Hallo dames Toch maar weer ff een topic starten ookal is toch veel besproken. Sinds dinsdag heb ik een klein aambeitje ontdekt en sinds donderdag word die flink pijnlijk. Sinds gister bloed ie ook. Bij elk toilet bezoek wat vers rood bloed. Na het ontlasten doet het echt een half uur heel erg zeer, word er helemaal misselijk van. Hierna zakt 't wel weer en is het weer wat dragelijk. Ik ben al begonnen aan curanol zalf en tabletten maar tot op heden merk ik niet zo veel. Wanneer is het tijd om naar de huisarts te gaan? (Vind het zo naar om te moeten laten zien) Hoelang duurt zoiets normaal? Blijven de klachten de hele zwangerschap of trekt dit ook wel weer bij. Op internet lees ik dat t na een week of 2 vaak beter worden. Zal ik het dan zolang nog de tijd geven? Ik heb geen harde ontlasting, eerder dun en regelmatig elke ochtend als ik op sta en s'avonds. Beweeg normaal maar sport niet. Ben wel al 11 kilo aangekomen sinds begin van de zwangerschap en loop pas tegen de 27 weken. Zo worden die laatste 3 maanden wel echt pittig. Het beheerst op dit moment wel echt mijn dag. Alvast bedankt voor jullie reactie's!
Ik ben altijd al gevoelig voor aambeien en vooral bij diarree/dunne ontlasting. Nu in mijn zwangerschap heb ik er meer last van. Ik gebruik sperti, dat werkt het beste voor mij. Die zalf en tabletten van curanol deden geheel niets. Met goed smeren worden ze wat minder na enkele dagen, maar een keer niet smeren of dunne ontlasting en t is weer feest. Ik ga er niet mee naar de huisarts, veel kunnen ze nu toch niet doen. Denk dat je met proberen niet te persen en veel smeren het verste nu komt. Sterkte
tijdens mijn eerste zwangerschap heb ik heel erg last van aambeien gehad. Kon echt dagenlang niks door de pijn. Meerdere keren bij de dokter geweest en die kan er eigenlijk niets mee. Allerei zalfjes en tabletten gehad maar niks helpt echt. Nu tijdens mijn tweede zwangerschap ook alweer last ervan. Ik heb vooral last van inwendige aambeien. Erg vervelend. Het enige wat mij helpt het enigzins onder controle te houden is het gebruik van lactulose, hierdoor blijft de ontlasting dun. Dat is het enige wat ik je kan aanraden, verder kan je er weinig aan doen.
Ik heb dus sinds 2 maanden aambei nr3.... 3 zwangerschappen, en elke zwangerschap een aambei. Maar deze "spant wel de kroon" hoor. Morgen controle en ik ga vragen of ik een verwijzing kan krijgen om hem te laten afbinden of weglaseren. Zo'n pijnlijke bloederige aambei dat waren die eerste 2 ook, die zijn aardig geslonken en heb ik geen last meer van. Maar deze derde... verschrikkelijk... Hij doet Godzijdank geen pijn, maar het is een enorme joekel.. zo groot dat ik een paar vochtige doekjes nodig heb om fatsoenlijk alles schoon te kunnen vegen, zonder krijg ik het dus niet meer schoon. Het ding is letterlijk zo groot als een flinke knikker, al dan niet groter.
Nou gelukkig is het hier weer een stuk beter!! Na een paar dagen ging de pijn weg en weer een paar dagen later al een heel stuk kleiner/dunner. Nu zit er nog een klein flapje, velletje zeg maar. Ik blijf curanol tabletjes gebruiken in de hoop dat het dan minder snel terug komt. Dat afbinden of weg halen, doen ze dat ook tijdens je zwangerschap? Gaat 't dan niet meer weg uit zich zelf? ( ik hoopte dat t in ieder geval na de zwangerschap wel vanzelf over zou gaan)
Bij mij is t trouwens niet van harde ontlasting ofzo. Al moet ik wel 3 keer per dag maar 't is vrij zacht. (Ieuww)
Hier ook nog een huidflapje/aambei over na de eerste zwangerschap aan de buitenkant, dus geen inwendige aambei. Hiervoor na de eerste bevalling ook bij de chirurg geweest en die vertelde dat het een vrij nare operatie is omdat het bij mijn geval niet af te binden was. Daarbij een open wond in een vies gebied terwijl ik er geen last van heb (moet wel altijd goed schoonmaken na ontlasting maar dat vind ik niet vervelend) dus ik laat hem lekker zitten. Zeker gezien er voor herstel zeker 6 weken staat en het vrij pijnlijk kon zijn... Nou laat maar dan. De enigen die hem nu zien zijn VL en de VK
Vreselijk he! Als ze echt enorm veel pijn doen en erbuiten hangen, dan kan het zijn dat er een bloed stolsel in zit en dan zou de arts dit wel open moeten snijden. Ik heb het een paar weken geleden gehad. Dan wel door harde ontlasting door de medicatie die ik slik. Had een getromboliseerde aambei en dat was echt afzien! Begon in het weekend, veel curanol en schoon spoelen onder de douche. Op maandag, voordat ik de huisarts te pakken kreeg, klapte hij open, bloed drupte letterlijk in het toilet, het was niet eens alleen op het papier maar gewoon rood water in 't toilet. Heb toen een maandverband aan de achterkant in mn ondergoed geplakt en moest mn kinderen van school gaan halen. Daarna was het bloeden gestopt en de pijn ook flink minder. Ik kon er dus gelukkig zonder huisarts vanaf maar weet nog goed hoe zo'n pijn het deed. Net als na mn bevalling, een kind, placenta en aambei had ik gebaard... Overigens vind ik de zalfjes met lidocaine beter helpen tegen pijn als curanol, curanol verzorgt meer en iets van sperti zit lidocaine in tegen de pijn.
Je moet ook nog bevallen he, enorm hard persen... Ik weet niet of ze een aambei gaan afbinden en daarna nog bevallen; kans op herhaling?
Ik zou er nu niets aan doen. Ik had tijdens mijn zwangerschap een kleine aambei die goed in de hand te houden was met tabletten en zalf (curanol) na de bevalling had ik echter een compleet bloemkoolveld hangen; de aambeien deden meer pijn dan mijn sub-totaal ruptuur. Temperaturen deden ze ook onder mijn arm ipv via de anus. Ik denk dat het nu dus niet zoveel zin heeft. Ik heb nu alleen nog een extra huidflapje, na deze bevalling ga ik wel eens kijken wat er verder nog aan gedaan kan worden. Na de bevalling gaat het trouwens weer vanzelf weg.
Na mijn bevalling had ik er ook last. Tip van mijn vk was epithol (te krijgen in een dierenwinkel). Geloof me..na een paar dagen slinkte mijn aambei en was niks meer van over.