Als jullie het leuk & gezellig vinden om dingen samen (of voor elkaar) te doen, dan is dat toch prima? (Schoenen aan doen valt daar voor mij ook niet onder, dat vind ik iets persoonlijks dat iedereen zelf moet doen zodra het kan.)
Als jullie dat zo willen doen prima toch? Mis dat ze wel is keertje alleen kan blijven of zelf drinken pakken. Beetje zelfstandig heid.. Maar voor de rest, niks van aantrekken van je zus.
Dan moet je dit rustig met je zus bespreken. Exact wat je zelf al opschrijft. Dat vind ik namelijk al heel sterk en duidelijk.
Je zus de eerst volgende keer zeggen dat ze niet constant haar mening hoeft te geven en omdat het jou/jullie een rotgevoel geeft. Verder zou ik lekker doen waar jij/jullie je goed bij voelen. Je geeft zelf al aan dat je dochter al die dingen wel gewoon kan, en als ze verder voldoende initiatief toont en zelf dingen kan regelen (die bij haar leeftijd passen) zou ik het commentaar van je zus gewoon naast mij neerleggen. Mijn man vraagt dagelijks of ik even koffie voor hem wil zetten, betekent toch ook niet dat hij het niet kan? Wat is er mis met elkaar een beetje helpen en iets vor elkaar over hebben....
Ik heb toch echt afgelopen weekend een kadootje in de schoen van mijn man gedaan, gewoon omdat ik hem lief vind. En hij gelooft al héééél lang niet meer
Wat ik er uit opmaak, is dat je deze opmerkingen van je zus helemaal niet (meer) wilt. Ik zou dit dan ook tegen haar zeggen. Als je zus commentaar levert, aangeven van "zus, ik wil dit niet, ik doe het op mijn manier" Je zus levert commentaar waar je kind bij is en dat vindt ik echt niet kunnen,dat kan haar onzeker gaan maken. Ook dit zou ik benoemen. Lastig misschien, maar bedenk dat je zus ook geen blad voor haar mond neemt en gewoon zegt hoe zij erover denkt. Haar op dezelfde manier benaderen, een spiegel voorhouden, kan geen kwaad. Daarnaast, als ik lees hoe het gaat met haar eigen kind misschien wil ze wel proberen om bij jullie grip op de situatie te houden, wat zij thuis kwijt is geraakt. Het komt ergens vandaan, bespreek dit, wie weet hoe goed dat gaat en kunnen jullie elkaar helpen in plaats van dat zij jouw begint te irriteren. Succes!
Je dochter profiteerd denk een beetje zonder dat ze het doorheeft. Echter is het jou dochter, jou opvoeding en klaar. Natuurlijk moet je los gaan laten en zou daar niet nog eeuwen mee wachten maar wat andere ook zeggen over mijn opvoeding, wordt daar echt niet onzeker dan. Sta 100% achter mijn keuzes. En ja hoor ook wel is dat ik mijn kinderen verwen, tja dat is dan maar zo. Beter dan verwaarlozen toch. Altijd complimenten van de ggd gehad terwijl andere comentaar kregen en liep dan met opgeheven hoofd weg. Onze zoon heeft van alles en nog wat en veel zorg nodig. Toch gaat het super goed met hem en ook als gezin. Wat andere zeggen is niet van belang. Mijn dochter van net 9 speelt gerust 1 uur lang buiten en komt dan weer thuis. Doodeng maar moet los laten. Aankleden, schoenen pakken etc doet ze zelf. Ga dat ook echt niet meer doen hoor. Kleding leg ik vaak wel klaar maar das meer gemak smorgens. Trommeltjes maak ik ook klaar. Moet toch die van haar broer ook doen. Alleen naar school, doet ze ook soms. Ik volg dan 10 min later. Dit omdat zoontje door zijn diabetes bijv een hypo geeft die opgelost moet worden of pomp vervangen moet worden ivm alarm. Dan fiets ze alvast aan. Dit lukt prima alleen. Ongeveer 10 min fietsen. Alleen thuis blijven lukt ook. Soms wil ze niet mee naar zwemles. Heb noodmobiel thuis. Kan ze altijd bellen. Ben dan 1,5 uur weg. Moet zeggen dat ze erg zelfstandig is. Ze zit in groep 6. Met haar 11 zou ze haar de middelbare school gaan. Als ik haar zo zou behandelen als jou dochter zou dit haar nooit lukken. Alleen naar school fietsen, zelf wakker worden en Aankleden etc ( bijv later naar school) vermaken in tussenuur etc. Of eerder thuis komen dan verwacht ivm lesuitval. Wat dan?? Zou nu toch echt beginnen met los laten En afspreken wat haar taken worden. Dus niet meer helpen met Aankleden en schoenen. Zelf bijv fiets buiten zetten. Jij maakt de lunch, zij zorgt dat het in de tas zit. Geloof me, dat vergeet ze 1x en nooit meer. Zelf huiswerk in de gaten houden, gymdag en dus gym spullen. Niet in de wasmand is vieze gymsoullrn etc. Zelfredzaamheid, stukje zelfstandig worden is nodig
Constante kritiek van familie en dan ook nog waar je dochter bij zit, vind ik niet oké. En dat zou ik ook zeker bespreken. Wat betreft de omgang met je dochter, daar is iedereen natuurlijk anders in. Maar ik denk zelf dat het onze taak als ouders is om kinderen zelfstandig te maken. En wat ze zelf kunnen, moeten ze hier ook zelf doen, evt met wat hulp, ondersteuning en/of aanmoediging. Je dochter gaat over anderhalf jaar naar de middelbare school. En daar komt toch wel wat zelfstandigheid bij kijken. Zoals zelf in het verkeer op pad kunnen en alleen thuis kunnen blijven eigenlijk ook wel. Of even een boodschap halen bij de winkels etc. Zodra ze op de middelbare zitten heb je veel minder zicht op wat ze doen. Zo kunnen ze een tussenuur hebben en even naar het winkelcentrum gaan oid. Dan kunnen ze maar beter wat vaardigheden geleerd hebben om de juiste keuzes te maken. Je dochter is volgens mij al heel zelfstandig, als ik lees dat ze kan koken en helpt in het huishouden. Maar op andere gebieden lijkt mij het toch wel verstandig om daar ook aan te werken. Misschien vindt ze een heleboel dingen idd wel makkelijk om het met jou te doen of door jou te laten doen. Het is zoals ik lees een slimme meid, misschien dus ook op dat gebied. Maar wil dat ze straks niet 'verzuipt' op de middelbare misschien toch hier en daar wat loslaten en dingen zelf laten doen. Ze is denk ik enig kind? Vaak is het loslaten bij een eerste (of enige) wat lastiger. Hier net de vierde gekregen en dat maakt mij ook wel een stuk makkelijker. Mijn jongste dochter (bijna 8, groep 4) gaat regelmatig van school alleen naar huis. Iig op woensdag, want dan ligt haar broertje net te slapen. Heb ik ook heus wel scheve gezichten van gekregen hoor. Maar ze kan het hartstikke goed en krijgt er juist heel veel zelfvertrouwen van. 'En oversteken dan?', krijg ik vaak te horen. Tja, dat leert ze pas echt door het zelf te doen en niet doordat ik steeds zeg wanneer ze over kan steken. Misschien is het een idee om een balans te vinden tussen het zelfstandig maken/worden van je dochter en het gezellig samen dingen doen.
Ieder doet het op zijn eigen manier. Ik vind het als ouder alleen wel bij je taken horen om je kind zelfstandig te maken. Er zijn wat punten waarvan ik het zelf anders doe. Helpen bij de schoenen bijv, drinken inschenken, naar school brengen en alleen thuis blijven. Onze kinderen trekken al jaren hun eigen schoenen aan en schenken ook hun eigen en soms ons drinken in. Net zoals wij ook wel eens hun drinken inschenken. Alleen thuis blijven doen ze hier ook, de jongste van 8 kan ons bellen met de huistelefoon als het nodig is. Over 1,5 jaar gaat jouw dochter naar de middelbare school en dan is het wel belangrijk dat ze een stuk zelfstandiger is als nu het geval is.
Ik heb nog wel eens, toen ik al op mijzelf woonde, een zak met cadeautjes bij de buren van mijn ouderlijk huis gezet, zodat zij op pakjesavond bij mijn ouders op de deur konden bonken. Drinken uitdelen en helpen met schoenen vind ik ook niet echt schokkend, maar ik ga er dan ook vanuit dat de dochter van TS het vast ook wel zelf kan. Ik schenk ook wel eens drinken voor mijn man in, terwijl hij het zelf prima kan... En meelopen naar school? Er komt vanzelf een moment dat ze niet meer in een straal van 15 meter bij je gezien wilt worden, dus geniet nog van deze momenten. Maar nogmaals, ik ga er vanuit dat ze punten die de zus van TS noemt als belachelijk, wel zelfstandig gedaan kunnen worden door de dochter. en TS, misschien moet je volgende keer geen drinken meer inschenken als je zus bij je op visite is....dat kan ze toch prima zelf?
Nou ik kan je de hand schudden. Ik ben ook zo'n moeder mijn eigen moeder was /is ook zo. Ik zie er geen probleem in! Is toch hartstikke gezellig juist? Ik vind echt niets gezelliger dan savonds met zn allen onder een dekentje en dan allebei bij papa en mama op schoot de oudste is 136 cm en weegt zo'n 30 kg gok ik. Ik word geplet! En toch is het zo heerlijk. Ze mogen ook bij ons in bed slapen De jongste past nog zo lekker precies in het holletje (tussen met arm en knieën) van mjjn lijf wanneer we slapen. Je kunt pas loslaten als je vastgehouden hebt. Een kind dat zich veilig hecht durft later veel meer! En vraag aan je zus of zij ook behoefte heeft aan een knuffel?
Mijn oudste is bijna 10. Ze zet haar schoen ook, maar heeft het geluk dat ze een 5 jaar jonger broertje heeft . Allemaal schoenen zetten en dat zij ook wat voor jullie koopt is een leuk plan. Een collega van mij doet dat ook met haar dochter (en man), op verzoek van dochter en toen ik dat hoorde, had ik ook al zoiets van dat gaan wij later ook doen. Maar dat duurt bij ons nog wel een paar jaartjes Als er inderdaad geen telefoon voorhanden is als jij langere tijd weg moet, dan zou ik me er ook niet prettig bij voelen. Hier mag dochter wel wat langer alleen blijven, maar het komt bijna nooit voor. Ze vindt zo lang ook niet leuk. Maar als wij geen telefoon thuis hadden, dan zou ik me daar ook niet prettig bij voelen als ik weet dat ik niet snel weer thuis ben. Als er hier bezoek is en wij pakken drinken voor het bezoek en onszelf, dan pakken we ook voor de kinderen. Ook voor dochter die dat best zelf kan. Zo ook als we 's middags uit school komen en ik een kop thee voor mezelf maak en drinken pak voor de kinderen en eventuele vriendjes die mee zijn. Dan ga ik echt niet zeggen 'pak jij je drinken zelf maar'. Maar als ze op een moment gewoon zelf en alleen zin in iets te drinken heeft, dan moet ze dat gewoon zelf pakken hoor. Het ligt gewoon aan de situatie. Schoenen doet ze zelf aan, alhoewel ik wel moet zeggen dat ik heel soms even help met de veters van haar hoge sneakers, die goed strak aangetrokken moeten worden omdat ze smalle voeten heeft. Dat lukt haar niet altijd even goed, zeker als we wat haast hebben. Maar in principe doet ze het zelf ja. En als jullie het gewoon gezellig vinden om samen naar school te lopen en lekker te kletsen, prima toch. Ik ga sowieso altijd mee, weer vanwege kleine broer. Lopen is te ver voor ons en als we fietsen, dan moeten we 1 weg oversteken waarbij de oversteek niet overzichtelijk is. Dat vind ik niet prettig als ze dat alleen doet. Daar gaan we overigens wel mee oefenen dit schooljaar zodat ze volgend jaar in groep 7 wel alleen kan als dat nodig is. Wat waarschijnlijk maar 1 dag per week zal zijn i.v.m. een jonger broertje en vanaf volgend jaar ook 100% dezelfde schooltijden voor beiden i.v.m. een vijf gelijke dagen model met alle dagen tot 14.00 voor groep 1 t/m 8. Maar vanaf volgend jaar moet ze op gymdagen ook met de fiets. En dat is o.a. maandag en dan heb ik geen tijd om met de fiets te gaan want dat red ik dan niet met mijn werk als ik eerst weer thuis de auto moet halen en 's avonds andersom. Dus dan zal het ook gewoon echt moeten. En het is ook gewoon nodig dat ze het gaat doen op termijn want inderdaad, als ze over een paar jaar naar het voortgezet onderwijs gaat, dan moet dat ook. Verder kan ik me voorstellen dat je het heel lastig vind om je zus hierop aan te spreken, maar ik zou het toch echt gaan proberen want jij en je dochter lijden hieronder. Blijf bij jezelf 'ik ervaar het zo ...' en geef inderdaad ook aan 'ik doe het zo, jij doet het anders, ieder heeft zijn manier'. Succes!
Het eerste waar ik aan denk is misschien jaloers? Dat jij een goede, gezellige band hebt met je dochter.. en zij niet met haar zoon..?