Ehm, ik denk dan volgend jaar zomer ergens. Dan is de jongste 2 geworden. Ik zou de vierde dus niet heel dicht op de derde willen. Zou t ook prima vinden als de jongste bijna 4 zou worden dat de vierde dan geboren zou worden zeg maar, maar dat vindt manlief dan een te groot verschil met de rest... We hebben afgesproken om het even te laten bezinken en het er na de feestdagen weer eens over te hebben. Kan ook zijn dat het dan nog meer kriebelt en we er eerder mee beginnen haha of misschien toch weer twijfels hebben geen idee. Nog even goed over nadenken. En jullie?
Hallo dames, Ik heb vier kindjes en zou het iedereen aanraden! Wij denken zelfs over een vijfde kindje. Het lijkt enorm veel, vier kinderen, maar het verschil tussen drie en vier valt qua drukte erg mee. De vierde draait hier gewoon mee, misschien juist omdat er weinig leeftijdsverschil tussen derde en vierde zit (15 mnd). Ik vind het heerlijk om te zien hoe gezellig ze samen spelen en hoe ze elkaar echt nodig hebben. Mijn kinderen vragen ook echt om nog een baby, omdat ze het blijkbaar zelf ook leuk vinden. Natuurlijk is het druk met de dagelijkse dingen doen, maar ik laat mijn boodschappen bezorgen en de kinderen hebben continue rooster op school, de kleintjes gaan naar de peuterspeelzaal vanaf 2 jaar, dus mijn vrije tijd komt er nu langzaam aan weer een beetje in. Ze zijn maar even zo klein en dan is de drukte het grootst, maar ze hebben een levenlang plezier van hun broers/zus en wij van hen. Nu is de tijd voor het gezin, over een paar jaar heb ik ruim genoeg tijd voor mezelf. Succes met de keuze!
Ik heb altijd gezegd 3 kinderen te willen en mijn man maar 2.. Toch zijn we toen voor een derde gegaan en sinds april dit jaar hebben we dan ook drie prachtige kindjes. 4 kindjes lijkt me geweldig, maar ik twijfel toch wel. Had ik die andere keren niet zeg maar. Manlief vind het overigens wel prima zo zegt ie. Ik snap alleen niet waarom ik het onderwerp niet kan laten rusten.. Ik vind het alleen lastig te accepteren dat ik nooit meer zwanger zal raken, een babytje bij me mag dragen en voelen, de geboorte mee te mogen maken en het allerbelangrijkste het kindje te mogen zien opgroeien. Ik ben pas 30 en heb de grens bij 35 gelegd... dus we hebben nog even. Stiekem hoop ik dat de wens bij mijn man gaat groeien... Voor genieten we volop van onze jongens en kleine meid en we zien wel wat de toekomst gaat brengen.
Hetzelfde, ik zou het wel al willen proberen als kleinste 2 jaar is, maar het lijkt me ook wel leuk de laatste te krijgen als ze allemaal naar school gaan, ik denk dat 3 of 4 jaar verschil niet zoveel uitmaakt met spelen. Ik bedoel, de kleinste en oudste spelen bijvoorbeeld nu al heel soms met elkaar, gek doen of achter elkaar aan rennen. Mijn broer was 4 jaa ouder en we speelde cowboy herinner ik me nog...
Is hier eigenlijk ook zo.. juist de oudste en de jongste spelen leuk samen. De middelste heeft steeds ruzie met beide 😏 Maar hij zit nu ook in de peuterfase.
Wat leuk om te lezen dat er toch meer zijn die aan een vierde denken Hier nu ook drie kids en er eigenlijk ook wel klaar mee..maar toch, ergens knaagt er iets..nog een vierde? Maar goed, buiten de praktische zaken - die in mijn ogen wel te regelen zijn-, kijk ik ook wel heel erg op tegen het zwanger zijn. Heb pittige zwangerschappen gehad en bij de derde is het heel spannend geweest of ze überhaupt gezond ter wereld zou komen. De placenta bleek de boosdoener te zijn en werd afgeschreven als een 'gevalletje pech' en zou een vierde zwangerschap niet in de weg staan aldus de gyn.
Ik snap dat je dan denkt nog even erover nadenken . Ik heb echt hele fijne zwangerschappen gehad, 1x bekkeninstabiliteit maar bij de 3e weer niet. Weet je wat stom is, ik schaam me bijna om mn wens voor een vierde uit te spreken omdat mensen zo gek reageren...wat?! Echt?! Alsof ik iets heel geks zeg....
Mijn zwangerschappen gingen opzich altijd wel prima, hoewel het me op het moment zelf altijd niet snel genoeg kon gaan... mijn lichaam is eigenlijk niet gemaakt om te bevallen hihi. Alleen bij de jongste had ik dus een placenta loslating en is hij prematuur geboren. Dat is wat mij wel angst geeft voor een eventuele volgende zwangerschap want de kans op een loslatende placenta is nu wel een stuk hoger. @ MinnieJ, ik snap je inderdaad wel over het vertellen van een kinderwens voor een vierde kind dat het dan lijkt alsof je gek geworden bent haha. Bij ons in het dorp zijn er wel heeeel veel gezinnen met drie kinderen maar ik ken niemand met vier kinderen.
Hoi mama's! Hier ook mama van 3 kindjes (7, 5 en net 3 jaar) en ik heb een hele sterke wens voor een 4e. Qua ruimte ed zijn er geen bezwaren, maar mijn man is nog wat terughoudend vanwege zijn werk en studie. Eigenlijk geeft hij aan dat hij over ruim een jaar wel wil, dan zou de jongste al op school zitten en tegen de tijd dat de baby er dan is, is zij al bijna 5. Ik vind dat leeftijdsverschil te groot, dan is het echt een nakomertje voor mijn gevoel. Ik ben er helemaal klaar voor. Ben minder gaan werken, de kinderen zitten op school/psz, dus naar mijn idee heb ik zelf genoeg tijd voor een baby. Toen onze derde kwam waren de andere kinderen nog erg jong en werkte ik zelf nog min. 32 uur per week. Mijn man heeft toen veel voor de kinderen gezorgd en dat zit nog in zijn bolletje gegriefd. Ook waren we toen nog aan het verbouwen en heeft de jongste twee keer in het ziekenhuis gelegen. Ik probeer hem er nu dus van te overtuigen dat het nu voor hem veel relaxter zou zijn, omdat we thuis veel meer rust hebben. En met een goede planning is zijn werk en studie geen enkel probleem. Ik zie dat hij er nu veel over nadenkt, dus ik hoop dat hij het snel met me eens zal zijn