Hallo allemaal, Ik heb deze pagina al veelvuldig doorgespit, maar ben nog niet een situatie tegengekomen die echt te vergelijken is met de mijne. Vandaar dat ik toch maar zelf een onderwerp plaats. Ik ben momenteel bijna 8 weken zwanger. We gaan het eind deze week aan de familie vertellen. Verder weten alleen twee goede vriendinnen het en een collega die ik vertrouw. Nu is het zo dat ik op een klein kantoor werk met 10 mensen, waarvan 5 in dezelfde functie als ik, drie secretaresses en een boekhoudster. Niet erg veel/groot dus. Voor het werk dat ik doe, moet je in de eerste jaren verplicht nog een bepaalde beroepsopleiding volgen. Die duurt iets langer dan 3 jaar, maar feitelijk ben je het laatste half jaar eigenlijk "klaar" en kost de opleiding geen enkele tijd meer. Het contract dat standaard wordt gegeven bij mensen die de opleiding nog moeten volgen is een contract "voor de duur van de opleiding". Daarna wordt dus bezien of je in vaste dienst mag blijven of dat je op zoek moet naar een nieuwe werkplek. Er is dus niet nog zoiets als een jaarcontract of zo. Het is of vast, of niet. Inmiddels heb ik de laatste zware verplichtingen van de opleiding afgerond. Er volgt nog slechts een enkele les in januari en dan ben ik feitelijk helemaal klaar. De opleiding "loopt" dan echter wel nog (de drie jaren en een paar maanden zijn nog niet om in januari, maar omstreeks augustus). Nu heeft onze beroepsgroep een reglement waarin staat dat de werkgever uiterlijk 2,5 jaar na aanvang van de opleiding moet laten weten of je in vaste dienst mag komen en zo ja onder welke voorwaarden. Dit, zodat de werknemer voldoende tijd heeft om ander werk te zoeken, mocht deze niet in vaste dienst genomen worden. Die "uiterlijk 2,5 jaar na aanvang" is bij mij uiterlijk 1 dec. a.s. Omdat mijn werkgever volgens mij helemaal niet op de hoogte is van deze regels, was ik voornemens om omstreeks 1 nov. een e-mail te sturen waarin ik dat reglement aanhaal en dus tijdig vraag om erover na te denken/het te bespreken, omdat ik dus graag uiterlijk op 1 dec. uitsluitsel zou willen hebben. Nu is mijn vraag.. ik weet sinds 4 weken dat ik zwanger ben. Tot nu toe is alles prima volgens de verloskundige. Ik heb volg. week donderdag mijn derde echo en zou dan als het goed is om en nabij de 9 weken moeten zijn. Als ik uitga van het eerste trimester, dan verstrijkt dit precies een week voordat mijn werkgever mij uitsluitsel moet geven. Nu twijfel ik heel erg wat te doen. Aan de ene kant denk ik van wij zijn zo'n klein kantoor, in principe gaan we allemaal amicaal met elkaar om en delen we ook best wat privézaken met elkaar, de een wat minder dan de ander natuurlijk. In die zin leg ik mezelf (onbewust?) de verplichting op om eerlijk te zijn richting mijn werkgever en dus nog vóór 12 weken te vertellen dat ik zwanger ben. Misschien maar direct volg. week in diezelfde e-mail? Aan de andere kant, ik wil eigenlijk ook niet dat mijn zwanger zijn de keuze voor wel of geen voortzetting dienstverband beïnvloed en ben daar toch op een of andere manier een beetje bang voor. Dat er misschien gedacht wordt van goh lekker ben jij. In jou geïnvesteerd en nu presteer je het om tijdens de laatste periode van je contract en opleiding om zwanger te raken en ga je eerst nog met verlof voor je überhaupt daarna weer kunt beginnen met werken. In die zin neig ik er dan ook naar, om pas ná 1 dec./uitsluitsel van mijn werkgever, te vertellen over de zwangerschap. Alleen, dat voelt ook een beetje verkeerd, als oplichterij, oneerlijkheid, noem het maar op. Ik weet dat ik niet verplicht ben om iets te vertellen, maar in zo'n klein bedrijf voelt het toch een beetje anders.. Het is overigens niet zo dat mijn werk alleen maar in mij geïnvesteerd heeft. De opleiding wordt weliswaar door het werk betaald, maar was ook erg zwaar en heb ik grotendeels na werktijd (ik werk 40+ uur) nog moeten doen (huiswerk, examens leren etc.). Wel is het zo dat er af en toe cursusdagen waren tijdens werkuren, maar goed die opleiding is nu eenmaal verplicht in onze beroepsgroep. Ik heb dus ook zeker alles van mijzelf ingezet om de opleiding zo goed mogelijk te doen. Dat is ook gelukt. Geen herkansingen en vrijwel alleen maar hoge cijfers. Heel lang verhaal, waarvan de helft er misschien niet eens toe doet, maar als ik eenmaal aan het typen ben... haha Concrete vraag is dus: wat zouden jullie doen in deze situatie? Volgende week e-mailen en attenderen op het reglement en vragen om mij uiterlijk 1 dec. (of misschien als het iets langer tijd nodig heeft, iets later) uitsluitsel te geven? En dan pas daarna vertellen van de zwangerschap? Volgende week e-mailen en dan ook maar gelijk erbij vertellen dat ik zwanger ben? Nog andere opties? Ik weet het echt even niet meer. Maak me er druk om, gewoon omdat ik denk ik bang ben voor de reacties..
Nee, ik zou het nog niet vertellen, ik lees hier veel te vaak dat dames alsnog geen verlenging krijgen. Je bent het ook niet verplicht. FF negatief geschreven... stel je vertelt het komende week en binnenkort blijkt dat je alsnog een miskraam krijgt... dan bestaat toch het grote risico dat ze je contract alsnog niet verlengen.
Ik zou het wel vertellen, vooral omdat ik het niet heel erg netjes vind om eerst te vragen of je een vast contract krijgt, terwijl je weet dat je zwanger bent (wat je waarschijnlijk krijgt na je studie als ik je resultaten zo lees) en een week later melden dat je zwanger bent. Ik hoor ook genoeg verhalen waarvan de manager positief reageert en het vaste contract gewoon wordt gegeven. Ik zou er vertrouwen in hebben dat je studieresultaten, hun financiële investering en je prestaties voldoende aanleiding geven om je toch een vast contract te geven. Overigens neem ik aan dat je het ook met je collega hebt besproken. Wat zou hij/ zij doen in jouw situatie?
Je hoeft je echt niet gedwongen te voelen om je zwangerschap al zo vroeg openbaar te maken. Zelf zou ik het op mijn werk zeker niet voor 12 weken vertellen. Een vast contract en een zwangerschap horen niets met elkaar te maken te hebben. Je werkgever heeft, ook daarom, echt geen recht op vroege informatie. Een werkgever die je zwangerschap toch laat meewegen, overtreedt de wet en is ook moreel niet netjes bezig. Maar daar kan je achteraf dan weinig mee.
Ik heb het laatst eens aan een vriendin van mij gevraagd die zelf leidinggevende is. Haar antwoord: altijd eerlijk zijn, behalve over een zwangerschap. Erg moeilijk maar ik zou wachten met vertellen tot je een vast contract hebt.
Ik heb in dezelfde situatie gezeten, maar ik heb het wel tegen mijn manager verteld destijds. Dat was wel echt omdat we een goede band hadden. Hij heeft het voor zich gehouden tot ik officieel was afgestudeerd en mijn contract in een vast contract was omgezet. Uiteindelijk pas bij 16 weken 'bekend' gemaakt.
Als ik het goed begrijp is het eigenlijk een toezegging na 2,5 jaar en het echte contract na 3 jaar. Dus ik vraag me af of het dan echt nuttig is om je zwangerschap te verzwijgen. Als de intentie wordt uitgesproken van een vast contract, betekent niet dat ze er niet meer onderuit kunnen, als je in het half jaar daarna bv slecht werk levert/veel ziek bent/het slecht gaat met het bedrijf/je zwanger blijkt...
Ik zou niet vertellen over je zwangerschap, probeer dat los te zien van jouw opleiding. Pas in een latere fase hoef je je werkgever over je zwangerschap te vertellen, het is volledig normaal om tot na 12 weken te wachten, en ook daarna ben je niks verplicht. Ik zou nu al gewoon al duidelijkheid vragen over je opleiding. Hoe eerder hoe beter. Er is geen reden om niet te slagen voor je opleiding. En je werkgever heeft nu 2,5 jaar in je geïnvesteerd. Dat doe je niet voor niks. Je bent misschien straks 4 maanden met verlof, en dat is lastig, maar je baas wordt ook gecompenseerd voor jouw verlof. En daarna hebben ze nig jaren profijt van een fijne werknemer. De werkgever weet dat je een vrouw bent in vruchtbare leeftijd, je hoeft je nergens schuldig over te voelen.
Nee dat heb ik misschien verkeerd uitgelegd. Na 2,5 jaar moet de werkgever mij laten weten of ik nadat de opleiding officieel is geëindigd, in dienst blijf en zo ja hoe hoog het salaris etc dan is. Als dat eenmaal uitgesproken is (dat ik dus een vast contract krijg en niet op zoek hoef naar een andere baan) dan is dat dus ook niet iets waar ze achteraf nog onderuit kunnen. Ik heb er nog eens over nagedacht en denk dat ik het als volgt ga doen. ?ik wacht tot 12 weken voorbij zijn (halverwege de laatste week november), ga dan (als ik durf) het gesprek aan over wel of niet in dienst mogen blijven. Ik ben dan van plan om aan te geven dat ik dat eigenlijk uiterlijk 1dec zou moeten horen volgens het reglement, maar dat ik gewacht heb met er naar te vragen omdat ik dus in verwachting ben en eerst wilde weten of alles wel goed zou gaan met de baby. En dat ik dan graag voor 1 januari (i.p.v. 1 december) duidelijkheid zou willen hebben. Die maand langer wachten maakt voor mij ook geen verschil en op deze manier voelt het in ieder geval "beter" voor mij, dan nu vragen of ik mag blijven na de opleiding en pas na toezegging vertellen: oh ja trouwens ik ben zwanger. We zijn een klein kantoor en ik ben echt bang dat ze me dat laatste niet in dank af gaan nemen. Dan denk ik dat ik toch liever "eerlijk" ben en erop hoop dat ze die zwangerschap niet mee laten wegen in hun beslissing. Doen ze dat (helaas) toch, dan denk ik dat ik hier ook niet had willen blijven....want zou gewoon oneerlijk zijn. Maar lastig vind ik dit wel zeg...poe. Bedankt voor jullie reacties! Echt vervelend dat dit zo onzeker maakt en je bijna bang bent voor je werk als je besluit aan kinderen te beginnen. Terwijl het toch niet heel gek zou zijn nu. Ik ben 27, al jaren samen met mijn vriend, we gaan trouwen, en ja gewoon alles is verder op orde.
Waarom zo kort op de deadline van 1 december pas vragen? Daarmee maak je het extra lastig voor jezelf. Ik zou het nú gewoon vragen. Een maand ervoor is nog best krap. En wat als het een "nee" is, wanneer loopt je contract dan af? Dan zou je dus hoogzwanger moeten gaan solliciteren? Ontkoppel je zwangerschap van de opleiding. Je werkgever mag dat namelijk ook niet doen, maar jij hebt die 2 zaken echt tot eenzelfde gespreksonderwerp gemaakt. Is niet nodig hoor. Een klein bedrijf gaat echt niet zomaar jarenlang tijd en geld investeren in een opleiding van een medewerker, om dan jou met dat verse diploma de deur uit te laten lopen naar een andere werkgever. Je werkgever wordt ook voor jouw afwezigheid tijdens zwangerschapsverlof 100% door het uwv gecompenseerd (mits je niet boven het maximum dagloon zit qua salaris).
Ik zou ook nu al vragen naar dat contract en pas later vertellen dat je zwanger bent. Gebruikelijk is na de termijnecho, maar zelfs dat is (helemaal) geen verplichting. Ik zou het echt los van elkaar zien. Klein of groot bedrijf maakt daarin geen verschil, wat mij betreft, al snap ik dat het wel zo voelt.
Misschien ben ik niet duidelijk geweest in mijn vorige post maar ik wil de dealne van 1 december dan laten varen en vragen of ze t mij uiterlijk. Een januari willen laten weten. Dan hebben ze 5 weken om erover na te denken, lijkt me lang genoeg na bijna vijf jaar daar gewerkt te hebben. ?voor de opleiding werkte ik er namelijk ook al. Mijn huidige contract loopt af op 1september overigens. Het voelt voor mij gewoon verkeerd om te vragen naar het contract en pas daarna over de zwangerschap te vertellen. Zit daar echt meeZ doe dat mezelf natuurlijk aan want ik weet dat het eigenlijk los staat van elkaar, en in die zin snap ik jouw reactie ook, maar toch...
De overheid doet enorm veel moeite om de kansen op de werkvloer voor vrouwen te verbeteren. Helaas is dat vaak ook nog nodig. Daarbij vergoed de overheid aan de werkgever ook nog eens alle kosten die de werkgever maakt tijdens je verlof of uitval. Daarom verbaast het me dat vrouwen heel vaak zélf doen, wat een werkgever feitelijk verboden is. Namelijk discrimineren op een evt. kinderwens of zwanger zijn. Je verbind je wel of niet mogen blijven aan je wel of niet zwanger zijn. En daar zou het niet over moeten gaan, maar over de capaciteiten die je hebt getoond voor die baan. Jouw zwangerschap hoort daarin geen enkele overweging te zijn. Daar heb je toch ook jarenlang hard voor gewerkt? Je mag dat best van je baas vragen; dat je beoordeeld wordt op je kwaliteiten.
Ik ben zelf zelfstandig onderneemster en heb veel met personeel gewerkt en stom maar waar, ik zou het niet vertellen. IK zou de mail met de vraag over de definitieve bepaling voor 1 december zo een draai geven dat je hierin aangeeft, wegens keuzes die wij privé dienen te gaan maken zou ik het dus op prijs stellen voor die datum te weten... dan geef je iets bloot, ben je eerlijk, maar niet een reden om het niet te verlengen, snap je? Succes! Je kan het!
Het hangt ook wat van je baas af. Misschien dat je niet direct met het reglement moet dreigen maar gewoon een gesprek over je verlenging moet aanvragen begin december? En het dan in hetzelfde gesprek doen? (de verlenging bespreken en de zwangerschap) Je voelt waarschijnlijk bij binnenkomst wel aan of er een verlenging in zit. Voor je baas te laat om ter plekke je om die reden niet meer aan te nemen en voor jou eerlijk omdat je het vanaf die termijn, net als ieder ander, verteld. Mocht hij/zij al boos of verontwaardigd reageren en je voelt je daar bezwaard over kun je het altijd niet doen. (denk om je ww rechten) Ik heb met mijn eerste zwangerschap ook een hele strategie bedacht om in dienst te blijven. Het gaat maar om een afwezigheid van 4 maanden, je moet het ook niet groter maken dan het is. Mocht het wel mislopen met je contract, lekker genieten van je verlof en een paar extra maanden vrij na je verlof is echt geen probleem. Ik gaf nog 2 nachtvoedingen toen mijn verlof ophield en ik weer aan de slag moest... Lekker genieten van je zwangerschap. Werken kan nog 40 jaar, zwanger zijn is maar even.
"Officieel gezien" hoef je zelfs pas uiterlijk 3!!! weken voor je zwangerschapsverlof je baas in te lichten. Natuurlijk is t niet erg fair. Maar ik zou persoonlijk afwachten en in een later stadium pas eerlijk zijn. Tegenwoordig zijn we maar een nummer, dus bescherm jezelf. Tis voor je eigen bestwil vind ik.
je werkt daar al vijf jaar en het is een klein kantoor. Ik neem aan dat je een goede relatie hebt met je baas? Daarom snap ik niet zo goed waarom je het via email wilt doen, kun je geen gesprek aanvragen waarin je alles zegt/vraagt?
Heel erg eens! Sorry dit is zakelijk. En weet dat ongeveer de helft vd zwangeren ee met een vriendelijke groet en felicitaties wordt uitgebonjourd. Zelf ben ik nu 39wkn en heb 4 weken geleden (laatste dag voor verlof) gehoord dat ze mn contract niet verlengen. En even heel expliciet niet vanwege mijn functioneren maar ook zeker niet vanwege mn zwangerschap. Er was gewoon twee weinig werk, aldus werkgever. 3 wkn later verlengen ze eeen medewerker in dezelfde functie en bieden ze die zelfs meer uren aan.