Bevallen met 35+3, wat een schrik!

Geen ervaring, maar kan me de schrik voorstellen! Hoop dat de kleine snel met je mee naar huis mag en jullie toch heerlijk kunnen gaan genieten na deze enigszins 'valse start'.

Veel geluk!

 

Allereerst van harte gefeliciteerd!!

Onze oudste is geboren met 35.4.
Was toen 2680 gram en 48 cm.
Helemaal onverwacht en had nog 1 dag moeten werken dus ook helemaal geen verlof gehad.
Hier braken de vliezen in ene keer en best een heftige bevalling want hij bleek in kruinligging te liggen en zijn hartslag viel een aantal keren weg.
Kind was ook helemaal stuk toen die geboren werd met een enorm hematoom op zijn hoofd.
Hij heeft 1 dag in de couveuse gelegen en toen vrij snel in een warmte bedje en ook onder de lamp ivm geel zien en hij is ook best lang geel blijven zien.
Na 12 dagen mocht die mee naar huis.
Ik had toen geen kraamhulp want dat had ik al opgebruikt in het ziekenhuis volgens hun zeggen wat achteraf helemaal niet klopte.
Eerste avond direct een kind met ondertemp van 35.8.
Had ik een kraamhulp gehad dan was dit nooit gebeurd.
Is gelukkig allemaal goedgekomen.
Ik heb best wel een terugslag gehad na ongeveer 6 weken.
Ik werkte destijds full time en was in ene keer moeder van een rand prematuur en ik was juist zo ontzettend aan mijn verlof toe. Ik had ook nog helemaal niets gewassen want dat zou ik in mijn verlof gaan doen. gelukkig was het wiegje al wel helemaal bekleed.
Ik vond vooral de periode dat ik na 4 dagen naar huis ging en hij in het ziekenhuis lag heel vreemd.
Thuis en in het ziekenhuis was ik aan het kolven want hij was te zwak om goed aan de borst te kunnen drinken.

Zoek van tevoren uit waar je nog recht op heb aan kraamhulp wanneer je kindje thuiskomt want zover ik weet heb je daar wel recht op. Ga ook niet teveel temperaturen.
Rand prematuren hebben vaak moeite om hun temp goed te houden.
2x per dag is echt meer dan genoeg en als die het fris heeft een laagje extra of een wollen dekentje.
Pak ook voldoende rust want ik deed dat destijds veel te weinig en daardoor kreeg ik een enorme terugslag na 6 weken.
Mijn man heeft toen verlof genomen en ik heb toen echt een etmaal rond geslapen haha.
Hier is de oudste bijna 13 jaar en verder een gezonde jongen.
Mijn andere twee kinderen zijn gewoon met 40 weken geboren dus het zegt niets over een evt volgende zwangerschap.

Heel veel sterkte en nu maar hopen dat die snel naar huis mag.
Groetjes.

 

Als eerste gefeliciteerd met de geboorte van je zoon/dochter!

Onze dochter is geboren met 36w3d. Spontaan.
Vluchttas was half gevuld en had alles in zo verre wel klaar op wat kleine dingen na. Dat heeft mijn man geregeld in de tijd dat we ik het ziekenhuis verbleven.

Mentaal was ik er totaal nog niet aan toe.
Heb hier toch wel een tijd last van gehad. Het was voor mijn gevoel niet af. Heb me toen ook afgemeld op zp omdat ik vond dat ik afstand moest nemen van alles wat met zwanger zijn te maken had.

Onze dochter deed het heel erg goed. Was wel dysmatuur met maar 2200gr. Ze heeft niet in de couveuse gelegen en ook niet onder een lamp. Suiker schommelde iets in het begin maar het trok heel snel bij.
We zijn op dag 4 naar huis gegaan.
Ze is nu inmiddels al bijna 16 maanden en ze is nog steeds erg klein (kledingmaat 74) maar ze ontwikkeld heel goed. Ze liep zelfs al los voor haar eerste verjaardag.

Hopelijk blijft alles goed gaan en mag jullie kleine ook snel mee naar huis!

 

O fijn maar ik zou zeker gebruik maken van de uren die je nog tegoed hebt.
Ik beviel destijds op vrijdag en ging dinsdag naar huis.
Ik verbleef gewoon in het ziekenhuis op een zaal met pas bevallen moeders.
Ik had overigens ook geen vlucht tas staan.
Die heb ik staan inpakken toen de vk vertelde dat ik naar het ziekenhuis moest.
Ik vergeet het nooit meer, 1 uur 's nachts en het vroor toen buiten en mijn man helemaal in de war de ruiten van de auto staan krabben terwijl ik alleen maar stom aan het lachen was.
Zal wel de adrenaline zijn geweest haha.

 

Allereerst van harte gefeliciteerd!

Onze oudste dochter is geboren met 35w5d. Ik had de kleertjes al gewassen en mijn vluchttas was al bijna klaar. Ik heb wel nog snel het maat 56 pakje eruit gehaald. Ik heb alles gehad, weeen, persen en vacuum en uiteindelijk is ze met een ks gehaald.

Ze is dinsdagavond geboren en vrijdagmiddag mochten we allebei naar huis. Ik mistte het zwanger zijn wel heel erg en wilde zo snel mogelijk nog een kindje. Na 7 maanden weer zwanger geraakt en onze 2e dochter is geboren met 39w4d. Na haar geboorte mistte ik het zwanger zijn helemaal niet. Maar nu kriebelt het alweer voor een 3e.

 

Allereerst gefeliciteerd !! Gaat alles goed met de kleine?

Ik snap heel goed hoe je voelt, je kijkt maanden uit naar je verlof en dan beval je ineens weken voor de uitgerekende datum. Zelf ben ik met 31.3 weken bevallen en onze zoon heeft 5 weken in het ziekenhuis gelegen. Buiten het feit om dat het een hele hectische tijd is en je meer in het ziekenhuis zit dan thuis, mis je ook een echte kraamtijd.

Zelf had ik nog recht op 12 uur couveuse nazorg toen onze zoon thuis kwam. Het was wel fijn dat er iemand nog even mee keek, ook al hadden we al veel in het ziekenhuis geleerd.

Verder zou je contact op kunnen nemen met stichting Early Birds. Zij komen kosteloos foto's maken van jullie en de kleine. Dat zijn hele mooie herinneringen!

Hopelijk mogen jullie snel met zijn allen naar huis!!

 

Gefeliciteerd met de geboorte van jullie kleine kanjer!

Zelf ben ik twee keer te vroeg bevallen en inderdaad zoals je al typt is het heel lastig als je niet voorbereid bent.
Het is een gemis dat je net dat stukje niet mee hebt gemaakt en natuurlijk ben je blij en trots dat de kleine het goed doet, want dat zullen velen zeggen, maar je kunt je ook heel leeg voelen.

Probeer lekker veel te buidelen. Ik hoop dat jullie snel naar huis kunnen en dat jullie dan wat rust kunnen vinden en echt kunnen gaan genieten!

 

Ik ben ook onverwachts met 35+3 bevallen. Was er zelf mentaal nog helemaal niet klaar voor. Ik logeerde op dat moment bij mn ouders omdat het niet zo lekker ging met mn zwangerschap. Zwangerschapshypertensie en later bleek pre eclampsie. Ik had geen vluchttas, maar wel een ingepakte logeertas. Toevallig had ik daar wel de camera ingestopt en kleertjes (die veel te groot waren). De eerste nacht dat ik bij mn ouders sliep braken mn vliezen. Mijn vriend zat intern, dus die heb ik wakker gebeld en sprong gelijk in de auto. Mijn zusje heeft me naar t ziekenhuis gebracht. Ik was behoorlijk in paniek, wilde nog niet bevallen, maar was geen houden meer aan.
Zware bevalling voor zowel mij als mn zoontje. 2937 gram, maar de dag erna zoveel afgevallen dat ze denken dat zn 1e gewicht niet klopte. Heel mager mannetje was t. Hij heeft 2 dagen in de couveuse gelegen. Drinken ging moeizaam de eerste dagen, hij had ook een sonde. Opeens had hij t trukje door en dronk hij zo zn flesjes leeg. Na 5 dagen mocht hij al mee naar huis.
Wij hadden nog recht op kraamzorg. We hadden een geweldige vrouw die m binnen 2 minuten goed aan de borst had. Was in t ziekenhuis nog niet gelukt.

Ik wilde ook zo snel mogelijk weer zwanger zijn, om het nu 'goed' te doen op de 1 of andere manier. Uiteindelijk geluisterd naar mn verstand door het even de tijd te geven om te verwerken.

 

Hier ook bevallen bij 35.3, mijn vliezen scheurde de dag ervoor en ondanks dat het zkh dacht dat het niet zo doorzetten was meneer en nog geen 24 uur later.
Ook volledig in shock, was er nog helemaal niet klaar voor en ondanks hij 3055 Gr en 49 cm was had ik niets wat hem paste. Zijn begonnen bij maat 44.
Hij deed het super goed gelukkig, mocht snel van de apparatuur af en na 6 dagen naa huis. Ik ben al die tijd in het zkh gebleven omdat ik borstvoeding gaf naja afkolfde want drinken kon hij nog niet zelf.
Het was heftig zeker, ineens je buik weg en je beeld over het verloop is ineens zo anders.. Niet gelijk naar huis maar ook je kindje niet continu bij je hebben.
Probeer er veel over te praten, dat is mijn advies.
Maar schade heeft mijn kleine aap er niet aan over gehouden, nooit achter gelopen in zijn ontwikkeling.

Maar onwijs gefeliciteerd hoop dat hij snel naar huis mag, wat wel een fijne bijkomstigheid is, is je extra lange verlof met kindje.

 

Bij mijn oudste ben ik bevallen met 35+1
Het was onverwacht en ik mistte ook een stuk. Geen verlof, geen kraamtijd, onzekerheid.
Mijn zoon deed het in het begin niet zo goed en hij is uiteindelijk 3 weken in het zkh gebleven. Heel dubbel. blij dat hij het heeft overleefd maar ik kon niet zelf voor hem zorgen, had door de narcose de geboorte gemist en moest zo wennen dat ik ineens moeder was geworden.
Je gevoelens zijn herkenbaar. Wees lief voor jezelf en gun jezelf wat tijd.

 

Gefeliciteerd!

Ik herken je gevoel heel erg. Ik ben bevallen met 34+5, spontaan gebroken vliezen, baby lag in stuit dus spoedks snachts. Idd totaal niet voorbereid, vooral mentaal niet!

Het is nu bijna 8j geleden en nog heb ik het er moeilijk mee.. Vooral het feit dat ze m'n dochter meteen wegnamen (had longprobleempjes) en dat ik nadien alleen naar huis moest vond ik verschrikkelijk. Maar dan denk ik aan de "échte" prematuurtjes die maanden moeten blijven, en dan mogen wij nog van geluk spreken!

Mijn meisje was 2300gr en 45cm bij de geboorte, ze moest in totaal ongeveer 3 weken in het zh blijven. Mocht naar huis toen ze (bijna) 2500gr was

Veel sterkte, en als je echt nood hebt om erover te praten moet je dat echt doen! Ik heb dat toen niet gedaan, maar merk dat ik er toch een soort trauma aan over heb gehouden.. Misschien stom maar de waarheid.

 

Gefeliciteerd met de geboorte van jullie kindje

Ik ben ook met 35+3 bevallen (magisch termijn, zie er meer die op dit termijn bevallen zijn). Mijn vliezen zijn spontaan gebroken tijdens het werk. De verloskundige was, toen ik eenmaal thuis was, nog komen kijken en dacht aan harde buiken en wat afscheiding. Ik moest gaat timen en even later terug bellen. De weeën kwamen toen al om de 4 minuten, maar ik bleef nog een beetje in ontkenning.
Later toch gebeld, en mocht gelijk naar het ziekenhuis. Ik wou in mijn verlof de vluchttas inpakken, en had dus ook amper wat bij. Alleen een setje kleren voor mijzelf, 2 setjes voor de baby, en een half gevuld toilettasje. Ik durfde niet te geloven dat het echt begonnen was, dacht echt dat ik gewoon weer naar huis gestuurd zou worden. Toen mij verteld was dat het toch echt vruchtwater was dat ik verloor, en dat ik aan het bevallen was, heb ik flink moeten huilen. Ik was er helemaal nog niet klaar voor.
Uiteindelijk is het bij ons gelukkig best snel en voorspoedig gegaan, dochter was wel klein (2225gr en 45cm), heeft een week op een warmtebedje gelegen en nog 2 dagen onder de blauwe lamp. Op dag 12 mochten we naar huis, ik had gelukkig al die tijd bij haar op 1 kamer kunnen blijven.
Toen ze naar huis mocht had ze haar geboortegewicht nog niet eens bereikt, maar inmiddels heeft ze dit goed ingehaald.

Zelf heb ik er mentaal een behoorlijke klap aan over gehouden, wat gelukkig minder is geworden na de oorspronkelijke uitgerekende datum. Ondanks dat ik echt geen prater ben, heb ik daar wel echt baat bij gehad. Heb flink uit kunnen huilen bij mijn moeder.
Ik herken het gevoel dat het niet afgerond is, zoals ik hier meer lees. En ondanks dat de eerste weken loodzwaar waren, zou ik nu heel graag weer zwanger willen zijn. Puur om het zwanger zijn, dus we wachten nog even minimaal een jaar haha

Heel veel sterkte en succes de komende periode. Praat er over, het helpt echt in het verwerkingsproces. Het is echt niet niks..

 

Heftig he...

Hier ook ervaring, 2 keer: oudste dochter een randprematuur 36+2 en jongste dochter prematuur 34+0. Allebei geboren op mijn laatste werkdag.
Bij de oudste ben ik wel een paar dagen thuis geweest vooraf om ik al vroeg wat ontsluiting had en een stuitligger.
Ook de tweede keer heeft het me enorm overvallen en was ik er (weer) niet klaar voor en (weer) de eerste weeen aan het negeren/ontkennen.
Herken het allemaal wat hier geschreven wordt. Na de eerste wilde ik weer snel zwanger worden (na 5 maanden weer zwanger) ook omdat ik dacht een herkansing te krijgen. Helaas pindakaas... blijkbaar is een a terme baby niet aan mij besteed.

Heel sterkte en succes de komende tijd! Ook voor mij was het erg fijn dat ik bij iemand mijn verhaal kwijt kon.. Helemaal weg is het gevoel van 'falen' (ofzo) niet, maar ik heb het wel geaccepteerd nu.
Hoop dat alles goed gaat verder!

 

Gefeliciteerd! Wat een heftige tijd is het he. Nu en dat zal op veel vlakken misschien nog wel even blijven. Veel erover praten/schrijven, beseffen wat je mist (en daar verdrietig om mogen zijn) en beseffen wat je hebt. Dat heeft mij geholpen. Dat gevoel van het goed over willen doen is sterk aanwezig. Maar ook het besef dat je die garantie niet hebt. Tja, en in hoeverre heb je het zelf verkeerd gedaan. Volgens mij zijn er weinig aantoonbare redenen waarom een kindje te vroeg komt wat de moeder te verwijten valt.
Mijn vliezen braken met 35 weken en paar dagen later kwam zoontje. Paar dagen op nicu gelegen, daarna vooral onder de lamp en aansterken. Het was mijn tweede dus had het geluk te weten hoe het ook kan.

Heel veel succes! Van dag tot dag, voor je laten koken etc.

 

Gefeliciteerd!

Onze zoon is geboren bij 35 weken precies. Wij waren een weekendje weg en in het hotel braken mijn vliezen.
Stijn woog 2630 gram. Hij heeft in couveuse gelegen en sonde gehad. Hij weigerde uit de fles te drinken bij precies 2 weken mochten wij hem mee naar huis nemen.
Wij kregen toen 3 uur op een dag kraamzorg. Achteraf gezien hadden wij op moeten bellen voor een andere. Want deze had geen ervaring met prematuur. Ze vond dus ook dat hij aantal ml moest halen en werkelijk fles in zijn mond moest duwen. Van plaats in ziekenhuis niets moesten forceren.
Wij hebben gekozen voor een kraamfeest. Daar ben ik nog steeds super blij mee omdat kraamzorg veel sneller weg is. En voor de kleine man telkens bezoek veelste zwaar was. Was dit erg fijne oplossing alles in 1x.
Nu zijn we bijna 8 maanden verder. Hij is een blij kindje maar helaas erg vatbaar voor griepjes en virussen. We lopen dan ook nog bij kinderarts en fysio.

Dus het komt allemaal goed!

 

Mijn dochter is geboren met 36.2. Ik was al een paar weken thuis vanwege de combinatie hoge bloeddruk en hoge werkdruk op het werk. Ik had net het weekend voor de bevalling heel veel belangrijke zaken afgevinkt op mijn to-do lijstje.
Vroeg in de ochtend merkte ik wat vochtverlies en een half uurtje daarna ook bloedverlies. Ik had lichte steken in m'n buik. Maar moest voor mij gevoel nog LANG niet bevallen, dus heb zelfs nog even gegoogled op voorweeën. Na het bloedverlies heb ik het ziekenhuis gebeld (was daar al onder controle) en ben daar naartoe gegaan voor een extra controle. Moest wel 'voor de zekerheid' mijn vluchtkoffertje meenemen. Die hebben we ook uiterst relaxed inpakken (hebben nog letterlijk gezegd dat het een hele goede generale repetitie was, voor wanneer we voor het echie naar het ziekenhuis zouden gaan). Rond 8u 's ochtends waren we in het ziekenhuis en kwart over 11 is onze dochter geboren.
Ik was die dag (en de dagen erna) compleet overdonderd. Ik heb geen moment de tijd gehad om te beseffen dat we dat moment echt ouders zouden waren en ik was nog totaal niet klaar met het zwanger zijn.
Onze dochter was ook nog erg klein met 2225 gram en 45 cm.
De eerste dag heeft ze in een couveuse gelegen en omdat ze d'r temperatuur niet goed kon houden (en later wel dr temperatuur, maar daardoor te laag in dr suikers kwam) moest ze naar de kinderafdeling. Uiteindelijk zijn we 5 dagen in het ziekenhuis geweest voordat we naar huis mochten. Ze was toen 2065 gram, achteraf besef ik me pas hoe klein ze toen was.

Belangrijkste tip die ik kan meegeven is probeer de mooie dingen hieruit mee te nemen, iets belangrijk wat een vriendin tegen me zei is dat we nu extra vroeg en extra lang van ons kleintje mogen genieten. Ook vond ik het erg prettig om pas weer aan het werk te gaan wanneer onze dochter al 13 weken oud was.

Ondertussen zijn we bijna 10 maanden verder en groeit ze als kool en ontwikkelt ze zich al ieder ander kind. Prematuur en dysmatuur hoeft dus niks te vertellen over ontwikkeling van jullie wondertje.

 

Gefeliciteerd met de kleine!! Dat is wel schrikken he, zo vroeg!

Mijn dochter is ook geboren met 35+3. Ze woog 2240 gram en was 44,5 cm. Gelukkig deed ze het vanaf het begin af aan super goed. Ze hoefde niet de couveuse in, maar wel 24 uur onder zo'n blauwe lamp, omdat ze geel ging zien.
Drinken aan de borst is nooit goed gelukt, daar had ze de kracht niet voor, dus ik heb alles gekolfd en met een flesje gegeven.
Na 1 week in het ziekenhuis mocht ze al mee naar huis.
Ze was klein met haar geboorte (voor de termijn wel goed), maar heeft het qua groei snel ingehaald.
Inmiddels is ze een grote, lieve meid van alweer bijna 6 jaar en doet alles zo super goed!

Ik heb het in het begin ook wel moeilijk gehad. Was nog niet klaar met zwanger zijn.. Gelukkig was wel alles al klaar thuis, incl. vluchttas.

Geniet van je kleinte!

 

Mijn dochtertje is in september geboren met 36+2 weken . Ze woog 2210gram en was 46 cm. Zij moest inderdaad ook onder de blauwe lamp ivm geelzucht . Ik kwam in het ziekenhuis met 35+6 weken door zwangerschapsvergiftiging. Moest direct worden ingeleid. Had ook geen tijd om het te verwerken. Ik miste ook heel erg dat stukje van samen met je partner wachten tot de vliezen breken of weeen beginnen enzo. Hopelijk volgende keer beter. We mochten 5 dagen na de geboorte naar huis. Ze hoefde niet in de couveuse maar wel in zon verwarmd bedje en de eerste 2 dagen aan zon monitor liggen