Ik werk bijna vier jaar in een klein bedrijf. Ik ben (buiten de baas) de enige fulltimer, de rest werkt parttime. Ik had voor deze baan een groot aantal kleine, tijdelijke contracten die wegens bezuinigingen steeds niet verlengd werden. Bij dit bedrijf kreeg ik direct een vast contract. Ik heb niet echt een vlotte start gehad. Door mijn adhd ben ik vaak chaotischer en moeten "saaie" dingen mij vaak meer dan eens worden uitgelegd. Ook ben ik onzeker, vroeger veel gepest, zowel op school als in werk. Hierdoor heb ik in begin wat gesprekken gehad met de baas over hoe ik mezelf op een hoger niveau kon tillen. Dit is uiteindelijk gelukt. Baas is nu vol lof en ik voel ook echt waardering van de baas. Ik heb een collega, paar jaar jonger dan ik, en zij werkt er al vijftien jaar. Ze is erg vooruitstrevend en ambitieus en weet alles van alle zaken die lopen. Op zich fijn, maar de afspraak was dat ik taken van haar zou overnemen, omdat zij na de geboorte van kinderen parttime is gaan werken. Ik kan op zich goed met haar overweg, maar ze blijft "de koningin" op de werkvloer. Ziet alle foutjes die ik maak, ideeën van mij worden standaard afgekeurd en "verbeterd" zodat ze uiteindelijk meer haar ideeën zijn. Als ze zelf een foutje maakt dan dekt ze dat toe en wist het uit door allerlei excuses of draait het zo dat het een ander zijn fout is (zelfs als het de baas zelf betreft). Ook op persoonlijk vlak is ze dominant. Ik ben zelf na mijn bevalling veel aangekomen (depressie gehad, AD geslikt waardoor 17kilo erbij), maar zij weegt nog altijd 20 kilo meer dan ik. Mijn kleding wordt regelmatig afgekeurd. Dan zegt ze "goh trek die dikke buik van je eens in", of "door die blouse valt je buik wel heel erg op". Ja, mijn buik is dik, punt van actie, maar geen obsessie voor mij. Nadat ze wist dat ik een tijdje AD slikte, flikte ze het zelfs om een keer te zeggen dat ik nou eenmaal iemand was met psychiatrische problemen en daarom kwetsbaarder. Nou, echt niet. Ik slik die tabletten allang niet meer. Depressie is over. Ik ben van mezelf vrij onzeker en snel geneigd om in de verdediging te schieten, maar daarmee bereik ik niks. Zij is het zelfvertrouwen zelve. Laatst was ze met een lastige klus bezig, en toen ik opmerkte dat ze het er maar druk mee had, zei ze "ja, dit zou echt niets voor jou zijn". Terwijl ik van alle andere collega's juist positieve feedback krijg. En ik zelf ook vind dat ik mijn werk goed doe. Laatst hadden we een cursus samen, over een onderwerp waar zij veel ervaring mee heeft en ik nog geen. De cursusleidster hielp mij mee en prees me dat ik het zo snel onder de knie kreeg, zegt zij "ja, maar ze doet het nu toch fout?" "Nee, ze doet het prima", zei de cursusleidster. Dat soort dingen gebeuren aan de lopende band. Als ik haar erop aanspreek dan ontkent ze dat ze dit doet en draait ze het om: ik ben te onzeker, te gevoelig en blablabla en zij is nu eenmaal recht voor haar raap en als ik daar niet tegen kan moet ik misschien op een assertiviteitscursus. Pardon??? Ik heb heel sterk het gevoel dat ze bang is haar "koninginnenrol" kwijt te raken, dat ze bang is om taken af te staan en graag alle touwtjes in handen houdt. Andere collega's en ook de baas geven aan dat zij vaak net niet voldoende informatie aan hen overdraagt zodat een ander verder kan, zodat ze toch eerst weer naar haar moeten om advies te vragen. Ook dit heb ik aangegeven in een gesprek met haar en de baas erbij, maar ook dit werd ontkent en omgedraaid. De baas en andere collega's zeggen dat ze inderdaad erg normatief, overheersend en dominant is, maar dat iedereen wel sterke en minder sterke kanten heeft. Ene kant vind ik het fijn dat ik ook wel weet dat ze altijd zegt wat ze denkt en niet achterbaks is, maar ik vind het moeilijk om ermee om te gaan en ik erger me er behoorlijk aan. Ik ben niet van plan om haar opzij te duwen of wat dan ook. Maar ik heb wel vaak het "twee kapiteins op 1 schip-gevoel" Wie heeft tips hoe ik hiermee kan omgaan?
Pfoe geen tips, lijkt me erg lastig. Ik voel me zelf altijd redelijk geïntimideerd door dit gedrag. Sterkte!
Helaas ook geen tips. Ik had zelf zon collega: geen reflecterend vermogen en kon niet met feedback omgaan... Dodelijke combi: ze zag haar eugen gedrag niet als verkeerd en als je het gesprek er over aan wilde gaan lag het nooit aan haar. Ik ben uiteindelijk overgegaan naar een andere plek binnen het bedrijf (en met mij meer collega's)...
Gewoon zeggen dat je je aan haar gedrag stoort en dat ze zich niet met je hoeft te bemoeien. Ook zo'n collega gehad en het bleek dat het hele team aan haar stoorde en ik de enige was die het durfde te zeggen. Toen het eenmaal bekend werd moest juist zij op cursus om haar zelf te verbeteren ! Dus gewoon voor je zelf opkomen, ik heb de zelfde achtergrond als jij maar ik ben het zat dat mensen over mij heen lopen of mij de grond in stampen terwijl ik net zo goed mijn werk doe. Succes je hebt niks te vrezen je hebt een contract voor onbepaalde tijd en dat heb ik niet eens
Hoe gaan andere collega's met haar om? Door dat hun jou juist positieve feedback geven krijg ik het idee dat er niks mis is met het werk wat je uitvoert en dat die mevrouw in kwestie het gewoon hoog in haar bol heeft en een beetje een fantast is.. Ik ken wel een paar mensen die altijd dingen verdraaien waardoor het nooit aan hun is en het enige wat je daar aan kan doen is negeren en het niet tot je laten komen.. Het is maar werk. Verder moet je die slachtoffer rol verliezen, je doet niks verkeerd mensen houden rekening met je adhd en juist door jezelf in een slachtoffer rol te zetten zullen mensen die het te hoog in hun bolletje hebben je juist eruit pikken. Negeer je dat gedrag en laat jij je drijven door de mensen die wel iets positiefs te melden hebben dan gaat dan hand in hand. Wanneer zo een troela iets te zeggen heeft over je gewicht, kleding of je buik dan meld je dat bij de baas en zeg je erbij dat als hij er iets van zegt jou naam niet te melden terwijl zei toch op haar donder krijgt omdat haar gedrag gewoon ongepast is.
Je idee bij en over haar word bevestigd door je collega's en je baas begrijp ik. In dat geval hoef je niet onzeker te worden erdoor. voor mij zou het het ene oor erin het ander oor eruit zijn met af en toe een snappie opmerking terug als ze iets zegt.
Volledig je eigen plan trekken en flink maling hebben aan wat ze zegt. Laat je niet door 1 iemand zo op de kop zitten hoor.
o verschrikkelijk...zo'n collega had ik ook... valt niet mee samen te werken, dat is gewoon een verschrikking. praten helpt niet, precies wat je zegt. wij hebben uiteindelijk een soort mediation gehad, als laatste redmiddel. ja sinds toen deed ze wel normaal in m'n gezicht dan, helaas achter m'n rug om steeds erger. t is altijd de fout van een ander, strijken met de eer van een ander ook heel erg, complete illusies en waandenkbeelden heeft zij. als zij bedenkt hoe jij iets bedoelt dat is dat zoals je het bedoeld had en kun je haar met de waarheid niet overtuigen. die bijt vast in haar denken en hoe zij dingen opvat en opgevat heeft. zij doet ook noooooit iets fout natuurlijk. nee verschrikkelijk, ik kan er niet mee omgaan. ben nu van haar af gelukkig. probeer een manier te vinden om dit gedrag te negeren, naast je neer te leggen en daar zelf dan ook echt vrede mee te hebben (je niet laten beïnvloeden door dat gedrag), of blijf er tegenin gaan. in de hoop dat ze ooit de oogjes opent, maar grote kans dat dat toch niet gebeurt. zal jou alleen maar een heleboel energie kosten. voor nu is mijn advies, hou je vast aan de waardering die je krijgt en de erkenning m.b.t. haar gedrag. praat met je baas, hij of zij zal tot haar door moeten gaan dringen dat haar gedrag niet acceptabel is (werk niet fatsoenlijk overdragen e.d.). zo lang ze haar gang kan gaan zal ze zeker niet veranderen. wil je heel veel succes en sterkte wensen.
Inderdaad is onze baas wel tevreden. Nadat zij met zw-verlof was en ik het prima had gered zonder haar, kreeg ik in de teamvergadering een compliment. Toen zei ze steeds "zie je wel dat je het kunt". Het is zo wisselend, als ik onzeker ben dan trekt ze me omhoog met complimenten en als ik zeker van mijn zaak ben dan duwt ze me naar beneden lijkt wel. De andere collega's vinden het wel makkelijk dat ze alleen de eenvoudige klusjes hoeven te doen en de rest voor haar kunnen overlaten. Die werken ook allemaal veel minder en zijn ouder. Maar ik ben fulltime en ik wil wel wat meer verdieping dan alleen de basisklusjes. We hebben MBO functies/ opleiding, ik ben zelf HBO afgestudeerd maar nooit werk in die sector kunnen vinden. Deze MBO functie was feitelijk mijn vooropleiding. Zou ze zich bedreigd voelen daardoor?
Ze voelt zich denk ik inderdaad door je bedreigd en is zelf onzeker. Door je te complimenteren als je je minder voelt wil ze jou positief over haar laten denken, maar je mag absoluut niet belangrijker worden dan zij. Weet bijna 100% zeker dat dit aan de hand is. Hoe ermee om te gaan: Door haar complimenten gewoon te ontvangen: "dank je wel", en verder kort en krachtig: "ik vind mijn kleding prima', 'ik heb geen problemen met mijn buik', etc. Geef haar geen ruimte en laat het nooit merken als een opmerking je raakt. bekritiseer niet wat ze zegt tegen je maar hou het bij jezelf. Begint ze nog eens over een assertiviteitscursus en je gevoeligheid zeg je dat dat volgens jou overbodig is, maar door alles neutraal te pareren zal ze dat vanzelf niet meer gaan zeggen. ga haar niet lijmen! probeer geen wit voetje te halen want dan krijg je helemaal geen respect van haar. Zakelijk, kort en bij jezelf. succes!
Helemaal mee eens. Je gaat haar gedrag niet kunnen veranderen. Wat je wel kunt veranderen is jouw reactie op haar gedrag.
Het komt op mij over alsof ze zelf onzeker is tegenover jou en wat jij in je mars hebt. Verder eens met Cathelijne1986 en ze geeft hele goede tips
Deze dame is heel heel erg onzeker over zichzelf. Rug recht kin op.. Ene oor in andere uit. Rotopmerking? Antwoorden owh. Vind je dat joh?. Verder doen alsof je neus bloedt. Dit soort mensen vallen vanzelf een keer door de mand.
Na die "dikke-buikopmerking" van vandaag heb ik inderdaad gezegd dat het voor mij niet zo'n issue is en ik het kledingstuk dat vlg haar misstond prima vond staan bij mezelf. Eigenlijk dacht ik grrrrrr aarrggllll trut! Ik heb soms echt de neiging om een dergelijke steek onder water terug te geven, maar dat doet haar toch niks. Bovendien heb ik geen zin in een oeverloos verbaal steekspel. Met deze tips kan ik zeker wel wat!
Vervelend! Goeie tips idd van cwthelijne. Daarnaast kun je ook op zo'n opmerking over je buik neutraal maar duidelijk zeggen.wat zeg jij nou? Zoiets zeg je toch niet tegen iemand? Zoiets zeg je namelijk ook echt niet.
Je hebt dit aangegeven bij de baas... en toen? Werd er niks mee gedaan? Zij zorgt op deze manier wel voor een negatieve werksfeer. Zij raadde jou een assertiviteitscursus aan? Ik zou haar vertellen dat ze wel wat training kan gebruiken m.b.t. het nuanceren van haar verbale communicatie. Recht voor z'n raap kan leuk zijn, maar is niet altijd wenselijk en zeker niet altijd het beste in zakelijke (of persoonlijke) situaties. Maar ja, dat is dus eigenlijk in de tegenaanval gaan... Uhmmm... doe dat maar als de tips van Cathelijne niet werken. Ik vind dat je baas ook mee mag denken aan een oplossing.