Het speelgoed waar het meest mee gespeeld wordt staat in het zicht in de woonkamer of slaapkamer. Alles waar af en toe mee gespeeld wordt, of te klein zoals overige duplo/blokken, zit in bakken in de kast. Speelgoed waar ik van vermoed dat het "uit" raakt verdwijnt ook in die bakken. Af en toe tover ik het tevoorschijn, maar als er dan niet mee gespeeld wordt gaat het weg. Nu bewaar ik wat meer voor kleine broer straks, want nieuwe duplo vind ik zonde van de centen. Maar losse prullaria gaat op mp of zou ik doneren. Kapot is prullenbak. Heb nog nooit gehad dat iets gemist werd, behalve piratenhoedjes van papier en keukenrollen-verrekijkers. Maar die zijn zo gemaakt en gepakt
Ligt eraan. Op zich kan ik met mijn meiden heel goed dingen wegdoen. Zeker de oudste is heel realistisch in waar ze wel en niet meer mee speelt. Zeker de rommelbakken gaan we regelmatig doorheen. Maar als ik even op wil schieten doe ik het als ze op school zitten . Het is per bak verdeeld dus dat speelt makkelijk (my littly pony, barbie, lego, duplo, poppenspul, trein). Sowieso staat er beneden wat, op hun kamer wat en op zolder wat en dat wisselen we regelmatig af. Zo blijft het ook leuk.
Ik vind dat afhankelijk van leeftijd. De oudere kinderen, daar overleggen we mee. Ik wil ook dat ze leren om zelf inzicht te krijgen in de waarde van spullen. Ik moet nog steeds lachen om mijn jongste stiefdochter, en mede omdat zij me aan mezelf doet denken, hoe ik vroeger als klein kind was. Als mijn moeder probeerde op te ruimen dan stond ik letterlijk bij elk snippertje gekleurd papier van een cm groot met tranen in mijn ogen: "Jamaar mama, dat heb ik nog nóóódig!!!" En mijn stiefdochter is écht precies zo Ergens door de jaren heen is het me gelukt om haar in te laten zien wat ze nou echt nodig heeft en wat echt wel weg kan. Ze is nu ook inmiddels 10 jaar, een heel groot verschil met 4 jaar geleden De andere kinderen waren er gemakkelijker mee. Ze weten heel goed wat duurzaam is, en ook waar ze zuinig op moeten zijn. Alleen bij de jongste laat ik wel eens wat verdwijnen, maar die is nog geen 2 jaar oud.
IK ben op zich best goed in het wegdoen van spullen. Ik ga dan gewoon in het zicht de speelgoedkast uitruimen en vaak komt ze er dan even bijzitten. Ze vindt het over het algemeen niet zo erg... en ik moet bekennen dat ik ook vaak alleen het prul eruit filter. Wij zelf kopen vaak duurzamer speelgoed, maar andere komen over het algemeen met meer plastic en lawaai aan. Gek genoeg hecht dochter zich aan de gekste dingen, zoals bijvoorbeeld een incompleet Peppa spel. Die dingen moet ik dan wel stiekem wegmoffelen.
Hier ruim ik op zonder kinderen erbij, anders gaat er niks weg. Zeker nu we gaan verhuizen wil ik echt het nodige weg gaan doen want me 3 kinderen is er toch echt veel te veel speelgoed en troep in huis. Ik heb de oudste 2 al voorbereid op een middag speelgoed uitmesten, weg doen en inpakken. Laatst al de helft van de (speel)keuken spulletjes weg gedaan. De eerst volgende keer dat ze ermee speelden kreeg ik commentaar waarom er "maar" 6 eieren waren. (Had al 10 van die cadeau eieren weggedaan) Met kinderen erbij werkt dus echt niet. Grotere dingen doe ik wel in overleg.
Ik heb dochter gevraagd of ze in haar kamer wilde gaan zoeken en dingen waar ze niet meer mee speelt wil pakken zodat We dat aan kindjes kunnen geven die niet zoveel hebben. Nou mijn dochter Is gul hoor (ahum) ze geeft een potje appelmoes uit haar speelkeukentje weg, zo eentje die We bij de ah hebben gekregen, van 1x1cm groot ofzo. Ruimt lekker op ook hahahaha.