Gefeliciteerd allemaal! Hier in 3uur bevallen. Maar dat is dan weer een voordeeltje van veel bloed verliezen en medicijnen krijgen om de baarmoeder te laten samentrekken: geen naweeen gehad. Onze kleine meid is morgen ook 3 weken oud. Wat gaat het weer hard!
Zo, eundelijk tijd om mijn verhaal ook eens te schrijven. Vrijdagavond zou ik dus eigenlijk ingeleid worden, maar toen bleek ik in het ziekenhuis al 3cm ontsluiting te hebben waardoor een ballonnetje er weer zo uit zou vallen, dus ik mocht daar overnachten, maar kon ook naar huis gaan en de dag er na terug komen. Dat laatste hebben we dus maar gedaan, lekker in ons eigen bedje slapen! Zaterdag stonden we om 7:30 al weer in het ziekenhuis. Na een controle met de ctg en een inwendig onderzoek (nu tussen de 3-4cm ontsluiting) begonnen ze met de weeënopwekkers. Dat ging best goed in het begin, maar daarna voelde ik me steeds misselijker worden tot ik telkens tussen2 weeën moest overgeven. Daardoor was ik al snel helemaal kapot en heb ik om pijnstillers gevraagd. Na weer een inwendig onderzoek (nu op 5cm) bleek een ruggenprik de enige optie, omdat het nog heel wat uren kon gaan duren. Dus dat maar gedaan. De uren daarna had ik totaal geen pijn, maar ik bleef wat misselijk. Toen kelderde de hartslag van ons meisje ineens, omdat mijn baarnoeder verkrampt bleef. Dus weeënopwekkers uit, injectie om de baarmoeder te ontspannen en pas na een hele tijd konden we verder. Later op de dag gebeurde het nog een keer, gelukkig was de weeënopwekkers uitzetten genoeg die keer. Tussendoor zakte ook mijn bloeddruk nog eens, dus aan het infuus met zoutoplossing. Bij een volgend inwendig onderzoek bleek ik ongeveer 8cm te hebben, dus dat vorderde wel, maar ons meisje was nog altijd niet ingedaald. Dus werd er al gesproken over een keizersnede en dat we daar rekening mee moesten houden. Ze keken het nog even aan, maar om 21:00 wilden ze niet meer wachten (en ik ook niet!) en werd alles klaar gwmaakt voor de operatie. Vanaf toen ging het snel. Om 22:00 werd ik naar de operatiekamer gebracht en kreeg ik een nieuwe (andere) ruggenprik. Om 22:44 werd onze dochter geboren. We konden zelf mee kijken toen ze uit de buik kwam door een raampje in het doek en ze werd neteen bij me gelegd. Jammer genoeg was ik op dat moment totaal uitgeput, uitgedroogd(mocht al sinds 17:00 niet meer eten en drinken) en had het gevoel dat ik niet kon ademen. Daardoor heb ik het allemaal een beetje in een waas beleefd. Gelukkig was mijn man er bij en zijn er wat foto's gemaakt. Daarna gingen we naar de recovery en pas om 24:00 werden we naar de kraamafdeling gebracht. Ik ben daarna binnen twee dagen naar huis mogen gaan,omdat ik me goed voelde. En nu is het echt even wennen, maar wel heel mooi. Onze kleine meid heet Emilia. Ze woog 3644gram en was 52cm lang. En ze doet het goed. Ze was wel 300gram afgevallen de eerste dag(echt op het randje) maar vandaag voor het eerst toch weer 60gram aangekomen dus het gaat steeds beter. Ze is veel misselijk geweest (ik trouwens ook) en had telkens te weinig geplast, maar vandaag leek ze ineens alles op een rijtje te hebben. De borstvoeding gaat nu ook prima, en ze heeft vandaag de gehoortest en hielprik gehad. Ik mag zelf nog niet zo veel en moet de pijnmedicatie nog afbouwen, maar verder gaat het echt al goed.
Hallo meiden, hier dan eindelijk mijn verhaal. Op woensdag 26-10 is onze dochter Jas.mijn geboren na een turbo bevalling van 3 uur. Ik werd om 4 uur 's ochtends wakker omdat ik nodig naar het toilet moest, zoontje Br.am was bij ons in bed gekropen en was ook wakker. Hij gaf aan doorgelekt te zijn en dus heb ik zijn luier nog verschoond. Toen ik weer in bed ging liggen merkte ik dat ik wat buikkrampen had, herkende dit niet als zijnde weeën omdat ik bij mijn eerste zwangerschap alleen maar rug weeën heb gehad. Toen ik om 5u nog steeds wat voelde heb ik mijn vriend wakker gemaakt en aangegeven dat het er op leek dat er wat gaande was. Hij geloofde me niet en had zoiets van "ja hoor... mama en B wakker, papa ook wakker" Maar hij kwam wel in actie en ging douchen omdat ik aangaf dat het me verstandig leek als we mijn ouders maar vast gingen bellen om de kleine man op te laten halen, had liever niet dat hij hem zou gaan brengen. Hij ging dus douchen en heeft tegen 6u mijn ouders gebeld om B op te laten halen. Ik heb B onderwijl aangekleed zodat hij naar beneden kon met papa toen ze beide klaar waren en ze op mijn vader konden wachten. Ik ging weer naar het toilet en merkte dat ik toch wel wat weeën had die om de 5min leken te komen en lichte verkleuring met afvegen dus het leek erop dat ik mijn slijmprop zou gaan verliezen. Ik zou het even in de gaten houden en dan na het douchen de vk laten bellen. Ik ben ook gaan douchen en heb mijn vriend geroepen toen ik onder de douche stond omdat ik merkte dat het toch wel serieus leek te zijn. Ik kreeg 1 hele heftige wee en heb hem toen aangegeven dat hij echt de vk moest gaan bellen (dat was tegen half 7). Hij gedaan en ik onder de douche vandaan. De verloskundige was inmiddels onderweg en adviseerde ons de kraamzorg te bellen, dat heb ik zelf om 6.45 nog gedaan terwijl ik een wee weg stond te puffen. Heb ook mijn ma nog gebeld dat mijn vader op moest schieten omdat het toch wel serieus leek. Vrijwel meteen na het gesprek met de kraamzorg verloor ik op het toilet mijn slijmprop en braken mijn vliezen. Ik kreeg ook direct persdrang... Mijn vriend geloofde me niet en lachte het een btje weg, ging dus ook weer naar beneden omdat ons zoontje daar zat en aan het wachten was totdat opa hem zou komen halen. Ik kreeg vrijwel direct na de eerste perswee een 2e perswee en merkte dat er al wat mee kwam, ik voelde idd het hoofdje al en heb die dus ook vastgehouden. (het was inmiddels 5 voor 7 ofzo) Om 3 voor 7 kwam de verloskundige binnen en ik was blij haar te horen, riep meteen naar beneden dat ze naar boven moest komen omdat ze zou komen. Ik hoor haar nog aan m'n vriend vragen: "Wat zegt ze nou?" vl: Nou, dat ze komt ofzo... vk: Wat komt er? vl: De baby denk ik? (acuut lichte paniek en het besef dat ik echt niet stond te grappen) En toen hoorde ik haar naar boven sprinten... ze was verbaasd me in de badkamer aan te treffen met m'n hand tussen m'n benen om het hoofdje vast te houden en vroeg me of ik naar m'n bed wilde gaan. Het enige wat ik haar toen heb gezegd is dat ik dat niet meer zou gaan redden maar ben er wel heen gestrompeld... Ik heb het bed idd niet gered en heb haar in de deuropening gezegd haar handen onder me te houden om te vangen want ik hield die 3e perswee echt niet meer langer tegen. En toen ben ik om 7.01u staande naast m'n bed bevallen... En dan moet je dus over de navelstreng en de handen vd verloskundige heen je hoge bed in klimmen om je kind op je te krijgen en de nageboorte eruit te gaan persen. Op het moment dat ik daar mee bezig was kwam mijn vader de voordeur door en kwam ook de kraamhulp binnen en ze hoorden beide dat ze al te laat waren en dat er al een baby was. Ze hebben mij een beetje afgedekt en hebben Bram gehaald zodat hij meteen kon komen kijken. Dat koppie vergeet ik nooit meer! (gelukkig maar want we hebben dus helemaal geen bevallingsfoto's) En dan zit je daar om 8u gedoucht op je bed met een kop thee en beschuit met muisjes beseffende dat je net heel snel bent bevallen... We hadden dit beide nooit verwacht aangezien het bij Bram 18 uur duurde voordat ik de 10cm had bereikt... Inmiddels is de kleine meid alweer 2wkn en doet ze het hartstikke goed. B is ontzettend lief voor zijn kleine zusje en is een echte grote, trotse broer. Helaas is wel zijn zindelijkheid volledig terug bij af door de bevalling maar dat pakken we binnenkort wel weer op.
Goed idee! Ik klets wel mee! Denk trouwens dat het ook rustig is hier omdat iedereen druk is met haar baby'tje...althans, ik kan natuurlijk alleen voor mezelf spreken maar ik weet iedere dag opnieuw van voren niet dat ik van achteren nog leef...màn wat een drukte met 3 jonge kinderen! Het valt me af en toe behoorlijk zwaar moet ik eerlijk zeggen...pffff!! Echt enorm wennen allemaal, ik loop de hele dag te draven! Maar het is ook genieten hoor! Hoop dat alles goed gaat met iedereen, en ik ben ook nog steeds erg benieuwd naar de bevallingen van een paar dames waarvan we (in elk geval hier op het forum) al een tijdje niets gehoord hebben!
Mijn bevallingsverhaal! 12 oktober 2016 om 8.30 u. J. was net naar zijn werk gegaan toen ik opeens iets voelde lopen bij het opstaan. Ik wist het meteen, mijn vliezen zijn gebroken. Verloskundige gebeld en die adviseerde m'n man te bellen en zeggen dat hij naar huis moest komen en F. te laten ophalen. Ivm dat F. in 4,5 uur geboren is verwachtte ze dit keer ook dat het snel zou gaan. Ze verwachtte wel dat binnen een uur nu de weeën zouden beginnen. Zo gezegd zo gedaan J. was thuisgekomen en F.werd door oma opgehaald. 14.00 u. De verloskundige kwam even kijken of het wel daadwerkelijk mijn vliezen waren. Controles gedaan en inderdaad het waren mijn vliezen. Ze had tot 17.00 u. dienst en hoopte dat ik voor die tijd nog zou bellen om te zeggen dat ik weeën had. 21.00 u. Ineens waren er weeën om de 6 min. 1,5 u lang getimed en ze kwamen regelmatig. Verloskundige gebeld. Helaas was het een invaller en ze kwam toch even kijken hoe het ging en hoe het er voor stond. Ze had gevoeld en ik had 2cm. Ze voelde ook dat de vliezen onder waarschijnlijk nog niet gebroken waren, maar ze kon er niet goed bij en durfde ze daarom niet te breken. Als de weeën vannacht niet zouden doorzetten moest ik mij de volgende morgen in het ziekenhuis melden. 13 oktober 2016 om 08.00 u. Het ziekenhuis gebeld met de mededeling dat ik nog steeds geen weeën had maar al wel 24 u. lang gebroken vliezen. Ik mocht om 12 u komen. Om 12 u. waren we op de poli verloskunde en ik kreeg ineens pijnlijke weeën, zodoende werd ik doorgestuurd naar de verloskamers. 13.00 u. Op de afdeling verloskunde aangekomen mijn verhaal gedaan, de gyn moest nog even komen kijken en het was erg druk dus het duurde even voor ik iemand zag. 16.00 u. De overdracht was gedaan en de verloskundige van dienst kwam kennis maken. Ze stelde mij voor de keuze: vannacht nog even goed slapen en dan morgenvroeg bevallen of nu gelijk doorpakken en vanavond nog bevallen. Ik koos voor het laatste. 18.00 u. Ik kreeg een infuus met wee-opwekkers. Ik had inmiddels al 3cm dus nog 7 te gaan. De eerste weeën waren goed weg te puffen. 20.00 u. Ze kwam weer voelen en ik zat nog maar op 5cm helaas. Dat vond de vk vreemd en ze ging eens meevoelen met een wee, wat bleek. Onder waren mijn vliezen nog helemaal niet gebroken. Ze ging ze breken. Wat een waterballet, het ging zelfs haar handschoenen in. Heel het bed doorweekt, dus gauw een schoon bed. Nu zou het snel gaan en inderdaad ging het snel, maar de weeën werden ook veel heftiger en kwamen steeds sneller op elkaar. Ik moest op mijn linker zij blijven liggen want hij was een sterrenkijker, ze hoopten dat hij zodoende zou draaien. 20.45 u. Ik kreeg persdrang, dus de vk weer voelen en zat op 7cm, dus mocht absoluut nog niet meepersen. Wat een hel die persdrang wegpuffen. Uiteindelijk hield ik het niet meer. 21.32 u. Ik schreeuwde dat ik het niet meer tegen kon houden, en dat was ook zo. Het hoofdje kwam er al uit. De volgende wee mocht ik weer persen. Zijn navelstreng zat 2x om z'n nekje en een handje bij zijn hoofd. Met 4 minuten en 2 persweeën werd onze P.epijn geboren.
Herkenbaar 3 kinderen is Idd echt pittig om weer in n goed ritme te komen. Ik vind het ook zwaar hoor... En ben blij om te lezen dat ik niet de enige ben.
http://www.zwangerschapspagina.nl/de-mamas/641048-15-31-oktober-2016-mammas.html#post20281932 Ik heb het onderwerp gestart!