Hoi! Wij staan in twijfel wat betreft een 3e kindje. We hebben een dochter van bijna 4 en zoon van bijna 2. Ze zijn 4 handen op 1 buik. Echt een geweldig stel. Ik ben ergens bang dat dit misschien veranderd wanneer er een 3e komt. Ik ben heel benieuwd naar mensen met 3 kinderen hoe is dit bij jullie gegaan? Wordt een 3e kindje er heel makkelijk bij op genomen? Of is er dan altijd wel eentje over? Xx
Wij hebben er 3, oudste is 5 (bijna 6), de middelste ruim 3,5 en de jongste nu 4 maanden. NU zijn het wel allemaal meisjes maar ze zijn stapel op hun zusje. Nu weet ik natuurlijk niet hoe dit later gaat, de oudste 2 kunnen goed samen spelen maar betrekken zichzelf ook enorm bij de jongste. Ze willen alles met haar doen, voor haar doen etc. Maar gaan ook gerust weer samen spelen e.d. Hier gaat het tot nu toe heel goed en leuk,
Bij ons waren de oudsten 6 en 7 toen de derde kwam. Vanaf dag één zijn ze helemaal verzot op hun broertje en dat is ook nooit meer over gegaan. Hun band samen is ook niet veranderd. Heel fijn, want ze moeten ook wel eens even samen spelen of op me wachten als ik iets met de jongste moest doen. En als hun zus niet wil spelen, gaan ze op de grond zitten bij de jongste. Het enige moeilijke is wel eens als er vriendinnen zijn. De jongste wil het liefst altijd met zijn grote zussen mee doen en dat kan dan niet. Maar ja, dat probleem hebben alle jongste kinderen volgens mij...
Hier ook 3 kinderen, net 5, bijna 3 en 6 maanden, en de oudste 2 zijn echte speelkameraadjes van elkaar. Nu de jongste geboren is zijn ze allebei ook helemaal weg van hun kleine zusje. Het is echt heel gezellig zo met 3 kids.
Zodra je meer dan 2 kinderen hebt veranderen de onderlinge verhoudingen. 2 kinderen hebben alleen elkaar. Maar bij 3 of meer spelen ze vaak in wisselende samenstellingen. Dan trekken oudste en jongste samen op. Dan weer middelste en oudste of juist de jongste. Het is ook afhankelijk van de verschillende leeftijden en fases waar ze inzitten. Soms valt er een buiten. Maar dat kan ook weer veranderen. Het belangrijkste is dat je als ouder ieder kind genoeg individuele aandacht kunt blijven geven. Ook dingen alleen met ieder kind doen. En een te groot verschil in leeftijd is vaak ook niet handig. Dan liggen de fases en ontwikkeling te ver uit elkaar. En is het ondernemen v ad n gezamenlijke uitjes ook lastiger. Ook zal een 3e of 4e dan misschien grotendeels alleen opgroeien omdat de oudere kinderen al uit huis zijn. Jullie hebben dat probleem nog niet. Dus ik zou niet te lang wachten met een besluit.
Hier ook een dochter van 4 en een zoon van 2 en ze zijn vanaf het eerste moment dol op hun kleine zus van nu 5 maanden. Ik merk dat het hun nog meer een wij-gevoel geeft. Zij zijn samen onze 3 kinderen, ipv zij tegen hem (zo ging het soms, hoewel oudste 2 ook dol zijn op elkaar). Het brengt extra zachtheid en op een positieve manier "rekening houden met" in hun leventje wat denk ik goed is voor hen. Ze moeten nu allebei wel eens wachten omdat de baby nu eenmaal de kleinste is en haar behoeftes (vaak) niet zo makkelijk kunnen wachten, waar zij dat wel kunnen. Ze helpen daardoor elkaar ook meer. Hun kleine zus hoorde er meteen helemaal bij. Er is weinig jaloezie geweest. Ze vinden haar vooral erg lief en schattig en nu ze volop contact met hen maakt groeit de band enorm. Tuurlijk maken ze ook wel eens ruzie om haar, vechten als het ware om haar aandacht. Ik praat veel met hen over hun gevoelens en wensen die van de anderen. Daarin nemen we de baby ook mee. Zij kunnen bijv wel heel graag allebei haar willen knuffelen, maar heeft hun kleine zus daar zelf eigenlijk wel zin in??? Het is heel druk met drie kinderen zo dicht op elkaar, maar het heeft ook veel voordelen. Ze zijn een tijdlang samen naar het kdv (gegaan) en gaan over een tijdje samen naar school, kunnen veel met elkaar delen omdat de verschillen in leeftijd niet zo groot zijn. Zolang het jullie als ouders lukt om voldoende tijd aan elk kind 1 op 1 te besteden komt niemand aandacht te kort. Wijzelf houden het wsl wel bij onze 3 aangezien we beiden ook 4 dagen werken en dat icm de zorg voor de kinderen best pittig is. Ik vind de echte aandacht voor elk kind heel belangrijk en dat kunnen we nu goed waarborgen. Ik twijfel of ons dat nog zou lukken met nóg een kleintje erbij. Voor nu zijn we voor het gevoel compleet.
Geweldig! Nou moet ik zeggen dat de oudste 2 elkaar niet liggen (dus tot zover het leeftijdsverschil, laat dat los, het heeft voornamelijk met karakter te maken), maar ze zijn allebei dol op hun kleine zusje en zij op hen. Ondanks dat er ruim 5 en ruim 7 jaar tussenzit. Bij ons heeft het juist meer verbonden, dan uit elkaar gedreven.
Hier waren de oudste 2 bijna 3 en 5 toen de jongste werd geboren. Vanaf het begin af aan zijn ze gek op hem. Wel merk ik idd dat de verhouding is veranderd. De oudste 2 speelden eerst al tijd samen en nu vaak de jongste 2 en de oudste met zijn vriendjes (maar dat was misschien sowieso ook wel gebeurd). Mijn oudste heeft wel eens verzucht dat hij liever niet zijn broertje had gekregen. Toen stelde ik ( voor de grap mensen), voor om hem dan maar te verkopen. Hij werd heel boos haha, hij wilde ook niet meer zonder hem.
Suus1983, haha dat is hier ook al zo. De jongste is heel graag bij opa en oma en ik maak wel eens het grapje dat hij dan maar daar moet gaan wonen. Maar ooooooh nee dan moet je grote zus eens horen. Mooi he hoe verbonden ze met elkaar zijn. Eppo82, dat heb ik wel eens vaker gehoord dat dan de 3e er qua karakter tussen in zit en ze daardoor allemaal beter met elkaar om gaan. Fijn zeg!! @Zweden, spelen ze nog steeds veel met elkaar? Lijkt me zo sneu als dan de oudste bijv ineens veel met de jongste gaat spelen en dan de 2e zo over is. Of andersom. Ik weet zeker dat ze allemaal wel genoeg 1 op 1 aandacht (zullen) krijgen. Vind ik zelf ook heel belangrijk Amberxx, dat lijkt mij dus ook. Ben bang als we nog veel langer wachten je dan sneller krijgt dat de 3e er maar een beetje achteraan hobbelt. Maar tegelijk durven we nog niet de stap te nemen want het lijkt ons tegelijk ook heel pittig allemaal zo jong op elkaar. Als we nu snel zwanger zouden raken hebben we een kleuter die al naar school gaat, een peuter van bijna 3 en een baby. Dat zijn 3 verschillende fases wat me lastig lijkt, volgens mij heb je dan handen tekort? Bloem85, klinkt heel leuk! Ik hoop zo dat dat bij ons ook zo zou gaan mochten we een 3e krijgen Nafnaf, dat is natuurlijk wel weer een voordeel met een 3e dat als er 1 met een vriendje/vriendinnetje speelt de andere 2 elkaar nog hebben. Is het bij jullie niet zo dat de 3e wat meer zichzelf moet redden met spelen etc. Omdat hij veel jonger is? Woezel 25, wat leuk 3 meiden! Lijkt me heel gezellig.. ben heel benieuwd hoe dat gaat als je jongste wat ouder is en meer gaat spelen. Of ze dan veel met zn 3en zullen gaan spelen of toch wel om en om met elkaar
Chanti, dat is inderdaad wel druk. Maar het voordeel is dat jullie als gezin al in het ritme van kleine kinderen zitten (met voor de 2e vaak nog een middagslaapje of luiers). Of dat je daar misschien net mee klaar bent. Je hoeft dus niet geheel overnieuw te beginnen en alles daarop af te stemmen. Je oudste is het ook nog gewend. Daarnaast is een kleuter die naar school gaat natuurlijk al behoorlijk zelfstandig. Kan zichzelf (grotendeels) aan- en uitkleden, is zindelijk en kan zelf eten. En hij zit overdag op school waardoor je meer tijd hebt voor de 2e en 3e. En als jullie 2e kindje bijna 3 is gaat die een jaar later al naar school. Dan heb je nog alle tijd met de baby. Het leeftijdsverschil (kort op elkaar) valt dan nog wel mee. De gezinnen die ik ken met echte grote leeftijdsverschillen lijken het een stuk lastiger te vinden. Een puber of kind in de bovenbouw vermaakt zich niet meer in de speeltuin. En wil meer zijn eigen gang gaan. De interesses liggen dan veel meer uit elkaar. Die kan je moeilijker thuis houden omdat de baby nu moet slapen bijvoorbeeld. Die gezinnen ondernemen veel meer uitstapjes los van elkaar (dus ouders splitsen zich op om alleen met het oudste of jongste kind wat te doen). Kinderen groeien echt samen op. Zitten ongeveer tegelijk op de basis- en middelbare school. En gaan ongeveer tegelijk achter elkaar naar de pubertijd en volwassenheid. Als er heel veel verschil zit is de oudste misschien al aan het studeren of het werken. Terwijl het jongste kind als enig kind nog thuis zit. Dat is voor ouders wel makkelijker maar lijkt mij toch minder leuk (en veel minder een onderlinge band geven).
Ja inderdaad! Fijn iemand die zo meedenkt want zo had ik het ook nog niet bekeken. Vind je het meevallen hoeveel zwaarder nu met 3 dan eerst met 2?
Tja 3 jonge kinderen is natuurlijk wel druk. Maar je groeit daar ook in mee. En of het veel drukker is, is ook afhankelijk van de karakters en de gezondheid van je kinderen. Sommige mensen doen een 3e er gewoon bij. Maar bij anderen is het veel zwaarder. Verder scheelt het veel als de oudste al naar school gaat. Dan heb je meer rust tijdens je zwangerschap en daarna. Daarnaast vond ik andere omstandigheden ook meespelen. Heb je bijvoorbeeld een partner die je kan helpen (tijdens het eten of naar bed brengen zijn 2 personen bij 3 kinderen toch wel heel erg handig!). En dat je als ouder ook genoeg tijd hebt om individuele aandacht aan ieder kind te geven (bij 2 kinderen heeft iedere ouder een kind om zich op te richten. Bij 3 is dat toch anders en zal er iemand moeten wachten of aandacht moeten verdelen). Verder speelt mee dat je voldoende financiële mogelijkheden hebt, genoeg ruimte in huis en of je het kunt combineren met werk/opvang etc. Maar het grote voordeel bij minder leeftijdsverschil is toch wel (ongeveer) dezelfde fases. Daardoor kan je meer samen doen als gezin. En hebben de kinderen (in mijn ogen) er ook meer aan. Ik vond dat de kinderen bij zeer grote leeftijdsverschillen teveel moesten inleveren. En zelf wilde ik ook niet meer volledig opnieuw beginnen met gebroken nachten, slaapjes en het meeslepen van alle spullen. Maar je omstandigheden moeten er natuurlijk wel klaar voor zijn!
3 kinderen, ik moet er niet aan denken. de 2e is op komst, maar daar blijft het echt bij. Onze dochter van 3 is behoorlijk temperamentvol en telt soms al voor 2 kinderen, haha! maar respect voor gezinnen met 3 of meer kids, ik zou het niet kunnen! Succes met je beslissing, volg je hart en gevoel zou ik zeggen!