Ik heb een hele vriendelijke leidinggevende. Het verhaal is het volgende: Over zwangerschapsonderzoek heb ik met pijn en moeite kunnen afspreken dat ik zelf een uur inlever (dit valt onder zwangerschapsdiscriminatie en is een overtreding van de arbeidstijdenwet). Want ik moest water bij de wijn doen (dus niet mijn rechten krijgen). Nou prima want ik werk part-time en vk werkt helaas alleen smorgens. Smiddags werken voor mij is NIET mogelijk. Leidinggevende dreigde er mee dat zij dan ook op hun strepen gingen staan met bepaalde dingen... Ik heb uitgerekend dat het waarschijnlijk gaat om 4 a 6 bezoeken bij de vk (aan het eind van de ochtend). Nu ben ik bang dat ze in januari/februari toch moeilijk gaat doen over de bezoeken aan de vlos maar dat zie ik dan wel weer... (tot die tijd bezoek ik de vlos tijdens vakantie en alreeds ingeplande vrije dagen omdat dat het beste combineert en om mijn baas tegemoet te komen omdat dat wel zo netjes is). Over mijn klachten die ik heb (bekkenklachten bij lang staan en bij buk en til werkzaamheden) en mijn zwangerschap zei ze het volgende: -pietje is zolang zwanger en heeft nergens last van (gezegd: iedereen is anders) -sommige mensen liegen binnen dit bedrijf over hun klachten (als jullie denken dat ik de boel belazer of me aanstel dan hebben jullie het verkeerd, toen ik dat zei werden ze boos. Het was een gesprek met twee leidinggevenden en ik voelde me heel erg aangevallen) - sommige dingen zitten tussen de oren (ik zei het zit niet tussen mijn oren, maar jullie voelen mijn pijn niet, misschien was dat wel handig geweest voor de beoordeling. Maar ze zei dat kan ook niet want ik heb honderd mensen onder me). -heb je nu al last (ja is tweede zwangerschap, dus kan heel goed zei vk) -gewoon even doorzetten (niet op ingegaan, want met deze zin kan ik dus NIKS) -jij wou zwanger worden, en het is JOUW probleem (hier niet op ingegaan, want dit voelt als een muur voor mij) -sommige mensen kiezen er voor om nog niet eens te vertellen dat ze zwanger zijn (niet op ingegaan) -het is helemaal niet slecht om even door te zetten is nooit ergens gebleken dat het slecht is (niet op ingegaan, wordt toch tegen je gebruikt) -je hoeft niet naar de bedrijfsarts want die zal toch wel zeggen: het werk moet aangepast worden. En bezoek bedrijfsarts kost een hoop geld. (tja... ) Over het kolven zei ze: -ik hoefde helemaal niet te kolven -als je kolft dan hou je iets in stand Ik heb haar uitgelegd dat het wel moet anders lopen mijn borsten over. En dat het de bedoeling is om het in stand te houden. Wat vinden jullie? Heb de bond ook al gebeld en die hebben het verhaal aangehoord en genoteerd. Maar als ze straks moeilijk gaat doen als ik naar de vlos moet, ga ik gewoon weg om te gaan. En dan haal ik de bond er bij voor een gesprek. Ik lever zelf al uren in dus stel me heel keurig op vind ik. Het maakt me ook niet uit hoor van die uren, als ik maar gewoon de gelegenheid krijg om naar de vlos te kunnen. Herkennen jullie dit? Nog wat achtergrond info: -leidinggevende staat bekend als manipulatief etc... kan heel veel voorbeelden geven van andere collega's -ben twaalf weken zwanger -afspraak bij bekkenfysiotherapeut gemaakt -heb gezegd ben elke morgen aan het overgeven en ik ben hier toch... Ik had me ook ziek kunnen melden maar zo ben ik niet. Dit werd wel positief ontvangen. - ik mag zolang op de locatie blijven werken totdat het te moeilijk word voor de afdeling (moeilijk is: te veel aanpassingen waardoor ik niet meer rendabel ben). Hier heb ik begrip voor want er moet natuurlijk wel geld worden verdiend. Sorry voor het lange verhaal. Ik heb ook lang gedacht om dit wel te posten omdat ik niet zit te wachten omdat ik niet als een probleemgeval wil worden gezien... Ik wil gewoon werken en zolang mogelijk (tot 36 weken als dat kan, hoewel je dat natuurlijk nooit weet). Ben bijna nooit ziek, te laat en functioneer goed. Maar ik heb een vieze smaak overgehouden over de gesprekken van het werk (sonde van mijn vrije tijd). Een van deze gesprekken werd ook nog eens na mijn werk gevoerd, duurde anderhalf uur. Nou als ik dan niet welwillend ben...Ook ben ik boos op mezelf dat ik niet beter (voor mijn gevoel dan) voor mezelf ben opgekomen, maar ja ze overdonderen je en zijn echt getraind om gesprekken in een bepaalde richting te sturen... Ben benieuw naar wat jullie vinden en of mensen mijn verhaal herkennen. Ik zoek eigenlijk een beetje steun van (wildvreemde ) mensen....
Wat een kutwijf die leidinggevende. Je hebt gelukkig rechten en wetten. Daar moet ze zich aan houden. Het kan me goed voorstellen dat het nu niet meer fijn voelt op het werk. Ik heb zelf geen ervaring met zulk gedrag. De mijne is erg meegaand. Een gesprek met de bedrijfsarts zou juist fijn zijn. Iemand achter je hebben staan is wel fijn. Is er ook nog iemand boven haar waarmee je kan praten? Of een klachtencommissie/ vertrouwen spersoon?
In de OR heb ik geen vertrouwen. Ik zou een klacht in kunnen dienen. Maar ben bang dat iedereen mekaar een hand boven het hoofd houd omdat ons bedrijf een uitsterf constructie is. Dus het recht van de sterkste. Ze moet gewoon punten halen zeg maar. De bond kan me het beste helpen. Omdat ze zich niet altijd aan afspraken houd of er haar eigen draai aan geeft ben ik bang dat ik in de toekomst weer problemen met haar ga krijgen (als ik naar de vk moet onder werktijd). Ook als ik ga kolven dat ze dan moeilijk gaat doen en dat ik dan gestrest word waardoor het kolven niet/minder goed lukt. Ze gooien het gewoon over de boeg: jij hebt het steeds over je RECHTEN en dat je moeilijk doet. Ik vind het jammer dat het zo moet, maar als ik zou beginnen over mijn loon wat het minimum is, ja dan zegt ze waarschijnlijk ook: staat in de wet dus is niet te veranderen. Waarom komt ze deze wet dan niet na? Net alsof ik ELKE week naar de vlos ga of zo. Vk zei ook: jou werkgever is (weer) de enige die moeilijk doet over zwangerschapsonderzoek in werktijd. Mocht ze moeilijk doen als ik wil kolven dan stap ik zo in de auto en rij naar mijn ouders toe die op 10 km afstand wonen om daar te kolven. Want ze lijkt me in staat om het zo te doen voorkomen dat ik niet kan kolven op de tijden dat mijn lichaam dat aangeeft. Gelukkig is ze niet op de locatie waar ik werk...Misschien mag ik het niet zeggen, maar ik vind het stuitend dat juist een vrouw zo doet. En ze heeft zelf dus OOK gewoon kinderen. Ze is 48 dacht ik.
Dit is allemaal gezegd tijdens een beoordeling? (dat haal ik namelijk niet helemaal uit je verhaal) , heeft zij ergens op papier/email iets gezegd over je zwangerschap? (zo dom zal ze wel niet zijn, maar toch ) Als eerst naar je HR afdeling gaan en daar alles vertellen, wel vertrouwelijk! En daarna zeker naar de bedrijfsarts. Je leidinggevende naait je aan alle kanten en dit kan echt niet.
Nee dit waren gesprekken die gevoerd moesten worden omdat ik aangaf dat ik klachten ondervind door de zwangerschap. Het eerste gesprek was met de vrouw op de hoofdlocatie waar ik onder val. Het ging ook over het kolven en over zwangerschapsonderzoek. Het tweede gesprek heb ik afgelopen week gehad met haar en de leidinggevende op de locatie waar ik werk. Dit ging voornamelijk over hoe de werkinvulling moest zijn/worden m.b.t. mijn pijnklachten. Dit gesprek vond plaats omdat de leiding op die locatie er dus overgaat of ik daar mag blijven of niet. Zij wou er perse bij zijn om het gesprek "in te leiden" zeg maar en om mij "bij te staan". Dit zijn haar woorden, maar ik zie het zo: om het gesprek een bepaalde sturing te geven. Als ik niet bij de locatie blijf waar ik nu werk, word er minder aan mij verdiend zeg maar, dat zijn dus die punten die zij moet binnen halen.
Wat een nare situatie en een waardeloze leidinggevende... Ze wil je niet naar de bedrijfsarts sturen omdat je dan aangepast werk krijgt, maar dat is toch ook juist wat je nodig hebt Bovendien, dat zij zo'n harde bitch is en blijkbaar geen borstvoeding gaf, betekent nog niet dat iedereen op die manier in elkaar zit.. En jij wilde zwanger zijn, dus het is jouw probleem.. ongelooflijk, zit me hier echt boos te maken. En inderdaad ergens toch vreemd dat juist een vrouw dit soort dingen zegt, ookal zou het van een man natuurlijk ook echt not done zijn. Heb je van je verloskundige een verklaring dat je niet te lang mag staan o.i.d.? Misschien kun je daar wat mee. En kun je niet zelf naar de bedrijfsarts stappen zonder dat met je leidinggevende te overleggen? Die geeft jou vast gelijk. Uiteindelijk hebben ze natuurlijk meer aan je als je tot 36 weken aangepast werk kunt doen, dan dat je nu nog een paar weken je oude werk doet er dan met 20 weken full time thuis moet gaan zitten omdat je niet meer mag werken van de vlos. Als niets helpt zou ik me gewoon iedere keer ziek melden wanneer je je niet goed voelt. Uiteindelijk zal je dan alsnog naar de bedrijfsarts moeten en kan je leidinggevende niet anders dan naar het advies van de bedrijfsarts luisteren... lijkt me. Echt beter advies kan ik helaas niet geven.. Heel veel succes!
Als ik aangeef dat ik niet kan staan dan mag ik zittend werk doen dus er wordt wel rekening gehouden met mijn klachten. Voor zover ik weet kan je niet zelf contact opnemen met de bedrijfsarts en moeten zij dat doen. Maar als ze dat doen dan kunnen ze zelf niet meer op de stoel van de bedrijfsarts zitten. Een brief van de verloskundige zien ze niet als geldig, want de bedrijfsarts heeft het voor het zeggen. Een klacht indienen bij HR of iets anders interns doe ik niet want ze houden elkaar het hand boven het hoofd. Maar mocht ze nog moeilijk doen over bezoek aan vk of het kolven dan is ze van mij! Ik mail haar als ik naar de vlos moet, in de zin van: op 10 januari heb ik een afspraak bij de vk om half 12. Om kwart voor elf ga ik die kant op. Dan kan ze mailen en als het tegenstrijdig is met de wet dan heb ik het zwart op wit op papier. Dan zal mijn reactie zijn: een kopie van de arbeidstijdenwet en de vraag: graag hoor ik van jou waarom je vind dat jij je niet aan de wet hoeft te houden, met vriendelijke groet. Dit advies kreeg ik ook van de bond. Want dan heb ik het op geschrift. Als de leiding moeilijk gaat doen op de locatie zelf dan zeg ik: ik moet naar de vk, want dat is medisch onderzoek, dat kan ik niet verzaken omdat dat schadelijk is voor kind/mezelf. En als ze dan zeggen: dan werk je maar smiddags, dan zeg ik dat ik gewoon niet KAN. Ze kunnen me moeilijk tegenhouden lijkt me Waarom deze senario's door mijn hoofd gaan? Omdat ik weet hoe ze bij mij op het werk met mensen om kunnen gaan... Het is gewoon te triest voor woorden. Onlangs heeft een collega die ook een conflict had met de leiding (welles waar op een andere locatie) haar baby verloren voor de geboorte. Natuurlijk was er meer aan de hand, maar een conflict met je werkgever m.b.t. de invulling van je werk in combinatie met je zwangerschapsklachten draagt niet bij aan de gezondheid van je baby en jezelf lijkt mij. Tegen die andere zwangere hebben ze ook gezegd: Het is JOUW probleem dat je zwanger bent geworden. Ja zo gaan deze helden van leidinggevenden met hun mensen om. De volgende keer als ze weer zoiets zeggen dan zeg ik gewoon dat ze beter maar geen vrouwen aan kunnen nemen dan hebben ze dit soort "problemen" dus ook niet. Wat betreft ziek melden: mochten ze geen rekening houden met mijn klachten dan melde ik me inderdaad ziek. Mijn vk zei zelfs dat ik dat ook kan doen als ze moeilijk doen over de afspraken bij vk. Dat ik me op de dag van afspraak bij vk, gewoon ziek meld. Is ook een idee, maar ik denk dat ze dat tegen me kunnen gebruiken omdat het toch een onterechte ziekmelding is. En ze staan zo bij je op de stoep als ze het niet vertrouwen! Echt!
Waarom kun je niet smiddags werken? Medische reden? In principe mag je onder werktijd naar de vk maar weet niet of dit ook zo is bij parttime. Ik werk ook parttime en ga nooit onder werktijd naar vk of gyn.. Werk nu halve dagen ivm onrustige buik maar dit wel in overleg met werkgever. Probeer er samen uit te komen. Ik reageerde net aks jij maar bleek toch iets te heftig te reageren ( hormonen)? Werkgevers weten vaak niet de rechten van ern zwangere vrouw en kijken vooral naar zichzelf. Sta op je strepen maar probeer flexibel te zijn ook naar je werkgever. Probeer er samen uit te komen. Mocht dit niet lukken mag je ten alle tijden zelf contact opnemen met de bedrijfsarts. Zij zijn ervoor om os zwangere vrouwen te begeleiden en de werkgever advies hierin te geven. Zij bepalen in overleg met jouw op de eerste plaats.
Ik heb de middenweg al gekozen: Ik offer zelf een uur op zodat het hun niks kost. In de arbeidstijdenwet staat het volgende: 6 De werkgever stelt de zwangere werknemer in de gelegenheid de noodzakelijke zwangerschapsonderzoeken te ondergaan. Zij behoudt haar aanspraak op het naar tijdruimte vastgesteld loon, indien zij door het bedoelde zwangerschapsonderzoek verhinderd is geweest haar arbeid te verrichten. 7 Elk beding waarbij ten nadele van de zwangere werknemer wordt afgeweken van het eerste tot en met zesde lid, is nietig. Die laatste zin laat zien dat het een dwingende wet is. En als ik 's middags zou werken zou voor mij totaal niet uitkomen, dus dat zou ten nadele komen van mij. Het gaat maar om een uurtje dat ze me moeten missen, die ik overigens ZELF betaal. Ik werk niet in de zorg of een andere functie waarin ik onmisbaar ben, dus als ze me een uurtje moeten missen schaad ik niemand, ook het bedrijfsbelang komt niet in de problemen door bijvoorbeeld klanten die je mist of iets dergelijks. Ik reageer niet raar vanwege hormonen. Heb me zelf juist coulant opgesteld door te zeggen: schrijf maar vakantie uren op, dan kost het jullie niks. Als ik loonsverhoging zou willen zou ze ook zeggen, kan niet staat in de wet....
Hoever ben je in je zwangerschap? Waarom maak je dan geen afspraak met een bedrijfsarts? Bij ons maak je je afspraken gewoon buiten werktijd zeker bij een parttime functie.. Waarom zou je dut dan onder werktijd doen? Het gaat er niet om dat ze je een uurtje kunnen missen maar voor mij is dat normaal. Tenzij je door werk echt geen mogelijkheid hebt on te gaan. Maar veel vk houden ook avond spreekuur. (Dit even in t algemeen hoor) En dat je klachten hebt waar ze moeilijk over doen is heel simpel. Komen we er samen niet uit dan bel ik een bedrijfsarts. Want daar heb je recht op. Ook een telefoontje voor advies behoort tot die mogelijkheden! De een heeft nu eenmaal meer klachten als de ander en jij en de kleine gaan voor. Je hebt als zwangere vrouw nu eenmaal bepaalde rechten (ook mbt kolven) en wanneer ze daar tekort in schieten kun je je melden bij de bedrijfsarts.
Ben 13 weken zwanger. De verloskundige werkt alleen 's morgens, dus kan niet 's avonds anders had ik dat echt wel gedaan. Het gaat om slechts 4 a 6 bezoeken aan de vlos. De overige 8 tot 10 plan ik zoveel mogelijk in mijn al geplande vrije dagen/vakantie. Nogmaals: ze kunnen me heus wel missen, want zonder mij draait alles gewoon door. Ik neem zelf het uur op dus het kost ze ook niks. Dat vind ik een nette middenweg wat ik ook met leidinggevende heb afgesproken. Ik wist niet dat je zelf de bedrijfsarts kon bellen, dacht dat zij dat alleen konden doen vanwege kosten en zo. Ze erkent mijn rechten niet, maar behandeld mij als: het is jouw probleem. Nou dan doe ik ook de hakken in het zand. Had ze me gevraagd of ik zelf een uurtje op kon nemen voor de vlos had ik echt niet moeilijk gedaan. Ik vind het gewoon heel flauw hoe ze bezig zijn bij ons bedrijf. Ik kan je heel veel voorbeelden noemen helaas van andere mensen die ook problemen hebben met hoe onwrikbaar ze zijn. Een collega van mij moest laatst voor griepprik. Hij werkt fulltime tot 17 uur wordt er bij ons gewerkt. Het prikuur was van 15 uur tot 16 uur. Werd gewoon gezegd: kan niet. Hij heeft het door hun verstrekte cao-boekje geraadpleegd en daar stond in dat je daar gewoon recht op hebt dat je naar dat spreekuur gaat. Hij is overigens 62. Mag officieel niet voor 8 uur 's morgens beginnen met werk maar doet dat gewoon. Ook mogen ze niet verwachten van 60-plussers dat ze overwerken. Hij zei: het moet van twee kanten komen, als ze het mij moeilijk gaan maken dan ga ik beginnen over de werktijd en als ze me vragen om over te werken zeg ik: zie cao-boekje, dus ik doe het niet. Als ze zich toch niet aan de cao/arbeidstijdenwet menen te hoeven houden, waarom zijn die wetten er dan? Ze wijzen ons ook gewoon op onze plichten hoor. Maar als je het hebt over waar je recht op hebt dan krijg je dus antwoorden als: Het is JOUW probleem. Dat zie ik als een muur waar ik tegen aanloop. Dan ga ik dus echt opkomen voor mijn rechten (en natuurlijk ook mijn plichten nakomen).
Er zijn overal regeltjes en wetten voir. Helaas werkt t zo niet in de maatschappij. Zolang alles goed gaat wordt er niet zo op regeltjes gekeken. Maar zodra er wel reden voor is zijn deze regeltjes er om op terug te vallen. Het is echt geven en nemen tussen werkgever en werknemer. Ben je het ergens niet mee eens ga je in overleg hierover. En hoewel het niet mag trek je als werknemer toch aan t kortste eind. Kom je er niet uit zoeken ze een ander. Absoluut niet zoals t hoort maar t gebeurt wel. Niemand is onmisbaar. Als je het naar je zin hebt op je werk en graag wil blijven (ook na je verlof) probeer je ee samen uit te komen. Als je overal alle regeltjes bijhaalt zeur je en ben he niet flexibel. Weer een reden tot ontslag. Die je alles wat je werkgever je zegt loop je jezelf voorbij. En in dit geval je zwangerschap... Een bedrijfsarts is er ook voor on dit soort dingen in goede banen te leiden wanneer je er samen niet uitkomt ( mbt zwangerschap/ziekte dan ) je moet zo verantwoord mogelijk zo snel mogelijk aan t werk. En dat vergt aanpassingsvermogen van 2 kanten.
Ik ben het met je eens dat je het samen moet doen middels overleg. Helaas is haar benadering naar mij toe heel negatief en dat steekt. Ik denk echt niet dat ze me ontslaan om dit hoor Dan zou ik wel heel rare dingen moeten doen (stelen, verslapen, niet functioneren etc.). Gelukkig ben ik lid van de bond dus dat maakt me ook een stuk zekerder. Ik haal echt niet alle regeltjes erbij hoor Stel me altijd heel flexibel op. Als er overgewerkt moet worden op zaterdagen en feestdagen ben ik altijd van de partij. Wat betreft het onderzoek in werktijd, dat doe ik in eigen tijd want ik betaal zelf met mijn uren, ook doe ik zoveel mogelijk op de al ingeplande vrije dagen. Als ik een hele dag zou vrij nemen vanwege bezoek aan de vlos dan zouden ze me een hele dag moeten missen om 1 uurtje en dan kost het mij een dag, dat vind ik ook niet kloppen. Dit is een mooie tussenoplossing. Tenzij ik bijvoorbeeld elke week naar de vlos moest dan zou het wat anders worden. Als ik straks terug kom van verlof dan hoop ik niet op gedoe met het kolven. Ben ook niet veeleisend met de kolfruimte: Als ie maar afsluitbaar is en de ramen geblindeerd kunnen worden en er maar verwarming in zit ben ik al lang blij, om mijn part is het een bezemhok (zonder chemicaliën uiteraard ). Wat bezoek aan de bedrijfsarts, ja dat gaat pas gebeuren als ik het werk alleen nog kan doen d.m.v. te veel aanpassingen. Dan sturen ze me er heen denk ik. In januari of februari veranderd er veel op de locatie dan moeten we veel staand werk doen, gepaard gaand met tillen en bukken. Dan ben ik niet meer rendabel en moet ik naar een andere afdeling waar wel zittend werk is. Maar dat is van latere orde.
Home>Toegelicht>Zwangerschapsdiscriminatie Toegelicht Gepubliceerd 28 juni 2013, 09:02 en laatst aangepast 26 januari 2016, 15:12 Zwangerschapsdiscriminatie Foto zwangere werkneemster Wat speelt er? Onlangs riep minister Bussemaker op tot een grotere economische zelfstandigheid vrouwen. Maar hoe moet dit als werkgevers je vanwege je zwangerschap weigeren aan te nemen of je tijdelijke contract niet verlengen omdat je zwanger bent. Met andere woorden als je wordt gediscrimineerd vanwege je zwangerschap. Uit onderzoek naar discriminatie van zwangere vrouwen van het College in 2012 blijkt dat ruim 45% van de werkende vrouwen negatieve ervaringen heeft met zwangerschap in relatie tot werk. Ook uit cijfers van het jaarverslag van het College over 2012 blijkt dat zwangerschapsdiscriminatie veel voorkomt. Het aantal uitspraken hierover is in 2012 met 60% gestegen ten opzichte van 2011 ervoor. Zwangerschapsdiscriminatie is een vrouw nadelig behandelen bij sollicitatie of in het werk vanwege haar zwangerschap, jong moederschap of kinderwens. "Bij een beslissing over een patiënt zei mijn supervisor tegen mij: laten we maar niet op jouw gevoel afgaan, want jij bent net bevallen en hebt allerlei hormonen in je lichaam" In reactie op deze cijfers benadrukte minister Bussemaker dat als de overheid wil dat vrouwen economisch zelfstandig zijn dit wel vereist dat de overheid dit ook mogelijk maakt. Zij beloofde het probleem neer te leggen bij haar collega minister Asscher. Voorbeelden van zwangerschapsdiscriminatie? Duidelijke voorbeelden van discriminatie zijn onder andere: Contract wordt niet verlengd terwijl de baan wel beschikbaar is Geen salarisverhoging door de zwangerschap Niet terug kunnen in eigen functie na de bevalling Verlofdagen als vakantiedagen moeten opnemen of voor bezoek van arts/verloskundige vakantiedagen opnemen. Mensenrechten Discriminatie van zwangere vrouwen is verboden. Dit is vastgelegd in de Algemene wet gelijke behandeling. Omdat alleen vrouwen zwanger kunnen zijn, valt het binnen de gelijkbehandelingswetgeving onder de beschermingsgrond geslacht. Daarnaast bestaat er veel internationale regelgeving waarin bepalingen staan die discriminatie van vrouwen op het werk verbieden. Als ik echt een haaibaai was dan printe ik dit uit en gooide de leidinggevende dit voor de voeten
Maar wat wil je nu dan? Je wil respect voor je zwangerschap (logisch) Je gooit hier met alle regeltjes Je geeft zelf je uren op Je wil flexibel zijn Maar in gesprek gaan met degene die je hierbij kan helpen wil je niet? Wat zegt de bond hiervan? Als je daarbij bent aangesloten kun je hun toch vragen? Of je komt er samen uit met je werkgever of je gaat ern stapje verder. Waar je nu mee bezig bent heb je alleen jezelf mee. Het lost t probleem niet op. Ik deed precies hetzelfde tot ik t arbridsportaal sprak en de mogelijkheden met m'n werkgever had besproken. Nu verloopt t prima... Ik weet m'n rechten en zij die van hun..
Ik zou nog eens gaan praten met je leidinggevende en nu een gesprek voorbereid vanuit jou. Dan sta je niet met je mond vol tanden en kan je netjes en beleefd jou punten bespreken. En de bedrijfsarts bellen. Bij hem kan je ook aangegeven dat je leidinggevende je niet serieus neemt m.b.t zwangerschap. En verder klinkt het zoals je het omschrijft als een vreselijke werkplek, dus zo ook gewoon alvast gaan zoeken naar wat anders! Overigens is het wel normaal als je parttime werkt dat je je medische afspraken zoveel mogelijk buiten werktijd plant, bij ons is huisarts/tandarts/verloskundige eigenlijk altijd in eigen tijd plannen. Alleen medisch specialist niet omdat die qua afspraken altijd moeilijk zijn. Waarom heb je voor een verloskundige gekozen die alleen ochtend spreekuur heeft als je werkt? Ik heb dus bewust gezocht naar iemand die ook avond spreekuren heeft.. en tegenwoordig zijn dat we heel veel!
Tja het gesprek aangaan. Zou dat zin hebben? We hebben de oplossing wat betreft zwangerschapsonderzoeken. Ik hoop niet dat ze daar op terug komt want dan word het heel lastig allemaal. Ik moet toch naar de vlos. En om hele dagen vrij te moeten nemen klopt niet vind ik. Als ik een andere vlos zou nemen zou ik 35 km verderop moeten... niet handig dus. Ook ben ik medisch en moet ik uiteindelijk worden overgedragen aan de gynaecoloog als ik 36 weken ben. Mocht er iets zijn dan zou ik dus 35 km moeten reizen?! Met de dames van deze praktijk heb ik een positieve ervaring opgedaan met de begeleiding van mijn eerste zwangerschap. Ik vertrouw hun en het contact is laagdrempelig. Switchen zou voor mij heel onprettig zijn. En alleen maar omdat ik waarschijnlijk 4 a 6 keer in werktijd naar de vlos moet? Ja ik snap het niet hoor. Als het in eigen tijd kon had ik dat echt wel gedaan. Maar ik denk dat het me gewoon dwars zit dat ze me zo negatief benaderd. Gisteravond kreeg ik nog een mailtje van haar. Stond ik van te kijken. Ze vond het prettig dat we een oplossing hebben gevonden voor het aanpassen van mijn werk daar en hoopte dat ik zo lang mogelijk op locatie kon blijven werken. Mocht het niet lukken dat ik dat dan duidelijk aangeef en dat we er dan wel uitkomen. Dit stuurde ze dus savonds terwijl ze de andere dag op vakantie zou. Dat vond ik wel heel positief van haar. Achteraf vallen bepaalde dingen op z'n plek. Op de dag dat we het tweede gesprek hadden met andere leiding gevende erbij sprak ik haar eerst nog even alleen. Ze gaf aan dat ze een vervelende dag had met allemaal lastige/gekke dingen die tegelijk afspeelden. Slecht nieuws of zoiets had ze het over. Ik zei: ja moet niet te vaak gebeuren dat maakt je werk minder leuk. Ja zei ze soms heb je van die dagen dat alles tegelijkertijd mis gaat... Ik denk dat toen dit moeilijke gesprek plaats moest vinden (terwijl ze waarschijnlijk ook al toe was op vakantie), dat ze zich onbewust op mij heeft afgereageerd. Ze haalde gewoon van alles erbij. Van mezelf ben ik al een gevoelig mens, misschien nu nog meer. Misschien moet ik gewoon nog eens met haar spreken over het feit dat ik het heel vervelend vond dat ze dat zei van het is jouw probleem. Zo ga je niet met mensen om. Als je zoiets zegt dan geef je mijns inziens aan dat je niet open staat om samen tot een oplossing te komen want het is JOUW probleem. Ik denk dat ik dat ga doen als ze over een paar weken terug is van vakantie. Nogmaals: ik ben heus niet iemand die steeds met wetten en regels zwaait, maar als je dus een gesprek aangaat over het kolfrecht en er wordt gezegd: Ja maar je hebt wel allerlei rechten maar die zijn meestal beperkt met mits en maars dus ik weet niet of dat allemaal wel gaat lukken... Ze zei ook nog, regelgeving veranderd. Dus ja toen heb ik haar dat dus netjes laten zien. En daar bedoel ik niks mee. Ik vond het allemaal zo vreemd. Ik had een keurige brief van borstvoeding.com afgehaald met het verzoek om te kolven en hoe we dat SAMEN in de praktijk gaan brengen. Daar zaten dus die wetten bij. De vorige keer leverde ik het bij een andere leiding gevende in (ik zat toen op een andere afdeling) en die gaf me zelfs een compliment omdat ze het zo'n keurige brief vond. Ik ben zelfs de eerste en voor zover ik weet enige persoon die kolfde. Ben daar best wel trots op eigenlijk. Bedankt voor jullie tips en inzichten!
Ze heeft dus haar excuus aangeboden en zelfs nog een mailtje gestuurd? Wauw fijn! Jammer dat jij er dan weer over wil beginnen. Vind ik niet eerlijk tegen over haar. Sorry maar nu is t idd JOUW probleem. Laat t rusten.. Je klinkt toch echt wel als een hormonenballetje hoor..
Nee ze heeft geen excuses aangeboden. Absoluut niet, dat heb ik ook niet gezegd hoor Ze heeft alleen maar gezegd dat ze blij is dat we samen tot een oplossing zijn gekomen wat betreft het aanpassen van het werk. Hormoonballetje? Dat klinkt wel erg vriendelijk. Je leid iets uit mijn tekst af wat er niet staat hoor Ik denk niet dat ze zo stom is dat ze de woorden zal herhalen van Het is jouw probleem.
En een gesprek, tja laat maar... Dat iemand je zo benaderd zegt misschien meer over haar dan over mij denk ik. Een vriendin van mij werkt op een andere locatie en die werkt ook 's morgens. Toen zij naar de vlos moest deden ze daar niet moeilijk over. Het is maar net wie je tegenover je hebt. Na mijn verlof ga ik in gesprek om er voor te zorgen dat ik op een andere afdeling aan het werk kan waar zij niet over gaat. Een afdeling die dichterbij is en waar de tijden flexibeler zijn. Ik heb er nu al zin in! Zonnetje: bedankt voor je advies en tips. Je hebt gelijk dat ik het moet loslaten. Het is niet belangrijk. Dat leid ik uit je woorden af. Klopt dat?