Het valt me op dat de namen die tegenwoordig worden gegeven steeds aparter worden. Ik heb het dan bijvoorbeeld over - "zelfgeknutselde" namen waarbij er bij wijze van spreken "gewoon wat letters achter elkaar geplakt zijn". - 'bekende namen' die in een nieuw jasje worden gestoken door ze op een aparte (vaak niet logische of voordehand liggende) manier te schrijven - namen waarvan je je nadat je ze 3x te hebt gelezen, nog steeds afvraagt hoe je ze eigenlijk moet uitspreken Dat dit type namen mijn smaak niet zijn, is vast al wel duidelijk . Dat is ook helemaal niet erg, iedereen heeft z'n eigen smaak. Ik ben gewoon nog ouderwets, denk ik. Ik open dit topic omdat ik benieuwd ben hoe jullie hiermee omgaan als iemand zijn of haar kind zo'n naam geeft. Ik vind het namelijk nogal gênant om 3x te moeten vragen hoe het kind heet of hoe je het spelt. Hetzelfde geldt als je een naam leest en je weet niet hoe je het moet uitspreken. Ik vind het toch wel enigszins vervelend voor een kind om zijn/haar naam verkeerd uit te spreken. Oh en tot slot: ik vraag me af of ik al die aparte namen straks wel ga onthouden als er straks vriendjes en vriendinnetjes over de vloer gaan komen. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen!
Ik vraag het meestal op een beleefde manier: "spreek je het op zijn Engels of op zijn Nederlands uit?" of geen een paar opties voor de uitspraak. Mensen vinden het echt wel leuk dat je je zo in hun naam hebt verdiept dat je drie manieren weet om het uit te spreken, haha. Zelf heb ik mijn dochter een naam gegeven die op twee manieren kan worden uitgesproken en ik vind het echt niet erg als mensen daarnaar vragen. Dat is beter dan het verkeerd uitspreken inderdaad. Ik heb mijn dochter trouwens geen geknutselde naam gegeven (vind ik zelf), maar wel een minder bekende met een Engelse en een Nederlandse uitspraak.
hier is het soms wel eens onhandig als je als luizenmoeder een kindje uit de klas moet halen en je weet echt niet hoe de naam uitgesproken wordt.
Dat is wel een goede aanpak om een paar opties te geven voor de uitspraak. Fijn om te horen dat mensen het leuk vinden als je doorvraagt op de naam, ik was al bang dat het mensen eerder zou beledigen. Ik ben nu wel heel benieuwd naar de naam van jullie dochter
Ik werk met kinderen dus ik kom heel veel namen tegen. Er zitten veel allochtone kinderen in mijn groep dus voor de zekerheid vraag ik altijd aan de ouders of ik de naam wel goed uitspreek. Dat vind ik namelijk wel belangrijk. Als het Nederlandse ouders betreft vind het juist uitspreken natuurlijk ook belangrijk maar als ik de naam van het kind na drie keer vragen nog steeds mijn strot niet uit krijg kan ik daar niet echt mee zitten. Die ouders hebben zelf voor zo'n onmogelijke naam gekozen dus dragen ze ook de gevolgen maar. Voor het kind zal ik het zeker goed proberen te doen maar ik voel me absoluut niet bezwaard naar de ouders toe. Gelukkig zijn niet zoveel namen echt onmogelijk.
Ik heb 12 jaar in het kleuteronderwijs gezeten en ben vanalles tegengekomen. Inderdaad aan de ouders vragen hoe je het uitspreekt. Ik heb me nooit bezwaard gevoeld om dat te vragen. Je kunt toch gewoon zeggen : "Ik ken die naam niet, hoe moet ik 'm uitspreken?" Of aan het kind zelf vragen, als het al kan praten natuurlijk. En als je de naam niet kunt onthouden, zeggen : Ik heb een geheugen als een zeef, hoe heet je ook al weer?" Ik heb er nooit problemen mee gehad.
Ik moet zeggen dat ik in mijn omgeving gek genoeg nog geen geknutselde namen ben tegengekomen. Wel in het geboortedorp van mijn man, maar dat is van een heel ander niveau. Daar worden duidelijk buitenlandse namen gewoon op z'n Hollands uitgesproken Dus kennelijk mag je ook gewoon zeggen wat er staat en dan er vanuit gaan dat het wordt gecorrigeerd als het verkeerd is. Voorbeeldje: Gena (uitspraak: djiena) wordt daar regelmatig en consequent uitgesproken als geena. Het kind is inmiddels bijna klaar met de basisschool...
Een vriendin om school waar ik veel mee om ging is Chinees. Die moest heel vaak haar naam en schrijfwijze herhalen. Die was het zat en zei noem mij maar Kim (naar iedereen toe). Ik ben al een ramp met namen en al helemaal lastige namen. Als ik met ouders spreek over hun kind en ik weet de uitspraak niet meer dan zeg ik toch sneller zoon of dochter. Bij ouders van andere komaf vind ik het wel oké als de uitspraak lastig is. Voor hun zijn de namen meestal juist bekend. Maar bij kinderen van Nederlandse komaf met een lastige naam vraag ik mijzelf toch vaak af waarom ze daar in vredesnaam voor gekozen hebben. Ik heb vaak zat meiden in de klas gehad waarvan de naam verkeerd werd uitgesproken bij nieuwe docenten en telkens gespeld moesten worden. Volgens mij werden zij daar niet echt vrolijker van om in een nieuwe klas gelijk degene te zijn met de lastige naam en alle ogen op hun gericht.
Ik vind dat iedereen het zelf moeten weten, maar vind het zelf absoluut niet mooi. Bij de jongste in de klas zitten eigenlijk alleen maar blanke kindjes met blonde haren en de een na de andere "exotische" met tig leestekens en "dj" namen komen voorbij. Vreselijk.
Hier 4 redelijk geknutselde namen voor de kinderen 🙈 Maar wel gewone schrijf wijze en het klinkt gewoon lekker Hollands ook qua schrijfwijze kan er eigenlijk geen verwarring ontstaan Zelf bij moeilijke namen vraag ik gewoon beleefd hoe ze spreekwijze is, vinden vele helemaal niet erg dat je er gewoon naar vraagt.
Ik vind het hier in de omgeving wel meevallen eigenlijk. Zie op het forum ook regelmatig dat een naam als geknutseld wordt beschouwd terwijl het gewoon een bestaande naam is, dus ik denk dat het ook te maken heeft met hoe breed iemands persoonlijke beeld daarin is. De enige echt geknutselde namen die ik ben tegen gekomen zijn de varianten waar overal een jay- voor word gezet of een -ano achter. Vaak zijn dat het soort ouders die er ook een mooie fonetische spelling van maken en van Jay voor het gemak maar Dje- maken, dus de uitspraak is dan wel duidelijk Het enige waar ik over struikel zijn de 'allochtone namen', maar dat is even oefenen en ziet er vaak geschreven ingewikkelder uit dan qua uitspraak. Vaak verbetert mijn eigen kind me wel of noemt de naam thuis wel eens, dus heb het nog nooit aan het kind zelf hoeven te vragen. De tres-xiantillyquisha's heb ik nog niet ontmoet
Hier van een andere kant ervaringsdeskundige. Ik heb zelf een 'geknutselde' (althans, niet een die nou echt voorkomt in Nederland) naam, en de meeste mensen vragen gewoon aan mij of ze het goed uitspreken. Waarschijnlijk stelden ze vroeger die naam aan mijn moeder natuurlijk. Als iemand mijn naam verkeerd uitspreekt verbeter ik het, of niet, als ik daar geen zin in heb. Als mensen mijn naam verkeerd schrijven net zo. Geen ramp toch? Alleen als ik bij de Starbucks in Nederland koffie bestel dan geef ik een 'standaardnaam' op omdat ik anders geen idee heb wat ze er nu weer van maken en dan wordt mijn koffie koud.
Geweldig! @In your eyes: ik denk dat het inderdaad ook te maken heeft met hoe breed iemands beeld is als het gaat om namen. Ik denk dat mijn beeld behoorlijk beperkt is in ieder geval, dus daar heeft het vast ook mee te maken. Toen we gingen zoeken naar een babynaam viel het me al snel op dat ik pakweg 80% van de namen die tegenwoordig worden gegeven, nog nooit eerder had gehoord.
Hoe ga je daarmee om? Nou gewoon, met hetzelfde respect als voor andere namen. Ik ga een delano niet henk noemen en een genevieve niet kim. Ik vind het heel onbeleefd als mensen geen moeite doen om namen goed uit te spreken omdat ze zelf een beperkte opvatting hebben van wat normaal is en wat niet.
Slaat dit op mij? Ik stel de vraag juist, omdat ik het belangrijk vind dat een naam goed geschreven en uitgesproken wordt. Sterker nog: ik wil niemand beledigen door een naam verkeerd te schrijven of uit te spreken, dus daarom ben ik benieuwd hoe anderen hiermee omgaan. Persoonlijk vind ik het namelijk erg ongemakkelijk als ik iemand 3x moet vragen hoe een kind heet of hoe ik de naam schrijf. Van geen moeite doen is er bij mij dus geen sprake, eerder het andere uiterste.
Mijn ervaring is dat het tegenwoordig allemaal niet meer uitmaakt wat voor naam je geeft, qua vragen die je erover krijgt. Mijn zoontje heet Wolf. Dan zou je denken dat iedereen wel weet hoe je dat spelt. Maar hoe vaak ik al "hoe schrijf je dat?" heb gehoord als ik hem ergens voorstelde waar ze zijn naam moesten noteren... Zo ken ik ook een Julia die er gestoord van wordt dat mensen haar constant vragen haar naam te spellen. Dan denk je dus je kind een makkelijke naam te geven, maar mensen gaan er tegenwoordig vanuit dat alles mogelijk is en houden er dus rekening mee dat Wolf als Wholv en Julia als Yu-liyah wordt gespeld o.i.d. Dus ja, of je je kind nu Jéaquinishailey of Emma noemt, vragen krijg je toch wel
Ik denk dat het ook komt omdat je tegenwoordig met 1 naam 5 soorten schrijfwijzen hebt. De meest simpele namen hebben de raarste spellingen. Mijn kinderen zijn half turks en wij hebben wel bewust simpele namen gekozen die ook in het nederlands goed te doen zijn.
Haha, Kitsune. Die Starbucksen toch ook altijd. Ik heb een vrij makkelijke naam, die zowel in het NL als in het Engels kan voorkomen. Dus afhankelijk van de locatie van de SB spreek ik het uit zoals me voor de betreffende barrista handig lijkt, maar toch... zelfs met een simpele naam heb ik al eens een poos staan wachten totdat ik door had dat ze mij bedoelden. En als je dan denkt: ik maak het nòg makkelijker, ik maak er gewoon Emma van ofzo... blijken er weer drie Emma's (nep of echt) binnen te staan. Laatste keer heb ik gezegd, schrijf er maar 'olifant' op. En o wonder... hij had het nog juist gespeld ook! Ik vraag bijde minste twijfel altijd na hoe ik een naam moet uitspreken of schrijven. Daardoor onthoud ik de moeilijke namen juist beter. Daar moet ik even moeite voor doen. Terwijl 'Tim' een beetje het ene oor in, het andere oor uit is. En dan denk ik na een kwartier... was het nu Pim of Tim of Thijs of Tom of...
het is niet altijd de schrijfwijze, Daniël en Jacob worden ook vaak op zn engels uitgesproken terwijl het gewoon hollands kan, waarom dan eerst engels proberen? Qua schrijfwijze krijg ik bij alle 3 vragen maar niet omdat ze zo moeilijk zijn. Bij nr 1 is het e of ë, bij 2 y of i en 3 e of a en ie of y...