Hey allemaal Het spookt de laatste tijd steeds vaker door mijn hoofd heen vandaar dat ik het toch eens hier plaats. Ben wel benieuwd naar jullie mening en uiteraard of iemand dit herkent. Finn is nu 5 maanden en echt een zalige baby Super alert vrolijk en sociaal. Lacht veel en naar alles en iedereen. Huilt amper en slaapt toppie. Het is wel een gevoelig mannetje voor prikkels, dus slapen gebeurd voor nu nog in een inbakerzak en hij slaapt met een doekje over zijn oogjes. Ook altijd (iig zo vaak mogelijk) in zijn eigen bedje, ik hoef echt niet samen met hem te gaan slapen want hij slaapt dan gewoon niet. Finn is namelijk kampioen wakker blijven als hij prikkels krijgt. Maar goed, echt een heerlijk perfect druk beweeglijk ventje. 1 ding alleen waar ik vaak over piekeren. Hij wilt nooit knuffelen. Nooit. Hij zet zich vaak af en kijkt me dan recht in mijn gezicht aan en lacht dan wel maar na eventjes is hij dat zet en gaat mopperen. Laatst was hij niet lekker en toen was hij wat huilerig. Kan hem dan niet eens echt troosten want hij wilt niet bij me zijn. (Overigens bij niemand hoor) hij wilt niet bij me liggen want stil liggen is niet leuk. Er moet getrapt en gerold worden en dat kan niet als ik in de weg lig. Nu krijgt hij een tandje en ook dan kan ik hem moeilijk troosten. Ik hoef echt niet te denken ach wat zielig ik ga lekker met hem op de bank hangen. Rondlopen en vasthouden vind hij eventjes oké als er genoeg dingen te zien zijn. Draagdoek vind hij oké maar ik ga geen rondjes lopen in huis met een draagdoek ter vervanging van knuffelen. Het stomme is, de eerste 8 weken sliep hij op mijn borst in de nacht en zat hij de hele dag in de draagdoek. Heb zelfs nog 2 weken bv gegeven (non stop). Ik vraag me echt af of ik iets verkeerds heb gedaan. Hij reageert wel op me hoor. Als ik binnen kom heb ik gelijk zijn aandacht. Tis het lichamelijk wat ik best wel mis. Net alsof hij geen behoefte heeft aan zijn moeder...
Ik heb dit ook met mijn zoontje. Tot 9 weken sliep hij op me en sindsdien wil hij niet meer knuffelen.hij is nu 15mnd en keurt het nu niet meer altijd af als ik hem op schoot zet (bijv met tv kijken soms). Langzaam komt er wel iets, maar knuffwlwn is niet voor hem weggelegd
Sommige kindjes zijn veel te druk bezig met de wereld ontdekken om te kunnen knuffelen. Mijn peuter was als baby ook nooit een knuffelaar, maar toch zitten er zo nu en dan periodes tussen dat hij opeens wel wil knuffelen. Een snelle knuffel, dat dan weer wel, maar toch. Wat hij wel heel leuk vindt is stoeien, of dat hij heel hard aan komt rennen en wij hem opvangen en 'omvallen'. En tuurlijk heeft je kindje je hartstikke hard nodig, maar op een manier die bij hem past.
Bij mijn dochter is het knuffelen weer teruggekomen. De wereld ontdekken was leuk, maar nu wordt hij wel heel groot en komt ze veiligheid zoeken bij mama. Met de hechting zit het dus wel goed. Als hij verder tevreden is en je ziet zijn behoeften (meestal), dan zou ik me niet te druk maken!
Alsof ik dafne lees, haha. Ook tot 7 weken alleen maar op mij geslapen. Zo gauw ze wakker is, staat ze 'aan', zeg maar. Kan nooit rustig zitten. Maar... inmiddels krijg ik soms wel een knuffel
Was hier ook zo hoor, knuffelen en op schoot hangen was hooguit de 1e 3 maanden, daarna was alles veel te interessant. Alleen als hij echt ziek was wilde hij wel bij mij hangen/ slapen, maar dan heb ik het over 39-40 graden koorts, niet bij een verkoudheidje. Maar hij is nu 2,5 en komt geregeld even bij mama koelen (kroelen), al gaat dat al snel over in stoeien.
Mijn zoontje wilde de eerste maanden alleen maar bij mij slapen of bij papa, snachts gelukkig wel eigen bedje. Maar vanaf ongeveer 5/6 maanden ging dat niet meer en is hij ook maanden lang geen knuffelbaby geweest. Wel graag op mijn arm door het huis, lekker bij mama zitten en alles bekijken of indd in de draagdoek. Maar nu is hij bijna 11 maanden en wil hij steeds vaker weer even bij mij zitten! Zeker nu hij pas ziek is geweest heeft hij het met mama knuffelen herontdekt! Dus ik herken het wel
Heel herkenbaar! Dochter moest ook nooit wat van mij hebben op het gebied van knuffelen! Wel met papa overigens. Nu is ze 2 en ze hangt het liefst de hele dag aan mij. Ze knuffelt me, geeft kusjes, aait me, zegt mama je bent lief enz! Dus die tijd komt heus nog wel! Ik heb nu een zoontje die 7 maanden is en hij vindt knuffelen heerlijk! Ligt denk ik echt aan karakter. Mijn dochtertje wilde ook al heeeeel snel alles van de wereld zien en knuffelen stond dat alleen maar in de weg. Leuk is het natuurlijk niet, maar accepteer het en leg je erbij neer (je kindje merkt dat ook aan je!) En dan komt het vanzelf een keer
Rond die tijd was de wereld ontdekken veel interessanter dan met mama knuffelen. Dat haalde ik stiekem in door wanneer hij net uit bed kwam of als hij naar bed ging (dus op zijn moe momenten) even extra lang vast te houden (zo lang hij het fijn vond natuurlijk) en erbij te zeggen: even lekker knuffelen. Of naar iets kijken samen en dan even wang tegen wang staan dat noemde ik ook even knuffelen. Nu zeg ik mama knuffel? En dan komt ie even knuffelen. Ergens afgelopen week heeft hij besloten dat hij 2 jaar is geworden (juist nu we in de verhuizing zitten, of misschien wel juist daardóór) en wil hij tot frustratie van papa, alléén maar mama.
Herkenbaar, mijn dochter zat de eerste 10 weken aan mij vastgeplakt in de draagdoek en deed al haar slaapjes op mij, maar zodra ze ouder werd was het geen knuffelkind meer. Als ik haar ophaalde op het kdv reageerde ze ook niet echt, vond dat best vervelend soms. MAAR.. sinds een maand ongeveer is dat weer terug. Ze wil nu regelmatig graag vastgehouden worden of met mij spelen (beetje op mij klimmen en tegen me aan hangen, zolang ik er maar bij ben). Komt goed dus
Hier ook nooit echt een schootkind en nu met 21 maanden krijg ik echt dikke knuffels, kusjes wil ie bij me zitten, Dus wie weet komt het bij jou ook nog