Hallo wij hebben 2 kids (8+6) jaar en ze spelen vaak samen buiten. Vandaag teruggekomen van vakantie en bij het inladen vd auto's (8 personen) lette ik niet constant op de kids. Mijn vader zat al in zijn auto en had de motor alvast gestart. Toen ik met de laatste tassen aankwam zat mijn zoon van 6 achter de auto. Andere kids speelden ook op de parkeerplaats en niemand was van plan om al weg te rijden, maar toch voel ik me dan zo'n slechte moeder. Wat als.... Ik vind dan ineens van alles eng, want wat doen ze nog meer voor dingen als je even niet oplet? Herkenbaar? Ik weet er ff niet mee om te gaan.
Vervelend zeg, maar je kan maar 1 ding tegelijk hoor, hoef je je ook niet schuldig over te voelen. Had iemand anders de tassen gedaan als jij had staan kijken? Of had je je dan schuldig gevoeld dat je niet geholpen had? Misschien wel goed om volgende keer af te stemmen wie wat doet, zodat het voor jou duidelijk is en jij je niet schuldig hoeft te voelen. Maar herkenbaar hoor, en mannen hebben dit over het algemeen niet, ben ik dan zo jaloers op 😉
Kinderen opvoeden gaat nu eenmaal gepaard met een grote dosis vertrouwen. Vertrouwen dat als ze vallen, het niet ernstig zal zijn. Vertrouwen dat de leerkracht even goed op hen zal passen als jij. Vertrouwen dat automobilisten altijd goed uit hun doppen kijken op de baan... Je moet je dus niet schuldig voelen, deze situaties horen bij het ouderschap. Anderzijds vind ik wel dat je vader beter mag uitkijken in zo'n situatie, en dat je kinderen al oud genoeg zijn om te leren niet achter auto's te spelen.
Mijn vader deed niks verkeerd, hij zat gewoon al in de auto en moest wat instellingen regelen. Hij reed ook zeker nog niet achteruit. Het is meer het gevoel van angst dat mijn zoontje zoiets doet.
Kinderen zien het gevaar niet... Ik herken, denk ik, wel hoe je je voelt... Maar je kunt nu eenmaal niet alles, je bent ook maar een mens. Het is gelukkig goed gegaan, dus zou proberen me daar aan vast te houden. En daarnaast je zoon uit te leggen dat het niet verstandig is om achter een auto te gaan zitten ivm dat de bestuurder hem daar niet ziet. (Mijn kinderen mogen om deze reden bv. niet op de parkeerplaats spelen, maar alleen op de stoep. Maar ook dan voorkom je natuurlijk niet alles. Bovendien zijn het kinderen, dus ook dat het niet mag biedt geen garantie dat ze het ook daadwerkelijk niet doen.)
Mijn jongste had pas zijn voet tusssn mijn spaken... 180 graden gedraaid. Dankzij zijn hypermobiliteit viel het mee, maar ik was enorm geschrokken en voelde me schuldig. Jasbeschermer bleek onvoldoende, heb nu een veilige voetjes beschermer. Kennelijk krijgen ze in het zkh meerdere kinderen per dag zo binnen.. voelde me echt vreselijk Loslaten loslaten loslaten...