Hallo dames, Ik zit er echt even door heen. Ik ben zwanger van een tweeling, vandaag 34+3 weken. 8 dagen geleden ben ik in het ziekenhuis beland vanwege regelmatige contracties. Aan de weeenremmerd en longrijpers toegediend gekregen. 2 dagen later mocht ik daar weer vanaf, met meteen weer contracties als gevolg. Na inwendig onderzoek bleek dit geen ontsluiting te veroorzaken. Gek genoeg zakte het dus die avond ook af. Weer 2 dagen later ontslagen uit het ziekenhuis. Had de 34 weken bereikt en nu was het maar afwachten. Sinds ik thuis ben kan ik gewoon niks meer. Er zit een baby onder mijn longen te duwen waardoor ik erg benauwd ben. Bijna elke inspanning zorgt voor contracties maar niks zet door. De dagen zijn lang zo en heb het gevoel dat ik niet meer kan. Uiteraard weet ik dat het vele malen beter is als ze echt nog even blijven zitten, maar toch zou ik er niet heel rouwig om zijn als het is afgelopen. Is dat heel gek? Zijn er meer moeders die dit zo voelen? Of gevoeld hebben...
Het is echt super zwaar, zwanger zijn van een tweeling. Maar het is gewoon niet anders. Wanneer willen ze je eventueel inleiden? Delen ze de placenta of niet? Want dan doen ze het vaak eerder. Er zit echt niets anders op dan volhouden tot die tijd, vrees ik. Succes en sterkte, nog even meid!
Volgende week hebben we het 'afrondend' gesprek. Dan word er besproken wanneer we in gaan leiden, duidelijk is wel dat na het weekend dan zal plaatsvinden. Het duurt ook echt allemaal niet lang meer.. Ze delen inderdaad de placenta, zijn een-eiig. En dankjewel :-D
Wat grappig, dan hebben we echt een zelfde situatie. Meisje van oktober 14 en een eeneiige meisjestweeling van dit jaar. Grappig. Heel veel succes!
Het is zwaar. Hou vol meid! Je kunt het. Elke dag is er een. En elke dag die jij volhoud is beter voor je kindjes. Je bent er bijna.
Zo herkenbaar. ik heb precies hetzelfde gehad. tijdens mijn zwangerschap. vanaf 34 weken steeds weeën die niets deden. steeds een uur achter elkaar om de 4-6 minuten en dan weer weg en dat een keer of 6 per dag. ik heb alle zorg voor mijn zoontje uit handen moeten geven sinds toen. uiteindelijk moest ik eigenlijk doorlopen tot 38 weken. ik heb echt wat af gevloekt in die tijd. uiteindelijk heeft het bij 37 weken pas doorgezet. Baal er maar even lekker van en geef vooral toe aan vloeken, schreeuwen en balen af en toe. het laatste stukje is echt overleven zo.
een tweelingzwangerschap is zwaar maar hou nog even vol. Uiteindelijk scheelt het je heel wat in het ziekenhuis. Mijn meisjes zijn met 35 weken geboren. 4 weken zh gehad en hierna naar huis. Deze zwangerschap ( hoe zwaar ook ) hoop ik de 37 weken te halen. Jij bent zwanger van een 1 eiige tweeling lees ik. Probeer de 35-36 weken te halen.
Ik herken je gevoel.. was er ook helemaal klaar mee rond die tijd. Maar echt, het is echt beter als ze nog even blijven zitten.. De dagen zijn lang en er is geen reet op tv, maar probeer het nog even vol te houden! Ik ging ook alleen nog maar van het bed naar de bank en weer terug.. Maar nu ze er zijn zou ik af en toe nog wel zo'n dagje willen .. Nog een paar weekjes, zet m op!
Wil je hierbij veel sterkte wensen! geen ervaring met tweelingzwangerschap, maar petje af voor jou en alle andere moeders met 2 of meerlingen in hun buik! Ik doe het je niet na. Hopelijk heb je snel je 2 wondertjes in je armen!
Klopt. Thanx! Het is inderdaad erg bijzonder. Je verwacht niet dat het je overkomt maar zo leuk! Wel pittig maar hopelijk mogen we nog 3 weken door.