Ik heb een vraagje voor een vriendin van me. Ze gaan scheiden en zij is kostwinnaar en hij heeft volledig WAO en krijgt zo ook toeslagen. Nu hebben ze samen 35.000 schulden waar zij nu volledig voor op draait. Ze zijn beide hoofdelijk verantwoordelijk maar formeel heeft hij alleen de 1000 WAO dus komen de schuldeisers bij haar. Stel ze lost alles zelf in 6 jaar af dan krijgt ze wel regresrecht, dus het recht om de helft op hem te verhalen. Als ze de schuld heeft afgelost zou ze partneralimentatie aan hem moeten gaan betalen want dan houdt ze weer meer inkomen over. Mijn vraag is mag zij haar regresrecht gebruiken om dan geen partneralimentatie te betalen? Dus haar vordering op hem van de schuld van 17.500 euro verrekenen met de partneralimentatie?? Kinderalimentatie betaalt ze gewoon dat is geen probleem, maar het voelt zo dubbel dat ze eerst alle gezamenlijke schulden moet aflossen en daarna partneralimentatie moet betalen omdat ze dan weer meer financiële ruimte heeft. Nu heeft hij straks 1800 netto en hoeft alleen maar 150 alimentatie te betalen en zij verdient 2200 en moet 600 schuld, de hypotheek en 350 kinderalimentatie betalen. Ze lopen nu bij een mediator maar dat schiet niet echt op
Partneralimentatie kun je ook regelen doordat zij de schuld aflost en daarmee dus ook zijn deel. En dan de partneralimentatie volledig laten vervallen. (Dus ook na die 6 jaar) overigens qua partneralimentatie is er volgens mij behoorlijk wat veranderd, qua duur en hoe lang je getrouwd bent geweest. Als je bij een mediator loopt mag je overigens nog steeds de afspraken wel bespreken met een advocaat het betekent alleen dat je de 'onderhandelingen' zelf doet met en bij een mediator.
Ik zou geen partneralimentatie krijgen omdat hij dat deel gebruikt voor t aflossen van gezamelijke schulden. Nu blijkt hij bij zijn nieuwe baan t dubbele te verdienen en ga ik alsnog partneralimentatie krijgen. N goede mediator zou ze dit goed kunnen uitleggen
Je mag niet zomaar alimentatie met schulden verrekenen. De persoon die de alimentatie ontvangt heeft dit hoogstwaarschijnlijk nodig voor levensonderhoud en daar mag niet zomaar mee gerommeld worden. Deze schulden verrekenen mag alleen maar als de ex partner daarin toestemt en dan moet er een draagkracht berekening gemaakt worden wat betreft het bedrag dat dan ingehouden mag worden. Even een voorbeeld: Als de ex partner 150 euro alimentatie ontvangt en met dat bedrag 50 euro boven bijstandsniveau komt (heeft dus zelf een inkomen wat 100 euro onder bijstandsniveau komt) Dan mag een schuldeiser, want met regresrecht ben je dus gewoon een schuldeiser, niet meer dan die 50 euro per maand opeisen. Mocht je vriendin zonder toestemming van de ex partner de alimentatie wel verrekenen kan dit ernstige gevolgen hebben. De ex partner kan dan na bepaalde tijd loonbeslag laten leggen tot de achterstallige alimentatie betaald is. Een loonbeslag zal in zo'n geval bij je vriendin ook rekening houden met een vrije voet op bijstandsniveau, echter zal er geen rekening worden gehouden met overige schulden. Loonbeslag gaat altijd vóór andere schulden. Nog een kanttekening/scenario: mocht de ex partner om wat voor reden dan ook in de WSNP terecht komen (wettelijke schuldsanering natuurlijke personen) dan vervalt na de schone lei bij beëindiging van het traject (meestal na 3 jaar) het regresrecht. Als er dus bij de expartner een toelating tot de wsnp wordt uitgesproken zal zij zich bij zijn bewindvoerder moeten melden als schuldeiser. Daar zit ook wel één kanttekening aan. Zij kan zich in zo'n geval alléén als schuldeiser melden als zij zelf haar gedeelte van de gezamenlijke schulden al af heeft gelost en tijdens zijn wsnp traject bezig is met het afbetalen van zijn gedeelte van de schulden. Dus als zij bij de scheiding een schuld hebben van 10.000 euro die evenredig verdeeld wordt, en hij gaat de schuldsanering in, kan zij alleen zich opwerpen als schuldeiser indien zij al 5.000 euro heeft afgelost en is begonnen met betalen van zijn deel. Mocht hij dus een dergelijk traject afronden, kun je fluiten naar je centen. Heel vervelend maar wel realiteit. Regresrecht is niet heilig. Ik realiseer me dat het wellicht too much info is, maar het is geen ondenkbaar scenario, ik heb vaak dergelijke verhalen zo zien gaan.
Het is allemaal best ingewikkeld, hij wil niet afzien van partneralimentatie maar verwacht wel dat zij alle schulden nu op zich neemt omdat zij het kan betalen en hij niet. het belooft een heel ingewikkeld verhaal te worden. Ze lopen nu bij een mediator maar hij wil nergens op toegeven, dat is wel lastig
Misschien weet iemand dit, hij heeft WAO en inkomen met 1000 euro, toelagen komen op 400 euro voor huur en zorg. Hoort die 400 euro bij zijn inkomen bij berekening van de partneralimentatie?
Als ik hem was zou ik ook niet willen afzien van alimentatie. Zeker niet in zijn situatie met een uitkering. Het kan zelfs zo zijn dat hij dat van de uitkeringsinstantie niet eens mag, omdat het anders wel eens kan zijn dat ze hem een aanvulling moeten geven om tot bijstandsniveau te komen. In dat geval zal de uitkeringsinstantie gewoon tegen die man zeggen dat hij eerst maar eens om alimentatie van zijn ex moet gaan vragen. Beslist de rechtbank dat hij die niet krijgt, (bijvoorbeeld vanwege draagkracht aan haar kant) dán erkent een instantie een toevoeging. Dat zit juridisch ontzettend ingewikkeld in elkaar.
Volgens mij zijn toeslagen geen inkomen, maar worden ze bij een draagkracht berekening wel ergens vermeld, maar zeker niet als inkomen.
Schulden verdelen heeft absoluut niets met alimentatie te maken, dat kan alleen maar los van elkaar gezien worden. Zij zijn beiden die schulden aangegaan en hebben getekend voor het dragen van de verantwoordelijkheid ervoor. Die verantwoordelijkheid blijft bestaan, ook na een scheiding. En als er dan bij de een niks te halen valt dan gaat men bij de ander kijken. Dat is gewoon een logisch gevolg. Als ze niet zouden scheiden, maar hij kwam te overlijden dan had zij óók die hele schuld op haar nek gehad. Hij heeft zo gezegd een WAO uitkering, wat wil zeggen dat hij arbeidsongeschikt is. Het is niet zo dat hij effe meer geld kan gaan verdienen. Hij heeft het er ook maar mee te doen en moet ook roeien met de riemen die hij heeft. En dat kan nog zo oneerlijk gevonden worden, maar het is gewoon rechtvaardig dat van een ziek persoon met een minimum leefbaar inkomen geen geld afgepakt mag worden om schulden te betalen als er nog iemand anders met een goede gezondheid en prima baan+ inkomen óók verantwoordelijk is. Als ze samen waren gebleven had zij onderaan de streep ook alle schulden afbetaald, maar had er geen haan naar gekraaid.