Ervaring observatie Passend Onderwijs Begeleider? Onze zoon van ruim 5,5 loopt achter op school. Zeer recent hebben we ontdekt dat zijn gehoor niet goed is. Hoort laag bijna en hoog ook minder goed. Sinds hier aandacht voor is, opdrachten op school 1 op 1 herhalen etc. ziet de juf en wij een forse ontwikkeling de goede kant. Hij loopt op veel vlakken een jaar achter qua leeftijd. School wilde voor dat hoorprobleem speelde een observatie doen door een Passend onderwijs begeleider (POBer). Ze willen dit toch doorzetten ondanks de ontdekte problemen en de geziene verbetering. Ik lees over rapporten, 'Stempels' en 'stickers' die kinderen opgeplakt krijgen door deze observatie en dat dit je hele schoolcarrière blijft achtervolgen. Iemand ervaring? Tips?
Ik zou zeker open staan voor zo'n observatie. Laat een onafhankelijke iemand maar eens meekijken wat voor problemen er idd precies liggen en wat je zoon daarin nodig heeft om zich wel te blijven ontwikkelen. Een stempel krijg je niet zomaar. En je wil toch dat je zoon zich positief blijft ontwikkelen? Waarom dan niet met een beetje ondersteuning? Zo'n passend onderwijs begeleider heeft ws er nog meer kijk op dan de gewone leerkracht, ze kijkt toch vanuit haar eigen expertise. Ik werk dagelijks met kinderen met een ontwikkelingsachterstand. Het kan soms een hele zoektocht zijn naar hoe kan je een kind op de juiste wijze stimuleren in zijn ontwikkeling, een beetje hulp kan mijn inziens alleen maar positief meewerken.
Mijn neefje heeft ook een observatie gehad, 2 geloof ik zelfs, omdat de 2e meer expertise op het probleemgebied had.. In zijn geval kwam er een leer-probleem uit en krijgt hij nu de goede handvaten. Maar met 5,5 zit hij nu in groep 2? Als je het nu in gang zou zetten, wanneer is die observatie? Als jij denkt dat het alleen het gehoor is, dan zou ik misschien kiezen om even 2 maanden aan te kijken en dan te testen. Dan heeft hij de kans gehad om bij te lopen. Maar dan moet zijn juf wel de tijd hebben om daarmee aan de slag te gaan. Aan de andere kant, als je nu de hulp kunt krijgen, en zo iemand kijkt toch weer anders dan de eigen leerkracht, dan zou ik dat toch ook wel een goed idee vinden..
Hier twee slechthorende jongens met de nodige aanpassingen. Waarom laat je geen gehoortest doen? Dan weet je in ieder geval hoe het verlies is en kun je daar op insteken. Verder zal ik zeker open staan voor een observatie. Als een kind niet goed hoort kan dar veel gevolgen hebben. Dus ik zou het zeker onderzoeken. En ja als hij niet goed hoort dan is dat zo. Hij blijft gewoon jullie zoon... jullie beslissen alles maar als er echt sprake is van slechthorendheid dan zul je toch moeten accepteren en bepaalde zaken moeten aanpassen. Je mag me pb en hoor. Bedoel het niet rot ofzo maar ik zou het echt uit zoeken..
Bedankt voor de reacties! Mijn eerste reactie op de vraag of wij akkoord wilden gaan met observatie was ook positief en toen ging ik even googlen wat voor soort instantie het was en kwam ik van het een naar het ander. En zo ook op een ander forum vol met negatieve ervaringen. Toen schrok ik even! En wat betreft zijn gehoor Alex1982 :daar zijn we volop mee bezig. Buisjes voor zijn altijd rode oren, en een gehoortest waaruit kwam dat hij beide oren lage tonen 40% verlies heeft en ook in het hoge segment 25% verlies. cT scan gaf geen afwijkingen gelukkig. Nu ga we door naar het audiologisch centrum voor verder onderzoek en oplossingen zoeken. Ik ben wel even gerustgesteld door jullie reactie en bevestigd ook mijn primaire gevoel van voor het google. (Moet je ook nooit doen ) Voor meer ervaringen sta ik open!
Mijn zoontje heeft een TOS en is door iemand van "passend onderwijs" geobserveerd op de peuterbehandelgroep voor hij naar de basisschool ging. Het was een heel fijne ervaring en een heel fijne vrouw. Veel handvatten mee gekregen voor de juf op de basisschool waar hij even daarna op is gestart. Niet geheel dezelfde ervaring, maar ik herken wel zo het gevoel van: Ik lees over rapporten, 'Stempels' en 'stickers' die kinderen opgeplakt krijgen door deze observatie en dat dit je hele schoolcarrière blijft achtervolgen. Ik was daar ook zo bang voor. Maar ons heeft het vooral geholpen om de juf meer handvatten te geven en niks negatiefs.
Bij ons dus ook hele rapportages ect en ambulante hulpverlening. Zelf werk ik in de jeugdzorg en ik bepaal wel wie welke info krijgt. Wij hebben de regie en kennen ons kind als beste. De professionals kennen de beperking het beste dus ik zie het altijd als een combi. Past het advies bij onze kids en bij ons dan doen we er zeker iets mee. Wel positief dat het meer de lage tonen betreft (spraak zit in de hoge tonen) . Maar dit soort dilemma's hebben denk ik veel ouders. Het is toch nog al een ding (vond het zelf verschrikkelijk) maar wij zijn zo goed geholpen en onze zoon heeft zoveel baat dan stap ik maar over trots heen