Heel veel sterkte toegewenst om alle intense emoties een plaats te geven. Jullie mogen trots zijn op elkaar en op jullie kleine lieve Shayne! Fijn dat je tastbare herinneringen om je heen verzamelt (armbandje, hanger, foto's, dekentje), hij is jullie zoontje en blijft voor altijd deel uitmaken van jullie leven! Goede moed, ik leef met jullie mee!
Hoe is het nu met je mama JBS? Ik denk nog steeds aan je hoor! Hele veel sterkte in deze lege moeilijke tijd!!
Door je verhaal alleen al te lezen schieten de tranen er in. Kan mij helemaal niet voorstellen hoe erg het voor jullie moet zijn. Geef de rouwverwerking de tijd die het nodig heeft. Shanye heeft liefdevolle ouders waar hij nu vanaf boven over waakt
Ik heb in het begin gereageerd op je post en wil je heel veel sterkte wensen met dit enorme grote verlies!
Heel veel sterkte met dot grote verlies. Ik kan moeilijk woorden vinden want dit is onvoorstelbaar en onvoorstelbaar verdrietig. Sterkte voor jou en je familie
Wat een heftig verhaal... tranen rollen over mijn wangen.. Ik wil jullie ontzettend veel sterkte toe wensen..
Dank jullie wel allemaal ♡ Het voelt nog steeds onwerkelijk. Helaas heb ik alles (vooral de bevalling en dagen erna) in een soort roes beleefd waardoor het allemaal niet heel duidelijk voor me is... Ik voel me het ene moment verdoofd en het andere moment erg verdrietig. Lichamelijk en geestelijk moe... Verder heb ik ook geen idee wat ik nu moet doen, alles voelt verkeerd. Gisteren was een erg nare dag, alweer een week geleden dat onze kleine man geboren was... Vandaag hebben we aangifte bij de gemeente gedaan, en een akte hebben we nu thuis liggen. Fijn om ook wat officieel op papier te hebben. Volgende stappen zijn foto's in huis, en een mooi plekje voor de rest van zijn as. Maar daarvoor zou ik naar de winkels toe moeten, en dat zie ik nog helemaal niet zitten. We hebben even geleden voor op zijn kamertje een ster van stof gekocht die een muziekje af kan spelen. Waarschijnlijk gaan we daar een buisje met zijn as in doen en bij ons in de slaapkamer hangen. En dan natuurlijk nog een deel in mijn ashanger.
Klinken als mooie ideeën om hem zo te herinneren. En het is ook nog maar een week geleden. Ik weet nog dat ik heel lang elke woensdag weer extra terug dacht aan die dag. Dat ging later over in elke 12e dag vd maand (haar sterfdag) en nog steeds weet ik precies hoe oud ze nu zou zijn en doet het altijd pijn wanneer ik een kind van haar leeftijd zie. Het zijn zoveel 'wat als' momenten. En die gaan niet over, maar het gaat op een dag minder je leven beheersen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Je komt er niet overheen, je gaat er doorheen. 1 stap vooruit en 3 stappen achteruit. Niets zal goed voelen, omdat het ook nooit goed genoeg zal zijn. Het had gewoon niet zo moeten gaan zonder jullie mooie Shayne.
Ongelofelijk wat een strijd jullie allemaal hebben doorgemaakt. Heel veel sterkte met het verlies, ik hoop voor jou en je partner dat jullie het tzt een plekje kunnen geven.
ik sluit me aan bij Vlinder. Ook hier iedere vrijdag (zijn geboortedag) en iedere 16e van de maand een terugblik geweest. Het verdriet wat jij nu voelt is immens. Het doet zó veel pijn, bij mij voelde ik ook echt fysiek pijn in mijn hart. Het verdriet slijt wel iets, maar gaat nooit helemaal weg. Ik wil je heel veel sterkte wensen!
Bedankt allemaal ♡ Ik zit ook constant met de dagen en met data in m'n hoofd. Er is zo veel gebeurd op verschillende momenten. En dan vind ik vooral de dag dat hij overleden is en de dag dat hij geboren is moeilijk. En de 18e: de dag, vorige maand, dat we het slechte nieuws hadden gekregen. En rond de uitgerekende datum zal ik het ook ontzettend moeilijk krijgen denk ik... Doen jullie nog iets speciaals op de dag dat jullie kindjes geboren zijn? Dat het nooit meer helemaal goed zal zijn geloof ik inderdaad. Zo voelt het ook. Zonder m'n kleine mannetje zullen we nooit meer compleet worden...
Heel veel sterkte toegewenst, wat een verdriet. Je bent mama geworden van een prachtige zoon en je hebt gelijk afscheid moeten nemen. De data zijn voor mij ook altijd lastig, die dagen neem ik altijd vrij en moet ik helemaal niets. Wij hebben een boom geplant in een herdenkingsbos, daar gaan we op zulke dagen naartoe. Het is in de vakantieperiode gebeurt, als we niet thuis zijn gaan we naar een kerkje en steken we kaarsjes aan. Rustig aan en neem de tijd, het verdriet zal nooit weggaan, maar de pijn wordt minder. Je mag altijd een berichtje sturen. Overigens had ik na thuiskomst een fotoalbum gemaakt met veel tekst, hoe ik mij voelde, wat er was gebeurd en dat heeft mij wel geholpen. Ook om nu weer eens terug te bladeren. Wellicht is dat iets voor je?
Ik heb je hele topic net gelezen! Graag wil ik je nog condoleren met het verlies van jullie zoontje. Het lijkt me verschrikkelijk moeilijk maar vind het heel mooi om te lezen hoe je ermee om gaat. Sterke vrouw! Sterkte met het verwerken van dit alles en doe rustig aan!
Wij doen dit voor mijn nichtje, het dochtertje van m'n zusje, wel. Wij kopen ieder jaar 5 ballonnen die we laten vullen met helium. Hoe oud ze zou zijn geworden dat jaar, zoveel ballonnen doen we in het roze en de rest in het wit. Die ballonnen schrijven en tekenen we helemaal vol met dingen die we zouden willen zeggen, 'Happy Birthday in Heaven', we schrijven ze vol met haar 'leeftijd', etc. We schrijven briefjes, de kinderen maken tekeningen en die binden we eraan vast. Dan rijden we naar een groot meer (het is op 2 januari, dus het is altijd ijskoud en er is daar nooit iemand) en dan laten we de ballonnen op en volgen we ze tot we ze écht niet meer kunnen zien. Daarna schreeuwen we, zo hard als we kunnen, 'GEFELICITEERD MISHA!', het liefst meerdere keren achter elkaar, want de eerste keer hou je je toch nog een beetje in. Het voelt altijd alsof je op die manier een heel klein beetje verdriet naar buiten laat en daarna 'klapt' ineens ook de rest, want we kunnen dat niet zonder daarna heel hard te huilen. En dat mág ook natuurlijk, eigenlijk doen we dat júist daarom. Meisje, ik denk zoveel aan jullie.. Er zijn geen woorden die ik kan typen om ook maar íéts van de pijn weg te nemen, maar weet dat er aan jullie gedacht wordt ♥
Dat zijn allemaal hele mooie ideeën ♡ Ik had zelf al aan een wensballon zitten denken, maar ballonnen gevuld met helium kan natuurlijk ook. Het lijkt me in ieder geval mooi om iets de lucht in te laten gaan. Een plek om naar toe te gaan zou mij ook erg fijn lijken, en dat kan natuurlijk in een herdenkingsbos. Dat is nog een idee, wij hebben de kleine gecremeerd dus een plekje buitenshuis hebben we nu niet om naartoe te gaan. Het fotoalbum vind ik ook een mooi idee. Helaas hebben we de foto's van de stichting nog niet ontvangen, en ook geen reactie op onze vraag naar de foto's gekregen. Ik maak me er een beetje druk over. Het is voor ons zo belangrijk... We hebben zelf ook nog wel wat foto's gemaakt, maar toch... Gisteren waren we (wat de babykamer moest worden) aan het opruimen, en toen kwamen we wat bijzonders tegen. Mijn vriend heeft de afgelopen jaren 1 keer per jaar een hartje van karton voor mij gemaakt, en daar wat liefs op geschreven. Deze hartjes liet hij als verassing achter voordat hij vroeg in de ochtend naar zijn werk toe ging. Toen ik de datum bekeek, zag ik dat hij dit elk jaar deed op 13 november, wat nu dus de geboortedag van onze zoon is. Hoe bijzonder, apart en bizar dat deze dagen, uit alle 365 dagen, overeen komen... Door de omstandigheden heeft hij er dit jaar natuurlijk niet aan gedacht om een hartje te maken en te geven, maar ik heb op die dag wel het mooiste in mijn handen gekregen wat hij mij ooit zal kunnen geven: ons mooie mannetje ♡
Wauw ben er helemaal stil van 💙 Zo apart die datum dan... dikke knuffel en nogmaals heel veel sterkte!
Nou meis dat is zeker bijzonder. Wij hebben ook een wensballon opgelaten voor ons stil geboren zoontje. Ik vond dit heel mooi om te doen. Het is niks voor stichting still dat je zo lang moet wachten. Bel haar anders even, dan heb je gelijk antwoord.
Wow wat mooi vd hartjes! En shaddixx wat onwijs mooi en liefdevol dat jullie dat doen. Vooral haar feliciteren en het uitschreeuwen. Dat lijkt mij heel intens. Zelf laat ik geen ballonnen meer los. Ben veel te bezorgd over de plastic soep in de oceaan wel krijg ik bloemen van familie en zet ik meestal iets bij haar graf neer. Een beeldje, kaarsje. De uitgerekende datum blijft een pijnlijk iets. Elk jaar weer bedenken hoe oud ze nu zou zijn. Dat gaat niet over.