We kunnen inderdaad niet oordelen, klopt. Om je vraag te beantwoorden: als mijn kind een goede band met iemand zou hebben waar ik ruzie mee zou krijgen, maar waarvan ik 100% weet dat het welzijn van mijn kind wel voorop zou staan dan mag hij daar wel naar toe. We hebben een bepaalde periode geen contact gehad met mijn schoonouders, maar ze waren altijd welkom om hun kleinzoon te zien. Hij ging daar niet naar toe, maar dat is vanuit een hygiënisch oogpunt, beetje hoe-schoon-is-jouw-huis idee
Als jij je er niet prettig bij voelt dan moet je het niet doen. Het zwarte schaap ben je immers toch al
Eigenlijk merk ik op uit al je reacties op de commentaren van anderen dat je het gewoon echt niet wilt en daar een reden voor nodig hebt. Die reden geef je jezelf toch al? Er is verteld dat je uitgekotst wordt door je familie, het zal je maar gezegd worden.. opa en oma hoeven in jouw geval niet op te passen dus ik zou het lekker even met rust laten en eerst eens een goed gesprek met deze mensen en jouw partner voeren. Als je dochter het echt niet leuk vind om met hen mee te gaan zouden ze in het begin 'om een band op te bouwen' toch ook gewoon een uurtje naar een speeltuintje om de hoek kunnen of iets, ze hoeft niet persee mee genomen te worden. Voor nu: eerst een gesprek. Iemand die ik mijn kind toe vertrouw dient op zijn minst op een respectvolle manier met mij om te gaan.
Thanks Dizzy voor je reactie! Je haalt mijn woorden uit mijn mond. Je hebt inderdaad gelijk en zeker het verhaaltje naar de speeltuin.. om zo een normale leuke band op te bouwen. En het laatste over vertrouwen.. daar kan ik mij ook alleen maar bij aansluiten. Dankje! Alles in mij zegt ook dat ik het moet afzeggen, of in dit geval wij. Maar ik ben behoorlijk bang dat er weer van alles achter vandaan gaat komen waardoor ik toch snel geneigd ben om te zeggen "oke". En dat lijkt mij ook niet helemaal de manier. Er is ook al zovaak gezegd zowel van mij als van mijn partner.. kom dan wat vaker een uurtje langs om even te knuffelen etc. Maar dan blijft het toch angstvallig stil. Daarbij komt ook nog eens dat die schoonfamilie behoorlijk negatief in het leven staan en dit dus ook meegeven aan mijn dochter. Ik wil haar daaruit weghouden, omdat ik van mening ben dat een opa en oma bezoekje leuk moet zijn en dan ook niet geforceerd. Ik zie mijzelf morgen als zitten als mijn dochter is opgehaald.. de hele dag druk makend of het wel goed gaat etc etc. Dat zie ik zoooo niet zitten!
Euh. Nee. Mijn schoonmoeder en ik zijn allerminst vrienden, maar ze is wel een heel lieve oma. Dat is wat telt voor mij. Dus ik ga haar liever uit de weg, maar ik zou er nooit aan denken ze weg te houden bij mijn kinderen. TS: ik zou de afspraak laten doorgaan.
We hoeven ook zeker geen vrienden te zijn.. maar als ze daarbij ook geen leuke oma is? Welke reden heb ik op dit moment dan om mijn dochter wel te laten gaan? Maar om terug te komen.. aan iemand een hekel hebben en geen vrienden zijn zit ook behoorlijk wat verschil. Zoals ik al zei kotst de schoonfam mij uit.. en dit is nog maar een stukje van de inmens grote taart helaas!
Nou ik zou mijn kind echt niet mee geven! En al helemaal niet als schoonfamilie een hekel aan me zouden hebben, kom nou. Wij hebben ook geen contact meer met de zus van mijn man sinds een jaar, dat mens spoort niet en haar gedrag was echt niet goed te keuren. Zei wou ook mijn kinderen voor een dag een paar keer over heeft ze dat gevraagd, maar dat gaat niet gebeuren.
+1. Om mijn kinderen ergens achter te kunnen laten verwacht ik ook wel een bepaald level van zelfbeheersing en fatsoen.
Daar heb je wel een punt. Maar mijn reactie was eerder het vervolg van je eerdere ' kind en mama zijn één'. Dat vind ik absoluut niet waar.
Als mijn dochter bij iemand anders blijft dan wordt er vooraf en achteraf even met elkaar gepraat. Ze is nog maar klein en handige weetjes als " ze is verkouden hier heb je een extra pakje zakdoekjes" of " op het verzoek om koekje nummer 12 mag je best Nee zeggen" of ze heeft wel of niet geslapen zijn dingen die je vooraf even bespreekt. Vraag ze binnen, verwacht dat ze zelf normaal doen en achteraf hetzelfde. Je praat toch na over wat ze gedaan heeft: wat was leuk, waar komt de buil vandaam.. dat soort dingen. Als je nou zelf de verstandige en grootmoedige mam uithangt dan hou je: A . Op een keurige manier de deur op een kiertje (maar op jouw voorwaarden) of B. Als ze te kleinzielig zijn om zich normaal te gedragen dan willen ze helemaal niet met je praten en komen ze niet meer. Sterkte! Balen als het zo loopt
Nee, dikke pech voor ze. Ik zie mijn schoonouders niet meer, heb het proberen op te lossen voor mijn kind, en dit ook zo gezegd. Dit wilde ze niet. Nou, dan krijgen ze mijn kind ook niet mee.. Zij zijn degene die dan een 'band' in de weg staan, niet ik.
TS, je hebt je keus al gemaakt geloof ik, je wil alleen niet weer dat alles je kwalijk genomen zal worden lees ik? Als ik jou was dan zou ik me daar niks van aantrekken. (En geloof me, ik ben geregeld de boeman geweest wat betreft mijn schoonfamilie en dat heeft me aardig wat ruzies met mijn vriend gekost) Je wil je kind toch niet meegeven als mensen zo tegen jou doen? Ik zou het niet doen. Als je nou zeker weet dat opa en oma het kleinkind op nummer 1 kunnen zetten en volwassen met jou om kunnen gaan, dan was de afspraak het overwegen nog waard. Maar uit jouw bericht lees ik niet dat het een geweldige opa en oma zijn waar je dochter gelijk heel blij van wordt wanneer ze hen ziet. Dus ik zou haar ook niet laten gaan. In mijn geval zag mijn vriend later dat ik gelijk had wat betreft mijn schoonfamilie. Het heeft dan wel wat ruzies gekost maar we zitten nu wel op één lijn als het om de band en interactie tussen schoonfamilie en onze dochter gaat.