3-jarige speenverslaafde: hoe, wanneer, waarom?

Heeft ze misschien een knuffeltje? Die ze ook altijd wil? Vaak hebben kinderen veel troost aan een eigen speciale knuffel, of de speen of een doekje. Tja ik denk dat jouw dochtertje haar speen puur als troost ziet, wat jij ook zegt.
Of anders uitleggen dat een speentje echt voor baby's is en mag nu ze ouder is een knuffeltje uitzoeken (of thuis) of in de winkel, die haar dan de troost en rust bied die ze op dat moment nodig heeft / wil.

 

Hier precies hetzelfde.
Ik zit erover na te denken om SpeentjesPiet zijn speen mee te laten nemen. Die verzameld namelijk speentjes voor babypietjes die hun speentje zijn vergeten in Spanje. Dan zit er natuurlijk een ontzettend mooi cadeau in z'n schoen.

Zoiets. Maar ik kijk er ook niet echt naar uit moet ik je zeggen.

 

Mijn dochter deed hem zelf wel met 3,5. Ze gebruikte hem met inslapen en inderdaad soms bij erge moeheid. Zij vond echt haar rust met dat ding.

Ik heb er geen problemen mee. Vertrouw er bij mijn zoon ook weer op dat hij ze weggooit als het genoeg is.

 

Eens. Ik maak me er ook niet druk om, hij heeft er duidelijk behoefte aan. Het gaat veel verder dan gewenning.
Maar tegelijkertijd moet ik me wel druk maken om zijn tanden.
Hij gebruikt hem nu best weinig, dus ik durf het wel aan om te kijken of het gaat lukken. En als het niet zo is, dan brengt Piet gewoon weer een nieuwe langs. Gelukkig duurt die Sintperiode aardig lang, genoeg tijd om goed te kijken of hij zonder kan.

 

Hier volledig gelijkaardig. Een driejarige die haar tutje écht nodig had. Maar op 3,5 jaar heeft ze hem meegegeven met sinterklaas. We hebben er een heel verhaal rond gebouwd. Ze mocht een cadeau kiezen, en dan hebben we samen een brief naar de Sint geschreven en gepost waarin ze vertelde welk cadeau ze wou en dat ze in ruil haar tutje zou meegeven voor andere baby's. Die lieve sint heeft zelfs een brief terug geschreven! En inderdaad, tutjes in de schoen, en de volgende dag stond het winkeltje dat ze zelf gekozen had daar. En nog een hoop ander spul, inclusief een briefje van de Sint dat ze dat allemaal kreeg omdat ze zo flink was.

De dag erop vond ze een tutje dat verweesd achtergebleven was. Ik dacht dat al onze moeite voor niets zou geweest zijn, maar dochter was vooral helemaal in paniek dat de Sint boos zou zijn. We hebben dat tutje dus maar snel in een envelop gestoken en op de bus gedaan. Zo goed werkte dat verhaal dus

 

Mijn oudste en jongste waren erg speenverslaafd. Te pas en te onpas die speen en echt drift/krijsen als het dan niet was...

Ik heb het 'cold-turkey' gedaan. Geen spenen meer in huis gehaald en toen de laatste speen stiekem kapot geknipt. Daarna 'verbaasd' naar mijn kind gelopen, "Oohhh, de speen is kapot. Dat is jammer. We moeten hem weggooien."
Mijn jongste wilde nog even proberen of ze hem toch echt niet meer kon gebruiken (antwoord:nee) en toen heb ik ze het zelf in vuilnisbak laten gooien.

Bij het slapen gaan benadrukt dat de speen kapot was, dat ze dus zonder moesten gaan slapen. Dat het even wennen was, maar dat ik zeker wist dat ze dat konden, want ze waren al zooooo groot. Bij vragen over de speen, hun er weer aan herinnerd dat hij kapot was en dat het dus simpelweg niet meer ging.

Ik had me ingesteld op een aantal krijsavonden/nachten, maar eerlijk gezegd is het me vreselijk meegevallen. Ze konden goed begrijpen dat het niet meer mogelijk was en hebben dus eigenlijk niet eens zoveel drama gemaakt... Misschien straalde ik ook wel uit dat het echt, echt niet kon, al gingen ze op hun kop staan, want er was gewoon echt geen speen meer in huis ... Na 2 dagen vroegen ze er niet eens meer om!

 

Hier cold turkey gestopt en geen drama gehad, heeft wel maandje gesuurd voordat hij het niet meer besprak

 

Hier ook geen problemen, zolang hij hem verder niet nodig heeft alleen bij inslapen of bij groot verdriet. Ik vind het niet erg, we zien wel wanneer hij er klaar voor is.

 

Ik vind niet dat een kind rond een bepaalde leeftijd van de speen af moet zijn. Tuurlijk is het niet zo goed voor de tanden, maar dat terzijde. Voor sommige kinderen betekent een speen zoveel meer als een ding waar ze aan gewend zijn. Waaronder mijn dochter. Ze krijgt hem alleen bij het slapen en als we langere stukken fietsen of in de auto zitten. Het biedt haar zoveel rust. Ze heeft zich nooit ergens aan gehecht, behalve aan haar speen. Eerder had ze haar speen ook bij nieuwe, spannende dingen, verdriet, na driftbuien etc. Maar dit is gaandeweg steeds minder geworden en inmiddels helemaal niet meer nodig. Ik denk dus dat het vanzelf wel minder wordt met de speen als je het op z'n beloop laat. Je kunt proberen alternatieven te bieden maar als dat nog niet lukt dan is je kind er nog niet aan toe.

 

Hier tot ruim 3,5 een speen gehad. Ineens was ik er klaar mee. Gewoon meegedeeld dat de speen weg gaat omdat ze te groot is, ze had gekozen om hem naar haar nichtje te sturen. Mooie envelop versierd, speen er in gedaan en doorgezet. 3 nachten was het was moeilijker voor haar om te slapen. Het was wel echt heel sneu, ze miste haar troost... Maar ineens vroeg ze er niet meer om.

Het viel me heel erg mee! Ben blij dst ik heb doorgezet, veel beter voor haar gebit ook!

 

Hier precies hetzelfde alleen hebben wij al zover afgebouwd dat ze hem echt alleen maar in bed heeft. Dat was in het begin wel reden voor drift en huilbuien maar ze had het zo in de gaten. Wij hebben besloten hem met sinterklaas voorgoed weg te doen. Uiteraard krijgt ze er een mooi cadeau voor terug. Weet zeker dat het de eerste en tweede nacht misschien een probleem zal zijn maar verwacht niet al te veel drama.

 

hier zat er met ruim 3 een inimini sneetje in de speen, ik heb dat toen groter gemaakt en gezegd dat zn speen kapot was
Was even verdriet maar het viel mij uiteindelijk alles mee, is gelijk prima gaan slapen. Geloof 2 nachten dat hij wakker werd en om zn speen vroeg. (moet erbij zeggen dat onze zoon sowieso s nachts nog een paar keer wakker wordt, dus dat kwam niet direct door die speen) na een week of 3 ging hij een keer ineens huilen om zn speen. Heb hem toen uitgelegd dat hij er best verdrietig om mag zijn maar dat het echt niet goed voor zn tandjes is. Dat was ook goed verder.

 

Hoi,

Hier ook een speenverslaafde gehad.
Ik heb hem toen samen met hem naar de speelgoedwinkel gebracht en in ruil daarvoor mocht hij een kado uitzoeken.
Diezelfde avond krijsen en huilen om de speen. Heb uitgelegd dat we die samen weggebracht hadden voor de baby's, dat hij al een grote jongen is en ik trots op hem ben.
Binnen het uur sliep hij tot de volgende dag .
Tweede avond ook even krijsen en huilen, maar daarna over.
Paar dagen vroeg wakker en vervolgens gewoon weer in het oude ritme.
Je kan ze goed uitleggen waarom de speen weggaat en begrijpen het dan ook.
Succes !

 

Hier ook cold turkey, speen was alleen echt kapot.....hij had de speen alleen nog met slapen en op een gegeven moment keek ik en zag ik een gat erin. Heb duidelijk gezegd dat hij de speen niet meer mocht gebruiken en hebben de speen samen weggegooid. Dacht ook dat we krijsavonden zouden krijgen, want hij was echt super gehecht aan zijn speen als hij ging slapen. Maar het viel echt heel erg mee. Hij ging eigenlijk meteen slapen, zonde gezeur. Werd alleen even wakker in de nacht, maar dat was het wel. Het was rond sintklaas vorig jaar en ik zat er eerst ook aan te denken om het via de spenen piet te doen, maar nadat ik dat gat zag.......meteen gestopt. Blij toe lol

 

Oh ja ik had wel een kado beloofd na 2 nachten zonder speen😇
En onze dochter wordt snachts ook vaak wakker dus weet niet of ze indd door de speen wakker werd of gewoon

 

Hier had dochter een speen enkel in bed. Zat pas te denken of ik er een sinterklaas verhaal van zou maken. Aan de andere kant heeft ze hem bijna niet in (tuft de speen als slaapt weg) en vond ik het wel prima.

Tot ze op een ochtend wakker werd met opgedroogd speeksel rond haar mond wat was gaan irriteren. Het deed haar zeer dus vertelde dat ze die avond maar beterzonder speen zou kunnen slapen zodat het sneller over was. Dit vond ze prima. Ze sliep als een roos en heeft een paar dagen later nog 1 keer gevraagd waar haar speen lag. Verder heeft ze het er nooit meer over.

Had nooit verwacht dat het hier zo makkelijk zou gaan...

 

Wij zijn vanaf zijn 2e jaar gaan 'afbouwen', als er een speen kapot ging ging die meteen weg, hij begon erop te bijten dus op een gegeven moment waren ze op. Duidelijk van te voren al uitgelegd wat ermee gebeurde als ze kapot gingen. De eerste avonden heeft hij er wel om gevraagd, maar zonder ging harstikke goed

 

Mijn dochter was iets jonger, nog geen 3, maar op een dag was ik het ding zo zat, hij was kwijt, we vergaten hem ergens mee naar toe te nemen waar ze moest slapen etc.
Dus op een dag gewoon gemeld dat hij weggegooid zou worden, omdat hij kapot was (we kochten ook al geen nieuwe meer voor haar, maar een kapotte speen sabbelde net zo lekker voor haar ) en dat niet fris was.
Ze huilde die avond wel een poosje, daarna nooit meer om gevraagd.
Pas had ze de speen van haar broertje even geprobeerd en ze zei: ik begrijp niet dat ik dat ooit lekker heb gevonden.

 

Wij hebben hem.op de derde verjaardag aan 8 heliumballonnen de lucht in laten gaan. Met een mooi kaartje eraan voor andere kleine kindjes

Jolisa was al een grote meid en er zijn kleine baby'tjes die geen speentjes hadden.
En geloof me mevrouw zat continue met die tut in dr mond.
En omdat we dat dus een week of 2 hebben gezegd als je jarig bent gaan ze naar de andere kindjes.
Ze liet ze echt zonder problemen de lucht in gaan en zwaaide en zwaaide.
Heeft er 1 x om gevraagd. Jaa schatje die zijn nu bij de andere kindjes.
En echt zo makkelijk hadden we nooit verwacht