Ik heb nu bijna 12 weken last van mijn rughernia met uitstraling naar rechterbeen en tintelingen in mijn voet. Het ging z'n 4 weken redelijk maar sinds 3 dagen is de pijn in mijn rug weer erger geworden. 2 weken terug nog contact gehad met arts en ik moest toen al nadenken over wel of niet opereren als het erger werd. Ik heb dus geen idee hoe z'n herstel zou moeten verlopen, vanaf 12 weken moest het beter gaan zei de arts......maar het gaat dus slechter. Kan het vanzelf nog beter worden? Vanaf wanneer voelde je dat het beter ging/ dat het over was? Wat was de doorslag voor een operatie? Hoe is die verlopen? Hoelang was de herstelperiode? Ik kan niet de hele dag niksen met 2 kleine kinderen, dus blijf wel in beweging, en zal toch mijn zoontje moeten tillen.
Ik heb 7 jaar geleden een hernia gehad, ik heb bijna een jaar lang fysiotherapie gehad omdat de neuroloog mij te jong vond voor een operatie ( toen 34 jaar ) Na 4 maanden ging het beter en verdween de tinteling langzaam uit mijn been. Ik vroeg me serieus af of ik ooit dat "dode" gevoel kwijt zou raken uit mijn been en gelukkig dus wel. Er zat een tussenwervelschijf niet goed ofzo. Ik moest mijn rugspieren sterker maken en dus nog maanden fysio gehad. Ik merk wel dat ik wel vaker pijn heb in mijn rug, en bij mijn beide zwangerschappen helemaal en bekkenklachten. Ik had trouwens nog geen kinderen toen, dus ik kan me heel goed voorstellen dat tillen gewoon niet meer gaat. Ik kon niet eens mijn sokken meer aantrekken, laat staan dat ik nog kindjes had die zorg nodig hadden.
Het is heel verschillend, Opereren doen ze niet zo snel meer tegenwoordig, en opzich snap ik dat. Ik zelf heb een hernia gehad, ik kon niks meer, lag de hele dag stoned te slapen van de morfine en spierverslappers, en dan nog pijn. vanaf het begin kon ik al moeilijk plassen, wat er voor zorgde dat ik direct doorgestuurd werdt naar de neuroloog, na nog 2 weken was plassen vrijwel niet meer mogelijk, voelde echt niks meer en zat eeuwen op de wc in de hoop dat er wat uitliep, Dit werdt dus met spoed een operatie. En wat is het herstel me tegen gevallen zeg, vreselijk. nu heb ik EDS (bindweefselziekte) wellicht dat het daardoor erger was geen idee maar pff heeft weken geduurd voor ik weer iets kon, en ong een jaar geduurd voordat ik weer een beetje de oude was. oude kan je het niet noemen, verdoofde voet aan over gehouden plus pijnlijke plek op de operatiewond. Normaal zeggen ze ook blijven bewegen als het mogelijk is, dat schijnt normaal het beste te helpen.
Mijn man had ook een hernia. Hij kreeg de keuze tussen afwachten voor 3 maand en pijnstillers gebruiken of een operatie. Omdat ik na 2 maanden uitgevende was van de derde gekozen voor een operatie. Dat kon gelukkig heel snel zodat hij weer op de been was als ik ging bevallen. Het herstel is hem meegevallen. De hernia is wel na een jaar weer terug gekomen en toen heeft hij wel 6 of 8 weken thuis gezeten en toen was hij weer weg.
Heftig zeg..... Over dat bindweefsel had ik inderdaad gelezen en dat houdt mij tegen om te laten opereren. Steeds rugpijn, tintelende voet, en pijn in mijn been daar wordt ik nu na 12 weken wel erg moe van, kan helemaal niets leuks doen zit alleen maar thuis en probeer in ieder geval mijn dochter naar school te brengen of op te halen om in beweging te blijven. Wil zo graag verder maar heb het gevoel dat ik niet voorruit kom. Dagje uit gaat niet Zoontje in en uit bed halen lukt met veel pijn. Te lang douchen gaat niet, van te lang stil staan gaat mijn been zeer doen. Te lang zitten gaat mijn rug zeer doen dus werken kan nu ook niet. En dan had ik vorig jaar ook al eerst 10 weken thuis gezeten vanwege extreme misselijkheid ivm zwangerschap. Vanaf week 20 bekken klachten en dus al thuis zitten, rond week 33 in ziekenhuis terecht gekomen ivm zenuwpijn in been........daar viel het woord hernia al. Vanaf week 36 ging het eindelijk beter na keizersnede ook, net 3 dagen aan het werk na verlof...... begon de pijn in mijn rug weer en kon ik niks meer.
Ik heb een nekhernia. Vorig jaar Oktober begonnen de klachten. Extreme pijn in arm, krachtsverlies en tintelingen. Kon geeneens mijn eigen haren wassen. Niet handig icm een baby van 6 weken Na de MRI voor een zenuwblokkade gekozen. Uiteindelijk 2 keer een zenuwblokkade gehad, waardoor ik weer redelijk pijnvrij was. Morfine werkte namelijk niet, en ik wilde borstvoeding blijven geven. Een aantal weken geleden kwamen de klachten terug, maar nu vooral uitstraling naar rechterarm ipv links. Op de vorige MRI was al het eea te zien aan deze kant, dus ben er bang voor. Is er een zenuwblokkade voorgesteld? Dit zou nog weleens een optie kunnen zijn. Heel veel sterkte, ik weet hoe vreselijk die zenuwpijn is.
Neuroloog raad mij juist geen fysiotherapie aan, en ik ben daar zelf ook niet zo van inmiddels. Dat van die sokken herken ik ja, maar ook schoenen aandoen, broek of legging, afdrogen na douche. Bij mijn 2de zwangerschap ook bekkenklachten gehad en mogelijk ook een hernia.
Mijn man heeft een hernia gehad. Tussen de schouderbladen. Dit is met speciale fysio en medisch sporten weer in orde gekomen. De rugspieren moesten sterker worden. Hij is nu ruim een jaar pijnvrij.
Weet nog dat mijn moeder ooit een nekhernia heeft gehad.....ook niet fijn, zou geopereerd worden maar is toen niet doorgegaan omdat ze zwanger bleek te zijn is toen vanzelf overgegaan en nooit meer last van gehad voor zover ik weet. Had inderdaad wel iets gehoord over zenuwblokkade maar het is nog niet te sprake gekomen. Hoop binnenkort een afspraak te hebben over hoe nu verder en wat de mogelijkheden verder zijn ga het er dan wel ter sprake brengen.....heb dat liever denk ik dan een operatie. Lastig hé pijn hebben met een baby. Mijn arts zei ook dat ik niet zwaarder dan 5 kilo mag tillen, tja dat is mijn zoontje wel inmiddels maar kan hem moeilijk de hele dag niet tillen. Zo makkelijk gezegd allemaal, alsof iedereen een dosis mensen om zich heen hebben die wel kunnen bijspringen....ik heb dat niet in ieder geval.
Heb zelf in 2004 een hernia gehad. Wilde met FT niet overgaan, dus zou een operatie worden. Was hier zo bang voor......mn of het wel DE oplossing zou zijn. Mn de kans op littekenweefsel ed. Uiteindelijk via via bij een orthomanueel therapeut gekomen. Geweldig!!! Een kleine tiental behandelingen en merkte steeds meer vooruitgang. Moest toen wel dynamische bedrust nemen --> 1 uur platliggen, daarna uit bed tot de pijn weer te hevig was en dan weer liggen voor 1 uur en zo verder. Was pittig maar zitten was uit den boze. Veel liggen en lopen. Zal niet meevallen met kindjes, misschien ff wat hulp inschakelen. Ga nu 1a2 x per jaar preventief naar deze arts voor controle/ behandeling van mijn rug en het gaat perfect. Geen klachten, ook nu niet in de tweede zwangerschap. Succes!
Hoi ts, Ik heb dit jaar een dubbele rughernia gehad. Veel uitstraling in m'n been, doof gevoel in voet en alles wat erbij hoort. Op gegeven moment kon ik niet meer zitten/fietsen/autorijden etc en toen vond de neurochirurg het wel genoeg geweest en raadde een operatie aan. Ben in juni geholpen en ben er zo blij mee! Het is een aantal weken niets doen en een intensief fysio traject om weer te herstellen maar ik ben nu klachtenvrij en kan alles weer! Ik weet dat veel mensen roepen dat een operatie niets oplost en iedereen kwam bij mij ook steeds met allerlei horrorverhalen aan maar ik zou het zo weer doen! Alle andere dingen zoals fysio, liggen, rust etc hielpen niet dus dan moet je wat. Heel veel sterkte!