Onze oudste dochter heeft een stoornis en december is elk jaar weer een hel. Ja, het is een heel leuk en gezellig feest maar het vergt alles van ons als gezin. De ontregelingen, spanningen en emotionele uitbarstingen, we zien er zo erg tegenop dat we hebben besloten het maar uit te laten komen. Voorzichtig aan, dat wel. Van de week een voorzetje gegeven. Een gesprekje over gekleurde pieten en wat ze ervan zou vinden. En wat ze ervan zou vinden als pieten eigenlijk gewoon geschminkt waren. Over enkele dagen weer een onderwerpje aansnijden en haar dan uit de tent lokken zodat ze hopelijk zelf de conclusie zal gaan trekken. Hoe doen jullie het, en vinden jullie het niet te vroeg met 7 jaar?
Hmm lastig. Wij zitten er nog volop in (Zoontje net 4). Maar volgens mij is 7 best een 'normale leeftijd' om erachter te komen dat hij eigenlijk niet bestaat toch?
hier is de leeftijd meestal in of na groep 5 . Jaar of 8 ongeveer. Dat jullie het nu dus met 7 doen, vind ik niet raar. Zo is de situatie nu eenmaal. Als je zou zeggen met 4... . Wij hebben het dochter van de zomer verteld. Toen ze net 8 was dus. Maar vriendinnetjes geloven nog wel, maar ook voor hen wordt het het laatste jaar waarschijnlijk.
Mijn dochter heeft ad(h)d en december was bij ons ook elk jaar drama. Ze begon met 6,5 jaar vragen te stellen en ik heb toen gevraagd wat ze zelf dacht. En toen zei ze dat ze dacht dat het niet echt was. Prima! Dus toen hebben we het erover gehad, ze heeft nu samen met papa en mama een geheim en dat is super interessant natuurlijk. Ik vond het wel heel jammer dat die magische fase voorbij is, maar het geeft heel veel rust denk ik. Normaal liep ze nu al te stuiteren.
Thijmen was er vorig jaar met 7 ook achter. Hij stelde wel zelf vragen en toen konden we er eigenlijk niet meer omheen. Uiteindelijk heeft het geen verschil gemaakt voor de manier waarop we het vierden, maar hij wist dus wel hoe het zat Dit jaar halen we het schoen zetten er af, maar doen we wel pakjesavond.
Ik weet eigenlijk niet wat een normale leeftijd is, maar je schrijft dat je dochter een stoornis heeft. Snapt ze dan wel dat ze het nog wel geheim moet houden voor de kinderen in haar omgeving? Dat zou namelijk wel erg sneu zijn, dat jullie het je dochter vertellen en daardoor de hele klas niet meer gelooft... Bij mijn zoon op school geloven de meeste kinderen denk ik wel tot ze 12 zijn, maar hij zit op een zmlk school, dus dat lijkt me niet echt een goede graadmeter . Overigens is hier de hele maand een hel, dus ik snap best dat je de spanning wilt verminderen.
Ik denk er ook steeds meer over het te vertellen, maar hij kan zijn mond niet houden dus ik laat het nog even zo. Hier ook kinderen met een stoornis en ik herken de hel van november tot januari. Pas na oud & nieuw wordt het weer rustiger aargh. Hoe het vertellen weet ik ook niet. Misschien zelf suggestieve vragen stellen?
Op zich zou dat toch geen overweging moeten zijn. Het belang van je kind gaat toch voor als de impact op haar zo groot is.
Serieus? Een hele schoolklas het plezier ontnemen van een laatste jaar geloven, is geen overweging? Ik zou ook liever hebben dat de school van mijn zoon helemaal geen aandacht aan sinterklaas of kerst zou besteden, maar er zijn genoeg kinderen die daar wel van genieten. Zou wel heel erg egoistisch zijn als de behoefte van mijn zoon (elke dag exact hetzelfde) voorrang zou moeten hebben op de behoefte van de andere kinderen op school. Voor ts: even voor de duidelijkheid, ik bedoel hier absoluut niet mee dat het egoistisch is dat je het gaat vertellen, ik snap dat juist heel goed! Ik vroeg me gewoon af of je over het stilhouden hebt nagedacht?
Mijn ouders hebben ons vroeger als kind altijd vertelt dat het een spelletje was. Heel veel mensen vinden dat zielig als ik dat vertel maar ik vond het juist ideaal. Wij vierden het feest volop met alles erop en eraan, met de kanttekening dat het een verklede meneer was. Peuters en kleuters geloven toch wat ze zien dus het is nooit een probleem geweest. Ik heb geen teleurstellingen gehad omdat we het altijd al wisten, en we hebben het volgens mij ook nooit aan andere kinderen verteld. Voor mijn zusje scheelde het ook heel erg dat de spanning wat gereduceerd werd.
Ik heb het altijd geweten, zag onze buurjongens terug in de zwarte pieten, zag het touwtje van de baard van de sint achter z'n oor, ik wist altijd dat het een 'voorstelling' was. Ik deed gewoon mee, vertelde t nooit aan anderen. Als ik maar cadeautjes kreeg. TS, lijkt me prima dat je t vertelt als dat de spanning vermindert. Lijkt me niet dat dan meteen 'de hele klas' t weet... zelf zou ik voor n ander tijdstip gekozen hebben, bvb in de zomervakantie, maar goed, die is helaas voorbij . Succes!
Gewoon vertellen, dat geeft vast veel rust en maakt het feest er vast veel leuker door voor jullie. Gaan jullie wel pakjes avond vieren? En de klas daar zou ik me niet druk om maken. Er zijn altijd kinderen die zeggen dat sint niet bestaat of niet echt is. Kinderen die wel geloven geven daar hun eigen draai aan. Zo ervaar ik het in klas. Ik heb veel les gegeven aan groep 5. Het jaar waarin veel kinderen geloven en veel ook niet. Maar vanaf half november geloven ze allemaal weer een beetje want het is veel te leuk om mee te doen met het feest en alles wat erbij hoort. Of kinderen wel of niet geloven ligt volgens mij echt het meeste aan de ouders. Vertellen zij het wel of niet.
Dit inderdaad. Als je kind in december echt door een hel gaat (en een hel is natuurlijk compleet iets anders dan een kind wat iets moeilijker in slaapt valt en wat op 5 december erg druk is door de spanning, dat valt echt in het niet bij 'de hel' die TS waarschijnlijk bedoelt), zoals TS omschrijft, dan is het nooit te vroeg om het te vertellen.
Ik denk dat je de impact ietwat overdrijft eigenlijk... Zoals iemand al zei, er zijn altijd kinderen die zeggen dat de sint niet bestaat. Kinderen die echt geloven kunnen daar gewoon mee omgaan, die zullen niet ineens van hun geloof afvallen als een ander kind er iets over zegt. Daarnaast gaat het om een kindje van 7, dat is een vrij normale leeftijd waarop kinderen het zelf onderling al uitvinden dat het niet echt kan zijn. Daarnaast vind ik het absoluut niet egoistisch om de behoeftes van mijn eigen kind voor te laten gaan als de impact zo enorm groot zou zijn. DeelighT heeft het niet over een beetje spannend, maar over emotionele uitbarstingen en ontregelingen in het normale leven.
Ik zal eerlijk zeggen dat ik niet weet hoe dat zit qua leeftijd, ik heb dan wel een zoon van 8, maar met een ontwikkelingsleeftijd van 2 a 3. Ik weet wel dat er kinderen zijn die niet anders kunnen dan de waarheid zeggen en daarover ruzie gaan maken als andere kinderen hun niet willen geloven en dan is die impact natuurlijk wel groter. Maar misschien geldt dat helemaal niet in het geval van ts dochter en dan zal het idd vast meevallen. Wat ik wel weet, is hoe een hel spanningen voor een kind kunnen zijn, hysterische huilbuien en automutilatie van de overprikkeling weet ik helaas alles van. En dan vind ik het nog steeds egoistisch als ik mijn kinds behoefte altijd voor zou moeten laten gaan. Dat zou in zijn geval betekenen dat er helemaal geen sint of kerst of wat dan ook gevierd zou mogen worden. En nogmaals, in het geval van ts is dit waarschijnlijk helemaal niet aan de orde, want ik schat vast de impact op de andere kinderen niet goed in, ik kan dat nu eenmaal niet inschatten aangezien ik geen kind in die ontwikkelingsleeftijd heb.
Ha, bedankt voor alle reacties! Wbt de klas; als mijn dochter het direct zou gaan vertellen aan anderen had ik er niet over gepeinsd de waarheid te gaan vertellen. Dan had ik zeker nog een jaar doorgebikkeld. Maar gelukkig is ze heel trouw in dit soort dingen en kan geheimen goed bewaren (en nu maar hopen dat dàt weer niet teveel spanning oplevert). Oh en natuurlijk heeft ze een jonger zusje die zeker nog wel een of twee jaartjes mag genieten van het feest. MamavanLieverd; jouw reacties laten mij wel weer relativeren. Tot automutilatie aan toe, wat lijkt me dat zwaar: sterkte de komende tijd voor jullie! Rosao bedankt voor je reacties. Het speelt ook mee dat ze sinds kort echt gerichte hulp krijgt en ze nu ook weet wat ze "heeft". En ze heeft het daar best moeilijk mee op dit moment. Uiteindelijk zal het haar ten goede komen. Flutterby; bij ons zitten de problemen ook in die hoek. Ze stelde vorig jaar ook al geregeld kritische vragen maar nu is ze alleen bezig met de leuke dingen. brit76: ja we vieren wel steeds pakjesavond (rustige setting en altijd thuis) en doen ook aan schoen zetten. Verder vermijden we zoveel mogelijk activiteiten rondom Sint in deze periode (niet naar intochten en feesten, sinterklaashuis etc).
Zoals je het omschrijft zeker niet te vroeg, TS. Het ene kind is er nou eenmaal eerder aan toe dan het andere. Dochter is in juli ook 7 geworden en ik ben benieuwd of ze er nog in gelooft dit jaar. Vorig jaar kwam ze tot de conclusie dat sinterklaas er 'echt' uit zag, dus dan hij dan wel 'echt' moest zijn Ik ga haar iig geen gekke verhalen op de mouw spelden, om maar te zorgen dat ze blijft geloven.