Hallo allemaal, Ik ben 25 en ben 4,5 jaar samen met mijn vriend (26). We wonen 3,5 jaar samen en gaan in mei volgend jaar een geregistreerd partnerschap aan Ik heb altijd al een kinderwens gehad, het liefst wil ik voor mn 30e moeder zijn. Mijn vriend is iets minder uitgesproken hierover (vervelende jeugd gehad, en heeft het gevoel dat hij nu iets moet inhalen). Omdat ik altijd een hele korte cyclus had (22-24 dagen) ben ik al vroeg met de pil begonnen. Ongeveer rond de tijd dat ik mijn vriend leerde kennen werkte de pil niet zo goed meer en kreeg ik last van tussenbloedingen, zere borsten, knobbels noem maar op. Omdat we allebei nog studeerden heb ik het nog even volgehouden en inmiddels hebben we allebei een leuke baan. (nog wel tijdelijke contracten). Omdat we nu een redelijk stabiele situatie hebben, een fijn appartement en een vast inkomen hebben we samen besloten dat ik zou stoppen met de pil en dat we condooms zouden gaan gebruiken. Dit is een jaar lang goed gegaan. Echter ben ik nu 4 dagen overtijd en heb ik 2 positieve testen gehad... Niet gepland dus dat was even schrikken. Mijn gevoel zegt me dat ik het absoluut niet kan laten weghalen, dat zou ik mezelf nooit vergeven. Mijn vriend dwingt me gelukkig niet, maar echt blij is hij er niet mee. Hebben jullie ervaring met een vriend die niet zo blij is met je zwangerschap? Hoe gaan jullie hiermee om? Zijn hier ook mensen die zwanger zijn (geweest) met een tijdelijk contract? Dit verhaal is iets langer geworden dan gepland, excuses er gaat veel door mijn hoofd op het moment! Graag hoor ik jullie ervaringen/tips of vragen!
Welkom! Ik heb er geen ervaring mee, maar ik kan je wel zeggen dat een vast contract ook niet meer heilig is. De arbeidsmarkt is anders als 'vroeger', toen je gebakken zat met een vast contract (en mensen tot hun pensioen bij dezelfde werkgever bleven). Ik zou me daar niet teveel door laten beinvloeden. Kan me goed voorstellen dat het voor jullie allebei schrikken is/was. En hij zal vast wat meer tijd nodig hebben om eraan te wennen. Geef hem de ruimte hiervoor, blijf communiceren, zoek steun in je directe omgeving. En gefeliciteerd
Hoi, Gefeliciteerd Ik ben ook nieuw hier Geen ervaring met tijdelijk contract. Wel met een vast contract van 10 jaar dat over 6 maanden door een reorganisatie beëindigd wordt... dus vast zegt ook helemaal niks, want dit had niemand zien aankomen. Er moeten meerdere afdelingen weg nl. Succes iig
Mijn man was ook minder enthousiast toen ons tweede kindje zo snel zn aankomst liet merken nadat ik net bevallen was van ons eerste kindje. Dit heeft ons ook tijd gekost om het te kunnen verwerken na lang knokken voor de eerste. Het is wat de meiden hier boven zeggen, geef hem ruimte en het komt vanzelf. Als je eenmaal samen zit bij de echo.. dan word het meer echt. Dan zie je voor de eerste keer het knipperende puntje op de echo wat de hartslag is en dan besef je je des te meer dat je leven voorgoed gaat veranderen. Mijn man werd uiteindelijk pas na de 15e week enthousiast. Dit ook mede omdat we voor ons eerste kindje een miskraam hadden met 11 weken. Het komt vast goed als hij eenmaal ziet hoe jullie mooie wonder meer en meer ontwikkelt en als je de hartslag kan horen dan smelt elke papa. Dont worrie. Lekker genieten van je zwangerschap hij heeft gewoon wat meer tijd nodig. Groetjes Sabina
Bedankt voor jullie reacties dames! Inmiddels is de eerste schrik is er vanaf! Ik ben zelf altijd heel erg gehecht aan mijn planning en ben nogal een controlefreak wat dat betreft Maar, ook mijn vriend steigert niet meteen meer bij de gedachte dat er een mensje bij komt Helaas zit ik nu wel met de misselijkheid, ik hoop heel erg dat ik alles gewoon kan binnenhouden, iig nog voor de komende 2 weken ivm mn proeftijd >_> Hoe dan ook, ik kan niet wachten tot de eerste echo! Ik heb het mn ouders en zusje vast verteld en die zijn helemaal in de wolken met het nieuws, dus mijn directe omgeving is net zo enthousiast als ik ben! Groetjes!