Behandel ik mijn dochter echt te kinderachtig?

Zelf zou ik het gesprek eens aangaan en aangeven dat het duidelijk niet haar manier van omgaan met een 10-jarige is, maar dat het voor jullie zo wel fijn is. Dat constant kritiek daar op hebben enorm vervelend is en irritaties oplevert.

Ergens snap ik sommige punten van kritiek wel (zo maakt hier onze 5,5 jarige ook haar eigen drinken en help ik ook niet meer met schoenen, en blijft onze 9 jarige echt wel eens 2 uurtjes alleen thuis: ze weet wat ze moet doen als er iets en zal niets geks uitvoeren, ze fietst ook soms zelf van en naar haar sport e.d.), maar het is voor jullie allebei prima zo, dus waarom niet?

 

Over het sinterklaas gebeuren ben ik het er wel mee eens eigenlijk... dat vind ik ook echt onnodig...gewoon omdat ze allang niet meer gelooft.



Maar het brengen en halen vind ik niet gek en het niet alleen thuislaten zonder telefoon ook niet( 'misschien kan je zorgen dat er een telefoon gewoon in huis is voor dit soort dingen?)

De rest vind ik discutabel... als je altijd drinken voor haar pakt en jij altijd helpt met haar schoenen.... dan spant ze je gewoon voor het karretje omdat het wel lekker makkelijk is...maar als je het af en toe eens doet is er niks mis mee

Mijn zoontje vraagt ook wel eens of ik wil helpen met zn klittenband schoenen... en nee daar help ik niet mee ( eind dec 5) dat kan hij prima zelf, tenzij hij eens een keer omvalt van de slaap of net is gevallen en pijn heeft oid...


Ik denk dat het dus vooral aan de balans ligt... als je de hele dag alles voor je dochter doet verklaar ik je voor gek... maar als je het gewoon normaal doet zie ik niet wat er mis mee is


Verder zou eens een keer goed duidelijk maken naar je zus dat ze niet moet zeuren en zich lekker met haar eigen gezin moet bemoeien

 

Ik denk eigenlijk dat dit niets te maken heeft hoe jij en je dochter met elkaar omgaan, maar wel hoe jij en je zus met elkaar omgaan.
Ik zou zeggen ga eens een rustog gesprek aan met je zus.
Vraag haar waarom ze zo vaak commentaar heeft op wat jij doet. Misschien zit haar iets dwars en reageert ze het af op jou?
Misschien heeft ze niet door dat ze het zo vaak doet?

Kijk een keer een opmerking in de trant van: dat kan ze toch wel zelf. Dat lijkt me geen probleem. Maar als het zo vaak is dan wordt dat natuurlijk vervelend. En als jij al smoesjes zou moeten verzinnen omdat jij gewoon je dochter op wil halen van school, dan loopt het de spuigaten uit. Dan moet je echt eens praten met je zus.

 

Wat iedereen hiervan vindt is niet relevant MommyCool. Het is jouw kind, jij bent de moeder en jij bepaalt. Klaar, zo simpel is het. En ik denk dat je dit ook aan je zus moet duidelijk maken. Dat jij het op jouw manier doet en als je advies van haar wil, je daar wel om vraagt. En tot die tijd moet ze gewoon accepteren dat jij het doet op jouw manier.

Wat ook wel eens werkt heb ik gemerkt, is als je irritant gedrag opmerkt bij een ander, datzelfde gedrag gaan vertonen t.o.v. de ander. Bijvoorbeeld jij hebt ook gedachtegangen over haar opvoeding. Geef daar eens commentaaar op. Waarschijnlijk vindt ze dat niet leuk, is ze het er niet mee eens. En dan kan het haar het besef geven dat ze bij jou precies hetzelfde doet en dat het eigenlijk best vervelend is dat ze dat doet. Soms krijgen mensen dat pas door als ze het zelf ervaren hebben.

 

Mijn zus deed dit ook, met nadruk op deed. Toen ze besloot dat facebook een goed middel was om mij te wijzen op 'wat zij vond' dat wat ik "fout" deed, knapte er iets in mij. Heb toen een mailtje gestuurd dat ik er niet van gediend was en dat ze dit via mail of telefoon mocht doen maar niet meer op facebook. Ik heb haar toen ook geblokt op facebook en we hebben bijna een jaar geen contact meer gehad, daarna het heel langzaam hersteld. Maar ik vraag haar nooit meer wat over opvoeden en zij ontwijkt het onderwerp ook.

 

Sommige voorbeelden die je noemt ben ik het met je zus eens en sommige vind ik heel logisch.
Naar school brengen in groep 7 hangt helemaal van de situatie af. In principe zou je zeggen dat ze dat inderdaad prima alleen kan. Als jullie het beide wel gezellig vinden, ach who cares? Misschien kun je het 2x per week doen in plaats van elke dag.
Wat betreft het alleen thuis blijven. In principe moet dat kunnen, maar ik zou ook willen dat mijn kind dan een telefoon heeft om iemand te kunnen bellen als er iets is. Of anders een buurvrouw ofzo waarvan je weet dat die thuis is zodat ze daar heen kan gaan.

Wat betreft helpen met schoenen, e h ja dat vind ik overdreven. Ze helpt jou toch ook niet met je schoenen? En op school met gym gaat de juf het ook echt niet meer voor ze doen in groep 7.
Drinken pakken, ja dat kan ze zelf, maar het is niet erg om dat eens voor haar te pakken. En dat zij het misschien ook wel eens voor jullie pakt?

Ik zou tegen je zus heel duidelijk zeggen dat jij dingen op jouw manier doet. Klaar.
Misschien zit er wel een kern van waarheid in haar 'commentaar'. In sommige dingen kun je misschien iets meer zelfstandigheid vragen van je dochter, is ook goed voor haar. Je zus overdrijft door op alle slakken zout te leggen, maar over sommige dingen kun je misschien nadenken of het anders zou kunnen.

 

Simpel gezegd, het wordt pas een probleem als je er zelf een probleem van maakt. Jij en je dochter vinden het prettig zo, prima toch? Waar bemoeit je zus zich mee...

 

Ik zette mijn schoen nog op mijn 20ste toen ik al drie jaar op mezelf woonde Ik vind dat dus niet schokkend

Zelf schoenen aan doen begrijp ik wel. Alleen naar school lopen, tja, waarom?

Ik snap sommige punten dus wel, andere niet. Maar wat ik me vooral afvraag is waarom jouw zus zich er op die toon mee bemoeit? Dat zou mij meer storen...

 

Dat van sinterklaas vind ik onzin...als jullie dat thuis leuk vinden doe je dat toch gewoon?

Met de andere punten...tja het is hoe je het bekijkt..als je meeloopt voor de gezelligheid oke...maar een tienjarige zou dat (even afhankelijk van de afstand) wel alleen moeten kunnen.
Zelfde met drinken pakken en thuisblijven...dat kan een 10jarige best.

Met schoenen helpen bv dat vind ik wel een beetje apart. Ik help mijn 8 jarige allang niet meer.
Dus kortom doe jij al die dingen zo eens een keer als het uitkomt dan zie ik daar geen probleem in. Maar als je het altijd doet dan vind ik idd dat je haar te klein behandeld.

 

Als je kritiek krijgt is dat aan de ene kant natuurlijk een mooi moment van zelfreflectie. Je geeft aan dat je deze dingen doet omdat jullie het (nu) beiden prettig vinden. Dat is één manier om ernaar te kijken. Een ander kant van het verhaal is: bereid je haar voldoende voor op een leven straks als (jong-)volwassene. Je schrijft o.a. dat ze kan koken en ik neem aan dat ze haar schoenen wel zelf kan aantrekken. Dus je zorgt in ieder geval wel dat ze die vaardigheden heeft. Maar zorg je er ook voldoende voor dat ze zelf initiatief neemt en dingen zelf oplost? Want dat is ook wel belangrijk natuurlijk. Je helpt haar er niet mee als ze er over 10 jaar aan gewend is dat alles voor haar gedaan wordt, waardoor ze dus zelf niks doet en afwacht tot een ander haar helpt.

Als je dan je momentje van zelfreflectie hebt gehad en je bent tevreden met wat je doet of je hebt aangepast wat je wil aanpassen, dan hoeft een ander zich er verder niet meer mee te bemoeien. En dat mag je dan ook best zeggen. Al zou ik het woord 'bemoeien' niet gebruiken. En al zou het bij mij echt op het puntje van mijn tong liggen, zou ik de opmerking "Nee, die van jou doet het lekker!" ook maar even inslikken.

Misschien kun je zeggen dat je het waardeert dat ze met je meedenkt, maar dat jij en je dochter tevreden zijn met de manier waarop het nu gaat. En dat het voor jou inmiddels als vervelende kritiek begint te voelen. Als je er dan nog een keurig ik-boodschapje van maakt, zou het volgens de theorie haast niet meer mis kunnen gaan.

 

Ik heb ook een 10 jarige dochter (bijna 11 jaar) en die gaat al vanaf haar 9de jaar alleen naar school.
Meestal met haar 2 jaar oudere broer maar ook vaak alleen en ik bleef thuis met de kleinste.
Ophalen deed ik toen ook niet meer.
Ik kom nu wel weer op het schoolplein met de jongste en ik zie best vaak moeders staan die al een kind in einde bovenbouw hebben zitten. Ik vind dat ook wat overdreven maar meestal zijn dat moeders die nog andere activiteiten op school hebben en vinden ze het sociale aspect wel leuk en mogelijk vinden die kinderen het ook gezellig.
Schoenen aantrekken bij een 10 jarige No Way.
Mijn jongste is 4 jaar en doet alles zelf dus ik ga niet op mijn knieen voor mijn 10 jarige.
Kind van tien kan inderdaad gewoon alleen thuisblijven.
Mijn dochter van 10 jaar past zelfs weleens een uurtje op haar kleine zusje.
Als mijn kinderen vragen of ze iets mogen drinken ben ik echt niet te beroerd om het te pakken mits het vriendelijk wordt gevraagd.
Dat gedoe met sinterklaas vind ik wel een beetje vreemd en daar zou ik echt niet in meegaan.
Wij vieren Sint enkel nog voor de jongste en mijn oudste kinderen geven zelf al aan dat ik niet teveel moeite hoef te doen voor kadootjes. Ze krijgen natuurlijk wel kadootjes en zetten hun schoen als hun zusje hem zet maar het is bij hun geen moeten.
Ik ben zelf altijd heel erg voor zelfstandigheid wat niet inhoudt dat ik mijn kinderen in de steek laat maar je moet inderdaad niet alles voor ze blijven doen en oplossen. Worden ze uiteindelijk ook niet gelukkiger van.
Als het voor jullie werkt is het toch prima zou ik zeggen. Misschien minder op elkaar letten want iedereen is anders.

 

Sommige dingen begrijp ik van jou, op andere punten snap ik dat je zus dat wat vreemd vindt.
Sinterklaas, wij mochten t/m ons achttiende onze schoen zetten. Natuurlijk geloofden we allang niet meer, maar we vonden dat een leuke traditie. Net zoiets als paaseieren zoeken, mijn kinderen hebben nooit in de paashaas geloofd, maar het is leuk om te doen.
Helpen met de schoenen lijkt me op deze leeftijd niet meer nodig. Zelf wat te drinken pakken lijkt me hier ook meer dan normaal. Ik schenk het 2 x per dag voor ze in bij het eten, de rest van de keren pakken ze zelf wat.
Mee naar school, ach, als ze dat nog gezellig vindt, prima, al denk ik dat ik het wat zou minderen in groep 8, op de middelbare school ga je ook niet mee. Maar ja, dat is ook niet zo belangrijk. Mijn kinderen vinden het niet echt 'cool' meer dat ik vanaf een bepaalde leeftijd met ze mee ga.
Oh, wat betreft alleen thuis blijven. Hier blijven ze vanaf een jaar of zeven al een half uur of langer alleen thuis. T.v. aan en het zal ze een zorg zijn. Als er wat is lopen ze wel naar de buren.
Verder zijn mijn kinderen bijv. ook een stuk zelfstandiger dan die van een aantal in mijn directe omgeving. Ze doen maar, ik denk er het mijne van, maar ga ze daar niet zomaar op wijzen.

 

Weet je, iedereen doet het op zijn eigen manier. Zolang jij en je dochter dit beiden fijn vinden, is het toch prima?

Ik zou tegen mijn zus zeggen dat ik niet meer wil dat ze zulke dingen zegt waar je dochter bij is, omdat zij er verdrietig van wordt. Dat dat voor jou een echt no go is. Als ze kritiek op dingen heeft, komt ze dat later maar tegen jou persoonlijk vertellen, zonder dat je dochter er iets van merkt. Je zou zelfs kunnen zeggen dat je helemaal geen kritiek meer wil, ook niet als je dochter er niet bij is.

De dochter van mijn zus wordt in januari tien, dus is ongeveer van dezelfde leeftijd. Zij blijft ook echt niet twee uur alleen thuis, wordt elke dag uit school gehaald, krijgt haar drinken alleen van mijn zus en mag het niet zelf pakken. En ze doet meestal haar eigen schoenen aan, maar een enkele keer helpt mijn zus daar nog wel bij. De dingen die jij noemt zijn dus helemaal niet abnormaal.

Misschien zoueje dochter in sommige dingen zelfstandiger kunnen worden, maar als ik dan lees dat ze kan koken, het huishouden doet en in een buurtraad voor kinderen zit, denk ik dat er voldoende gebieden zijn waarop ze zelfstandigheid toont en oefent. Het zijn andere gebieden dan die waarop je zus kritiek heeft, maar het is niet zo dat je dochter echt bemoederd en klein gehouden wordt.

Tot slot: wij wilden toen we pubers waren nog onze schoen zetten en mochten dat van mij moeder ook! Daar stonden we dan, als vijftien en zeventien jarigen bij onze schoenen een liedje te zingen! Sinterklaas is een prachtig feest! (En dat terwijl we er nooit in geloofd hebben, want onze ouders hebben ons altijd verteld dat sinterklaas niet echt bestaat.)

 

Nu ben ik heel benieuwd of er ook wat in zat 's ochtends

 

Ik zou naar je zus toe aangeven dat ze op moet houden met overal commentaar op te geven. Jij doet zaken op je eigen manier. En het is niet aan haar om zich overal mee te bemoeien.

Maar even los daarvan vind ik dat ze op sommige punten wel gelijk heeft. Een kind van 10 kan zichzelf prima aankleden en schoenen aandoen. Dat moet ze op school en elders immers ook doen. Waarom zou ze daar thuis hulp voor nodig hebben? En waarom pak jij wel haar drinken als ze ook het huishouden moet doen (wat doet ze dan ?). En thuis sinterklaasliedjes zingen of sinterklaasavond vieren is prima. Maar heel wat anders dan doen alsof hij nog bestaat en meegaan in een fantasie waarvan ze weet dat het onjuist is. Daarvan zou ik gewoon zeggen dat jij best wat in haar schoen wilt doen. Maar niet gaan doen alsof dat van Sinterklaas komt.

Bedenk dat ze over niet al te lange tijd naar de middelbare school zal gaan. Daar verwachten ze een zeer grote mate van zelfstandigheid en is de ouderbetrokkenheid minimaal. Jouw taak is toch om haar in stapjes voor te bereiden op een zelfstandig leven. En niet om haar zo lang mogelijk klein en afhankelijk te houden. Ook moet je voorkomen dat ze misbruik van je maakt. Of dat ze ook van anderen verwacht dat die dingen voor haar doen.

En niet om vervelend te doen. Maar is ze misschien enig kind en ben jij een alleenstaande ouder? Ik hoor namelijk nergens een partner in dit verhaal (en wat hij voor en met haar doet).

 

Omdat het bij je zus zo gaat betekent het niet dat het normaal is. Ik denk namelijk dat dat niet normaal is.

Mijn oudste is bijna 9 en het komt weinig voor, maar ze blijft vanaf 8 jaar wel eens een half uur alleen thuis. Ze heeft een eigen telefoon voor gebruik thuis (mijn oude telefoon met een gratis simkaart van T-Mobile).
Ik haal haar dit schooljaar nog wel van school, maar ze heeft ook nog een jongere zus. Anders zou ik haar volgend schooljaar zelf naar school laten gaan denk ik. Sowieso de vrijdagmiddag als haar zusje nog niet hoeft. Maar als ze het gezellig zou vinden zou ik haar wel brengen, het is nog niet eens een kilometer. Maar als het echt niet uit zou komen zou ze zelf moeten gaan.
Drinken pakt ze hier zelf als het zo uitkomt, maar het gebeurt niet vaak, want hier hebben ze een glazen beker met rietje staan (met water) en die zit meestal zo vastgedraaid dat ze die niet zelf open krijgen dus dan vul ik ze . Maar dat is 1 keer per dag en dan pak ik allebei de bekers meteen.
En helpen met schoenen aandoen, waarom? Dat kan mijn jongste van 6 ook, bij haar leg ik nog wel een knoop over de veters maar mijn oudste kan dat echt allang zelf.

Sinterklaas blijven vieren zou ik zelf wel leuk vinden, zou dat niet zo'n probleem vinden, een kleinigheidje in de schoen is toch leuk. Misschien zo doen dat je als ouders ook een keer de schoen zet en dat zij wat kleins voor jullie koopt

 

Mijn dochter zit in groep 5 trouwens, volgend jaar laat ik haar gedeeltelijk alleen naar school gaan, maar in groep 7 helemaal. Over 1,5 jaar zit je dochter op de middelbare school, wat iemand anders al schreef, daar moet je echt heel zelfstandig voor zijn!

 

ik vind het helemaal niet raar hoe jij met je dochter omgaat. Als ik het zo lees dan ben jij gewoon een hele lieve betrokken moeder. En je dochter is pas 10 he.. Ik zou dus gewoon lekker blijven meelopen naar school en Sinterklaas blijven vieren zolang zij dat gezellig vindt. Heerlijk toch!

Wat het commentaar van jouw zus betreft, ik zou haar vragen haar commentaar voortaan voor zich te houden, en zeker als jouw dochter erbij is. Jij bemoeit je toch ook niet met de opvoeding van haar kind (neem ik even aan)

 

Je kan het zien als pas 10, maar ook als al 10. Een kind van 10 kan echt wel haar schoenen zelf aan doen, of even alleen thuis blijven. Ts is inderdaad een lieve en betrokken moeder, maar ze houdt haar kind wel een beetje klein. In sommige dingen is dat niet zo'n punt (Sinterklaas), maar met de rest denk ik dat haar dochter het allemaal wel makkelijk vindt.

Ik zou inderdaad wel vragen of je zussen dit voor zich willen houden, of in ieder geval niet in bijzijn van je dochter het erover hebben. Ik vind dat ze op zich best geode punten aandragen, maar voor je dochter is het wel een beetje sneu.