Ik doel meer op nog vroeger, of juist op manier zoals in veel andere landen wordt geleefd: de hele familie in een huis/ op 1 erf. Alle volwassenen gaan buiten of op het land aan het werk en 2 vrouwen blijven thuis, waarvan 1 kookt voor iedereen en de ander zorgt voor alle kleine kinderen binnen de familie. In die tijd werden kinderen gewoon grootgebracht door oma's, tantes enz, was de borstvoeding door de tante ook heel normaal bijv. Je ziet deze manier van leven in sommige werelddelen nog steeds terug. Hier is het verdwenen door indivudualiteit en welvaart. Maar ' de opvang' is echt niet iets van deze tijd. Vrouwen hadden geen betaalde baan, maar waren meestal wel verantwoordelijk voor alle dieren, boomgaard, moestuin enz. Dat is langer werken buitenshuis dan wat we nu doen
Ik ken geen ouders die hun kinderen 'zoveel' uitbesteden en dan nog, ligt er heel erg aan hoe de kinderen daaronder zijn. Ik las de reacties onder het artikel en schrok van alle oordelen, dat valt hier nog mee. Ik dacht echt: "1600 belde, of ze hun mensen willen terugsturen" Mijn zoontje gaat 1,5 dag naar de opvang en verder is hij lekker thuis. Hij heeft misschien één keer een nachtje bij opa en oma gelogeerd. Ik zie weinig verschil met een nachtnanny hoor. Het is juist een ultieme oplossing voor de individualisering waarbij je minder snel op je netwerk kan terugvallen. Ik geloof er niks van dat er zoveel ouders zijn die hun kinderen krijgen en verder alles uitbesteden. Dus vind het een nogal overdreven bezorgdheid
Mijn schoonouders hadden dit vroeger al "hoefden we er 's nachts niet uit" zei mijn schoonvader alsof het normaal is. Je kiest toch voor een kind, je weet toch dat je er in het begin in elk geval, 's nachts uit moet? Maar dat gezegd te hebben, onze jongste (zoon, 2 jaar en 3 maanden) sliep tot een maand geleden altijd vanaf halverwege de nacht bij ons. We hebben het hem afgeleerd. Het werd te krap en vervelend dat hij van ons wakker werd. Maar nu wordt hij elke nacht nog wel een keer wakker rond 3 uur (en soms rond 23 uur) en moet je erheen voor troosten of wat drinken ofzo. Gaat meestal wel snel, alleen lig ik daarna nog minstens een uur wakker. En zo hebben wij al ruim twee jaar gebroken nachten. Daarom gaan we dit weekend voor het eerst 2 nachten naar een hotel met zijn tweeën. Even bijtanken en tijd voor elkaar. Is de eerste keer in 9 jaar en dus de eerste keer sinds de kinderen er zijn (oudste is ruim 4,5). Ik voel me een beetje schuldig dat ze zoveel achter elkaar bij de oppas zijn (ik de dagen eromheen werken) maar ze hebben het zo leuk bij de opa's en oma's en bij mijn ouders, waar ze gaan logeren, gaan ze ook nog wat leuks doen geloof ik zaterdag. Met de kerstvakantie is mijn man ook vrij dus zijn ze juist veel thuis. Ik heb er enorm veel zin in, dit weekend. Maar een nachtnanny kan ik me niks bij voorstellen. Als het kindje gewoon in mijn huis is dan zou ik er echt wel wakker van worden en dan lig ik dus alsnog een tijd wakker. Nee, ik zie daar niks in...
Ik heb in een groot ziekenhuis gewerkt, daar werkten wel een aantal stellen met kinderen die dus beiden tegen nachtdiensten aanliepen. Je hebt je studie geneeskunde voor niets gedaan plus alles wat daarbij komt kijken, dus die gaan niet zo snel een andere baan zoeken.
Mijn zoon was huilbaby, sliep nooit. Snachts elk half uur hysterisch kind. ( achteraf blijkt hij zeer prikkelgevoelig, autist etc) maar met werken 5 dg van 9 tot 1 en nog de zorg van een dreumes heb ik het overleefd hoor. Zwaar ja dat zeker. ( verschillen 20 maanden en sliep door met 1,5 jaar maar kwam standaard alleen om 1 uur elke nacht dus prima te doen Nu nog moet ik elke nacht 11 en 3 uur de wekker zetten om bloed waardes van zoontje te meten. Met lage waarde elke 2 uur . Ivm veel pijn slaap ik zowiezo al slecht. Nemen het zoals het is. Ondertussen heb ik een schildklier die niet meer goed functioneert en haarziekte door stress en weinig slaap waarschijnlijk. Tja zit zelf aan de morfine dus moe ben je toch al. De zorg van zoontje erbij zorgt dat logeren ook bijna geen optie is ( alleen oma en tante soms a 4x per jaar nachtje rust) Ondertussen werk ik niet meer. Dat is gewoon onmogelijk nu te combineren met mijn herstel, zorg voor zoontje en altijd pijn hebben. Toch hoop ik dit weer snel te kunnen. Waarom, juist dat gaf me rust. Als je altijd intensief zorg hebt dan is ff werken iets wat je rust geeft. Ff gewoon afstand nemen en baterij opladen. Heb zo ook echt de eerste jaren overleeft. Als ze logeren wordt ik alsnog wakker om 11 en 3 uur en zit ik 7 uur beneden. Zit er ingeslopen na 9 jaar doorbroken nachten. En de oppas dan nog klagen ook over dat het wel zwaar was dat opstaan midden in de nacht, goed wakker zijn omdat foutjes maken niet mag met type 1 diabetes. Dan weer proberen te slapen ( echt bijna onmogelijk) en als je eenmaal slaapt de wekker gaat. Welkom in mijn wereld Man heeft 3 ploegen dienst dus de meeste nachten zijn voor mijn.
Het zou nooit mijn keuze zijn om mijn kind op het kdv te laten overnachten. ik vond 2 volle dagen kdv al meer dan genoeg. Mijn kinderen zouden er niet gelukkig van zijn geworden en ik ook niet. Wij hebben ook geen hoge functies dus wellicht speelt dat een rol maar ken genoeg personen met hoge functies en met kinderen en die maken daar toch ook geen gebruik van. Het is toch een beetje een luxe dingetje net zoals een nanny of au'pair. Ik ken overigens wel mensen met een au pair. Een artsen echtpaar met 4 kinderen waaronder 1 zwaar gehandicapt kind dus dan is een au pair een uitkomst althans wanneer je een goede treft.
Een keer een nachtje kan ik inkomen, al zou ik mijn kind liever naar opa&oma of oom/tante brengen want dat is voor beide leuk. En na een zware bevalling/lastig herstel ook tot op zekere hoogte; in de meeste gevallen is er namelijk ook nog een vader om even de handen uit de mouwen te steken. Maar op reguliere basis een nachtnanny met als reden 'omdat je wilt doorslapen' en je zelf te beroerd bent uit je bed te komen (uitgaande op een 'normaal' slaapgebrek bij een (pasgeboren) kind) vind ik te verwend voor woorden zeker als je -zoals de vrouw uit het voorbeeld in de krant- fulltime moeder bent. Een kind is niet alleen voor de 'leuk' en dan gaan mensen zich zeker over 20 jaar afvragen waar het verantwoordelijkheidsgevoel van het betrefffende kind is...
Helemaal prima in het geval van bvb twee werkende ouders met nachtdiensten of ouders die zich geen slaapgebrek kunnen veroorloven vanwegen hun werkzaamheden, ik heb liever een uitgeruste chirug aan de operatietafel om maar wat te noemen. Of in één ouder gezinnen of bij ziekte en herstel ook helemaal prima. Of gewoon een keertje (dus niet structureel!) voor de luxe na een avondje uit ook prima. 😊 Maar ik ken idd aardig wat stelletjes in mijn woonland die hun kinderen als een soort accessoires zien en echt geen zin hebben om ook maar iets voor hun kinderen te doen als het lastig wordt. Die hebben dan een pasgeboren baby of jong kind in huis met een dag-nanny, een nacht-nanny, een huishoudster, een auto plus chauffeur en hun ouders in huis om te helpen EN ze werken ook nog eens niet. En dan toch maar klagen hoe zwaar ze het hebben en opvoeden doen ze ook al niet trouwens. Volwassenen die zelf nog emotioneel kind zijn...die hoeven wat mij betreft geen kinderen te krijgen en dus ook geen (nacht)nanny's. 🙄
niks voor mij ik zou niet lekker kunnen slapen wetende dat mijn kind snachts wakker word en ik er niet voor ze uit ga.... vooral bij mijn dochter vond ik het soms moeilijk vroeg opstaan en ze kwam 3x per nacht tot ze 1 jaar was dat was vooral als ik de volgende ochtend moest werken echt wel even zwaar maar nee opa en oma zou ik nog wel oke vinden maar niet een andere oppas.
Nou, ik zal jullie eerlijk zeggen, mij lijkt het (af en toe) heerlijk. Heb wel eens een stuk gelezen over nederlandse vrouwen die dit beroep uitoefenen bij (vaak rijke) gezinnen. Daar waar ik geen behoefte heb aan een aupair overdag, zou ik het voor 's ochtends totaal niet erg vinden. (Zoon wordt vaak rond 6:00 wakker) Maat weet je, waarschijnlijk ben ik dat mens toch zat na een week en besef ik me dat we het zo slecht nog niet hebben
waarom krom dat ik liever mijn eigen ouders laat oppassen dan een of andere nanny? mijn eigen ouders ken ik en voelt voor mij veel vertrouwder dan iemand anders lijkt mij niet zo raar....
Ja daarom, vooral voor mensen zonder oppas-familieleden die er totaal doorheen zitten een mooie oplossing lijkt me.
Zeker een goede oplossing als he niet anders kan. Even bijtanken is ook heel belangrijk en daar profiteren de kinderen ook weer van 😉