Twijfel over mijn keuze om natuurlijk (proberen) te bevallen.

Een redelijk vergelijkbaar verhaal maar met een andere afloop wel een kindje van 4200 gram gebaard, ruim 2 uur geperst en een subtotaal opgelopen. Door verkeerde ligging ook zo'n 19 uur over volledige ontsluiting gedaan. Hier lag onze dochter met het hoofdje schuin en haar handje naast haar hoofd. Bij mij is dus niet gekozen voor een keizersnede en ook deze zwangerschap niet ter sprake gekomen. Reden voor subtotaal is vrij duidelijk ; handje en scheve hoofd wat ook voor de lange bevalling heeft gezorgd.
Krijg je groeiecho's om de groei in de gaten te houden? Daar heb ik namelijk wel opgestaan en deze zal ik ook gaan krijgen rond 30-32 en 36 weken. Afhankelijk van de grootte gaan we dus kijken om eerder te strippen of evt zelfs in te leiden (mocht het echt een reusje worden).

Hopelijk kan je iets met bovenstaande en kan je voor jezelf een keuze maken waar je achter kan staan! Succes.

 

Hier ook zoiets. De vorige bevalling was 18 uur weeën opvangen en daarna met 10 cm ontsluiting geen persweeën. Zoontje lag met z'n hoofd scheef voor de uitgang. Toen kreeg ik de keus om het gewoon te gaan proberen met persen of een keizersnede. Ik heb toen voor een keizersnede gekozen, wat ik een enorme opluchting vond. Hij was met 41+5 4090 gram, dus dat viel mee vergeleken met jouw zoontje. Maar we hebben volgende week een afspraak met de gyn om te bespreken of ik opnieuw een keizersnede kan krijgen.

Zat hier een paar dagen geleden op het forum te lezen over andere mensen die voor die keuze hebben gestaan en ik begon spontaan weer te huilen. Vond de bevalling tamelijk traumatisch (heb weken niet kunnen vertellen van de bevalling zonder in huilen uit te barsten).

 

De grootte van je kindje maakt minder uit dan je denkt. Wel is de kans op inscheuren groter, maar als je je goed laat instrueren zou ook dat moeten meevallen. Ik snap dat je het graag een keer op eigen kracht wil doen, en het is ook wel heel bijzonder om mee te maken. Het is alleen niet bijzonder genoeg om er een helse bevalling voor over te hebben, dus ik zou er niet te ver voor gaan.

 

Ik heb ongeveer hetzelfde, ook sterrenkijker en geen volledige ontsluiting en 2 u persen voor niks. Mijn sterrekijker was niet groot (3160) overigens haha!

Ik wil het nu wel gaan proberen... maar heb "het" gesprek met de gyn nog niet gehad. Maar als t weer niet opschiet mogen ze me eerder naar de ok brengen. Nu geen gedoe met perswee-opwekkers voor niks

Succes met je keus!

 

Mijn oudste woog 4960 gram. De tweede, een meisje, zou niet zo groot worden hadden ze gezegd. Uiteindelijk wilde ik het zelf ook wel heel graag proberen en dat liep helaas heel erg mis en het is weer een keizersnede geworden. Niet zo gek, ze woog 4990 gram en haar hoofdje was helemaal vervormd doordat ze vast zat. Het was niet leuk op zijn zachtst gezegd, maar ik heb het tenminste wel geprobeerd houd ik maar in mijn achterhoofd.

Wel een tip: mocht je het willen proberen, zorg dan dat je ze niet te lang laten aanmodderen. Ik heb uiteindelijk 48 uur weeën en 2 uur persweeën gehad voor ze over wilden gaan tot een keizersnede. Heel fijn, zo'n jonge eigenwijze gynaecoloog in opleiding.

 

Mijn eerste bevalling was een sterrenkijker, met meconiumhoudend vruchtwater. Wel gebroken vliezen, geen spontane weeën. Na 18 uur aan de wee opwekkers had ik maar van 4-6cm ontsluiting gekregen en moest ze dus gehaald worden. Ik voelde me hier achteraf vreselijk gefaald onder. Ookal bleek ze 4300 gram en 56cm te zijn dus de gyn vond het niet gek dat het niet ging. Mn tweede bevalling begon spontaan, gebroken vliezen, weeën die niet te houden waren zo goed. Het ging als een trein, was echt meegaan op de golven van de zee en in 5 uur is hij geboren. Wel stond er toen vast dat ik laagdrempelige pijnstilling zou krijgen ivm angst en dat als het niet vlot ging, we alsnog voor een keizersnee zouden gaan. Alle factoren moesten dus positief zijn. En dat was nu bij de derde bevalling ook weer het geval; alle factoren moesten positief zijn. Nu heb ik een tweeling waarvan er 1 in stuit ligt en ga ik dus wel voor de geplande keizersnee. Maar mochten ze goed gelegen hebben en de bevalling spontaan en vlot begon, dan zou ik het wel zelf wollen proberen!

 

Mijn oudste dochter is ter wereld gekomen middels een keizersnede ivm HELLP en een mislukte inleiding.

Bij mijn jongste mocht ik ook kiezen, na lang overdenken koos ik voor een natuurlijke bevalling. Na 40,5 weken begonnen eindelijk de weeën, maar het duurde twee dagen en 0 ontsluiting. Ik was uitgeput en uiteindelijk is het alsnog een keizersnede geworden. Deden ze totaal niet moeilijk over! En ik heb er vrede mee.

Daarbij was mijn jongste een sterrenkijkertje, dat had natuurlijk nog kunnen veranderen aangezien ik bevallen ben met 37 weken, maar heel toevallig bleek de tweede ook zo te liggen, dus blij dat het toch weer een keizersnede is geworden!

 

Ik ben op 39+6 ingeleid, omdat ze mijn baby (meisje) ook heel groot en zwaar hadden ingeschat. Volgens de laatste echo's zou ze 4 kilo zijn en 54 cm. Ze hebben wel nooit over een keizersnede gepraat.
Ik ben natuurlijk bevallen (12 uur weeën zonder verdoving), maar ben wel geknipt om uitscheuring te voorkomen. Het was een weekje gevoelig om te zitten en naar de wc te gaan, maar het genas snel.
Uiteindelijk bleek ze 3.860 kg en 53 cm. Ook redelijk groot dus, maar ik ben heel blij dat ik het zo heb kunnen doen.

Nu ben ik opnieuw zwanger en deze baby (jongen) loopt nu al voor qua grootte. Dus ik verwacht hetzelfde scenario in april. Zolang de gynaecoloog niet zelf begint over een keizersnede, ben ik ook geen vragende partij. Al hoop ik deze keer wel op een spontane bevalling.

Maar je moet natuurlijk doen waar je je zelf het beste bij voelt. Ik vond natuurlijk bevallen alleszins fantastisch, hoe pijnlijk het ook was.

 

Een zwangerschap en een bevalling zijn heel speciaal, kwetsbaar en bijzonder. Je kunt jezelf afvragen of je meer risico op wilt gaan zoeken alleen maar zodat je de natuurlijke ervaring mee maakt. Met een percentage van 56, zou ik geen onnodig risico nemen voor mijn eigen ervaring. Belangrijkste is dat het kindje gezond en wel ter wereld komt en misschien kan je nog eens met een arts overleggen en er op die manier samen uit komen wat voor het kind het beste is? Jouw lijf draagt maanden lang een kindje en of je nu natuurlijk bevalt of met een ks: je lijf heeft een flinke klus geklaard en moet ook na de bevalling nog flink aan het werk voor alle herstel. Ik zou voor de veiligheid van mijn kindje kiezen en niet voor mijn eigen ervaring..

Succes iig!

 

Vriendin van ons had eerste kindje met 39w en was 4400 gram. Hele zware bevalling. Daarom bij de tweede ingeleid met 37w, dit zou namelijk ook weer een heel groot kind worden.. 2900 gram uiteindelijk.

Dus via een echo is ook niet alles te zeggen.

Bespreek met je vk je twijfels, voors en tegens.. denk dat het belangrijk is dat zij je twijfels weten en wanneer jij zou willen dat er ingegrepen gaat worden bijvoorbeeld.
Succes met je keuze.

 

Ik heb twee moeizame bevallingen gehad, de tweede liep uiteindelijk uit op een spoedkeizersnee. Kindje was te groot en paste niet.
Vorige week heb ik een groei-echo gehad, zoals het er nu uitziet is dit kindje heel gemiddeld. Dus nu durf ik het wel aan om natuurlijk te bevallen. Als dit kindje weer groot was geweest had ik gekozen voor een geplande keizersnede.
Als je het natuurlijk wilt gaan proberen raad ik je aan om een bevalplan te schrijven. Hierin kan je heel duidelijk je wensen zetten, bespreek het wel van tevoren met je gynaecoloog/verloskundige. Ik heb bijvoorbeeld in mijn plan gezet dan ik geen vacuümverlossing wil (dan maar een keizersnede) en niet urenlang wil persen zonder dat er vooruitgang in zit.

 

In 2014 ben ik na 41 weken bevallen van ons zoontje. Ben ingeleid omdat ik helemaal op was, ons zoontje aan de grote kant was en mijn baarmoeder al helemaal verstreken was + ik had al 3 cm ontsluiting. Alles ging voor spoedig tot aan het persen, 1,5 uur over gedaan, 2 pogingen met vacuümpomp (2x van zijn koppie getrokken) en uiteindelijk bevallen met een keizersnede.

Nu ik zwanger ben van ons tweede kindje ga ik dit keer echt wel voor een geplande keizersnede. Geen vezel aan mijn lijf dat er aan denkt om nog een hele bevalling mee te maken en dan misschien uiteindelijk alsnog moeten bevallen dmv keizersnede. Ik heb heel veel moeite gehad met het verwerken van mijn eerste bevalling. En wil daarom vooral rust omtrent mijn bevalling (voor zover dat kan natuurlijk). Het geeft mij nu al heel veel meer rust dat ik weet dat ik een geplande keizersnede ga krijgen.

 

Zonder goede reden, tussen feestdagen in zitten met een verjaardag is géén goede reden, gaan ze niet onnodig jouw kindje vroeger halen.

vergeet niet dat de weeën ook alsnog eerder kunnen beginnen en je zo alsnog eerder de ks krijgt.

 

De kans lijkt mij klein. Er is aangetoond dat de longen zich echt nog tot 39 weken ontwikkelen, dus indien hier geen goede reden voor is, ze zijn tegenwoordig niet meer zo happig op het halen voor de 39 weken.