Tranen in me ogen hoe je je verhaal verteld en brengt me terug naar ons eigen zoontje wat met 22 wk op de wereld is gekomen en we hebben moeten laten gaan... Ik wilde toen ook nog 'genieten' van de trapjes en bewegingen in me buik dus herken het wel... Sterkte! Dikke knuf 💙
Jeetje meis.. wat een rollercoaster. Ik hoop echt met heel mijn hart dat er een wonder gebeurt, en jullie kleintje toch gezond en wel geboren gaat worden. Sterkte!!
Mijn beide zoontjes hebben na een strijd in de couveuse uiteindelijk de vroegeboorte niet overleefd. Alles zat ongeveer tegen, terwijl ze relatief gezien een goede start hadden. Zoals ik het allemaal lees doen jullie het heel erg goed. Wat mij heeft geholpen de gebeurtenissen een plekje te geven is dat we alles hebben gedaan in het belang van onze zoontjes. Dus onze zoontjes centraal gesteld en binnen die bandbreedte gedaan wat we konden. Als je nog vragen hebt, mag dat ook altijd via PB, houd je vast aan het feit dat iedere situatie uniek is en anders kan aflopen.
Jeetje meid wat een achtbaan van emoties.. Wat houden jullie je sterk! Ookal ken ik je niet.. Ik ben zo trots op je!!
Met tranen in mijn ogen lees ik jouw laatste update . Hoop echt voor jou en je man dat alles goedkomt.
Als stille meelezers je verhaal gevolgd. Wat een sterke vrouw ben jij en wat is dat kleine mannetje van jouw een echte vechter! Probeer zoveel mogelijk te blijven genieten en alleen doen wat goed voelt voor jou. Liefs
Bedankt voor al jullie lieve reacties ♡ Als je in zo'n situatie terechtkomt dan merk je dat vroeggeboortes en complicaties toch veel vaker voorkomen dan je had gedacht... Ik heb eerder 2 miskramen gehad, maar als de echo's er goed uitzien en je kleine lijkt het zo goed te doen, dan hou je geen rekening met dit soort dingen (ik niet althans...). Mocht ik hierna ooit weer zwanger raken, dan denk ik niet dat ik daar echt volop van zou kunnen genieten... Hoe is dat voor jullie geweest Maris22 & Dubbelgeluk? En hoe zijn jullie nu onder het verlies? Hebben jullie ook foto's en hand- of voetafdrukjes van de kleintjes gemaakt? Ik heb wel in mijn hoofd om dat te gaan doen. Heeft iemand anders nog ideeën voor mooie herinneringen? De kleine man is een stuk rustiger, maar ik voel hem nog wel. Mijn vriend en ik hebben gelukkig veel steun aan elkaar. Hij heeft het er ook erg moeilijk mee, en probeert zijn gedachten vaak even te verzetten en wat afleiding te zoeken. De gesprekken die we nu moeten voeren zijn wel erg moeilijk... We liggen ook niet helemaal op een lijn met alles. Ik zou bijvoorbeeld, mocht het fout gaan, de kleine graag mee naar huis willen nemen. Hij wil dat niet en laat hem liever in het ziekenhuis. Dus er zijn nog wat dingen waar we uit moeten zien te komen. Geen fijne gesprekken...
Lieve mama JBS, Een paar keer per dag kom ik kijken of er nieuws is. Ik duim heel hard voor jullie en leef enorm mee. Wat is jullie kleintje een vechtertje zeg!! Het lijkt me vreselijk de situatie waar je in zit. Knap hoe je ermee omgaat! En knap ook dat je al nadenkt over wat als... Wel vreselijk hartverscheurend dat je daar mee bezig moet zijn. Je bent zo bewonderenswaardig bezig! Zo sterk. Een geweldige mama ben je!! Ik ben enorm trots op je en ik wens je heel heel veel kracht en ik blijf hopen op het wonder dat alles goed gaat komen!!
Heel herkenbaar, ik dacht ook na alle goede echo's, nu lekker verder broeden en dan komen ze over 15 tot 20 weken... maar het liep volledig anders. Een oorzaak is ook nooit gevonden. Mijn 2e zwangerschap vond ik heel moeilijk, maar is gelukkig goed afgelopen. Wat betreft hoe om te gaan als het anders afloopt, dat is heel persoonlijk en misschien dat dat op het moment zelf voor jullie beide meteen duidelijk wordt, probeer beide wensen te respecteren, ik duim nog steeds dat er een wonder gebeurd...
Nogmaals heel veel sterkte! Als je onafhankelijk of jullie kleintje het haalt of niet foto's ter herinnering wilt, kijk dan eens op de site stichting earlybirds. Zij doen op vrijwillige en kostenloze basis fotoshoots van kleintjes die veel te vroeg kwamen.
Ook hier wordt aan jullie gedacht, geduimd en gehoopt dat het goed komt. En het lijkt me vreselijk dat je zulke gesprekken met je partner moet voeren terwijl je eigenlijk gewoon gelukkig zwanger behoort te zijn.
Kijk even op lieve engeltjes en dan advies. daar staan veel dingen wat jE zou mogen doen. sterkte en aan je berichten te zien ben je heel sterk
Jeetje wat doen jullie het goed. Zolang er hoop is.... ik duim heel hard dat er een mooi wonder mag gebeuren
Verschrikkelijk hé die gesprekken met je partner en zeker als je allebei iets anders wilt... Wij hebben veel foto's gemaakt,voet en handafdrukken gemaakt en van zijn voetafdruk heb ik nu als gouden hanger aan mijn ketting hangen. De zwangerschappen erna leefde ik in veel angst en verdriet,van echo naar echo en de ontlading was groot toen ze gezond en wel in me armen lagen. Ik heb dus nooit een onbezorgde zwangerschap gehad en heb hiervoor vorig jaar een zware EMDR behandeling gehad en zo langzamerhand krabbelde ik weer op. Hij staat in een mooie urn in de kast,maar t gemis en t verdriet blijft. Als je nog andere dingen wilt weten of gewoon wil kletsen mag je me altijd een pb sturen... Héél veel sterkte! Dikke knuf
Wat zijn jullie sterk! Heb heel veel respect voor jullie en blijf hopeloos het allerbeste❤️
Wat een zware gesprekken lijken me dat ja. Ik denk dat zon stichting die foto's wil maken voor jezelf in ieder geval heel belangrijk kan zijn. Daarnaast hoop ik nog steeds dat jullie het gaan redden. Moet je kijken jullie zijn alweer 1,5 week verder!
Wat vreselijk om mee te moeten maken.. ik heb er geen worden voor, je komt zo sterk over... heel veel sterkte voor jullie in deze tijd!!