Het heeft niets met vertrouwen te maken, ik heb 3 goede bevallingen gehad, appeltje eitje en 3'keer persen en ze waren er, ook had ik meer dsn het volste vertrouwen in mijn gynaeloog die ik elke zwangerschap elke week 2 keer zag. bij mijn zoontje ( de vierde !) is een afwijking van het middenrif nooit gevonden ondanks elke twee weken een echo, hij werd helemaal blauw paars een paar seconden na geboorte, als dit thuis was geweest had volgens protocol de verloskundige eerst hem zoveel minuten moeten beademen via een hand pomp want het komt vaker voor dat een kindje met ademen even hapert, daarna na zoveel Minuten moet het ziekenhuis ingeschakeld worden, de ambulance moet dan komen want zomaar met eigen auto mag niet, ook dat is minuten wachten, daarna gaat de gynaecoloog het zelfde proberen met de kinderarts en worden er foto's gemaakt en echo's waarom hij niet ademt, dan word een academisch ziekenhuis gebeld die met spoed moet komen, In ons geval waren we in het ziekenhuis, elke 5 minuten kwam een arts vertellen dat ons zoontje achteruit ging, dat hij op het punt van overlijden stond en de keus of we door wouden gaan of stoppen en hem bij ons nemen, Nijmegen was onderweg met grote spoed, de neonatoloog uit Nijmegen zei dat ik er echt bij moest komen om hem nog levend te kunnen zien, de terug weg naar Nijmegen heeft hij godzijdank ons zoontje stabiel kunnen krijgen, de volgende dag bleek dus dat hij een breuk in zijn midden rif had, dunne darm en nieren volledig in de borstkas zaten zijn hart helemaal rechts en zijn longen zich hierdoor niet hebben kunnen ontwikkelen, zijn maag en lever waren verschoven zijn blinde darm lag los en zijn dikke darm had een malrotatie die op knappen stond, lange opname nare behandelingen en zware operatie volgden, de chirurg vertelde ons dat wij nooit niet in het gewone ziekenhuis hadden mogen bevallen en dat we echt geluk hebben dat hij zo lang heeft vol Kunnen houden zonder zuurstof en dat hij dat heeft overleefd. En zoals nu gebleken is ook nog zonder hersen schade !!! Maar ook zeiden ze dat als ik thuis bevallen was hij dit nooit niet had overleefd. Dus ondanks vertrouwen in verloskundige kan er alles mis gaan.
Ik wil(de) graag thuis bevallen. De eerste is in het ziekenhuis geboren (net voor de 37 weken), nummer 2 & 3 zijn thuis geboren. De vierde zal weer ziekenhuis worden, omdat ik in onze huidige woning niet thuis mag bevallen (tenzij ik een bed in de woonkamer neerzet). Voorkeur gaat uit naar thuis, maar ziekenhuis vind ik ook prima
Hier wilde ik bij de eerste thuis bevallen. Tijdens de bevalling besloten dat ik naar het ziekenhuis wilde.de geboorte ging prima (wel knip)maar daarna wel fluxus(net geen transfusie nodig)de kleine was onverwachts dysmatuur en moest in de couveuse. De 2e moest in het ziekenhuis ivm vorige bevalling,tijdens de zwangerschap ook al onder begeleiding van de gynaecoloog. Die bevalling had prima thuis gekund maar ik vond het ook ok in het ziekenhuis. De 3e zwangerschap mocht in weer bij de verloskundige en ik mocht evt ook thuis bevallen.ik heb toen besloten om op het moment zelf te beslissen. Vanwege langdurig gebroken vliezen stond er vorige de volgende ochtend al een inleiding gepland toen eindelijk de weeën begonnen.toen de verloskundige weer kwam had ik na een uurtje weeën 4 cm.en besloten we dat we als ik wilde prima naar het ziekenhuis konden gaan.dat is normaal 30 a 40 minuten rijden. We hebben er 20 min over gedaan omdat het nacht was en 5 minuten nadat we op de afdeling waren is ze al geboren... Er waren verder ook echt geen complicaties dus ook die bevalling had thuis prima gekund. Als er nog een kleintje mocht komen denk ik niet dat ik die rit überhaupt nog aandurf.te bang dat het te snel gaat. Conclusie, ik zou met oog op onverwachte complicaties voor het ziekenhuis kiezen maar als het erg snel gaat liever thuis blijven zodat ik niet onderweg beval.
Ik wist tot aan het eind niet waar ik wilde bevallen. Ik heb dus in het midden gelaten tot het moment dat ik erover moest beslissen. De verloskundige vond dit goed gelukkig. Ik had al wel gezegd dat het waarschijnlijk thuis zou zijn, omdat ik, als ik me niet fijn voel, het liefst niet de deur uit wil. Maar ik wist het niet zeker, ik had geen idee hoe een bevalling zou moeten gaan. Dus heb ik het in het midden gelaten. Uiteindelijk heb ik tijdens de bevalling inderdaad besloten om thuis te bevallen, ik kon me nauwelijks bewegen en kon maar in 1 positie de weeen goed opvangen. Dus wilde absoluut niet in de auto naar het ziekenhuis, haha. Ik vond het erg fijn om thuis te bevallen. Onze dochter was direct thuis en je hebt al het bekende om je heen, dat was erg fijn.
Als ik mag kiezen thuis, maar dat komt ook omdat ik het liefst in bad beval en dat mag hier niet in het ziekenhuis. sterker nog, er is niet eens een bad Laatste keer thuis was dan ook een supermooie ervaring. Ik ben in 3 kwartier bevallen en de vk was net op tijd binnen, dus had het ziekenhuis niet gered denk ik.
Bij de eerste lag het hoofdje niet helemaal aan en wanneer de vk de vliezen zou breken was er een kans dat de navelstreng kon meespoelen. Ze achtte de kans klein maar ik wilde geen enkel risico nemen. Toen dus naar het zh alwaar de vliezen werden gebroken. Bleek ze in het vruchtwater te hebben gepoept. Was ik ff blij dat ik al in het zh was. Bij de tweede had ik heel erg ik zie wel hoe het loopt. Uiteindelijk thuis bevallen. Ik vond het bijzonder en toch wel erg fijn. De oudste heeft fijn overal doorheen geslapen. Iets waar ik van te voren mn hoofd over brak verliep uiteindelijk ideaal! Enerzijds heb je in het zh de spullen bij de hand, echter midden in de nacht is niet al het personeel aanwezig en kan het zijn dat er eerst iemand opgeroepen worden.
Ze vraagt toch om wat je zou of wat je hebt gedaan.dus ik zeg gewoon wat ik er van vind en hoe ik er over denk. En wat ik heb gedaan. En in ziekenhuizen kunnen ze ook niet altijd alles.
Tuurlijk vraagt ze daarom en ik zeg toch ook nergens dat jou antwoord verkeerd is of niet mag ?? Mijn zusje is ook gewoon thuis bevallen ik heb daar niets op tegen hoor, alleen Jij zegt alleen ik heb vertrouwen in de verloskundige en daar reageer ik op, dat vertrouwen zegt weinig wanneer er wat mis is met je kindje en nee in ziekenhuizen kunnen ze ook niet altijd alles, maar daar hebben ze wel mee middelen en methodes om je kindje daar te krijgen waar het op dat moment moet zijn dus meer kans op een goede afloop dan thuis.
in veel ziekenhuizen moeten de mensen ook op getrommeld worden.en het zoek huis is hier maar 5 minuten vandaan. Ik heb ook slechte verhalen gehoord over gynaecologen die niet goed reageerde.dus ja ik vertouw op mijn verloskundigen.die al meer dan 25 jaar haar vak uitoefent. En omdat ik nu zwanger ben van de 5 de word ik door hun ook extra in de gaten gehouden.omdat de klein nog alle klanten op kan.
Nogmaals ik zeg niet dat dat verkeerd is, ik vertrouw mijn gynaecoloog ook, ik vertrouwde de verloskundige van mijn zusje die destijds alleenstaand moeder werd met 17 jaar ook ( omdat ze alleenstaand was ging ik vaak mee) maar vertrouwen doet niet veel aan de gezondheid van je kindje, want ook de artsen die je niet vertrouwt of geen goed gevoel bij hebt zullen hard lopen om een leven te redden. Maargoed het belangrijkste is dat je je fijn voelt bij je keuze en dat doe je prima dan toch ?!!
Ik mag niet thuis bevallen ivm bloedverdunners. Maar ik ben heel blij dat ik bij de eerste al in het ziekenhuis was. Heb twee dagen weeën gehad en een ruggenprik heeft me er uiteindelijk doorgesleept. Ook heb ik 70 minuten geperst, zonder resultaat. Moet er niet aan denken halverwege nog met de ambu naar het ziekenhuis gereden moeten worden. En ten slotte was ingrijpen door de gynaecoloog nodig. Tja, als alles goed gaat is thuis wel fijner, maar ik heb zelf een beter gevoel bij een gynaecoloog ipv een verloskundige.
Bij de eerste twijfelde ik heel erg. Dat zei ik ook tegen de mevrouw van de kraamzorg en zij zei dat je pas met 7/8 cm naar het ziekenhuis zou gaan. Toen dacht ik 'nou dan kan ik dat laatste stukje ook wel thuis doen'. Onze dochter besloot al voor de 37 weken te komen, dus toen moest ik wel naar het ziekenhuis. Uiteindelijk maar goed ook, want het is een ks geworden. Bij de 2e had ik dus geen keus meer en moest ik in het ziekenhuis bevallen. Ik vind het wel jammer dat ik nooit meer thuis zal bevallen, want ook als er een 3e komt moet ik naar het ziekenhuis.
Bij mijn oudste poliklinisch in het ziekenhuis (moest ivm BMI) Bij de jongste thuis, heerlijk in mn eigen bed.
Alle drie mijn kinderen zijn thuis geboren. Bevallen is zo'n intieme gebeurtenis, ik moet er niet aan denken om dan in het ziekenhuis te zijn.. En ik heb drie super mooie bevallingen gehad!
De planning is om naar het geboortecentrum te gaan. Mocht er toch medische hulp nodig zijn zit dat op dezelfde verdieping, een deurtje verder
Ik ben 3x thuis bevallen. De eerste keer zou ik eigenlijk naar het ziekenhuis gaan, omdat mijn man dat graag wilde. Maar de baby kwam zo snel, dat dat niet meer verantwoord was. En achteraf vonden we het heerlijk om thuis te zijn, dus bij de volgende twee was het geen vraag meer.
Ik ben twee keer in het ziekenhuis bevallen. Beiden was vanaf begin af aan al duidelijk dat er een medische indicatie was om in het ziekenhuis te bevallen, ik voelde me daar prima bij, zou niet thuis willen bevallen. Ben trouwens ook beide keren ingeleid en beide keren geëindigd met een fluxus, dus bij een volgend kindje thuis bevallen mag niet meer.
Absoluut het ziekenhuis! Ik moet er niet aan denken dat er thuis iets niet goed gaat en dat we dan nog richting het ziekenhuis moeten.
Beide keer thuis bevallen. Ik vond het heerlijk! En bij een eventuele derde wil ik ook weer thuis bevallen