een pop of iets roze, al van heel jong af pakt hij de auto's en als we in de auto zitten en hij ziet een trekker of vrachtwagen dan is hij door het dolle. Het was 1 van zijn eerste woorden: tekker (trekker).
Ik ga gewoon mee met de kinderen, mij interesseert het echt niet. Mijn oudste wilde vroeger heel graag een pop en een roze prinsessenjurk, heeft hij gekregen. Ook droeg hij graag roze nagellak, ook prima. Nu hij 9 is, is hij een "echt" jongetje en wil hij van het meisjesspul niets meer weten. Dochtertje is vanaf het begin af aan heel duidelijk geweest in haar voorkeuren, alles roze en zo truttig mogelijk. Ook prima. Zij heeft nooit enkele interesse in auto's getoond, die we natuurlijk wel hadden. Bij ons jongste zoontje hadden we alles in huis qua speelgoed, maar hij is juist weer een typisch "jongetje", alles moet blauw zijn en auto. Ik sta er ook niet bij stil, ik volg gewoon wat zij aangeven.
Hier kennelijk gender divers; oudste is dol op bv playmobil vliegtuigen. Maar daarnaast staat haar roze kampop. De jongste is vooral van klimmen en racen op loopfietsjes en stepjes, maar trekt ook graag een prinsessenjurkje aan.
De term genderneutraal opvoeden houdt in dat je bij de opvoeding geen enkele rekening houdt met het geslacht van je kind. Ik vind dat waanzin, want mijn kinderen hebben een geslacht. Het zijn jongetjes. Het worden mannen. En we kunnen allemaal graag willen dat mannen en vrouwen hetzelfde zijn, maar dat is feitelijk gewoon niet zo. Dat heeft weinig te maken met de kleren die je draagt of het werk wat je doet, dat gaat (mijns inziens) veel dieper. Dat zit in iedere cel van je lichaam. En dat uit zich er bij kinderen regelmatig (dus niet altijd) in dat meisjes van roze prinsessen houden en jongens van stoere auto's. Dus ik vind het ook heel logisch dat in de speelgoedfolders bijvoorbeeld heel standaard meisjes bij meisjesspeelgoed worden afgebeeld. Dat we daar opeens boos over moeten zijn vind ik waanzin. Dat is gewoon playing the odd's van die winkels. Wil niet zeggen dat ieder meisje van Barbies zou moeten houden, maaar gemiddeld genomen wel vaker dan jongetjes. Dus ik voed mijn kinderen op als jongens. En dat betekent niet dat ze niet met poppen mogen spelen, maar dat betekent wel dat ze niet in een jurkje naar school gaan.
Wij hebben drie jongens en vooral de oudste is er heel fel op dat alles stoer en jongensachtig moet zijn. Juist daarom plaagt mijn man hem wel eens dat hij een meisje is en op ballet moet. Wel op een leuke, liefdevolle manier en mijn oudste vindt het ook helemaal niet erg. Maar nou had hij bedacht om dan maar voor papa een roze prinsessenjurkje te kopen, voor zijn verjaardag, om hem terug te pakken. En in dat jurkje loopt de middelste nu altijd rond. Hij kan heel goed met auto's en duplo en lego spelen maar dat jurkje vindt hij ook geweldig. En ergens ligt een babypop waar ze ook regelmatig mee spelen, naast dat ze altijd met knuffels lopen te sjouwen. We zijn er niet bewust mee bezig om ze jongens- én meisjesspeelgoed te geven maar uiteraard is het helemaal prima waar ze mee spelen of zich in verkleden, als ze maar gelukkig zijn
Daar ga ik dus helemaal niet mee akkoord. Roze en blauwe gangen in speelgoedwinkels zijn echt een uitvinding van marketing, niet van biologie. Dat meisjes van nature eerder zorgend zijn en jongens avontuurlijker, dat klopt. Maar meisjes gaan helemaal niet van nature kiezen voor roze en paars, dat is compleet onzin. Toen ik klein was, had je gewoon lego. Topspeelgoed! Nu moet er plots een paarse variant zijn voor meisjes, en die wordt ook duidelijk in de markt gezet als 'voor meisjes'. Waarom? Niet omdat meisjes niet graag speelden met de oude lego. Wel omdat bedrijven nu twee keer lego kunnen verkopen: een keer voor broer en een keer voor zus.