Misschien heb je het al ergens benoemd, maar hoe oud zijn de kinderen? Ik sluit me aan bij Carino. Als de basis van de sociale vaardigheden goed zou zijn dan zouden er veel minder problemen zijn. Uitzondering daar natuurlijk. Maar op basis van de info die je heeft is het wel heel verwarrend voor de kinderen en halen ze narigheid uit.
Maar hebben die straffen dan wel het juiste effect? Ik lees namelijk dat jullie dus wel keer op keer moeten corrigeren richting de kinderen, dus straffen. Niets ten nadele van jullie opvoeding hoor, maar als je keer op keer moet blijven straffen dan lijkt mij dit ook niet de juiste methode.
Dat ze terug vallen in gedrag heeft met bepaalde oorzaken te maken waar wij geen invloed op hebben. Deze oorzaken zijn bekend. @G89 Deze gedragsproblemen spelen al vanaf voordat ik een relatie kreeg met mijn man. Ik wil niet teveel kwijt over de details. De jongste was 3 jaar toen, en de anderen 5 en 6 jaar. Ze zijn nu wat ouder, en het gaat nu ook wat beter dan toen ze nog zo jong waren. Aan basis sociale vaardigheden ontbreekt het helaas. En inderdaad, ze halen narigheid uit, maar als we het toch over basis hebben, in de basis kunnen alle kinderen ook heel lief zijn, ze hebben alleen op jonge leeftijd al veel te veel narigheid meegemaakt en gezien. Ik realiseer me nu dat mijn reacties in dit topic hard overkomen en uit de lucht gegrepen lijken alsof ik niet weet waar ik het over heb. De oorzaak daarvan is dat sommige zaken, eigenlijk veel zaken zo persoonlijk specifiek zijn dat ik niet alles hier kan en/of wil delen. Ik blijf wel bij mijn originele advies naar TS; als de huidige manier van corrigeren niet meer werkt, dan is er een andere aanpak nodig. En wellicht één die ze meer wakker schudt doordat het ze meer "raakt" dan 5 minuten op een stoeltje in de gang zitten.
Dat gevoel had ik al. Deze kinderen hebben al een behoorlijke rugzak. Nogmaals consequenties van gedrag is niets mis mee, maar pakken waar je ze het meeste mee hebt vind ik een stap te ver. Een andere aanpak is per definitie niet nog "harder" staffen. Ik hoop dat jullie deze kinderen, in zover mogelijk, nog de sociale basis vaardigheden kunnen mee geven.
Maar juist omdat ze bij hun moeder een onzekere basis hebben, wil je zelf toch een veilige haven zijn? Een plek waar ze gezien en erkend worden. Waar ervaren deze kinderen zekerheid en onvoorwaardelijk liefde? In beide gezinnen is hef niet stabiel. Probeer het eens door een andere bril te bekijken. Kinderen die zich slecht gedragen, hebben je nodig. Leer ze wat ze wel kunnen doen ipv te bestraffen wat niet mag. Het zijn kinderen. Ze verdienen respect en bescherming.
@Carino: wij zijn een veilige haven voor ze. Waar lees jij dat ze geen bescherming krijgen? Zij krijgen bij ons zekerheid en wij zijn zeker wel stabiel. @G89: de basis vaardigheden worden momenteel door zorg instanties opgepakt, ze krijgen hulp.
Tja... Straffen of niet straffe. Ik weetdat hetop mij vroeger weinig effect had. Ik ben opgevoed zonder straffen. Thuis hoefde ik niet echt gecorrigeerd te worden. Haalde geen rare dingen uit. Een vriendin van mij begon met roken. Stiekum natuurlijk, want als haar ouders erachter zouden komen dan zou minstens een maand huisarrest volgen. Ikzelf voelde absoluut niet de behoefte te gaan roken, omdat ik wist dat mijn ouders het vreselijk zouden vinden als ik dat deed. Op school (middelbare)was niet altijd te braafste. Acties als, klieren in de klas, te laat komen of huiswerk niet maken hebben ervoor gezorgd dat ik menigmaal een uurtje mocht nablijven. Hielp geen zier. Degene met de meeste 'uurtjes' werd met ontzag bekeken. Dus ergens was het ook een beloning, want met die straf steeg je in aanzien. Maar goed... Ik ben natuurlijk net zo uniek als iedereen
merk wel dat verveling hier de grootste boosdoener is, of vermoeidheid. misschien bij jou ook? ik ga nu proberen om onze dag wat geroutineerder te laten verlopen en een 'chill' plekje te maken zodat ze toch wat kan uitrusten als ze moe is, want slapen neeeeeee dat is toch niet nodig (vind ze zelf). Straffen werkt hier ook niet (bij mij thuis ook niet als kind, boeide me gewoon niet...)